Η υπόθεση του βιασμού και της δολοφονίας της 27χρονης Αναστάζια από την Πολωνία από έναν 32χρονο Μπαγκλαντεζιανό επενδυτή έχει τα τελευταία 24ωρα συνταράξει το πανελλήνιο. Οι αντιδράσεις ποικίλλουν, καθώς αναπόφευκτά έρχεται εκ νέου στην επιφάνεια το ζήτημα των λεγομένων “γυναικοκτονιών” και καταδεικνύεται για μιαν ακόμη φορά η υποκρισία διάφορων πολιτικών χώρων.
Ας πάρουμε όμως το περιστατικό από τη αρχή. Σύμφωνα με ειδησεογραφικά μέσα, η άτυχη 27χρονη από την Πολωνία βρισκόταν μαζί με τον σύντροφό της στη χώρα μας, προκειμένου να εργασθεί σε ξενοδοχείο της Κω. Τα ίχνη της είχαν χαθεί το βράδυ της Δευτέρας (12/6), ενώ την επόμενη μέρα ο σύντροφός της δήλωσε την εξαφάνισή της. Σύμφωνα με όσα είπε ο ίδιος στην αστυνομία, η άτυχη κοπέλα είχε εκείνο το βράδυ επικοινωνήσει μαζί του τελοὐσα υπό την επήρεια αλκοόλ και του ζήτησε να πάει να την παραλάβει, στέλνοντάς του την ακριβή τοποθεσία στην οποία βρισκόταν. Αφού έφθασε στο σημείο, ο σύντροφός δεν βρήκε κανέναν, ενώ το τηλέφωνό της 27χρονης ήταν απενεργοποιημένο.
Οι αρχές στην συνέχεια συνέλαβαν έναν 32χρονο από το Μπαγκλαντές με την κατηγορία της αρπαγής. Ο μπαγκλαντεσιανός, πιθανότατα δασκαλεμένος από αντιρατσιστές ακτιβιστές ή/και λαθροδιακινητές ως και μέλη ΜΚΟ, ισχυρίσθηκε πως συνάντησε την κοπέλα και συνευρέθηκαν ερωτικά στο σπίτι του, εν συνεχείᾳ δε την άφησε σε συγκεκριμένο σημείο. Κατόπιν ελέγχου του σημείου η αστυνομία δεν βρήκε τίποτα. Ο συλληφθείς μάλιστα είχε ήδη βγάλει εισιτήριο για να φύγει από την χώρα.
Ο επίλογος των ερευνών για τον εντοπισμό της 27χρονης ήταν τραγικός, καθώς στις 18/6 βρέθηκε νεκρή στην περιοχή Αλυκές. Το γεγονός ότι των εν λόγῳ ερευνών ηγήθηκε η μητέρα της άτυχης Αναστάζια, η οποία κατέφθασε από την Πολωνία μαζί με οκταμελή ομάδα ντετέκτιβ, συνδυαζόμενο προς το ότι πολύ κοντά στο σημείο στο οποίο εν τέλει εντοπίστηκε το πτώμα είχαν γίνει ήδη έρευνες από την τοπική αστυνομία, χωρίς όμως παρ᾿ όλ᾿ αυτά οι τοπικές αρχές να έχουν τότε καταφέρει να βρουν κάτι, εγείρει υποψίες πως η υπόθεση βάδιζε προς συγκάλυψη τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές, για ευνόητους λόγους. Στην συγκάλυψη της δολοφονίας προφανώς και θα ήσαν συμμέτοχοι τα πορνοκάναλα της διαπλοκής, οι ΜΚΟ και όλοι όσοι συγκροτούν την μαφία του δικτάτορα Koulis.
Τα χειρότερα σενάρια κάνουν λόγο για στραγγαλισμό της κοπέλας και βιασμό της, καθώς ο Μπαγκλαντεσιανός φέρει γρατζουνιές σε λαιμό και χέρια, σύμφωνα με τις αρχές. Οι εκτιμήσεις θέλουν τον εισαγόμενο βιαστή και δολοφόνο να έχει παρασύρει την 27χρονη στο σπίτι του, εκμεταλλευόμενος την κατάσταση μέθης στην οποίαν εκείνη ευρίσκετο, υπό την πρόφαση να της δώσει κάναβη. Η αστυνομία ερευνά και την συμμετοχή του Πακιστανού συγκατοίκου του 32χρονου “επενδυτή” στο έγκλημα.
Αναμένοντας περαιτέρω εξελίξεις στην συγκεκριμένη υπόθεση, αξίζει να αναφερθούμε στην μέχρι στιγμής στάση που έχει κρατήσει η εγχώρια παρδαλή συνομοταξία, που περιλαμβάνει από μαιναδοφεμινίστριες, αναρχικούς, lgbtq+ ακτιβιστές, ΜΚΟ και λοιπούς επαγγελματίες και μη αντιρατσιστές, μέχρι εκφυλισμένους φιλελεύθερους κοσμοπολίτες. Το ποιο θα ήταν το αφήγημα των παραπάνω άργησε να γίνει ξεκάθαρο. Το “μούδιασμα” από την εξέλιξη της ιστορίας, καθώς και ο χρόνος που χρειάστηκε να ξεμεθύσουν οι εν λόγῳ ευαίσθητοι κοινωνικοί αγωνιστές από συναυλίες “καλλιτεχνικών” ανθυπομετριοτήτων όπως η Μποφίλιου, στις οποίες πενθούσαν τον θάνατο 79 περίπου ομοίων του βιαστή και δολοφόνου Μπαγκλαντεσιανού, ίσως να έπαιξε ρόλο στην καθυστέρησή τους να λάβουν θέση επί του ζητήματος. Εν τέλει προέβησαν σε μια θλιβερή προσπάθεια να εργαλειοποιήσουν το περιστατικό προς όφελός τους.
Παρ᾿ ότι ο δράστης ήταν κατατρεγμένος πρόσφυγας, ίσως για πρώτη φορά, και φοβούμενες ενδεχομένως την περαιτέρω κατακραυγή – καθώς οι μέχρι στιγμής αντιδράσεις του εξοργισμένου λαού δεν τους αφήνουν πολλά περιθώρια να αποφύγουν τον εξευτελισμό – έκαμαν χρήση του όρου “γυναικοκτονία”. Διάφορες δακρύβρεχτες αναρτήσεις έχουν μέχρι στιγμής κάνει τον γύρο του διαδικτύου, με τα γνωστά τσιτάτα όπως “μία λιγότερη”, “δεν είμαστε όλες εδώ, λείπουν οι δολοφονημένες” κ.ά. Αυτό δε που ξεπερνά κάθε όριο γραφικότητος είναι ότι, σύμφωνα με αυτές, δεν πρέπει να κρίνουμε όλους τους μεσανατολίτες, μουσουλμάνους κ.τ.λ. για τις ειδεχθείς πράξεις ενός (ή δύο, ή και παραπάνω, μένει να δούμε τις εξελίξεις από τις έρευνες της αστυνομίας) εξ εκείνων.
…Αντ΄ αυτού, θα ήταν πιο σωστό να είμαστε “ανοικτόμυαλοι” και να τσουβαλιάσουμε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το ανδρικό φύλο για τις πράξεις ενός! (διότι κακά τα ψέμματα, όταν ομιλούν περί πατριαρχίας, αυτό στην ουσία εννοούν). Το εν λόγῳ αφήγημα, όσο γελοίο και αν ακούγεται, δυστυχώς όπως έχει φανεί μέχρι σήμερα είναι εύκολο να περάσει στις πλατειές μάζες, λόγῳ του συναφούς σφυροκοπήματος από Μέσα Μαζικής Εξαπατήσεως, και ελλείψει σοβαρού δημοσίου αντιλόγου, καθώς οι δεξιοί νέας κοπής εξακολουθούν να περιορίζονται σε μια κριτική του φεμινισμού και της λεγομένης “woke” αντζέντας χρησιμοποιώντας κλάψα και εύθραυστη επιχειρηματολογία.
Η εν λόγῳ συνομοταξία στέκεται στο γεγονός πως 80% των βιασμών έχει θύματα γυναίκες και θύτες άνδρες (ενίοτε επικαλούνται διάφορα ποσοστά που κυμαίνονται περί το 85%, 90% κ.λπ.). Τα στατιστικά αυτά αμφισβητούνται μεν, αλλά προς χάριν οικονομίας της συζητήσεως θα δεχθούμε πως είναι αληθινά. Σύμφωνα τώρα με τα στοιχεία της αστυνομίας, από τους 411 βιασμούς που διεπράχθησαν κατά το έτος 2022, το 41% διεπράχθη από αλλοδαπούς. Αφήνοντας κατά μέρος το γεγονός ότι στους ημεδαπούς συγκαταλέγονται και οι γύφτοι και λαμβάνοντας υπόψιν ότι το ποσοστό των αλλοδαπών επί του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδος κυμαίνεται περίπου από 10% έως 20% (φυσικά τα επίσημα νούμερα κάνουν λόγο για πολύ λιγότερους), δυνάμεθα μέσω του τύπου του Bayes να υπολογίσουμε πόσο πιθανότερο είναι ένας τυχαίος αλλοδαπός να είναι βιαστής σε σχέση με κάποιον ημεδαπό.
Εφ᾿ όσον ο αριθμός των βιαστών για το έτος 2022 είναι 411 και οι ενήλικοι άνδρες στην Ελλάδα είναι περίπου 4100000, έχουμε την πιθανότητα τυχαιος άρρην (εκ του συνολοκού δείγματος ενηλίκων αρρένων) να είναι βιαστής (μέσα σε μία χρονιά): P(B)≈10-4.
Α=αλλοδαπός
Β=βιαστής
Ac=ημεδαπός
Βc=μη βιαστής
ΑΒ=αλλοδαπός βιαστής
Συνεπώς ένας αλλοδαπός είναι περίπου 6,3 φορές περισσότερο πιθανό να είναι βιαστής από ότι ένας ημεδαπός, συνυπολογίζοντας γύφτους κ.ά. με ελληνική υπηκοότητα ως ημεδαπούς.
Είναι πιο δόκιμο λοιπόν να πούμε πως μακράν οι περισσότεροι, αναλογικά, βιαστές είναι αλλοδαποί και να αναζητήσουμε τα αίτια για τα οποία αυτό συμβαίνει. Πολλοί φιλελεύθεροι κοινωνικοί αγωνιστές έσπευσαν να μιλήσουν για την “πατριαρχία” του Ισλάμ, παγίδα στην οποία αφελώς πέφτουν και διάφοροι κινούμενοι εντός της λεγομένης “ανδρόσφαιρας” (MGTOW, MRA κ.λπ.) αλλά και πολλοί αντιδραστικοί που κινούνται στον χώρο της δεξιάς.
Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό ότι το Ισλάμ δεν είναι Πατριαρχία αλλά μάλλον θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως, στην καλλίτερη περίπτωση, ανδρικός σωβινισμός ή, στην χειρότερη, ως επιθετική μητριαρχία. Το γεγονός δε πως τέτοια φαινόμενα αυθαιρεσίας απέναντι στο αδύναμο φύλο δεν παρατηρούνται σε συγκρίσιμο βαθμό σε ισλαμικές κοινότητες όπως αυτή των Πομάκων, ή στους Βόσνιους, δηλαδή σε Λευκούς Ισλαμιστές, καθώς και το ότι τέτοια φαινόμενα υπάρχουν (και, ίσως και σε χειρότερη μορφή, βλέπε κλειτοριδεκτομή) ακόμη και σε χριστιανικές ή έστω μη Μουσουλμανικές κοινότητες της Αφρικής, αποδεικνύει ότι το πρόβλημα εδράζεται στον φυλετικό παράγοντα. Είναι επίσης άξιο να σημειωθεί πως τόσο το γεγονός ότι στους ημεδαπούς συγκαταλέγονται και οι γύφτοι, όπως προανεφέρθη, τόσο και το ότι στους αλλοδαπούς συγκαταλέγονται όλοι οι αλλοδαποί ανεξαιρέτως, δίχως να γίνεται κάποιος φυλετικός διαχωρισμός, καθιστά τα εν λόγῳ ελλειπή στατιστικά στοιχεία περισσότερο συμφυρτικά και δυσδιαχώριστα από την πραγματική κατάσταση.
Αν η αστυνομία διεχώριζε τα δημογραφικά στοιχεία που σχετίζονται με το έγκλημα με βάση τη φυλή, θα μπορούσε να γίνει δυνατή η παρατήρηση και η αναγνώριση συγκεκριμένων μοτίβων. Άλλωστε ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο διαπράττονται οι βιασμοί ποικίλλει και διαφέρει από φυλή σε φυλή. Επί παραδείγματι, Έλληνες και Λευκοί βρίσκονται πολλές φορές κατηγορούμενοι για βιασμό διότι η κοπέλα που γνώρισαν σε κάποιο πάρτυ και συνευρέθηκαν ερωτικώς ευρίσκετο σε κατάσταση μέθης και στην συνέχεια το “μετάνοιωσε”. Στις περιπτώσεις όπου αλλόφυλοι κατηγορούνται για βιασμό έχουμε ξεκάθαρα βίαιη επιβολή στο γυναικείο σώμα.
“Δηλαδή οι Έλληνες δεν βιάζουν;”, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος. “Και οι γυναίκες βιάζουν”, μπορούμε να αντιτάξουμε εμείς. Θα υπέπεσε μάλιστα στην αντίληψη πολλών ότι κάποια ρυπαρά φεμινιστικά μέσα, σε μια έκρηξη μαιναδισμού συνοδευομένου από μια ισχυρή δόση γνωστικής ασυμφωνίας λόγῳ του περιστατικού, που δεν ευνοεί καθόλου το φεμινιστικό αφήγημα, έσπευσαν να μας δηλώσουν ότι στον δρόμο που κυκλοφορούν φοβούνται όλους τους άνδρες, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, κοινωνικής θέσεως κ.λπ. Δεν έλειψαν μάλιστα να μιλήσουν και για επιλεκτική ευαισθησία των “νοικοκυραίων” και των ακροδεξιών/ρατσιστών, τώρα που ο θύτης είναι σκούρος. Διερωτάται λοιπόν κανείς, πως εφ᾿ όσον τα κνώδαλα του φεμινισμού ζουν συνεχώς υπό τον φόβο και τον τρόμο του 50% του πληθυσμού, όταν κυκλοφορούν έξω, για ποιον λόγο κυκλοφορούν; Γιατί τις προηγούμενες δεκαετίες έκαναν γύρισαν τα ‘πάνω κάτω ώστε να απαλλαγούν από τα δεσμά της πατριαρχίας που «τις είχε κλεισμένες στο σπίτι και τις “καταδίκαζε” να προσέχουν τα παιδιά τους και τον άντρα τους, φροντίζοντας τις οικιακές τους υποχρεώσεις»; Οι φεμινίστριες θεωρούσαν και θεωρούν την δημιουργία οικογένειας και την ενασχόληση με τα παιδιά και με τα οικιακά φυλακή, ως προτιμώτερη δε εναλλακτική προτείνουν τον ηδονιστικό βίο του αλκοόλ, των ναρκωτικών, του εφήμερου και ανούσιου σωματικού μόνον έρωτα και της άμεσης, αντανακλαστικής σχεδόν, ικανοποίησης. Το να κυκλοφορούν έξω μέχρι πρωίας χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν είναι εν τέλει αυτό που ήθελαν – και πλέον το έχουν, πως μπορούν λοιπόν να διαμαρτύρονται πως βρίσκονται σε κίνδυνο από αυτούς ακριβώς τους άρρενες οι οποίοι έκαναν δεκτό το αίτημά τους;
Από την άλλη όσοι εξοργιζόμαστε από την παραβατικότητα των αφροασιατών εισβολέων, από την σταδιακή αντικατάσταση του πληθυσμού μας, από την υποβάθμιση της ζωής μας, από την αβεβαιότητα για την ασφάλεια ημών και των ανθρώπων που αγαπάμε, ουδέποτε απαιτήσαμε να εισαγάγουμε εγκληματίες από τον τρίτο κόσμο στις χώρες μας. Γνωρίζαμε, ως αυτονόητο, ότι η μαζική εισβολή αλλοφύλων θα διαταράξει ριζικά τον τρόπο ζωής μας και θα φέρει προβλήματα που πριν δεν υπήρχαν. Ουδέποτε θελήσαμε να ρισκάρουμε να υποβαθμισθεί η ποιότητα της ζωής μας, επειδή κάποιοι εκφυλισμένοι κοσμοπολίτες θέλουν να έχουν ποικιλία φαγητού στην γειτονιά τους.
Η στάση λοιπόν των φεμινιστριών και ολόκληρου του “woke” φάσματος αποδεικνύει ότι όντως, όπως οι ίδιες ισχυρίζονται, ο φεμινισμός δεν είναι κίνημα κατά όλων των ανδρών. Έχει ως στόχο του κυρίως τους Έλληνες και κατ επέκτασιν τους Λευκούς άνδρες. Έχει επίσης ως στόχο τον εκμαυλισμό και τον εκγενιτσαρισμό των Ελληνίδων, και κατ επέκτασιν των Λευκών γυναικών – και, δυστυχώς, το έχει επιτύχει σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Επί πλέον κάποιοι “ευαίσθητοι” αλληλέγγυοι προσπάθησαν να μας “θυμίσουν” πως πολλοί που τυγχάνει να είναι συμπατριώτες μας, διάσημες δηλαδή ανθυπομετριότητες, έχουν επίσης κατηγορηθεί και καταδικασθεί για βιασμό, ή και δικάζονται με την κατηγορία της παιδεραστίας, της παιδοφιλίας ή της διακίνησης παιδικής πορνογραφίας – μη αναλογιζόμενοι πως στις συντριπτικώς περισσότερες εξ αυτών των περιπτώσεων πρόκειται για ομοϊδεάτες τους αντιφασίστες. Στην περίπτωση μάλιστα των παιδοφίλων, υπάρχει 100% ταύτιση – και ίσως θα πρέπει να γραφεί ξεχωριστό άρθρο για τη (διαχρονική!) σύνδεση παιδοφιλίας και αντιφασισμού.
Σε κάθε περίπτωση, ξεσκεπάζεται για μιαν ακόμη φορά ο ύπουλος ρόλος όλων αυτών των παρακμιακών κινημάτων, που δεν είναι άλλος από την αποσταθεροποίηση του κοινωνικού ιστού και την υπονόμευση των εθνικών συμφερόντων. Η κυριαρχία τους στον δημόσιο βίο είναι δυστυχώς δεδομένη και, προκειμένου να αλλάξει, θα πρέπει ο κόσμος επί τέλους να περάσει στην αντεπίθεση και να αντιμετωπίσει αυτούς που συγκαλύπτουν με διάφορους τρόπους τους αλλοδαπούς εγκληματίες ως ηθικούς αυτουργούς τέτοιων αποτρόπαιων εγκλημάτων.
Δυστυχώς η εν λόγῳ οργή που αναμφισβήτητα προκλήθηκε με αφορμή το περιστατικό δεν φαίνεται ότι θα μπορέσει να εκφρασθεί στις κάλπες στις προσεχείς εκλογές. Ευελπιστούμε όμως πως δεν θα χρειασθεί να φτάσει σε ολικό αδιέξοδο η κατάσταση προτού ξεκινήσει να διαφαίνεται η προοπτική μιας ριζικής αλλαγής.
Υ.Γ.: Έχουμε υπ᾿ όψιν μας τα δημοσιεύματα με την είδηση πως η άτυχη κοπέλα από την Πολωνία διατηρούσε λογαριασμό σε ιστολόγιο για συνοδούς πολυτελείας. Παρ᾿ όλ᾿ αυτά δεν κρίθηκε σκόπιμο να αναφερθούμε σε αυτό το ζήτημα, καθώς θεωρήθηκε πως, παρ᾿ ότι είναι μεμπτό, δεν σχετίζεται αμέσως με την μετεξέλιξη της ιστορίας.