Θερμοπύλες.

Βρισκόμαστε σε μία εποχή, κατά την οποία, η αφελληνισμένη κάστα πολιτικάντηδων που ασκεί την εξουσία στο ελλαδικό κράτος, ουδόλως ενδιαφέρεται για την προκοπή, την ευημερία και την μακροημέρευση του ελληνικού έθνους, ούτε βεβαίως γοητεύεται από το ένδοξο παρελθόν και τις προαιώνιες παραδόσεις του. Αντ’ αυτού, η υποτιθεμένη πολιτική «ηγεσία», με σκόπιμο και διαρκώς εντεινόμενο τρόπο, υπονομεύει εκ βάθρων τον ελληνισμό, τόσο σε πνευματικό όσο και σε βιολογικό επίπεδο. Οι υπονομευτικές ενέργειες δεν περιορίζονται σε πρακτικά διαχειριστικά ζητήματα∙ αφορούν και το επίπεδο της σημειολογίας επίσης, αφού στις εθνοαποδομητικές επιλογές των εξουσιαστών πολύ συχνά είναι ευδιάκριτος ο συμβολισμός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου είδους συμβολισμού ήταν η επιλογή του τόπου υπογραφής της προδοτικής συμφωνίας  εκχωρήσεως της ελληνικής ιστορικής ταυτότητας της Μακεδονίας μας στους Σκοπιανούς (Πρέσπες). Η επιλογή των Πρεσπών (από τους κομμουνιστές που προώθησαν την προδοτική συμφωνία) ως τόπου υπογραφής της κατάπτυστης “συμφωνίας”, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν, αφού η ευρύτερη περιοχή των Πρεσπών απετέλεσε ένα από τα τελευταία προπύργια του συμμοριτισμού το 1949 καθώς εκεί δόθηκαν οι τελευταίες μάχες που επισφράγισαν την στρατιωτική συντριβή της κομμουνιστικής ανταρσίας από τον ελληνικό εθνικό στρατό. Ωστόσο βλέπουμε ότι η τακτική της βεβηλώσεως ιστορικών τοποθεσιών, όπου έλαβαν χώρα αιματηροί εθνικοί αγώνες, δεν αποτελεί προνόμιο της εμετικής ροζ αριστεράς, καθώς στην ίδια γραμμή κινείται και η εξ ίσου άθλια αστική δεξιά, η οποία, με περισσή μάλιστα υποκρισία, συνηθίζει, με τρόπο αισχρά φαρισαϊκό και κίβδηλο, να διακοσμεί την εξόχως αντεθνική πολιτική της με κούφιες λέξεις όπως «εθνικό καθήκον», «πατριωτισμός», κλπ, που τίποτε απολύτως δεν σημαίνουν σε όσους υποκριτικώς τις προφέρουν, αποβλέποντας απλώς και μόνον στην αισχρή εξαπάτηση των αφελών ψηφοφόρων και χειροκροτητών τους…   

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Συνεχὴς συνειδητὴ προδοσία τῆς «πατριωτικῆς Δεξιᾶς»: ἡ περίπτωσις τοῦ Κώδικος Ἰθαγενείας

Ὁ κατωτέρω σύνδεσμος παρέχει μίαν λίαν ἐνδιαφέρουσαν καὶ ἄκρως ἀποκαλυπτικὴν εἰκόνα τῆς καταστάσεως τῆς πατρίδος μας ἐν ἔτει 2020:
https://g2red.org/el/ellinika-i-efimerida-tis-kyverniseos-ktisi-ithageneias-septemvrios-2020/
Πρόκειται περὶ ἑνὸς διαρκῶς ἀνανεουμένου, δυστυχῶς ἀνὰ ἡμέραν ἢ διήμερον-τριήμερον, καταλόγου τῆς συλλογικῆς μας αὐτοκτονίας. Ἐδῶ παρατίθενται, πρὸς διευκόλυνσιν τῆς πληροφορήσεως ἀλλογενῶν, μερίμνῃ τῆς ὀργανώσεως Generation 2.0 RED «διὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, τὴν ἰσότητα, τὴν ἑτερότητα καὶ τὴν ἰσότιμον συμμετοχὴν ἐντὸς μιᾶς πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας» (καὶ μὲ ὑποστηρικτὴν τὴν Open Society Foundations), πάντα τὰ Φύλλα Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως, εἰς τὰ ὁποῖα ἀναγράφονται αἱ ἀποφάσεις ἀπονομῆς τῆς ἑλληνικῆς ἰθαγενείας εἰς ἀλλοδαπούς.
Παρατηρεῖται ὅτι μέχρι στιγμῆς οἱ πλεῖστοι νέοι («Ἕλληνες») συμπολῖταί μας εἶναι Ἀλβανοί, ὡστόσο συντόμως πρόκειται νὰ αὐξηθῇ ὁ ἀριθμὸς τῶν Ἀσιατῶν καὶ Ἀφρικανῶν «νεοφύτων», ἀφοῦ σταδιακῶς δι᾿ ἕνα ἕκαστον τούτων καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν θὰ πληρῶνται οἱ κατ᾿ οὐσίαν χρονικοὶ μόνον ὅροι τοῦ μιαροῦ Κώδικος Ἰθαγενείας (Ν. 3284/2004), τὸν ὁποῖον ἡ νῦν κυβέρνησις τῆς Νέας Δημοκρατίας δὲν τολμᾷ (διότι δὲν ἐπιθυμεῖ) νὰ καταργήσῃ ἐν ὅλῳ καὶ ἀδιστάκτως, ἀλλὰ τοῦ ὁποίου τοὐναντίον προτίθεται νὰ τροποποιήσῃ ἐπουσιώδη (διαδικαστικὰ) ζητήματα, ἀφοῦ τὸ κατατεθὲν σχέδιον νόμου τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν προβλέπει ἁπλῶς ὡς προαπαιτούμενα ἐξετάσεις ἑλληνικῶν, συγχρόνου Ἱστορίας ἀλλὰ καὶ πολιτειακῶν δημοκρατικῶν θεσμῶν καὶ ἀπαιτεῖ, ὡς προϋπόθεσιν ἀπονομῆς ἰθαγενείας, τὴν ἀπόδειξιν οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ἐντάξεως.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἐτήτυμα Ψέγματα (1)

article-1387965-0B383EFE00000578-682_634x905 Ἀνταποκρινόμενος εἰς αἴτημα συναγωνιστῶν καὶ φίλων, ἐγκαινιάζω ἐδῶ μίαν νέαν στήλην, ὅπου ἐνίοτε θὰ σχολιάζω σποραδικῶς κάποια ἀπὸ τὰ ἐπίκαιρα θέματα, χωρὶς ποτὲ νὰ ἐπιδιώκω πληρότητα οὔτε ἀκόμη καὶ σχετικήν, ἀφοῦ ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν προλαβαίνω – ἀλλὰ καὶ οὔτε ἔγκειται ἀκριβῶς ἐκεῖ ὁ ῥόλος μου. Ἐξ ἄλλου, ὁ δειγματικὸς σχολιασμὸς καὶ οἱ ψέξεις (ψέγματα), ἀφοῦ στὸν βαθύτατα νοσηρό μας σύγχρονο κόσμο δὲν ὑπάρχουν ἀφορμὲς πολλῶν σχολίων ποὺ νὰ εἶναι κάτι ἄλλο παρὰ ψέγματα καὶ στηλιτεύματα, ἀρκοῦν ὡς ἐτήτυμος (: συνεπὴς πρὸς τὴν ἀλήθειαν) τροχιοδεικτικὴ ἀναφορὰ καὶ ὡς πυξίς.

 

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]