Ὁ ἀξιακός/αἰσθητικὸς ἐκβαρβαρισμός, ἡ μουσικὴ ἐξαχρείωση καὶ κακογουστιά, αἰτιακὴ βάση τῆς ἐν ἐκρήξει κοινωνικῆς σήψεως καὶ ἀλητείας!

Άπαντες αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνία μας μαστίζεται από γενικευμένη βία κάθε είδους, που κλιμακώνεται ανεξέλεγκτα. Δολοφονίες, βιασμοί, ληστείες και άλλα συναφή περιστατικά βαρειάς εγκληματικότητος αποτελούν καθημερινά φαινόμενα που δεν προλαβαίνουν ούτε να τα καταγράφουν και δημοσιοποιούν οι συντάκτες του αστυνομικού ρεπορτάζ, ενώ παλαιότερα ένα μόνο τέτοιο γεγονός αποτελούσε την είδηση του μηνός ή και του έτους ακόμη!

Σχεδόν κάθε μέρα πληροφορούμαστε για την εκτέλεση ενός ακόμα «συμβολαίου θανάτου» – αναρίθμητα τα σχετικά περιστατικά στο ατελείωτο ντόμινο αλληλοεκκαθαρίσεων του «κόσμου της νύχτας», όπου άνθρωποι πέφτουν νεκροί από ριπές πολυβόλων μέρα μεσημέρι σε πολυσύχναστα μέρη, σε μιάν ατελείωτη μάχη επικρατήσεως μαφιόζων και νταβατζήδων, που διαγκωνίζονται για κυριαρχία στην πιο σκοτεινή πλευρά του κοινωνικού περιθωρίου και της παραοικονομίας. Τον πόλεμο αυτών των αποβρασμάτων η αστυνομία απλώς τον παρακολουθεί από θέσεως (αμετόχου) παρατηρητού, σαν να μη την αφορά το γεγονός ότι στρατιές ενόπλων κακοποιών περιπολούν στον αστικό ιστό διευθύνοντας ολοκλήρους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής και κάνοντας ό,τι θέλουν χωρίς κανένα φραγμό, ως κράτος εν κράτει! Σκηνές και καταστάσεις που άλλοτε θεωρούνταν αντιπροσωπευτικές της χειρότερης εκδοχής του λατινοαμερικανικού υποκόσμου, τις οποίες συναντούσε κανείς μόνο στις άθλιες φαβέλες των βραζιλιάνικων μεγαλουπόλεων, όπου συνωστίζονται απόκληροι μιγάδες, ή στις συγκρούσεις μαφιόζων και ναρκεμπόρων στο Μεξικό και την Κολομβία είναι πλέον καθεστώς στην Ελλάδα (και σε όλη την Ευρώπη)!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Το ξεσάλωμα των κιναίδων και η κίνηση του εκκρεμούς.

Χρόνο με τον χρόνο οι διεστραμμένοι ξεσαλώνουν όλο και περισσότερο. Και παράλληλα το κλίμα γενικής  – και κυρίως καθεστωτικής – όχι απλώς ανοχής αλλά και επισήμου ευνοίας και, ανοιχτής πια, υπέρ του κιναιδισμού, υποστηρίξεως γίνεται πιο ισχυρό, απόλυτο, καθολικό και ανενδοίαστο!

Φέτος ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η επισημότητα της παρουσίας των πολιτικών δυνάμεων του κοινοβουλίου στο αισχρό πανηγύρι επιδειξιμανίας που αποκαλείται «gay-pride»! Τα κόμματα της συμφοράς είχαν τοποθετήσει επίσημα περίπτερα, μοίραζαν φυλλάδια και ένας εσμός από πρωτοκλασάτα στελέχη των κομμάτων, βουλευτές (και υπουργοί ακόμη) φρόντισαν να επιδείξουν εμφατικά την παρουσία τους εκεί, να φωτογραφηθούν με πλατιά χαμόγελα «υπερηφάνειας», χαριεντιζόμενοι και σαλιαρίζοντας με διάφορους(ες)  περσόνες  του τύπου που ο λαός συνήθιζε να αποκαλεί  «ντιγκιντάνγκες»…  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[9]

Σήμερα 21η Ἰουνίου καὶ στὶς 12:13 μ.μ. ἀκριβῶς συμβαίνει τὸ κοσμικὸ φαινόμενο τοῦ θερινοῦ Ἡλιοστασίου, κατὰ τὸ ὁποῖον ἡ κλίσις τοῦ ἄξονος τῆς γῆς (23,44 μοῖρες) εὐνοεῖ βέλτιστα τὴν ηὐξημένην φωτεινότητα ἐπὶ τοῦ βορείου ἡμισφαιρίου μας, καθὼς τότε ὁ ἄξων διέρχεται διὰ τοῦ εἰς τὸ ἐπίπεδον περιηλίου τροχιᾶς ὑπὸ τῆς διακέντρου (ἡλίου-γῆς) ὁριζομένου καθέτου ἐπιπέδου καὶ ἡ ἐπὶ τοῦ ὁποίου προβολὴ παρουσιάζει ταλάντωσιν μεταξὺ + καὶ – 23,44 μοιρῶν (ὡς πρὸς τὴν ἐπὶ τὸ ἐπίπεδον περιφορᾶς κάθετον)  – κατὰ δὲ τὴν ἱερὰν ἀκριβῶς στιγμὴν τοῦ Ἡλιο-στασίου αὐτὴ ἡ (κατὰ τὸ κάθετον διακεντρικὸν ἐπίπεδον φαινομένη) προβολὴ τοῦ ἄξονος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἄξων, διότι τότε ἀκριβῶς διασχίζει αὐτὸ τὸ ἐπίπεδον καὶ ἡ προβολὴ στιγμιαίως ἵσταται καὶ ἄρχεται πάραυτα κινουμένη ἀντιθέτως, πρὸς τὴν κάθετον θέσιν (0 μοῖρες), ὁπότε θὰ ἔχουμε τὴν φθινοπωρινὴν ἰσημερίαν.
       Βεβαίως καθ᾿ ἑαυτὴ ἡ κλίσις τοῦ γηίνου ἄξονος ὡς πρὸς τὴν ἐπὶ τὸ ἐπίπεδον περιφορᾶς της κάθετον παραμένει ἀναλλοίωτος·  διὰ τὴν ἀκρίβειαν μεταβάλλεται μακροσκοπικῶς (βραδύτατα)  μεταξὺ  21,8° καὶ 24,4° κατὰ τὸν λεγόμενον κύκλον τοῦ Milanković περιόδου 41 χιλιετιῶν.   


     Ἀντὶ ἄλλου ἀφιερώματος ἀναρτᾶται τὸ συναφὲς τοῦτο κείμενο τοῦ Ἴωνος Φιλίππου:
 
 
 

Η ΑΡΙΑ ΦΥΛΗ

 

 

Η Πολιτεία του Ήλιου

 

Αφήστε τα βιβλία και την Γη

και υψώστε το βλέμμα σας στον Ουρανό.

Εκεί θα δείτε τα Φύλα, τις Φυλές, την Πολιτεία.

Τα δύο Φύλα:

 ο Βασιλεύς Πατήρ Ήλιος-Απόλλων,

η Βασίλισσα Μήτηρ Σελήνη-Άρτεμις.

Τα τρία τέκνα τους οι τρεις Φυλές της Γαίας:

 Λαμπρή (Ηλιακή-Λευκή-Καυκασοειδής),

Ωχρή (Σεληνιακή-Κίτρινη-Μογγολοειδής),

Τεφρή (Χθόνια-Μέλαινα-Νεγροειδής).

Στην Πολιτεία,

Βασιλεύς-Πατήρ ο Ήλιος, γεννήτωρ του Φάους.

Βασίλισσα-Μήτηρ η Σελήνη, έσοπτρον του Φάους.

Τέκνα οι τρεις Φυλές της Γαίας, γόνοι του Φάους,

εκάστη κατά το μέτρο του Ηλιακού Λόγου που της αναλογεί.

 

Η Λαμπρή Φυλή τέκνο του Ηλίου, εκπομπός του Φάους.

Η Ωχρή Φυλή τέκνο της Σελήνης, ανακλαστήρ του Φάους.

Η Τεφρή Φυλή τέκνο της Γαίας, απορροφητήρ του Φάους.

 

Αίμα είναι το Πνεύμα των Φυλών

και η Αιμομειξία είναι Βέβηλη.

 

Εκείνοι που πιστεύουν πως κατάγονται από τον Πίθηκο

πράγματι κατάγονται από τον Πίθηκο.

 

Ό, τι δεν απαντά σε όλα,

δεν απαντά σε τίποτα.

 

Η Σβάστικα απαντά σε όλα

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἐτήτυμα Ψέγματα (9)

“Ψωμί, Παιδεία, Ἐλευθερία” – ἢ τὰ ἀκριβῶς ἄκρως ἀντίθετα;

 

Ἡ ἤδη προϋπάρχουσα σύγχυσις κι ἐπιμόλυνσις ἐννοιῶν καὶ ἰδεολογημάτων μετὰ τὴν ἐθνολετήριον Μεταπολίτευσιν τοῦ σημαδιακοῦ 1974, ἔχουσα ἔκτοτε ἀποχαλινωθῆ πλήρως καὶ καλπάσει ὀλεθρίως, οὕτω δὲ καὶ πολλαπλῶς προξενήσει ἀνήκεστον βλάβην εἰς τὸν νοῦν, τὴν ψυχὴν, τὸν λόγον καὶ τὴν ἐν γένει ὑγείαν τῶν θρηνωδῶς (αὐτο)ταλανιζομένων κατοίκων αὐτῆς τῆς χώρας, ἀποτελεῖ καὶ τὸ ῥιζικὸν αἴτιον τῆς ὁλικῆς καὶ ἐπὶ παντὸς χρεωκοπίας τῆς χώρας.

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[8]

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

 

στιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας κατελείας μέγεθος χούσης,

δυσμένλόγχωρς κάστου τν εδν ν τος μορίοις, δρώντων κα οδι

παγγελίας, δι᾽ ἐλέου καφόβου περαίνουσα τν τν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν.

ριστοτέλους “Ποιητική”, Βιβλίο ΣΤ΄, 1449b 24-28

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[7]

Ερχόμαστε πολύ αργά για τους θεούς και πολύ νωρίς για το Είναι!

Martin Heidegger

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΔΙΑΜΑΧΗ ΤΟΥ ΝΤΑΒΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ

μεσούσης τ ς ντολογικς παναστάσεως.

Αν ο Διαφωτισμός ορίζεται

ως το ιδεολογικό μωσαϊκό των ρευμάτων της Νεωτερικότητας συλλήβδην,

δηλονότι Εμπειρισμός και Ορθολογισμός, Ιδεαλισμός και Υλισμός,

Ωφελιμισμός και Θετικισμός, Φιλελευθερισμός και Σοσιαλισμός,

μετά την Οντολογική Επανάσταση

των Χάιντεγκερ, Χάιζενμπεργκ, Γκάιντελ

των ετών 39 – 43 Α.π. (1927- 1931),

ο Διαφωτισμός δεν είναι παρά ιδεολογικό σκύβαλο,

ένα περίψημα της Ιστορίας.

 

Η ιδεολογία εξωθεί προς ένα καρκινικό ιστορικό βηματισμό.

Ο ιδεολόγος είναι ο οπισθοβάτης της Ιστορίας

και τα πολιτικά κόμματα, καρκινικά ιδεολογικά αποτιτανώματα.

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[6]

Ο ΑΡΙΟΣ ΠΡΟ-ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΟΥ ΜΥΘΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Γιατί ο υλιστής είναι υλιστής; Διότι είναι φιλοσοφικά αστοιχείωτος.
Στο ερώτημα: “Η μη-Ύλη υπάρχει;” Απαντά υπερηφάνως “Όχι!”
Δηλονότι, “το μη-Όν δεν υπάρχει”: Παρμενίδης από 2.500 ετών.
Άρα ο υλιστής είναι ένας δογματικός μεταφυσικός.
Γιατί ο υλιστής είναι φιλοσοφικά αστοιχείωτος;
Διότι μετά τον ανωτέρω συλλογισμό, παραμένει υλιστής.

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[5]

ΑΡΝΟΛΝΤ ΤΟΫΝΜΠΗ: ΣΠΟΥΔΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 

Μετά την τελευτή του Ιστορικού Ιδεαλισμού του Χέγκελ

και της ιουδαϊκής εξαλλαγής του, του Ιστορικού Υλισμού του Μαρξ,

των δύο ψευδών ιστοριοθεωριών του ΙΘ΄αιώνα,

κατά τον 1ο και τον άρτι εισελθόντα 2ο Άριο αιώνα

 αντιμάχονται οι δύο μόνες εν ζωή ιστοριοθεωρίες.

Ο Ιστορικός Παγανισμός του Όσβαλντ Σπένγκλερ

και η ιουδαϊκή εξαλλαγή του,

ο Ιστορικός Πλουραλισμός του Άρνολντ Τόυνμπη.

Είναι ο αδυσώπητος πόλεμος του Αρίου με τον Δυτικό πολιτισμό.

Ο ΒΠΠ ήταν η τελευταία χαμένη μάχη, ο πόλεμος συνεχίζεται.

 

Ο Άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πηλό, είναι ο τρόπος του Δαρβίνου.

Ο Άνθρωπος πλάσθηκε από πηλό, είναι ο τρόπος του Αδάμ.

Ο Άριος κλάσθηκε από θεό, είναι ο τρόπος του Ομήρου.

 

“Η άνοδος και η πτώση των πολιτισμών ακολουθεί τον τρόπο της Πηνελόπης.

Υπό το φως του ηλίου, η Πηνελόπη δύναται να υφαίνει καθ’ εκάστην

νέο σχέδιο του σαβάνου του Λαέρτη.

Υπό το σκότος όμως της νυκτός,

η αποξήλωση ακολουθεί την μια και μόνη οδό.”

Άρνολντ Τόυνμπη

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἐτήτυμα Ψέγματα (8)

“Τὸ ἔμβρυον ἐντὸς τῆς ἐγκύου προοδεύει καὶ πλάθεται ὄχι βάσει τυφλῶν χημικῶν διεργασιῶν ἀλλ᾿ ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τοῦ ζῶντός του ἀρχετύπου καὶ τοῦ αἰθερικοῦ του διαμέσου, διὸ π.χ. κι ἂν ἐκκοπῇ ἕνα του ἄκρον, τοῦτο ἀναπλάθεται κατὰ τὴν ἐμβρυογένεσιν!

Περαιτέρω ἡ ἔννοια τῆς Φυλῆς εἶναι πολὺ συνθετωτέρα καὶ ἀνωτέρα τῆς στατιστικῆς της περιγραφῆς ὑπό τινος κοσμικῶς/ὀντολογικῶς πανηλιθίου ἐνδεχομένως συγχρόνου γενετιστοῦ καὶ τῆς θεοτύφλου του ὑλιστικῆς στατιστικῆς προσεγγίσεως, ἀδυνάμου κατὰ 95% νὰ μᾶς διακρίνῃ π.χ. ἐκ τοῦ βατράχου – πόσῳ μᾶλλον μεταξύ μας!”

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[4]

ΦΥΛΟΓΟΝΙΑ

Όσοι πιστεύουν ότι κατάγονται από τον πίθηκο, πράγματι κατάγονται από τον πίθηκο.

῾”…Γη και Ον πυκνώνουν παράλληλα. Ο φλοιός της γαίας καθίσταται ολοένα σταθερότερος, το Ον έχει πλέον αύρα καθώς η ψυχή εμβαπτίζεται στο νού ως συνείδηση. Είναι ο καιρός της πυκνής ψυχής, το ον υπάρχει ως έτερο και ταυτό, δηλαδή ως διακριτά όντα. Περιβάλλον τους η γειτονιά της γης, ο Ήλιος στην κοσμική επίδραση του οποίου υποκύπτουν, οι πλανήτες που γίνονται ειμαρμένη τους. Τα όντα αποκτούν φύση. Πυρώδη, κατόπιν αεριώδη, υδατώδη, ρευστή, γαιώδη και ιδού ενσαρκώθηκε ο Άνθρωπος. Το σώμα, υλικό κέλυφος του ανθρώπου υπόκειται στους νόμους της γης. Το πνεύμα, αιθερία λέμβος, στους νόμους των άστρων, την Ανάγκη. Η ψυχή του, αιθερικό σώμα, είναι το εκμαγείο του ουρανού, το αποτύπωμα της Ειμαρμένης. Ο νους του, η έκφανση του Όντος, το ίχνος του θεού.  Το ον που υποστασιοποιείται είναι το Ριζικό Γένος του Ανθρώπου, η Αιθερία Φυλή. Ο άνθρωπος, με διάπλαση βαθμιαία προσαρμοζόμενη στο γήινο περιβάλλον, υπέρτερη των πλέον εξελιγμένων ειδών εκείνης της περιόδου, διακρίνεται ριζικά από αυτά. Είναι έμφρων και όρθιος. Έμφρων γιατί μόνος αυτός φέρει το θείο χάρισμα του νού. Όρθιος γιά ν’αγκαλιάζει με την μεταίσθηση του τον πότνιο ουρανό, τον πατέρα του. Είναι ο πρωτόπλαστος, ο άνω θρώσκων….”

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[3]

Η ΑΡΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ

“Η αρχή της ηγεσίας, δηλαδή του Φύρερ, δεν ισχύει μόνο στην κοινωνική και την επιστημονική ζωή αλλά και στους ίδιους τους οργανισμούς. Η γενετική ακολουθεί τον χαρακτήρα των κβαντικών φαινομένων και η θεωρία των μητρών είναι ο μαθηματικός δρόμος κατανοήσης της ενότητας των γονιδίων. Έτσι, ο Άριος επικοινωνεί πέρα από τον χρόνο και τον χώρο σε ένα δεύτερο κβαντισμένο πεδίο, δηλαδή σε ένα τόπο, όπου επικρατεί το κοίλον του κοκκώδους χωροχρόνου και η σχισμή της στιγμής. Εκεί, μια κβαντική μικροοντότητα είναι ένα καθοδηγητικό κέντρο, οι αποφάσεις του οποίου θα γίνουν αποφάνσεις των γονιδίων. Η ηγεσία είναι μια γονιδιακή λειτουργία. Έτσι, ο Γιόρνταν γίνεται ο προάγγελος της διερεύνησης και αποκρυπτογράφησης του γενετικού κώδικα του DNA, η οποία θα ολοκληρωθεί λίγα έτη μετά το τέλος του πολέμου από τον Γουώτσον και θα αποφέρει ένα συγκλονιστικό αποτέλεσμα, παρεπόμενο των γενετικών και γονιδιακών επιστημονικών αποκαλύψεων του ναζισμού. Το γονίδιο είναι ένα κβαντισμένο κυματοσωματίδιο που διαθέτει βούληση και διέπεται από τον λεγόμενο “βιολογικό νόμο του Hupple”, σύμφωνα με τον οποίο κάθε οργανικό σύνολο (φυλή) απομακρύνεται γονιδιακά από τα έτερα ειδοποιά σύνολα (φυλές) με ταχύτητα ανάλογη της γονιδιακής (μικροκυματικής) απόστασης του από αυτά. Το μικροκύμα της γονιδιακής ακτινοβολίας του Αρίου είναι ο μοναδικός επί γης δίαυλος προς τον Ουρανό…”

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Οἱ ἄγνωστοι Γερμανοὶ “καμικάζι”…

“Ἀντὶ ἄλλου ἀφιερώματος στὴν σημαδιακὴ 20ὴ Ἀπριλίου, παρουσιάζουμε μιὰν ἡρωικὴ πτυχὴ τῆς τιτανομαχίας τῶν ὑπερασπιστῶν τοῦ Βερολίνου, ἐκτυλιχθείσης μεταξὺ 17ης καὶ 20ῆς Ἀπριλίου τοῦ 1945 κατὰ τοῦ προελαύνοντος Ἐρυθροῦ Στρατοῦ – ὅπου ἡ ἀναλογία μὲ τὸ ἐπίκαιρον δρᾶμα τῆς ἡρωικῆς Μαριουπόλεως καὶ τῶν ἀκαταβλήτων της ἐσχάτων ὑπερασπιστῶν (κυρίως τῆς AZOV) εἶναι προφανής…”

 

 

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]