Το Πρόβατο και τα Άλογα” είναι η αφήγηση που ο γλωσσολόγος August Schleicher συνέθεσε το 1868 με την χρήση του αναδομημένου Πρωτο-Ινδοευρωπαϊκού λεξιλογίου, με σκοπό να επιτύχει μία κατά προσέγγιση απόδοση της ηχητικής μορφής της Πρωτο-Ινδοευρωπαϊκής (ΠΙΕ) γλώσσης. Ο πειραματισμός αυτός δεν εγκαταλείφθηκε από τους γλωσσολόγους και οι πρόοδοι στον ερευνητικό τομέα τους εχουν οδηγήσει σε νέες προσπάθειες, όπως αυτή του Andrew Byrd του Πανεπιστημίου του Κεντάκυ ο οποίος εκτός από την αφήγηση του Schleicher εκφωνεί και την εκδοχή του για την ιστορία “Ο Βασιλιάς και ο Θεός”. Η συγκεκριμένη αφήγηση είναι έργο μελετητών κατά την δεκαετία του ’90 και βασίζεται σε απόσπασμα του Ριγκ Βέντα. Ακούστε ένα ηχητικό απόσπασμα στον παρακάτω σύνδεσμο:
Μέ τόν όρο «Ινδοευρωπαϊκή Γλωσσολογία» εννοούμε τήν μελέτη μιάς ομάδος γλωσσών, οί οποίες είναι συγγενείς μεταξύ τους καθώς αποτελούν απογόνους τής ίδιας μητρικής γλώσσας, τής ινδοευρωπαϊκής (ΙΕ) ή τής πρωτοινδοευρωπαϊκής (ΠΙΕ). Ο όρος «ινδοευρωπαϊκός» εξηγεί κατά κάποιον τρόπο καί τό περιεχόμενό του, καθώς αναφέρεται σέ γλώσσες πού εκτείνονται σέ μιά γεωγραφική περιοχή από τήν Ινδία μέχρι τήν Ευρώπη.
Το ζήτημα της προελεύσεως των Ελλήνων είναι ένα θέμα, το οποίο φυσιολογικώς έχει απασχολήσει κατά πολύ τον ευρύτερο «εθνικιστικό χώρο». Πολλά άτομα του εν λόγω χώρου παρακινούμενα πολλές φορές από πατριωτισμό αρνούνται να δεχθούν το ενδεχόμενο εισόδου των προγόνων τους στον ελλαδικό χώρο από εξωελλαδικές περιοχές και απορρίπτουν την ύπαρξη των Ινδοευρωπαίων και της καθόδου τμημάτων αυτών, θεωρώντας ίσως πως αυτό θα μείωνε το πατρογονικό δικαίωμά τους πάνω στην ελληνική γη. Παραλλήλως προωθούνται θεωρίες οι οποίες παρουσιάζουν το ελληνικό έθνος ως ανάδελφο, ως μη έχοντα δηλαδή καμία φυλετική σχέση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά έθνη, θεωρίες βεβαίως που έρχονται σε πλήρη σύγκρουση με άλλες που υποστηρίζονται ταυτοχρόνως από τα ίδια άτομα και οι οποίες αποδίδουν ελληνική καταγωγή σε βορειοευρωπαϊκούς, κεντροευρωπαϊκούς ή ανατολικοευρωπαϊκούς λαούς. Οι αντιλήψεις αυτές είτε προέρχονται από ανιδιοτελή ή από ιδιοτελή κίνητρα, γεγονός είναι πως παρουσιάζουν μία σύγχυση στον τρόπο σκέψεως και στην αντίληψη περί της ουσίας της ελληνικότητος. Ανύπαρκτες τεχνολογικές ανακαλύψεις ή ηθικές και κοινωνικές αντιλήψεις χρεώνονται στους προγόνους μας, στην προσπάθεια να αποδειχθεί με κάθε τρόπο η προέλευση της συγχρόνου ευρωπαϊκής κοινωνίας και των συγχρόνων αντιλήψεων και ανακαλύψεων από αυτούς. Μίας κοινωνίας που βρίσκεται σε καθοδική πορεία και ενός συνόλου αντιλήψεων που θα γίνονταν σίγουρα αντικείμενα χλευασμού από τους δικούς μας προπάτορες, αλλά και από αυτούς των υπολοίπων ευρωπαϊκών εθνών.
Το Πρόβατο και τα Άλογα” είναι η αφήγηση που ο γλωσσολόγος August Schleicher συνέθεσε το 1868 με την χρήση του αναδομημένου Πρωτο-Ινδοευρωπαϊκού λεξιλογίου, με σκοπό να επιτύχει μία κατά προσέγγιση απόδοση της ηχητικής μορφής της Πρωτο-Ινδοευρωπαϊκής (ΠΙΕ) γλώσσης. Ο πειραματισμός αυτός δεν εγκαταλείφθηκε από τους γλωσσολόγους και οι πρόοδοι στον ερευνητικό τομέα τους εχουν οδηγήσει σε νέες προσπάθειες, όπως αυτή του Andrew Byrd του Πανεπιστημίου του Κεντάκυ ο οποίος εκτός από την αφήγηση του Schleicher εκφωνεί και την εκδοχή του για την ιστορία “Ο Βασιλιάς και ο Θεός”. Η συγκεκριμένη αφήγηση είναι έργο μελετητών κατά την δεκαετία του ’90 και βασίζεται σε απόσπασμα του Ριγκ Βέντα. Ακούστε ένα ηχητικό απόσπασμα στον παρακάτω σύνδεσμο: