Πριν λίγα χρόνια απολύθηκα από τον στρατό και ευθύς αμέσως άρχισα να αναρωτιέμαι τί, αλήθεια, αποκόμισα από αυτόν. Ήταν η εκπαίδευση και οι ασκήσεις ή μήπως η αναγνώριση μερικών παραγγελμάτων, βαθμών και τυπικών συμπεριφορών; Μετά από πολύ σκέψη κατέληξα ότι το κύριο χαρακτηριστικό που διαπερνά κάθε εκδήλωση της στρατιωτικότητoς, από τον λακωνικό τρόπο ομιλίας ως τις δωρικές κοφτές κινήσεις, είναι η σεμνότητα και η απλότητα.
Κάποιοι ίσως να διαφωνήσουν με αυτή την διαπίστωση, διότι θα έρθουν στο μυαλό τους εικόνες από την δική τους θητεία με τις γνωστές ορδές των χαζοχαρούμενων-βαρβάρων “φαντάρων”. Η εικόνα αυτή μπορεί να είναι αληθής αλλά η γενικότερη τάση εντός των στρατοπέδων δείχνει, ακόμη και σήμερα, παρά τον εν γένει εκφυλισμό του συγχρόνου στρατού, προς τα ελληνικά στρατιωτικά ανδρικά ιδανικά. Από αισθητικής σκοπιάς, τί περισσότερο ελληνικό, στρατιωτικό και ανδρικό μπορεί να υπάρξει π.χ. από την εικόνα του Εύζωνος σε στάση προσοχής; Αυτή είναι η αισθητική των Ελλήνων. Απλότητα και σεμνότητα στην κίνηση, στην ομιλία και γενικώς στην παράσταση.
Αποτελεί προφανή διαπίστωση πως ένα καθεστώς, ειδικά όταν έχει υπό τον έλεγχό του όλα τα μέσα ασκήσεως οικονομικοπολιτικής εξουσίας και κοινωνικής επιρροής (βλ. Μέσα Μαζικής Εξαπατήσεως, προβεβλημένους δήθεν «πνευματικούς» ανθρώπους κ.λπ.), θα προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί εις το έπακρον κάθε νέα κατάσταση που θα προκύψει για να προωθήσει τους σχεδιασμούς του. Όσο επικίνδυνη ή απειλητική και αν φαίνεται αρχικώς η κατάσταση αυτή, γρήγορα το σύστημα θα προσαρμοσθεί και θα αποπειραθεί να εξαγάγει απ’αυτήν το μέγιστο δυνατόν όφελος, όπου και όπως τούτο καθίσταται εφικτό. Το αν και κατα πόσον η προσπάθεια αυτή θα είναι επιτυχής εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, πρωτίστως δε από την φύση του φαινομένου και την επικρατούσα κοινωνική κατάσταση.
Έτσι, δεν μας εκπλήσσει καθόλου που η εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού έχει εργαλειοποιηθεί στον έσχατο βαθμό (για να εστιάσουμε αποκλειστικώς στα τεκταινόμενα στην Πατρίδα μας) από την κατοχική κυβέρνηση-μαριονέτα των σιελ εθνομηδενιστών. Απετέλεσε δε μάλιστα γι’αυτούς από την αρχή έναν «από μηχανής» θεό, μια μοναδική ευκαιρία να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητος, και μαζί τους η ευμετάβλητη συνείδηση των μαζών, μακριά από το φλέγον και υπαρξιακό ζήτημα της αλλοφύλου εισβολής προς άλλο, πολύ ευκολότερο στην διαχείριση.
Όλοι αντιλαμβάνονται (ή έστω διαισθάνονται) ότι, ως αποτέλεσμα της πανδημίας του Covid-19 που έχει ενσκήψει – και ιδίως ως αποτέλεσμα των παρενεργειών και των πολλαπλών αλυσιδωτών αντιδράσεων που είναι βέβαιο ότι θα προκληθούν σε παγκόσμια κλίμακα, κατ’ αρχάς σε οικονομικό επίπεδο, λόγω των πρωτοφανών περιοριστικών μέτρων που έχουν τεθεί σε σειρά ισχυρών βιομηχανικών χωρών, σε βαθμό γενικής παραλύσεως της οικονομικής ζωής και του παγκοσμίου εμπορίου –ζούμε μία πολύ ιδιαίτερη φάση στην πορεία του παγκοσμίου γίγνεσθαι, φάση που στο μέλλον είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χαρακτηρισθεί “ιστορική”, υπό την έννοια ότι ο κόσμος όπως θα διαμορφωθεί στην συνέχεια είναι πολύ πιθανόν να μην είναι καθόλου ίδιος με τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, οδηγώντας σε μεταβολές μεγέθους και βάθους αναλόγου, ενδεχομένως, των παγκοσμίων πολέμων, της πτώσεως των κομμουνιστικών δικτατοριών της Αν. Ευρώπης, της διαλύσεως της ΕΣΣΔ, κλπ.
Ένα υγειονομικό γεγονός όπως η διασπορά ενός νέου ιού (που, είτε πράγματι προήλθε από την βρώση νυχτερίδων στην Κίνα, όπως είναι η επικρατούσα εκδοχή, είτε διέρρευσε από κάποιο βιοχημικό εργαστήριο, όπως κάποιοι ισχυρίζονται), για τον οποίο η ανθρωπότητα δεν ήταν προετοιμασμένη, κλυδωνίζει τις βάσεις της οικονομικής υποστάσεως βιομηχανικών υπερδυνάμεων, συμπαρασύροντας, λόγω της στενής διασυνδέσεως και της αλληλεξαρτήσεως των οικονομιών – ένεκα του συγχρόνου παγκοσμιοποιημένου χρηματιστηριακού καπιταλισμού – την παγκόσμια οικονομία, κατά τρόπο ώστε πιθανολογείται η εμφάνιση διαταραχών στην διεθνήεφοδιαστική αλυσίδα! Δεν αποκλείεται να εμφανιστούν προβλήματα ακόμα και ως προς την διαθεσιμότητα και την επάρκεια διατροφικών αγαθών, ιδίως αν προκύψει πρόβλημα με την ομαλή εκτέλεση των αγροτικών εργασιών καθώς και όσον αφορά τον εφοδιασμό των αγροτών με σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, κλπ. Ήδη τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια εμφανίζονται: κάποιες χώρες που τροφοδοτούν με βασικά διατροφικά είδη (σιτηρά, ρύζι) τις παγκόσμιες αγορές, μειώνουν τα επίπεδα εφοδιασμού.
Κωστῆ Παλαμᾶ (“ὁ Δωδεκάλογος του γύφτου”, Η’ “Προφητικός”)
…Και ξαφνικά όλοι ξύπνησαν · και αντελήφθησαν ότι η Τουρκία “διεξάγει υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ελλάδος, εργαλειοποιώντας τους μετανάστες”, για να διαλέξω μίαν από τις πομπώδεις αλλ᾿ επιτηδευμένα εθελοτύφλου “ανθρωπιστικής” αποχρώσεως εκφράσεις που χρησιμοποιούν τις τελευταίες ημέρες οι διάφοροι δημοσιολογούντες αναλυτές, πολιτικάντηδες και δημοσιογράφοι. Μόνο που ό,τι τώρα συμβαίνει στον Έβρο και στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου συμβαίνει αδιαλείπτως εδώ και πολλά χρόνια! Όσοι όμως, όπως εμείς, δεν έχουμε πάψει να κραυγάζουμε με κάθε μέσο (μία απλή παρατήρηση της σχετικής συχνότητος των σχετικών με το θέμα αναρτήσεων στην παρούσα ιστοσελίδα από την πρώτη ημέρα λειτουργίας της το αποδεικνύει) για τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχει η Ελλάς – και όλη η Ευρώπη – από το εξ ανατολών αφροασιατικό μεταναστευτικό τσουνάμι, λοιδορούμασταν και χαρακτηριζόμασταν “φασίστες” και “ρατσιστές”, άρα και εξ ορισμού κατά τα κρατούντα συστημικὰ και προδοτικά ΜΜΕ αναξιόπιστοι, κινδυνεύοντας μάλιστα και να διωχθούμε ποινικώς, δυνάμει του καθεστώτος ανελευθερίας και νομικής τρομοκρατίας που καθιερώθηκε κυρίως με την θέσπιση του “αντιρατσιστικού νόμου”.
Όλα όμως αυτά τα χρόνια, οι εσχάτως αφυπνισθέντες, παρέμεναν αναπαυτικά ξαπλωμένοι και αμέριμνοι στα ροζ (ή και σιέλ) συννεφάκια τους, αναμένοντας ακόμα και την παραλαβή …βραβείου νόμπελ ως επιβραβεύση για την θερμή υποδοχή, την “φιλεύσπλαχνη” περίθαλψη και την πλουσιοπάροχη φιλοξενία που εξασφάλισαν στους “πρόσφυγες”, συμμετέχοντας παράλληλα σε συνεχείς καμπάνιες αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, καλλιέργειας κλίματος αμεριμνησίας και δηλητηριάσεως των συνειδήσεων του λαού, ιδίως των ευάλωτων συνειδήσεων των μικρών παιδιών, με την διασπορά των διαφόρων εθνοκτονικών (“αντιρατσιστικών”) προπαγανδιστικών κηρυγμάτων.
Όλοι αυτοί οι οψίμως αφυπνιζόμενοι, επίσης ανεκάλυψαν, εσχάτως, ότι στο πλήθος των εισβολέων δεν περιλαμβάνοται “πρόσφυγες πολέμου” αλλά αποτελείται, σχεδόν αποκλειστικά, από “οικονομικούς μετανάστες”, αν και, προκειμένου να μη παρεκκλίνουν από τις επιταγές της πολιτικής ορθότητας, επιμένουν να τους αποκαλούν με τον αστείο γενικευτικό νεολογισμό-υβρίδιο που έχει καθιερωθεί (ή επιβληθεί) να χρησιμοποιείται σχεδόν υποχρεωτικώς από τα μ.μ.ε., ως καραμέλα: “πρόσφυγες-μετανάστες”. Αλήθεια; τί μας λέτε; Ποιοι “πρόσφυγες”;! Κανείς δεν είναι πρόσφυγας! Δεν είναι καν μετανάστες! Είναι έποικοι. Ε-Π-ΟΙ-Κ-ΟΙ!
Ένα από τα βασικά ψευδοεπιχειρήματα των εμπνευστών της προσφυγικής απάτης, για να επιτευχθεί η αποδοχή από τις μάζες του εποικισμού και της καταστροφής της Ευρώπης και όλης της λευκής ανθρωπότητος, είναι πως τάχα οι μετακινήσεις πληθυσμών “προσφύγων” και “μεταναστών” είναι αναπόφευκτες λόγω των “πολέμων”, των “κακουχιών”, της “δυστυχίας” αλλά και της παγκοσμιοποιήσεως που, σε συνδυασμό με την μοντέρνα τεχνολογία, έχουν διευκολύνει τις μετακινήσεις προς όλα τα σημεία της Γης. Οπότε δεν πρέπει να μας προβληματίζει η ευκολία με την οποία κάτοικοι του Αφγανιστάν, του Πακιστάν, του Μπαγκλαντές, του Νίγηρα, του Σουδάν και πολλών άλλων κρατών που βρίσκονται αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, και την Ευρώπη γενικώς, καταφθάνουν στην πόρτα μας και ζητούν “άσυλο”, έχοντας προηγουμένως διασχίσει τον μισό πλανήτη. Ούτως ή άλλως τα σύνορα μεταξύ των κρατών δεν έχουν πια σημασία, είμαστε όλοι “πολίτες της Γης”, μας λένε οι παπαγάλοι του διεθνισμού και του μίσους απέναντι στους λευκούς.
Αίφνης, όμως, η έξαρση ενός ιού, προερχομένου από την Άπω Ανατολή, αναδεικνύει περίτρανα την σαθρότητα του παραπάνω αφηγήματος, καθώς κυριολεκτικώς εν μια νυκτί βλέπουμε τα σύνορα μεταξύ κρατών να σφραγίζονται, περιοχές με χιλιάδες ή εκατομμύρια κατοίκους να αποκλείονται, να απαγορεύεται ο ελλιμενισμός σε πλοία με εκατοντάδες επιβάτες, τα μέτρα ασφαλείας σε εισόδους κρατών να γίνονται δρακόντεια, ανθρώπους να μπαίνουν σε καραντίνα για εβδομάδες και διάφορα άλλα μέτρα με στόχο τον περιορισμό της εξαπλώσεως του ιού. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το σφράγισμα των πυλών εισόδου στην Τουρκία από τον Ιράν, απ‘ όπου μετακινήθηκαν με κατεύθυνση την Ελλάδα τεράστιες μάζες Αφγανών, Πακιστανών και άλλων τα τελευταία έτη. Από ό,τι φαίνεται, λοιπόν, το σφράγισμα των συνόρων δεν είναι και τόσο δύσκολη υπόθεση…αρκεί να υπάρχει βούληση!
“Ιερά οργή” και αγανάκτηση κατέλαβε προ ημερών σύμπαντα τα συστημικά μ.μ.ε. με αφορμή ένα βίντεο που διέρρευσε, στο οποίο ομάδα τριών αστυνομικών εμφανίζεται να ελέγχει έναν νεαρό (αθίγγανο) στην περιοχή του Μενιδίου, οπότε, κατά την διάρκεια του ελέγχου, εις εκ των αστυνομικών φαίνεται να ρίχνει δυο φάπες στον αθίγγανο (δίχως να είναι γνωστό τί έχει προηγηθεί…). Ενώ είναι σε όλους γνωστό ότι οι αστυνομικοί κυριολεκτικώς “παίζουν το κεφάλι τους” οσάκις – σπανιότατα – λαμβάνουν εντολή περιπολίας ή επιχειρήσεως σε περιοχές-γκέτο όπως το Μενίδι (οι οποίες έχουν, προ πολλών ετών, καταστεί άβατα ανομίας και εγκληματικότητος, όπου κυριαρχούν ανεξέλεγκτες συμμορίες αποθρασυμένων ενόπλων αθιγγάνων κακοποιών, τους οποίους ουδείς τολμά να πατάξει) ζητούνται τώρα οι κεφαλές των αστυνομικών επί πίνακι. Όταν βέβαια τα ΜΑΤ, κατόπιν κυβερνητικών εντολών, είχαν ταράξει στις βουρδουλιές και είχαν πνίξει στα χημικά παιδιά και ηλικιωμένους, στην προσπάθεια καταστολής των περσινών παλλαϊκών συλλαλητηρίων για την Μακεδονία, τότε δεν είχε επιδειχθεί παρόμοια ευαισθησία από τα μ.μ.ε….
Και σαν να μην έφτανε η διαπόμπευση των αστυνομικών από τα μ.μ.ε. ήρθε και ο πολιτικός προϊστάμενός τους, Υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Χρυσοχοϊδης, ο οποίος όχι μόνο δεν προσπάθησε κάπως να καλύψει τους υφισταμένους του, τους βαλλόμενους και λοιδορούμενους αστυνομικούς, αλλά έσπευσε κι αυτός να τους ρίψει τον “λίθο του αναθέματος” πομπωδώς δηλώνοντας «Όποιος χτυπά αναίτια, δεν έχει θέση στην Ελληνική Αστυνομία. Όποιος χτυπά ανήλικα, δεν χωρά πουθενά» https://www.protothema.gr/politics/article/968650/hrusohoidis-gia-astunomiko-tis-dias-opoios-htupa-anilika-den-hora-pouthena/ Το αυτό έπραξε και ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., Αντιστράτηγος Μιχάλης Καραμαλάκης, θέτοντας άμεσα τους αστυνομικούς σε διαθεσιμότητα! https://www.protothema.gr/greece/article/968705/arhigos-elas-gia-tin-viaiopragia-se-11hrono-tetoies-suberifores-einai-pliros-katadikastees/ Το κρίσιμο στοιχείο για την εκδήλωση αυτού του κύματος δημοσιογραφικής κατακραυγής εναντίον των αστυνομικών ήταν ασφαλώς ….η αθιγγανική καταγωγή του “θύματος”. Διότι αμέσως το σπαραξικάρδιο αφήγημα απέκτησε το ειδικό χαρακτηριστικό της “ρατσιστικής βίας”, κατέστη δηλαδή έγκλημα καθοσιώσεως…
Καθώς ο εποικισμός της χώρας μας από τις αφροασιατικές μάζες συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, το σύστημα διαχειρίσεως του εποικισμού που κυρίως αποτελείται από την πολιτική εξουσία όλων των αποχρώσεων, το δημοσιογραφικό κατεστημένο και τις ποικίλες “ανθρωπιστικές” οργανώσεις, φροντίζει να μεταλλάσει διαρκώς το κρίσιμο κεντρικό επικοινωνιακό/προπαγανδιστικό μήνυμα προς τις, προς αντικατάσταση, μάζες των γηγενών ώστε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να εξασφαλίζει, εάν όχι την αποδοχή και την πλήρη παθητικότητα, σε κάθε πρίπτωση την αναιμικότητα και υποτονικότητα των όποιων αντιδράσεων. Στην τρέχουσα φάση της διακυβερνήσεως από την αριστεροδεξιά Ν.Δ., και κυρίως μετά την ανακοίνωση κι εφαρμογή του σχεδίου διαρκούς μεταφοράς εποίκων στην ηπειρωτική χώρα με το πρόσχημα της “αποσυμφόρησης των νησιών”, το κυρίαρχο μήνυμα που διοχετεύεται προς τις μάζες, προφορικώς και γραπτώς, είναι αυτό της μοιρολατρικής αποδοχής της υφισταμένης καταστάσεως.
Πριν το αναλύσουμε αυτό περαιτέρω, ας θυμηθούμε το 2015 οπότε και ξεκίνησε η μεγάλης κλίμακος μαζική μεταφορά αφροασιατών εποίκων στην Ευρώπη διά μέσου της Ελλάδος. Με αφορμή τον πόλεμο στην Συρία, είχε στηθεί ένας καθημερινός βομβαρδισμός μηνυμάτων “αλληλεγγύης” προς τους “δυστυχείς πρόσφυγες” από όλα τα Μ.Μ.Ε. και τα λοιπά κέντρα εξουσίας.[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Πρέπει να πάσχει από βαρύτατη άνοια ή να είναι αθεράπευτα εθελότυφλος όποιος ψηφοφόρος της Ν.Δ. μετά και την συμπλήρωση και των “100 πρώτων ημερών διακυβέρνησης”, εξακολουθεί να διατηρεί έστω και ελάχιστες ψευδαισθήσεις περί μίας τάχα διαφορετικότητας της νέας κυβερνήσεως ως προς την πολιτική που ακολουθεί σε θέματα εθνικού ενδιαφέροντος. Για να το διατυπώσουμε πιο ωμά, πρέπει να είναι εντελώς ηλίθιος όποιος ψηφοφόρος με στοιχειωδώς πατριωτικά αισθήματα εξακολουθεί να μη αντιλαμβάνεται αυτό που με βεβαιότητα είχαμε διατυπώσει ως πρόβλεψη προ των εκλογών, ότι δηλαδή η κυβέρνηση της Ν.Δ., παρά τις επιδερμικές λεκτικές της διαφοροποιήσεις, θα αποδειχθεί ΑΠΟΛΥΤΩΣ ευθυγραμμισμένη με την εθνομηδενιστική-εθνοαποδομητική ατζέντα που είχε προωθήσει με δραστικό τρόπο η, απροκαλύπτως αντεθνικού προσανατολισμού, προηγουμένη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αρκεί να προσέξει κανείς την στάση της Ν.Δ. σε τρία κρίσιμα ζητήματα:[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]
Τεράστια θλίψη και μελαγχολία έχει καταλάβει όλη την Ευρώπη στην θέα της καταστροφής του κορυφαίου ίσως μνημείου της Γαλλίας, ενός υπέροχου μνημείου του παγκόσμιου πολιτισμού, του ιστορικού καθεδρικού ναού των Παρισίων, της περίφημης Γοτθικής Notre Dame.
Δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά η πρόκληση και η τόσο γρήγορη εξάπλωση της πυρκαγιάς σε ένα μνημείο που προσελκύει πλήθος επισκεπτών απ’ όλο τον κόσμο, αφού, και μόνο για τον λόγο αυτό, θα ανέμενε κανείς ότι τα μέτρα ασφαλείας θα ήταν ανάλογα της σπουδαιότητος του μνημείου και σίγουρα, εφ’ όσον συνέβαινε κάτι απρόοπτο, θα ανέμενε κανείς ότι θα υπήρχαν μέτρα πυρασφαλείας και θα εφαρμοζόταν σχέδια αμέσου κινητοποιήσεως για να αντιμετωπιστεί το κακό, ώστε, η όποια καταστροφή να περιοριστεί στο ελάχιστο – πράγμα που ανεξηγήτως δεν συνέβη!