ΠΡΟΔΟΣΙΑ 1974 ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ – Ἡ Προδοσία γεννοβολάει Προδοσίαν!

Κατωτέρω ἀναδημοσιεύομεν τὴν ἀπὸ 20ῆς Ἰουλίου 2015 ἐπετειακὴν ἀνάρτησίν μας, προστίθεντες κυρίως ἐνίας νέας παραπομπάς/συνδέσμους ΑΛΛΑ καὶ σημαντικὸν Παράρτημα εἰς τὸ τέλος.

Σὰν σήμερα, τὴν 20ὴν Ἰουλίου 1974, στὰ πλαίσια ἑνὸς σκοτεινοῦ προδοτικοῦ σχεδίου συνεννοήσεως, ἐξεκίνησεν ὁ “Ἀττίλας” τὴν βάρβαρη κι ἀνταξίαν τῶν μογγολικῶν παραδόσεων εἰσβολήν του στὴν Κύπρο. Κατ᾿ ἐκείνην οἱ “Ἕλληνες” προδόται συνέπραττον μετὰ τῶν Τούρκων, μὲ ἀντάλλαγμα τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς τὴν … ποθητὴν ἐπάνοδον τῆς κυνοβουλευτικῆς Δεινοκρατίας εἰς τὴν Πατρίδα μας, τὴν γνωστὴν ὡς “Μεταπολίτευσιν”… Προδοσία σχεδὸν ἀπροκάλυπτος: τὴν προτεραίαν τῆς εἰσβολῆς, ὁ δόλιος ῥασοφόρος πολιτικάντης Μακάριος εἶχεν ἀπὸ τοῦ βήματος τοῦ ἐκτάκτως ἐπὶ τούτῳ συγκληθέντος Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε. κυριολεκτικῶς προσκαλέσει καὶ παρακαλέσει τοὺς Τούρκους νὰ εἰσβάλουν ἀμέσως, διότι “ἡ Ἑλλὰς τὸ εἶχεν ἤδη πράξει”, ὅπως ὁ ἴδιος θρασύτατα ἡρμήνευσε πρὸ τῆς διεθνοῦς κοινότητος τὴν ἀνατροπήν του καὶ τὸν διορισμὸν τοῦ ἥρωος Νικολάου Σαμψὼν τὴν 15ην Ἰουλίου (βλ. 19η Ἰουλίου 1974 ​: ὁ “ἐθνάρχης” τῶν Ἑλληνοκυπρίων Μακάριος προσκαλεῖ τὸν Ἀττίλα!!!), ἐπικαλούμενος καὶ τὰς προδοτικὰς συμφωνίας Ζυρίχης-Λονδίνου (1959) τοῦ ἐθνοπροδότου Κ. Καραμανλῆ, βάσει τῶν ὁποίων ἡ Τουρκία διὰ πρώτην φορὰν εἰσήγετο ὡς ἰσότιμος διαπραγματευτὴς εἰς τὰς ἑλληνοβρεττανικὰς συνομιλίας, ἰσοτίμως καθισταμένη καὶ “ἐγγυητρία δύναμις” (οἱ Τουρκοκύπριοι ἀπετέλουν τότε μόλις τὸ 18% τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Κύπρου).

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Χριστιανισμός-Μαρξισμός

13882115_505445629652720_5698789511396386745_n

[Τὸ ἀκολουθοῦν κείμενον ἀπεστάλη ὑπὸ νεαροῦ συναγωνιστοῦ κατὰ τὴν περίοδον τῶν ἑορτῶν.]

Είναι σε κάποιες περιόδους του έτους όπως η παρούσα εορταστική που καθίσταται εντονώτερη η (φαινομενική;) αντίφαση μεταξύ αφ᾿ ενός μίας εντελώς επιφανειακής θρησκευτικής ψευδοκατανύξεως, την οποία πολλά άτομα της κοινωνίας προσποιούνται πως τάχα συμμερίζονται, δηλώνοντας, νομίζοντας ή ό,τι άλλο πως η ζωή τους καθοριστικώς νοηματοδοτείται από την «Ορθοδοξία», και αφ᾿ ετέρου της εκ παραλλήλου ηδονιστικής παραδόσεως στην τρυφηλότητα μίας χυδαία υλιστικής καταναλωτικής ευωχίας και αποθεώσεως του στείρα τεχνοκρατικού «μοντερνισμού».

Δεδομένου ότι ο κορμός της συριζανελικής κυβερνήσεως αποτελείται από δεδηλωμένους αθρήσκους και αθέους κομμουνιστές, οι οποίοι είναι φανερό ότι, παράλληλα με την εθνοαποδομητική-εθνομηδενιστική τους αντζέντα, προωθούν και μία σταδιακώς εντεινομένην αντικληρικαλική και αντιθρησκευτική στρατηγική, αξίζει να εξετάσουμε εάν και κατά πόσον η, καθοριστικώς επηρεασμένη από τον μαρξισμό, ιδεολογία του Σύριζα όντως ευρίσκεται σε αντιπαράθεση με την ελλαδική εκκλησία και τον ορθόδοξο χριστιανισμό – ή αν, μήπως, ευρίσκονται αμφότερες στην «ίδια πλευρά του λόφου».

Εν σχέσει προς τα ανωτέρω αξίζει να θυμίσουμε τις μεγάλες διαστάσεις που έλαβε πριν λίγο καιρό η σύγκρουση μεταξύ κυβερνήσεως και εκκλησίας η οποία εκδηλώθηκε ως αντιπαράθεση του (τέως πλέον) υπουργού παιδείας Ν. Φίλη με τον αρχιεπίσκοπο της ελλαδικής εκκλησίας Ιερώνυμο, με αφορμή την μεταξύ τους διάσταση απόψεων, αναφορικώς με την θέση, τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών εντός του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος καθώς και σχετικώς με το γενικώτερο θέμα των σχέσεων κράτους-εκκλησίας και της ανάγκης (ή μη) για τον λεγόμενο διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Το “Κυπριακό” σε κρίσιμη καμπή. “Νεκρανάσταση” του εφιαλτικού “σχεδίου Ανάν”.

ellhnes-hrves-gribas_2

Μία ιστορική και γεωπολιτική ανάλυσις.

Εδώ και μερικές ημέρες κρατούσαμε την αναπνοή μας παρακολουθώντας τις εξελίξεις των συνομιλιών επί της εσχάτως αναζητουμένης «λύσεως» του κυπριακού ζητήματος, οι οποίες διεξήγοντο στην Γενεύη της Ελβετίας, αναλογιζόμενοι το μέγεθος της διαφαινομένης εθνικής καταστροφής, η οποία μάλλον απετράπη, προσωρινώς τουλάχιστον, δεδομένου ότι, με ευθύνη της Τουρκίας, οι πολυδιαφημισμένες διαπραγματεύσεις επί της ουσίας ναυάγησαν – ευτυχώς! Oι συνομιλίες επαναλαμβάνονται τώρα επί τεχνικών θεμάτων στα οποία εντοπίστηκαν διαφωνίες (μεταξύ 18 και 20 Ιανουαρίου, στο Μον Πελερέν της Ελβετίας), πράγμα που σημαίνει ότι ο κίνδυνος δεν εξέλιπε – τουναντίον!
Ιστορική αναδρομή στο «Κυπριακό Ζήτημα»
Πριν αναφερθούμε στις πρόσφατες εξελίξεις είναι απαραίτητη μία συνοπτική ιστορική αναδρομή και ένας προσδιορισμός του τι εννοείται ως «Κυπριακό».

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Εκ της εκδηλώσεως του ΑΡΜΑτος, της 19ης Νοεμβρίου 2016 (Αθήνα).

 

19-Νοεμβρίου.-Γ.

 

 

 

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της οργανώσεως Αθηνών του ΑΡΜΑτος, το Σάββατο, 19 Νοεμβρίου 2016, εκδήλωση-διάλεξη με θέμα: «42 χρόνια δημοκρατίας: 42 χρόνια Ψεύδους, Αἴσχους, Προδοσίας». Η εκδήλωση περιελάμβανε σειρά ομιλιών αφιερωμένων στην επονείδιστη και άκρως διαλυτική για το έθνος μας, περίοδο της μεταπολιτεύσεως, περίοδο απολύτου κυριαρχίας του κλεπτοκρατικού κοινοβουλευτισμού.

 

Ο πρώτος ομιλητής επεσήμανε τις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ της αθηναϊκής δημοκρατίας του 4ου – 3ου π.Χ. αιώνος αφενός και των συγχρόνων αστικών αντιπροσωπευτικών (κοινοβουλευτικών) δημοκρατιών – αποτόκων της γαλλικής επαναστάσεως και της βρετανικής εμποροκρατίας (στρεβλών κακεκτύπων της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας) αφετέρου, διαφορές οι οποίες δεν αναιρούν ωστόσο την, επισημανθείσα από πλειάδα φιλοσόφων και στοχαστών, εν γένει προβληματική φύση του δημοκρατικού πολιτεύματος, σε όλες τις κατά περιόδους παραλλαγές του.

 

Ο δεύτερος ομιλητής ανεφέρθη στα προσωπικά του βιώματα, από την απαρχή των επεισοδίων στο κέντρο των Αθηνών, τον Νοέμβριο του 1973, τα οποία οδήγησαν, μεταπολιτευτικώς, στην σχηματοποίηση του μυθεύματος περί «εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου» – γενεθλίου μύθου της μεταπολιτευτικής φαυλοκρατίας. Ακολούθησε εκτενής αναδρομή των 42 ετών μεταπολιτευτικής διαλύσεως με απαρίθμηση του πλήθους των προδοσιών που έχουν συντελεσθεί και προσδιορισμό ως βασικών διαλυτικών παραγόντων της περιόδου, που καθήμαξαν και καθαιμάσσουν  την πατρίδα μας: την οικογενειοκρατία και την πλουτοκρατία.

 
Κλείνοντας την εκδήλωση ο τρίτος ομιλητής, σκιαγράφησε, με πύρινο λόγο, την θέση της Κοινότητός μας για τον ιερό αγώνα υπερασπίσεως της Πατρίδος και της Φυλής μας, που έχουμε αναλάβει, αγώνα που απαιτείται να εντατικοποιηθεί, αγώνα ο οποίος αναποφεύκτως μας φέρνει σε απόλυτο σύγκρουση προς τα θεμελιώδη ψεύδη και τα νόθα «ιδανικά» της μεταπολιτεύσεως.

Ο εχθρός εντός των πυλών…

bombΣτα χρόνια της εθνοαποδομητικής περιόδου της μεταπολιτεύσεως, κατά τις εθνικές επετείους (με εξαίρεση βέβαια την «γιορτή του πολυτεχνείου»…) είναι διαπιστωμένο ότι οι όποιες εορταστικές εκδηλώσεις μνήμης λαμβάνουν χώρα στα πλαίσια π.χ. της σχολικής ζωής, ούτε κατ’ ελάχιστον συνάδουν με το πνεύμα των σχετιζόμενων ιστορικών γεγονότων, ούτε ασφαλώς οι εορταστικές εκδηλώσεις εκπληρώνουν τον πραγματικό σκοπό τους, δηλαδή την καλλιέργεια και τόνωση της εθνικής συνειδήσεως και του εθνικού φρονήματος των μαθητών. Δεν θα αποτελούσε υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι, με εξαίρεση όσους (ολίγους) εκ των μαθητών επιδίδονται σε προσωπική έρευνα για το ιστορικό πλαίσιο, η συντριπτική πλειονότητα των υπολοίπων εξέρχονται των αιθουσών εκδηλώσεων σε πλήρη σύγχυση, αποπροσανατολισμό και άγνοια, χωρίς συνήθως να έχουν καταλάβει καν περί τίνος πρόκειται…  Πολλές οι αναλογίες αυτής της καταστάσεως καλλιεργουμένης συγχύσεως που έχει ως θύματα τους μαθητές, με την επίσης σκοπίμως καλλιεργούμενη σύγχυση που επιδιώκεται στο πλαίσιο της επικοινωνιακής διαχειρίσεως, από πλευράς Μ.Μ.Ε. και πολιτικών προσώπων, των προσφάτων πολύνεκρων τρομοκρατικών επιθέσεων στις Βρυξέλλες (και προηγουμένως στο Παρίσι),  λαμβανομένων υπ’ όψιν, αν μη τι άλλο, των επισήμων ανακοινώσεων των διαφόρων εκπροσώπων πολιτικών φορέων, ευρωπαίων «ηγετών», κλπ.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἐτήτυμα Ψέγματα (1)

article-1387965-0B383EFE00000578-682_634x905 Ἀνταποκρινόμενος εἰς αἴτημα συναγωνιστῶν καὶ φίλων, ἐγκαινιάζω ἐδῶ μίαν νέαν στήλην, ὅπου ἐνίοτε θὰ σχολιάζω σποραδικῶς κάποια ἀπὸ τὰ ἐπίκαιρα θέματα, χωρὶς ποτὲ νὰ ἐπιδιώκω πληρότητα οὔτε ἀκόμη καὶ σχετικήν, ἀφοῦ ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν προλαβαίνω – ἀλλὰ καὶ οὔτε ἔγκειται ἀκριβῶς ἐκεῖ ὁ ῥόλος μου. Ἐξ ἄλλου, ὁ δειγματικὸς σχολιασμὸς καὶ οἱ ψέξεις (ψέγματα), ἀφοῦ στὸν βαθύτατα νοσηρό μας σύγχρονο κόσμο δὲν ὑπάρχουν ἀφορμὲς πολλῶν σχολίων ποὺ νὰ εἶναι κάτι ἄλλο παρὰ ψέγματα καὶ στηλιτεύματα, ἀρκοῦν ὡς ἐτήτυμος (: συνεπὴς πρὸς τὴν ἀλήθειαν) τροχιοδεικτικὴ ἀναφορὰ καὶ ὡς πυξίς.

 

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΠΡΟΔΟΣΙΑ 1974 ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ – Ἡ Προδοσία γεννοβολάει Προδοσίαν!

Σὰν σήμερα, τὴν 20ὴν Ἰουλίου 1974, στὰ πλαίσια ἑνὸς σκοτεινοῦ προδοτικοῦ σχεδίου συνεννοήσεως, ἐξεκίνησεν ὁ “Ἀττίλας” τὴν βάρβαρη κι ἀνταξίαν τῶν μογγολικῶν παραδόσεων εἰσβολήν του στὴν Κύπρο. Κατ᾿ ἐκείνην οἱ “Ἕλληνες” προδόται συνέπραττον μετὰ τῶν Τούρκων, μὲ ἀντάλλαγμα τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς τὴν … ποθητὴν ἐπάνοδον τῆς κυνοβουλευτικῆς Δεινοκρατίας εἰς τὴν Πατρίδα μας, τὴν γνωστὴν ὡς “Μεταπολίτευσιν”…
Προδοσία σχεδὸν ἀπροκάλυπτος: τὴν προτεραίαν τῆς εἰσβολῆς, ὁ δόλιος ῥασοφόρος πολιτικάντης Μακάριος εἶχεν ἀπὸ τοῦ βήματος τοῦ ἐκτάκτως ἐπὶ τούτῳ συγκληθέντος Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε. κυριολεκτικῶς προσκαλέσει καὶ παρακαλέσει τοὺς Τούρκους νὰ εἰσβάλουν ἀμέσως, διότι “ἡ Ἑλλὰς τὸ εἶχεν ἤδη πράξει”, ὅπως ὁ ἴδιος θρασύτατα ἡρμήνευσε πρὸ τῆς διεθνοῦς κοινότητος τὴν ἀνατροπήν του καὶ τὸν διορισμὸν τοῦ ἥρωος Νικολάου Σαμψὼν τὴν 15ην Ἰουλίου (βλ. https://www.armahellas.com/?p=22670), ἐπικαλούμενος καὶ τὰς προδοτικὰς συμφωνίας Ζυρίχης-Λονδίνου τοῦ ἐθνοπροδότου Κ. Καραμανλῆ, βάσει τῶν ὁποίων ἡ Τουρκία διὰ πρώτην φορὰν εἰσήγετο ὡς ἰσότιμος διαπραγματευτὴς εἰς τὰς ἑλληνοβρεττανικὰς συνομιλίας, ἰσοτίμως καθισταμένη καὶ “ἐγγυητρία δύναμις” (οἱ Τουρκοκύπριοι ἀπετέλουν τότε μόλις τὸ 18% τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Κύπρου).
Σκοτεινὰ ὑπερατλαντικὰ κέντρα (ὑπὸ τὸν ἑβραῖον ὑπουργὸν ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Henry Kissinger), ὁμοῦ μετὰ τῆς ἰσραηλινῆς ΜΟΣΑΝΤ, κατηύθυναν τὰ νήματα καί, κυρίως, τὰ ἀμέσως ἐμπλεκόμενα ἀνδρείκελά των, ἤτοι τὴν τότε προδοτικὴν ἡγεσίαν τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, πρώτιστα δὲ τὸν συνωμότην ἀρχηγὸν Ναυτικοῦ Πέτρον Ἀραπάκην, τὸν ἐφιαλτικὸν ἀρχηγὸν ΓΕΕΘΑ Γρηγ. Μπονᾶνον καὶ τὸν συνωμότην ἀρχηγὸν Ἀεροπορίας Παπανικολάου, εἰς τὴν συνειδητὴν παθητικότητα πρὸ τῆς ἐκτυλισσομένης τουρκικῆς εἰσβολῆς, προκειμένου νὰ ἀφεθῇ νὰ ἐκτυλιχθῇ ἡ ἐθνικὴ συμφορὰ ὥστε, ἐν μέσῳ ταύτης, νὰ ὑπαναστρέψῃ ὁ κυνοβουλευτικὸς συρφετὸς καὶ ἡ διεφθαρμένη του ἀκολουθία, ὑπὸ τὸν Κ. Καραμανλῆν, εἰς τὴν ἀπὸ τοῦ 1967 ἀπολεσθεῖσαν “λείαν” του…

Αναρχικοί – τζιχαντιστές: βίοι παράλληλοι. (Διαφορετικό το κοινωνικό πλαίσιο – παρόμοια η εκδήλωση της εγγενούς βαρβαρότητος).

Προσφάτως το φως της δημοσιότητος είδαν σκηνές ασύλληπτα ζωώδους συμπεριφοράς εκ μέρους των ισλαμιστών του ISIS στο Ιράκ. Γενειοφόροι υπάνθρωποι κραδαίνοντας βαριοπούλες, τροχούς κοπής αλλά και εκρηκτικά, επεδόθησαν σε μία άνευ προηγουμένου καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Μεσοποταμίας που μόνο με τους βανδαλισμούς των αριστουργημάτων της ελληνικής αρχαιότητος από τους φανατισμένους ιουδαίο-χριστιανικούς όχλους, κατά τον πρώιμο μεσαίωνα, θα μπορούσε να συγκριθεί. Η είδηση, αν και συγκλονιστική, δεν φάνηκε να ταρακουνά ιδιαίτερα τους υπνωτισμένους από την κοσμοπολίτικη νάρκωση και αμεριμνησία, τάχα «πολιτισμένους», δυτικούς (Ευρωπαίους και Αμερικανούς), των οποίων τα μοναδικά ενδιαφέροντα περιορίζονται σε ζητήματα σχετικά με την διαχείριση του ανούσιου αστικού βίου τους, μακράν οιασδήποτε εννοίας (αντι-)δράσεως, πολλώ μάλλον ηρωικής αντιστάσεως στην εν εξελίξει επέλαση και βαθμιαία εξάπλωση των βαρβάρων.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ουκρανία:μεταξύ σφύρας και άκμονος. (Brief comment on the current situation in Ukraine)

Η πρακτική των βελούδινων «επαναστάσεων» που χρησιμοποίησε επιτυχώς ο αμερικανικός και ευρωπαϊκός σιωνιστοκαπιταλισμός που διαχειρίζεται και επιβάλλει την Νέα Διεθνή Τάξη της αναρχοφιλελεύθερης πολυπολιτισμικής και πολυφυλετικής παγκοσμιοποιήσεως για την αλλαγή καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη, τελειοποιήθηκε στις Αραβικές «επαναστάσεις». Έτσι, οι συνήθως αναίμακτες αλλά ενορχηστρωμένες από τον αμερικανοσιωνιστοκαπιταλισμό «επαναστάσεις», μετά την Λιβύη και την Συρία, μετετράπησαν σε πολυαίμακτα πραξικοπήματα «από τα κάτω» που επιτυγχάνουν αλλαγές καθεστώτων, χωρίς την ανάμιξη του στρατού που εξευτέλιζε το δυτικό ιδεολόγημα της αστικής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας».
Σήμερα, για πρώτη φορά, η τακτική αυτή μεταφέρεται και στον Ευρωπαϊκό χώρο, στην Ουκρανία. Στο πλαίσιο αυτό, η Ουάσιγκτον επιχειρεί για πρώτη φορά να δείξει ότι μπορεί να ανατρέψει τις κυβερνήσεις τριών χωρών ταυτοχρόνως, της Συρίας, της Ουκρανίας και της Βενεζουέλας. Αν το επιτύχει, κανείς δεν θα είναι πια σε θέση να της αντισταθεί…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Λίγο πριν το μηδέν.

Πολλές φορές βρεθήκαμε στη δυσάρεστη θέση να τονίσουμε ότι η παρούσα κρίση είναι πρωτίστως πολιτιστική κρίση, προϊόν πνευματικής καταπτώσεως και μετέπειτα οτιδήποτε άλλο. Έχουμε επίσης επισημάνει ότι για την δημιουργηθείσα κατάσταση ευθύνονται αποκλειστικώς η αστική δεξιά και η προλεταριακή αριστερά οι οποίες εκυβέρνησαν και συνεχίζουν να κυβερνούν την πατρίδα μας από το 1974 και δώθε. Μία απλή καταγραφή των γεγονότων που έχουν μεσολαβήσει αρκεί για να αποδειχθεί του λόγου το αληθές. Κυρίως όμως είναι εύκολο, μέσα από την παράθεση απλών αληθειών, να φανεί ότι η αστική δεξιά και η προλεταριακή αριστερά δεν είναι παρά σιαμαία αδελφάκια, παιδιά του κοινού «άρχοντος» του αιώνος μας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η εφαρμογή του μαρξισμού στη σύγχρονη Ελλάδα.


Πώς αρχίζει το κομμουνιστικό μανιφέστο του Καρόλου Μαρξ; «Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών είναι η ιστορία των ταξικών αγώνων». Πόσο άραγε διαφορετική σκέψη από τον Περικλή ο οποίος ως γνήσιος Έλλην μας παραδίδει στον Επιτάφιο (κεφ.42) τα γνωστά αθάνατα λόγια «χωρίς να προτιμήσουν τον προσωπικό πλουτισμό, χωρίς την ελπίδα ότι εάν νικήσουν θα ξεφύγουν από την πενία τους, δόθηκαν στον αγώνα υπέρ της πόλεως». Σε εποχές όπου το αίμα, τα ιερά και τα όσια της φυλής φαντάζουν ως η μόνη λύση προκειμένου η Ελλάς να συναισθανθεί τον ιστορικό της και πνευματικά πολιτιστικό της ρόλο προκειμένου να πορευθεί προς το αύριο που η ίδια θα διαγράψει, φαίνεται ότι η «ηγεσία» αυτού του τόπου, οικτρά καθοδηγουμένη από σιωνιστικά κέντρα επιλέγει τον δρόμο του ψευδοφιλοσόφου Μαρξ,

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ: ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

Ο Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής είναι νεκρός.

Τι να πρωτοπεί κανείς για έναν τέτοιο άνθρωπο; Όσα και να γραφούν είναι αδύνατον να αποδώσουν, έστω κατά προσέγγιση, την βαθειά εντύπωση που αποκομίζει όποιος τον έχει γνωρίσει από κοντά.
Επρόκειτο για έναν μοναδικό Έλληνα, έναν ευπατρίδη με την πλήρη έννοια του όρου. Υπόδειγμα Ανδρός, Στρατιώτου, Αξιωματικού, Ήρωος!

Το στήθος του κοσμούσαν αριστεία ανδρείας κερδισμένα στα πεδία των μαχών.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]