Ἐτήτυμα Ψέγματα (8)
“Τὸ ἔμβρυον ἐντὸς τῆς ἐγκύου προοδεύει καὶ πλάθεται ὄχι βάσει τυφλῶν χημικῶν διεργασιῶν ἀλλ᾿ ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τοῦ ζῶντός του ἀρχετύπου καὶ τοῦ αἰθερικοῦ του διαμέσου, διὸ π.χ. κι ἂν ἐκκοπῇ ἕνα του ἄκρον, τοῦτο ἀναπλάθεται κατὰ τὴν ἐμβρυογένεσιν!
Περαιτέρω ἡ ἔννοια τῆς Φυλῆς εἶναι πολὺ συνθετωτέρα καὶ ἀνωτέρα τῆς στατιστικῆς της περιγραφῆς ὑπό τινος κοσμικῶς/ὀντολογικῶς πανηλιθίου ἐνδεχομένως συγχρόνου γενετιστοῦ καὶ τῆς θεοτύφλου του ὑλιστικῆς στατιστικῆς προσεγγίσεως, ἀδυνάμου κατὰ 95% νὰ μᾶς διακρίνῃ π.χ. ἐκ τοῦ βατράχου – πόσῳ μᾶλλον μεταξύ μας!”
Όσοι πιστεύουν ότι κατάγονται από τον πίθηκο, πράγματι κατάγονται από τον πίθηκο.
Προ ολίγων ημερών γίναμε (τηλε)θεατές της εισβολής ενός οργισμένου «όχλου» εντός του μεγάρου όπου στεγάζεται το αμερικανικό κογκρέσο (Καπιτώλιο) στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, Ουάσιγκτον. Πέρα από τις ατέρμονες ορθοπολιτικές φλυαρίες και τις ανακυκλούμενες κοινοτοπίες που αναπαράγουν τα συστημικά μ.μ.ε., εκφράζοντας την «αγανάκτηση», τον «αποτροπιασμό» και την «ανησυχία» τους για την «ολισθηρή» ατραπό στην οποία εισήλθε η «πρώτη μεγάλη σύγχρονη δημοκρατία» και επί πολλές δεκαετίες κυρίαρχη παγκόσμια υπερδύναμη, θεωρούμενη «υπόδειγμα» πολιτικής και οικονομικής ελευθερίας, το πράγματι εντυπωσιακό αυτό γεγονός αποκαλύπτει, στους οξυδερκείς παρατηρητές, το βαθύτατο πολλαπλό χάσμα που σοβεί εντός του εθνοτικού, φυλετικού και πολιτισμικού μωσαϊκού, που ονομάζεται «αμερικανική κοινωνία». Η ετερογενής σύσταση του πληθυσμού των ΗΠΑ, η πολυφυής εθνοπολιτισμική υπόσταση και ιδιάζουσα πολιτειακή δομή αυτής της χώρας, επί των οποίων στηρίχθηκε η συγκρότηση και εξέλιξη των πολιτικών θεσμών και η μεγέθυνση της ισχύος της, την οποία προέβαλλε και επεξέτεινε, με διάθεση, μάλιστα, επιβολής, σ’ ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως μετά το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου, συνιστούν μία πραγματικότητα που μας υποχρεώνει να αναλύσουμε προσεκτικά και να ερμηνεύσουμε εις βάθος τα πρόσφατα γεγονότα, καθώς αποτελούν πιθανότατα το προανάκρουσμα μετασχηματισμών ιστορικών διατάσεων και παγκοσμίου εμβελείας. 
Είναι η ανθρώπινη ζωή το «υπέρτατο αγαθό»; Είναι οι ζωές όλων των ανθρώπων εξ ίσου σημαντικές; Έχει την ίδια σημασία η ζωή ενός εκ των οκτώ παιδιών ενός νέγρου στην Σομαλία με την ζωή του ενός και μοναδικού παιδιού ενός Έλληνα ή ενός Γερμανού; Η χριστιανική και η συγγενική της μαρξιστική κοσμοθεώρηση, βασιζόμενες σε μια ισοπεδωτική διαστρέβλωση της πραγματικότητος που, τελείως βολικά για τους μετρίους που ονειρεύονται μεγαλεία, εξισώνει τους πληβείους με τους αρίστους, επιβάλλουν να δοθεί θετική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα.
Συνηθίζουμε ν΄ αναφέρουμε και να στηλιτεύουμε την πνευματική κατάπτωση και το νερούλιασμα του χαρακτήρος του σημερινού λευκού ανθρώπου, καθώς παρακολούθει και σε πολλές των περιπτώσεων πρωτοστατεί, άλλοτε ναρκωμένος και άλλοτε φοβούμενος, τον πνευματικό αλλά και βιολογικό του αφανισμό.
Οι εικόνες από την «εξέγερση» των ξεσαλωμένων νέγρων των Η.Π.Α. – εξέγερση υποκινούμενη από ύποπτα κέντρα αφανών χρηματοδοτών, τύπου G. Soros – είναι ακόμα νωπές. Κι αν έχει κάπως περιοριστεί το μέγεθος των διαφυλετικών ταραχών σε σύγκριση με το προηγούμενο διάστημα, το πρόβλημα στις Η.Π.Α. είναι υπαρκτό και παραμένει οξύ. Οι κοινωνία των Η.Π.Α. αποτελεί καζάνι που βράζει, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα (ξανα)εκραγεί. Το, καθοδηγούμενο από τα ίδια κέντρα, κύμα διεθνούς προπαγάνδας, εξαπλώνεται τάχιστα σε όλη την υφήλιο, με την πολυπλόκαμη διασπορά της αποκρουστικής προπαγάνδας που συνοδεύει και ενισχύει το παρδαλό κίνημα B.L.M., να πλήττει ιδιαιτέρως (και) τις μεγαλουπόλεις της δυτικής Ευρώπης, οι οποίες βαδίζουν ολοταχώς στον ίδιο ολέθριο δρόμο! Διότι δεν είναι μόνο οι Η.Π.Α., με την πολυφυλετική πανσπερμία που επέτρεψαν να διαμορφωθεί στους κόλπους τους, που διολισθαίνουν στο φυλετικό χάος. Τον ίδιο κίνδυνο διατρέχουν όλες οι χώρες οι οποίες, υπό τις ευλογίες των αρχιερέων του, κρατούντος, μεταπολεμικώς, πολιτιστικού μαρξισμού και την δράση των πολιτικών/οικονομικών/δημοσιογραφικών διασπορέων και πολλαπλασιαστών του, άνοιξαν τις πύλες των ευρωπαϊκών πατρίδων στην μαζική εισβολή αλλοφύλων που ταχέως αλλοτριώνει την εθνοτική και φυλετική υπόστασή τους ως λευκών εθνών! Εσχάτως γίνονται προσπάθειες προωθήσεως του ιδίου κινήματος νεγροφιλίας και στην Ελλάδα, πρωτοστατούντος του Ιδρύματος Ωνάση (!) το οποίο, όπως διαφημίζει, οργάνωσε συζήτηση στην οποία μιλούν «Αφροέλληνες (!!!) για το ρατσισμό που βιώνουν στην Ελλάδα»… Μετά τους «Αφροαμερικανούς», μαθαίνουμε λοιπόν τώρα και για…«Αφροέλληνες». 
Στην άκρως παρακμιακή σύγχρονη εποχή αντιστροφής των πάντων, και πρωτίστως των αξιών, η σημαντικότερη αξία όλων, η αλήθεια, έχει υποβαθμιστεί και περιθωριοποιηθεί τόσο πολύ που δεν αναφέρεται καν ως βασική αξία, και πλέον η ατόφια, ανόθευτη μορφή της είναι ευδιάκριτη μόνο σε ελάχιστα μεμονωμένα άτομα υψηλής ποιότητος και συγκροτήσεως. Αντ’ αυτής έχουν επιβληθεί ψευδοαξίες που βασίζονται σε λέξεις αλλοιωμένες, ασαφείς και άνευ ουσιαστικού νοήματος, με εξέχοντα παραδείγματα την “ισότητα” και την “ελευθερία”. Αυτές οι ψευδοαξίες αποτελούν το προσωπείο ενός σαθρού συστήματος αντιστροφής και διαστροφής, αποτελούν το παραπέτασμα καπνού, το πέπλο που κρύβει από τις αδαείς μάζες τον πραγματικό πυλώνα του συστήματος
Εκτεταμένες ταραχές ξέσπασαν – και συνεχίζουν εδώ και μέρες να μαίνονται με κλιμακούμενη ένταση και με νέες αναφορές σε νεκρούς και τραυματίες – σε πολλές πόλεις των Η.Π.Α. εξ αφορμής του θανάτου ενός 46χρονου νέγρου από έναν (λευκό) αστυνομικό στην πόλη 
In the previous episode of Aristogenesis we presented an overview of the early Indo-Europeans, the early Aryans. We followed their migrations from their first well-documented areas of appearance, at the steppes North of the Black and the Caspian Sea about 4.000 BC, into the whole of the European continent and to southwestern Asia. The coming of the Aryans was the most dramatic event in the history of the European continent and has for ever changed the anthropological landscape by re-defining and re-forming Europe into our Aryan Fatherland. The conquest and transformation of Europe was gradual and continued through millennia, as the different branches of the Aryan people came forth, developed their individual cultures by imposing the central patriarchal and upward, to Sky and Light, oriented features of their own character and tradition on the earlier inhabitants, thus evolving along more or less separate paths. The numerous Aryan tribes, seeds of the forthcoming nations and civilizations, sprang out and grew up as branches of the great oak of our race, and despite their accumulated differences and variations, they have always shared common fundamental characteristics and a uniquely distinct worldview manifest in their religious attitudes, their mythology and cosmogony and their philosophic contemplations: This remains only true as long as and at the extent that our peoples retain their basic racial purity, and also remain “true to themselves”, as dictated as a central imperative by the Tradition and the greatest Aryan sages: from Heraklit, Pindar and Apollo’s central directive in Delphi (“know thy self”), where he had slain the subterrestrial snake-monster of the pre-Aryan chthonic cult, and from the eugenic “Laws of Manu” in ancient India down to the Neoplatonic esoteric teachings of sages such as of Meister Eckehardt or Scottus Erigena and down to Goethe and Schiller. This essential authenticity and truthfulness to ourselves amounts to becoming conscious of and reaffirming our racial character: a character that derives from a common vibrant, imperishable and form giving inner centre: The eternal Soul of our Race.