ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ, Ο ΥΨΙΣΤΟΣ ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ,
ΠΡΟΠΑΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΑΡΙΑΣ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ
Ἡράκλειτος (Λόγος)
Παρμενίδης (Ἐόν) – Ἐμπεδοκλῆς (Κόσμος)
Ἀναξαγόρας (Νοῦς) – Ξενοφάνης (Θεός) – Πυθαγόρας (Ταγός)
Ἀναξιμένης (Αἰθήρ)-Δημόκριτος (Ἄτομον)- Ἀναξίμανδρος (Ἀρχή)
Θαλῆς (Ρευστόν)
τοῦ Γεωργίου Νίκα, Ἀνχου(ΤΘ-ΕΥ), ΓΕΣ/Δ4 ΔΙΣ)/Τμηματάρχου Προφορικῆς Ἱστορίας
Οι βαλκανικοί πόλεμοι του 1912 – 1913 ήταν ένα καθοριστικότατο γεγονός για την νεοελληνική ιστορία και κοινωνία. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, παρόλο που ήταν πολύμηνες (Οκτώβριος 1912 – Ιούλιος 1913), ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες για τους Έλληνες. Ο Ελληνικός Στρατός έχοντας πλήρως μετασχηματιστεί επιχειρησιακά (σε σχέση με το 1897), κυριάρχησε στο επιχειρησιακό πεδίο και δημιούργησε τετελεσμένα επί του εδάφους.
Οι στρατιωτικές επιτυχίες στη συνέχεια κεφαλαιοποιήθηκαν στο διπλωματικό πεδίο από την ελληνική κυβέρνηση, με αποτέλεσμα την εδαφική επέκταση της χώρας και την αναβάθμιση της γεωπολιτικής της σημασίας (σε σχέση με το παρελθόν).
Η μάχη του Σαρανταπόρου ήταν ίσως η πιο καθοριστική μάχη για την εξέλιξη της στρατιωτικής συγκρούσεως στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, καθώς εκεί όλη η πολεμική προετοιμασία της ειρηνικής περιόδου θα αξιολογούνταν επιχειρησιακά υπό πραγματικές συνθήκες.
Νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα αλλά πέσαμε έξω… Επί σειρά ημερών παρακολουθούμε, ενεοί, την αηδιαστικώς εξελισσόμενη τηλεοπτική κασσελακειάδα, εν μέσω μίας ενορχηστρωμένης επικοινωνιακής καταιγίδος των συστημικών μ.μ.ε.. Τσιμπιέται κανείς κάθε τόσο, διερωτώμενος αν ζει την πραγματικότητα ή αν βιώνει έναν εφιάλτη περιμένοντας να ξυπνήσει, για να συνειδητοποιήσει τελικώς ότι πρόκειται για έναν ζωντανό εφιάλτη χωρίς τέλος…
Ένας παντελώς άγνωστος, φαντασμένος τύπος με πλαστικό κίβδηλο χαμόγελο και παντελή απουσία έκφρασης πολιτικά ουσιωδών θέσεων, ένα κομψευόμενο αμερικανάκι, ακραία περίπτωση ναρκισσιστικής περσόνας, γόνος μεγαλοαστικής οικογενείας, τρόφιμος ιδιωτικών σχολείων και κολλεγίων, αυτοπροβαλλόμενος με κομπασμό ως πρώην στέλεχος αμερικανικής τραπέζης και νεόφυτος …εφοπλιστής, δανειολήπτης, κατά τα λεγόμενά του, αστρονομικών ποσών ως ανερχόμενος επιχειρηματίας (!), ελευθεριακός, φιλελέφτ, αστράτευτος, ανιστόρητος, χαζοχαρούμενος και «cool», εμφυτεύεται, αίφνης, στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και λίγο μετά, κατόπιν επιμελούς επικοινωνιακής μεθοδεύσεως, παρουσιάζεται ως επερχόμενος «μεσσίας» της ελληνικής πολιτικής, αναλαμβάνοντας την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
του Αχιλλέως Ξανθάκη
Στην ιστορική διαδρομή της η πολιτική μερίδα των πολιτών – ψηφοφόρων που αυτοπροσδιορίζονται ως «πατριώτες» ή «εθνικιστές» ή «Έλληνες» ή «ακροδεξιοί» ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να μου διαφεύγει αυτή την στιγμή, όσες διαφορές κι αν έχουν φτιάξει, χτίσει, ανακαλύψει, φαντασιωθεί μεταξύ τους, μοιράζονται έναν κοινό τόπο, υπάρχει δηλαδή ένα κοινό σημείο επαφής, κάτι σαν την δραματική και μοιραία ένωση σιαμαίων μωρών:
Υπάρχει η ευκολία με την οποία μπορούν να αφήνονται στην παραπλάνηση.
Η ευκολία με την οποία αναγορεύουν κάποιον τυχαίο ή τυχάρπαστο ή βαλτό ή καιροσκόπο ή αμόρφωτο ή νάρκισσο σε ηγέτη.
……
Και συνεχίζει ο «χώρος» να οδοιπορεί, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη. Χρησιμοποιώντας τους ίδιους εκείνους ανθρώπους, που πρωταγωνίστησαν στην μεγάλη ήττα. Αξιοποιώντας τους εθισμένους στην εξουσία. Ακολουθώνταςακριβώς την ίδια πολιτική εξαπάτησης των υποστηρικτών.
…Και, εν τούτοις, ελπίζοντας σε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα!
Ἀναδημοσιεύουμε τὸ καίριο αὐτὸ ἄρθρο τῆς ἐφημερίδος τῆς Καρδίτσης «Νέος Ἀγών» ὡς μίαν ἀκόμη ἀποστομωτικὴν ἀπάντησιν στὰ κουλο-παπαγαλάκια καὶ στὸν ἴδιο τὸν (κακῇ τῇ μοίρᾳ…) πρωθυπουργὸ τῆς δυστυχοῦς χώρας, ποὺ κι ἀπόψε μιλώντας στὴν ΔΕΘ ἐνεφάνισε τὴν ἀσύλληπτη συνολικὴν ἀστοχία τῆς ἀντιπλημμυρικῆς ἁσπίδος ὡς ζήτημα τῆς Μοίρας καὶ τῆς περιβοήτου «κλιματικῆς ἀλλαγῆς» – ἐν ᾧ τοῦτο ἀκριβῶς διαψεύδεται στὴν ἴδια τὴν Καρδίτσα, ποὺ ἀκριβῶς δὲν πλημμύρισε «ΔΙΟΤΙ ΕΚΕΙ καθαρίστηκαν κι εκβαθύνθηκαν ο Καράμπαλης, ο Καλέντζης και ο Γαβράς», ὅπως ἀναφέρει τὸ ἄρθρον ! ΑΛΛΑ, δυστυχῶς, ΜΟΝΟΝ ΕΚΕΙ!!!
…
Ο πρωθυπουργός επισκεπτόμενος την πλημμυρισμένη και ρημαγμένη Καρδίτσα τον Σεπτέμβρη του 2020 μετά τον Ιανό αλλά και το «βομβαρδισμένο» από την υπερχείλιση του Παμίσου Μουζάκι είχε δεσμευθεί πως θα προχωρούσε το φράγμα Μουζακίου στον Πάμισο.
Τρία χρόνια μετά την δέσμευση αυτή η τύχη του αγνοείται. Ο Πάμισος ήταν αυτός που κατέβασε τεράστιες ποσότητες από τα ορεινά της Αργιθέας, από την Δρακότρυπα (όπου καταλήγει η σήραγγα μεταφοράς νερού από το ημιτελές φράγμα της Συκιάς), και έπνιξε τα χωριά του πρώην δήμου Σελλάνων (Μαραθέα, Κόρδα, Αγία Τριάδα, Καλογριανά κ.λπ.).
Και φυσικά από τον Ενιπέα που έπνιξε πρώτα τα χωριά του πρώην δήμου Ευϊδρίου στα Φάρσαλα και στην συνέχεια τον Παλαμά, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα ποτάμια – τον Σοφαδίτη, τον Καλέντζη και τον Ιταλικό . Το φράγμα λοιπόν στον Ενιπέα (Σκοπιά ή Παλιοδερλί) ναι μεν εξαγγέλθηκε με διαδικασία ΣΔΙΤ, άρα ταχύτερη ενός διαγωνισμού που θα είχε ενστάσεις, αλλά τρία χρόνια μετά παραμένει σε νηπιακό στάδιο μέχρι την ανάθεση στον τελικό εργολάβο.
Τα έργα αυτά (ΑΝ ΕΙΧΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ!) θα είχαν προστατεύσει όλη την Θεσσαλία, όπως και το φράγμα στο Ληθαίο από την πλευρά των Τρικάλων – ή της Πύλης – ή ακόμη της Αμυγδαλέας και, κυρίως, του Νεοχωρίου για να μη πλημμυρίζει η Λάρισα, γιατί πρόκειται για φράγματα που …
Ἡ Πατρὶς ἀνοχύρωτος, τὸ Κράτος τελείως ἀνθελληνικόν, οἱ ἐχθροὶ εἰσβάλλουν καὶ ἁλωνίζουν ἀνενόχλητοι, ὁ δὲ λαὸς διαλύεται ὑπὸ πλήρη σύγχυσιν, ταχίστην βιοπολιτιστικὴν ἀποσύνθεσιν καὶ συστηματικὸν ἀποπροσανατολισμόν!
τοῦ Γεωργίου Λιναρδῆ
Ἐκ τοῦ ἱστοτόπου https://istos.net.gr
Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε ως μια αμυντική-στρατιωτική συμμαχία για να προστατεύσει τα κράτη-μέλη του από τον κομμουνιστικό επεκτατισμό. Ο στόχος του ΝΑΤΟ ήταν η θωράκιση της Δυτικής Ευρώπης από μια κομμουνιστική στρατιωτική εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Παρ’ ότι η Σοβιετική Ένωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας εναντίον των οποίων δημιουργήθηκε η Βορειοατλαντική Συμμαχία αυτοδιαλύθηκαν το 1990, η αυτοδιάλυση αυτή κατά παράδοξο τρόπο οδήγησε στην διεύρυνση της Συμμαχίας και στην εγκόλπωση ενός παγκόσμιου και καθαρά επιθετικού ρόλου. Η ιμπεριαλιστική-αποσταθεροποιητική μετεξέλιξη του ΝΑΤΟ ξεκίνησε με την εγκληματική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας και συνεχίστηκε με την αιματηρή και δολοφονική κατοχή του Αφγανιστάν και του Ιράκ, με την επίθεση κατά της Λιβύης και την διάλυση αυτής της χώρας, καθώς και με τις αποσταθεροποιητικές ενέργειες κατά της νόμιμης κυβέρνησης της Συρίας, ενώ είχαν μεσολαβήσει τα πραξικοπήματα της Συμμαχίας στην Ουκρανία και την Γεωργία με τα γνωστά αποτελέσματα.
Καθόλου τυχαία δεν ήταν η επιλογή (με πρωτοβουλία της τουρκικής πλευράς, προφανώς, που πάντα δίνει μεγάλο βάρος στους συμβολισμούς και στην σημειολογία της ισχύος) να πραγματοποιηθεί η «διερευνητική» συνάντηση των υπουργών εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας (Γεραπετρίτη και Φιντάν αντιστοίχως), κοντά στην θλιβερή επέτειο του αφανισμού του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως κατά τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955, οπότε (με αποκορύφωση την 6η Σεπτεμβρίου 1955) έλαβε χώρα το, ενορχηστρωμένο από το τουρκικό κράτος και εκτελεσμένο από τους όχλους των μογγολοειδών, πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλεως, συνέπεια του οποίου ήταν: δολοφονίες, μαζικοί ξυλοδαρμοί, βιασμοί και εκτεταμένες καταστροφές περιουσιών Ελλήνων, που ανάγκασαν τα μέλη της άλλοτε ακμαίας Ελληνικής κοινότητος της Κωνσταντινουπόλεως να εγκαταλείψουν τις περιουσίες και το βιός τους και να καταφύγουν στην Ελλάδα. Αφορμή στάθηκε μία σκηνοθετημένη από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (όπως φάνηκε εκ των υστέρων) προβοκάτσια: έκρηξη βόμβας στην οικία του Ατατούρκ Μουσταφά Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη (τουρκικό προξενείο), γεγονός που πυροδότησε το προσχεδιασμένο πογκρόμ.
Δεν θα αναφερθούμε στο ιστορικό των διωγμών που υπέστησαν οι Έλληνες της Πόλεως κατά τα Σεπτεμβριανά του 1955 – παραπέμπουμε γι’ αυτό σε παλαιότερες σχετικές αναρτήσεις μας: ( «Σεπτεμβριανά» – Ἡ ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως.και ΜΝΗΜΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1955 )
θα επισημάνουμε, ωστόσο, την καλλιέργεια της ιστορικής αμνησίας περί τα γεγονότα των διωγμών εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως (χαρακτηριστική η ουδέτερη και επιμελώς λειασμένη αναφορά του Δένδια στα Σεπτεμβριανά). [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Οι διακινηταὶ συνεχίζουν την δράση τους και οδηγούν μέσα από τις καμμένες δασικές εκτάσεις στον Έβρο, χιλιάδες παράνομους αλλοδαπούς και «διαφημίζουν» τις πράξεις τους αυτές μέσα στα social media!
Κι όλα αυτά ενώ ο Έβρος καίγεται ακόμα και οι κορμοί καπνίζουν!
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα – 27 Αυγούστου – με συγκίνηση συγκεντρώνουμε την σκέψη μας στον αλησμόνητο συναγωνιστή μας Κώστα Μπαϊκούση, που ανέλπιστα έφυγε από κοντά μας πριν 11 χρόνια. Ψάλλουμε στην μνήμη του τους στίχους του εμβατηρίου Ὠδὴ μνήμης που είχαν γραφεί προς τιμήν του, την θλιβερή ημέρα που τον χάσαμε.
Ὠδὴ μνήμης
Στοῦ Λεωνίδα ἐστάθην κι ἔνοιωσα τὴν Τιμή
μὲ φίλο ἐμπρὸς τὸ μνῆμα, ὡσὰν σ᾿ αἰώνιο Βῆμα
καὶ συναγωνιστή
ποὺ ἐχάθη πιά · εἶχε σθένος καὶ βλέμμα καθαρό,
σπινθηροβόλο πνεῦμα – ποὺ ἐμάχετο τὸ ψέμμα,
τὸ φαῦλο, τὸ σαθρό.
Δημοσιεύουμε σήμερα τὴν β΄ συνέχεια τῆς πρὸ μηνὸς ἐκδηλώσεως τοῦ ΑΡΜΑτος (ἐν συνεχείᾳ τῆς ὑπὸ Στεφάνου Γκέκα εἰσαγωγῆς: • ΒΟΡΕΙΝΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ 19α, Ὁμιλία Στεφά… ), ποὺ εἶναι τὸ α΄ μέρος τῆς ὁμιλίας τοῦ ἐκλεκτοῦ προσκεκλημένου Povl H. Riis-Knudsen.
Σ᾿ αὐτὸ τὸ α΄ μέρος ἀφηγεῖται περὶ τῶν ἐπισκέψεών του στὴν Ῥωσία, τότε ΕΣΣΔ, ἀπὸ τὸ 1978 – καὶ φθάνει μέχρι τὸ 2017. Πρὸς τὸ τέλος τοῦ παρόντος τμήματος ἀρχίζει νὰ ἀποκτᾷ περισσότερο πολιτικὸ χαρακτῆρα ἡ ἀφήγησις, τὸ ὁποῖον καὶ κορυφώνεται στὴν συνέχεια ποὺ θ᾿ ἀκολουθήσῃ.
Ἡ ἄποψις τοῦ ὁμιλητοῦ περὶ Ῥωσίας βασίζεται σὲ ἄμεση, βαθειὰ καὶ πολυσχιδῆ γνῶσιν – γνῶσις ἡ ὁποία κονιορτοποιεῖ διαφόρους περὶ Ῥωσίας κρατοῦντας παραπλανητικοὺς μύθους στὴν Δύσι: Ὅπως δὲ χαρακτηριστικῶς ὑπογραμμίζει, εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνο νὰ βασίζῃς ἐπὶ ψευδῶν καὶ πλανῶν μίαν πολιτικὴν παγκοσμίων διαστάσεων!
…Καὶ δυσχερὲς ν᾿ ἀντιπαρατίθεσαι σὲ τέτοια ψευδῆ πολιτική, κατὰ μιὰν μάλιστα ἐποχὴν θρηνώδους συμμορφωτισμοῦ κι ἐθελοδουλείας καὶ ἐν μέσῳ τῆς ὑπὸ ἑνὸς φοβεροῦ συστήματος ἐσωτερικῆς ἀποδιοργανώσεως καὶ ἀποπροσανατολισμοῦ στυγερῶς κατευθυνομένης ὀχλοκρατίας.
Ἡ ἀνάρτησις γίνεται ξημερώματα τῆς 23ης Αὐγούστου 2023 ἐν μέσῳ μιᾶς Ἑλλάδος ὑφισταμένης μίαν συνεχῆ ἀλλόφυλον εἰσβολὴν προστιθεμένην εἰς τὰ πλεῖστα καὶ ποικίλης διαβαθμίσεως προϋπάρχοντα ἀθιγγανώδη στοιχεῖα – κι ἐν ᾧ ἀκριβῶς κι αὐτὲς τὶς μέρες ἡ Ἑλλὰς κατακαίεται ἀπ᾿ ἄκρου εἰς ἄκρον, μὲ δεκάδας ἑστιῶν νὰ ᾿ξεσποῦν ταὐτοχρόνως στὸν Ἔβρο – καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου στὴν Ἀττική, μὲ λαθρεισβολεῖς νὰ πυρπολοῦν ἀνενόχλητοι τὴν Πατρίδα μας, ὀρδὲς “Ρομὰ” νὰ κάνουν ἐφόδους λεηλασίας στὰ ἐγκαταλελειμμένα σπίτια πυροπλήκτων, ἀπὸ φωτιὲς ποὺ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΒΑΛΑΝ – καὶ τὴν κατὰ τὰ λοιπὰ ἀπαθῶς παρακολουθοῦσαν “ἑλληνικὴ ἀστυνομία” νὰ συλλαμβάνῃ ὅποιον τολμᾷ ν᾿ ἀντιδράσῃ!!! Ὅποιον δὲν … “κάνει πὼς κοιμᾶται”, κατὰ τὰς ὑποδεἰξεις της!!!
Ὁ δήμαρχος Ἀσπροπύργου Νικ. Μελετίου ἐδήλωσεν πρὸ ὀλίγου ὅτι οἱ φωτιὲς στὴν Ἀττικὴ προέρχονται ἀπὸ τὴν δραστηριότητα τῶν “Ρομά”, ποὺ καῖνε ἐλαστικὰ γιὰ νὰ πάρουν τὰ μέταλλα – καὶ ὅτι ἀπὸ 1ης Μαΐου ὣς σήμερα ξεκίνησαν ἔτσι 842 (ὀκτακόσιες σαράντα δύο!!!) ἑστίες φωτιᾶς στὴν περιοχή του – καὶ ποιὰ ἡ ἀντίδρασις τῆς πολιτείας, τῶν πολιτικῶν, τῆς ἀστυνομίας – καὶ ναί, τοῦ στρατοῦ;
Ἀλλ᾿ ἂς σᾶς ἀφήσουμε νὰ παρακολουθήσετε τὴν ἐνδιαφέρουσα καὶ διαφωτιστικὴν ἀφήγησιν τοῦ κ. Povl H. Riis-Knudsen…
Ασύλληπτου μεγέθους καταστροφή συντελείται στον νομό Έβρου! Τεράστια πυρκαγιά έχει περικυκλώσει απειλητικά την Αλεξανδρούπολη. Ενδεικτική της σοβαρότητος της καταστάσεως είναι η εξελισσόμενη εκκένωση του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Αλεξανδρουπόλεως! Αυτό όμως είναι το λιγότερο. Διότι ό,τι καταστροφή κι αν προκληθεί σε κτήρια, σε σπίτια και αυτοκίνητα, είναι ασήμαντη σε σύγκριση με την αδιανόητη καταστροφή του δασικού πλούτου του νομού Έβρου. Μοναδικής αισθητικής και περιβαλλοντικής αξίας οικοσύστημα, ο προστατευόμενος δρυμός της Δαδιάς, με υπεραιωνόβια δένδρα, με σπάνιας αξίας χλωρίδα και πανίδα, με προστατευόμενη ορνιθοπανίδα απειλείται με ολική καταστροφή.
Δυστυχώς το μέγεθος της οικολογικής τραγωδίας δεν γίνεται αντιληπτό από την ελληνική κοινή γνώμη, η οποία αναισθητοποιημένη από τα παραισθησιογόνα της παραπληροφορήσεως των συστημικών μ.μ.ε., αγρόν αγοράζει… Και βέβαια, η συντελουμένη οικολογική καταστροφή στον Έβρο δεν είναι η μοναδική φέτος. Αρκεί να θυμηθεί κανείς την περίπτωση της Ρόδου για να αντιληφθεί το μέγεθος της εγκληματικής ανικανότητος της κυβερνήσεως. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
