ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΥΡ – ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΟΥ

Κόσμον τόνδε οὔτε τις θεῶν οὔτε τις ἀνθρώπων ἐποίησεν – ἀλλ᾿ ἦν ἀεὶ καὶ ἔσται Πῦρ ἀείζωον καὶ ἀείπνοον, ἁπτόμενον μέτρα καὶ ἀποσβεννύμενον μέτρα. (Ἡράκλειτος)


Δές ᾿κεῖ βαθειὰ μέσ᾿ στὴν ρόδινη αυγή
τοῦ Ἥλιου τὴν Θεία ματιά…

Ο ήλιος, αυτός που το πρωί ανατέλλει και βασιλεύει το βράδυ, αυτός είναι το ζωντανό ΠΥΡ!

Ποιός δεν θα ξαφνιαζόταν από αυτήν την ασυνήθιστη διατύπωση σήμερα;

Ο σύγχρονος άνθρωπος, όπως ακριβώς δεν αποδίδει καμμιά σημασία στο ερώτημα γιατί ο ουρανός βρίσκεται ψηλά, έτσι δεν ενδιαφέρεται και για τούς λόγους τούς οποίους υποσημαίνει ο ήλιος, που βασιλεύει στήν δύσι και προβάλλει από την ανατολή, καθώς λάμπει και θερμαίνει, ακολουθώντας μια κανονική τροχιά στόν ουρανό και μη σβήνοντας ποτέ.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Χειμερινό Ηλιοστάσιο: Ο Θρίαμβος του Φωτός επί του Σκότους!


Στο Βόρειο Ημισφαίριο, με την αυγή του Χειμερινού Ηλιοστασίου στις 21 Δεκεμβρίου ξεκινά η μικρότερη μέρα του έτους· ο Ήλιος κάνει την μικρότερη εμφάνισή του στον ουρανό, ενώ το σκοτάδι διαρκεί περισσότερο από κάθε άλλη νύχτα. Ο όρος Ηλιοστάσιο (Ἥλιος + ἵσταμαι) περιγράφει επακριβώς το φυσικό φαινόμενο· λίγες ημέρες πριν το χειμερινό ηλιοστάσιο ο Ήλιος επιβραδύνει την κίνησή του, ώσπου ανήμερα η κίνησή του μηδενίζεται και αντιστρέφεται η φορά της, οδηγώντας σταδιακά μετά από 6 μήνες στην μεγίστη του κυριαρχία στον ουρανό κατά το Θερινό Ηλιοστάσιο (21 Ιουνίου).

Η Άρια ψυχή, παρά την ευρεία γεωγραφική διασπορά των Ινδοευρωπαϊκών λαών, εκφράστηκε με τον ίδιο βασικώς τρόπο κι έδωσε την αυτή ερμηνεία στο φυσικό αυτό φαινόμενο, του οποίου η ιερά ανάμνηση τον συνώδευσε και στα νέα του νότια ενδιαιτήματα, όπου το περιβάλλον καθόλου δεν το καθιστούσε εμφανές ή κρίσιμο στα μάτια του απλοϊκού ανθρώπου: η θριάμβευση του Φωτός ενάντια στο Σκότος, η αέναη πάλη των αντιθέτων δυνάμεων, των ζωογόνων και καταστρεπτικών, κάθε εκφάνσεως της ζωής και της ψυχής του ανθρώπου, βρίσκει εν τούτοις και για τους Αρίους του νότου, πολλές χιλιετίες ακόμη μετά την κάθοδό τους, την αριστοτεχνικότατη κι οργανική έκφρασή της μέσῳ Φύσεως και του ηλιακού Δράματος της συμπαντικής κυκλικής αρμονίας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Φρειδερίκος Νίτσε: “Μοντέρνα δημοκρατία: H Ιουδαία εναντίον της Ρώμης. Η μνησικακία των εξεγέρσεων των Δούλων στην Ιουδαϊκή ηθική.”

Ακολουθούν σχετικά αποσπάματα από την “Γενεαλογία της ηθικής” του Φρειδερίκου Νίτσε.

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ομοιόσταση


Το ανθρώπινο σώμα ως γνωστόν συνίσταται από ένα σύνολο συστημάτων· συστήματα ρυθμίζοντα την πίεση της καρδιάς, την θερμοκρασία του σώματος, την αναλογία χημικών στοιχείων στο αίμα και πλήθος άλλων, τα οποία συνδέονται δια μέσου νευρικών ινών με τον εγκέφαλο προσπαθώντας να διατηρήσουν τον ανθρώπινο οργανισμό σε μια κατάσταση ισορροπίας. Το ανθρώπινο σώμα, μυαλό αλλά και συμπεριφορά έχουν την εγγενή τάση να διατηρούν μια ισορροπία εντός στενών ορίων και όταν αυτή διαταράσσεται διαθέτουν μηχανισμούς για την επαναφορά στην προτέρα κατάσταση. Αυτή η κατάσταση ισορροπίας και η αντίδραση στην απορρύθμισή της ονομάζεται ομοιόσταση και συναντάται σε όλα τα ανοικτά και αυτορυθμιζόμενα συστήματα, από τα βακτήρια μέχρι τον βάτραχο, τον ανθρώπινο οργανισμό, τις οικογένειες, τις κοινωνίες και τους πολιτισμούς και ισχύει τόσο στο επίπεδο φυσικής λειτουργίας όσο και στις σύνθετες ψυχολογικές λειτουργίες.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

H μετασοβιετική φύση της σημερινής αριστεράς.

Διαχρονικά εάν θέλαμε να ανιχνεύσουμε το φαινόμενο που γεννήθηκε στα έδρανα του κοινοβουλίου της αστικής γαλλικής επανάστασης του 1789 και ονομάσθηκε αριστερά δεν θα δυσκολευόμασταν να σταθούμε στο παράδειγμα του Ομηρικού Θερσίτη. Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε την ιστορία του. Ο Θερσίτης ήταν ο μόνος ίσως αρνητικός χαρακτήρας του Τρωϊκού Πολέμου. Μέσα στο στρατόπεδο των Ελλήνων ήταν καθαρά παρασιτικό στοιχείο, ένας δειλός που συνέχεια έβριζε, προκαλούσε και συνεχώς προκαλούσε με την τόσο αντιηρωϊκή συμπεριφορά του.

Η κακή του ψυχή ίσως οφειλόταν και στην πολύ άσχημη εξωτερική του εμφάνιση. Ήταν αλλοίθωρος, κουτσός και στραβοπόδαρος με ελάχιστα μαλλιά στο κεφάλι του. Η παρουσία του κρίνεται ικανή και αναγκαία σε ένα έλλογο δημιούργημα όπως τα Ομηρικά Έπη. Οι άνθρωποι αρνητικά χρειάζεται να ιδούν το πιθανό κατάντημά τους τη στιγμή που θα σταματήσουν την μίμηση του ηρωϊκού ιδεώδους. Τη μίμηση των ανωτέρων οντοτήτων αυτού του Σύμπαντος. Ο Θερσίτης αντιπροσωπεύει την αρνητικότητα, ίσως όχι με την έννοια που της έδωσε ο Φουκώ. Την αρνητικότητα ως άρνηση προόδου, ως φυλάκιση στην παρούσα διάσταση, στην στείρα ευδαιμονία ενός παρόντος χωρίς παρελθόν και αύριο. Ο Θερσίτης υβρίζει τον Αγαμέμνονα και τις τρώει από τον Οδυσσέα. Η «αριστερά» εδώ είναι η πρώτη προσπάθεια του ελλόγου ανθρώπου να ιδεί ότι δεν χρειάζεται αγώνας ,ίσως δεν χρειάζονται και ηρωϊκά ιδεώδη. Οι μάζες μπορεί να περνούν καλά απλά εξωτερικεύοντας ως ατάκτως ερριμμένως όσες σκέψεις και συναισθήματα οικοδομούν μία απλή ζωή που λίγο απέχει από την στοιχειώδη ζωώδη αντίστοιχη.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ποια είναι η εργατική τάξη.

Ο σκοπός αυτής της εργασίας είναι διττός.Από την μία πλευρά φιλοδοξεί να υπενθυμίσει ότι η εργατική τάξη είναι η τάξη της ιεράς εκμετάλλευσης της γήϊνης ύλης-αυτή ακριβώς η διαχείριση της γήϊνης ύλης καταδεικνύει ότι μέσα στην ύλη κρύβονται συμβολικά όλες οι οντικές δυνάμεις που οδηγούν στον κόσμο των Αρείων.Ο δεύτερος σκοπός αυτής της εργασίας μόλις και χρειάζεται να ειπωθεί.Θα ήθελα να αποκαλύψω την μεγαλύτερη πνευματική,φιλοσοφική ίσως,απάτη που εξυφάνθη μέσα στην ιστορία του πνεύματος.Η μαρξιστική δήθεν εργατική τάξη είναι η έσχατη προσπάθεια του σιωνιστικού ιαχβισμού να κοιμήσει τους εργάτες και να κρύψει από μπροστά τους το δρόμο της ανώτερης οντολογικής αποστολής τους και να τους καταστήσει ευτελισμένους θηρευτές και ζητιάνους στα ψίχουλα των δήθεν αντιπάλων καπιταλιστών-και λέω δήθεν διότι μπροστά στον ιαχβέ όπως έχουμε πολλαπλώς αποδείξει και οι καπιταλιστές και οι κομμουνιστές χαίρονται το ίδιο γιατί είναι το ίδιο και αυτό φαίνεται στις ημέρες μας όπου η μαζοποίηση και η ωφελιμιστική αποβλάκωση είναι κοινή και σε προλετάριους και σε καπιταλιστές.

 

 
 
 

Μια φράση του Ηρακλείτου και διάφοροι κωμικοτραγικοί Ανελλήνιστοι .

Οὐ κατὰ χρόνον εἶναι γενητὸν τὸν κόσμον, ἀλλὰ κατ᾿ ἐπίνοιαν.

Αυτή είναι η πραγματική φράση, την οποία κάποτε κάποιος ανελλήνιστος προσπάθησε ανεπιτυχώς να μεταφέρει στα «Ελληνικά του Ε.Α.Μ.» και την δημοσίευσε στο διαδίκτυο από όπου θα την πήρε προφανώς και ο συγγραφέας του άσχετου με την φράση αυτή άρθρου περί εκλογών.

Καθότι δεν έχει διασωθεί κάποιο γραπτό έργο του ιδίου του Ηρακλείτου, οι διάφορες φράσεις του διασώζονται μέσα από πλήθος αναφορών σε αυτές σε όλη την αρχαία Ελληνική γραμματεία. Ο Διογένης Λαέρτιος, στο έργο του «Βίου Φιλοσόφων» αναφέρει ότι ο Ηράκλειτος τους χρόνιους συλλογισμούς και τα συμπεράσματά του τα κατέγραψε σε ένα ογκώδες βιβλίο με τον τίτλο «Περί φύσεως».

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Απορία “ελληνoρθόδοξου πατριώτη” σε “πατριωτικό” φόρουμ στο διαδίκτυο: “Έχουμε τον ίδιο Θεό;”

“Ο πάπας και ο κύριος οικουμενικός Βαρθολομαίος, επισκέφθηκαν την Εβραϊκή Συναγωγή και είπαν ότι έχουμε τον ίδιο Θεό! Έχουμε τον ίδιο Θεό;” ρωτάει ένας “ελληνορθόδοξος πατριώτης” σε κάποιο “πατριωτικό” φόρουμ.

Επειδή και άλλοι “ελληνορθόδοξοι πατριώτες” μπορεί να έχουν την ίδια απορία, μερικές απαντήσεις μπορεί να τους διαφωτίσουν περισσότερο.

«Οι Εβραίοι και οι Ισλαμικοί λαοί και οι Χριστιανοί… αυτές οι τρεις εκφράσεις του ίδιου μονοθεϊσμού, ομιλούν με τις αυθεντικότερες και αρχαιότερες, κι ακόμα με τις τολμηρότερες και πειστικότερες φωνές. Γιατί να μην είναι δυνατό, το όνομα του ίδιου Θεού, αντί να προκαλεί αδιάλλακτη εναντιότητα, να οδηγεί μάλλον σε αμοιβαίο σεβασμό, κατανόηση και ειρηνική συνύπαρξη; Δεν θα έπρεπε η αναφορά στον ίδιο Θεό, στον ίδιο Πατέρα, χωρίς προκαταλήψεις στή θεολογική συζήτηση, να μας οδηγήσει μάλλον να ανακαλύψουμε μια ημέρα αυτό που είναι τόσο προφανές, αλλά και τόσο δύσκολο – ότι είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου Πατέρα κι ότι γι’ αυτό είμαστε όλοι αδέλφια;»(Πάπας Παύλος ΣΤ’, «La Croix», 11.8.1970)

Στην “Παλαιά Διαθήκη” που κυκλοφορεί στο εμπόριο από τις εκδόσεις “Αποστολικής διακονίας της εκκλησίας της Ελλάδος” με την “έγκριση της “Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και την ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου” διαβάζουμε ως πρόλογο της εκδόσεως, με την υπογραφή “Γενικός διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Ελλάδος” τα εξής:

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΜΕΓΑΛΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ: Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΓΙΟΡΤΗ! – A Yuletide Message

ΑΡΙΟΙ: Η ΦΥΛΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Ἡ ἀρχέγονη Ἀρία Σοφία στὴν σημερινὴ ἀπαστράπτουσα ἐπικαιρότητά της, τῆς ἀνίκητης ἑορτῆς
τοῦ Φωτός, τοῦ Ἡλίου – καθὼς μὲ νόημα βαθύτατο μᾶς τὴν ὑπομιμνήσκει καὶ τὴν σχολιάζει ὁ ἀκατάβλητος ἀγωνιστὴς τῆς Ἰδέας μας, ὁ Commander Matt Koehl τῆς New Order:

Η ΟΨΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΥΣΟ ΔΙΣΚΟ. ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΤΗΝ, Ω ΘΕΕ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ, ΩΣΤΕ ΕΓΩ, Ο ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΝΑ ΤΗΝ ΙΔΩ!

Ω ΖΩΟΓΟΝΕ ΗΛΙΕ, ΑΠΟΤΟΚΕ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΜΟΝΑΧΙΚΕ ΕΠΟΠΤΗ Τ᾿ ΟΥΡΑΝΟΥ!

ΣΚΟΡΠΙΣΕ ΟΛΟΓΥΡΑ ΤΟ ΦΩΣ ΣΟΥ, ΚΡΑΤΑ ΟΜΩΣ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΕΚΤΥΦΛΩΤΙΚΗ ΣΟΥ ΛΑΜΠΡΑΔΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΩ
ΤΗΝ ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΗ ΣΟΥ ΜΟΡΦΗ: ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΟΥ ΕΚΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΕΝΟΙΚΕΙ ΕΝΤΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ
ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΚΑΤΑΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΝΕΥΜΑ, ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΜΟΥ!
(Ἀπὸ ἀρχαῖες Ἄριες γραφές.)

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]