Με πολλά εμπόδια η ανακύκλωση απορριμμάτων στην Ελλάδα. (Ένα ακόμη σημάδι της κατάντιας μιας χώρας που κατέληξε να παράγει μόνον σκουπίδια…)


Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε ΕΕΑΑ (Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης και Ανακύκλωσης) μεγάλο ποσοστό, της τάξεως του 20%, των ποσοτήτων αστικών απορριμμάτων που προέρχονται από τους μπλε κάδους ανακυκλώσεως καταλήγουν να εναποτίθενται σε ΧΥΤΑ παρόλη την προσπάθεια διαχωρισμού τους στα 24 ΚΔΑΥ (Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών) που διαχειρίζεται η προαναφερθείσα εταιρεία. Το ποσοστό αυτό το οποίο αποτελεί έναν σημαντικό δείκτη αναποτελεσματικότητας των προσπαθειών ανακυκλώσεως είναι εντυπωσιακά μεγάλο! Οι τεράστιες ποσότητες απορριμμάτων οι οποίες δεν δύνανται να διαχωριστούν από την μηχανική αλλά κυρίως χειρονακτική διαλογή που λαμβάνει χώρα στα ΚΔΑΥ οφείλονται τόσο στον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες αντιμετωπίζουν το ζήτημα της ανακυκλώσεως, όσο και στον τρόπο που πραγματοποιείται η συλλογή τους. Είναι αυτονόητο ότι οι μπλε κάδοι δεν είναι δυνατόν να υποδέχονται όλα τα θεωρούμενα «ανακυκλώσιμα» απορρίμματα αδιακρίτως…

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Περιβαλλοντικά Θέματα: Διαχείριση Απορριμμάτων – ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ/ΧΑΔΑ

Οι λέξεις οικολογία, περιβάλλον,ενεργειακή πολιτική, πράσινη ανάπτυξη, βιοκλιματική ανάπλαση βρίσκονται στο λεξιλόγιο ολοένα και περισσοτέρων ανθρώπων. Κάθε παράταξη αγωνιά να αναδείξει μια “περιβαλλοντική μέριμνα”, ενώ παρουσιάζονται κόμματα τα οποία αντλούν εξ ολοκλήρου την ύπαρξή τους από ζητήματα τα οποία σχετίζονται με την οικολογία. Η ουσία, όμως, των εννοιών αυτών βρίσκεται μακρυά από όλα όσα βλέπουμε να εκτυλίσσονται τα τελευταία χρόνια γύρω μας. Η μεταστροφή του “καταναλωτικού όντος” σε οικολογικά σκεπτόμενο άνθρωπο δεν δρομολογείται από πρόσκαιρες διαφημίσεις και τυπικές δραστηριότητες, αλλά απαιτεί έναν ριζοσπαστικό μετασχηματισμό της συνειδήσεως, της παιδείας και της κουλτούρας ενός κοινωνικού συνόλου.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΕΩΣ

«ΑΠΟΔΟΜΗΜΕΝΑ» ΠΑΙΔΙΑ, ΙΔΕΕΣ, ΕΝΝΟΙΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΗ Φωτιές και πάλι· φωτιές όχι απλώς κατά κύματα αλλά εν εκρήξει, ταυτοχρόνῳ και ανεξελέγκτῳ, μετά το μεσημέρι της Τετάρτης 25ης Ιουνίου, καθ᾿ όσον μάλιστα εν πανικώ παρακολουθούνται οι αρμόδιοι να προσπαθούν σπασμωδικώς να περισώσουν, πείθομαι τελικώς, όχι τόσον τα δάση μας, αλλά μάλλον την τετρωμένη τους και πανταχόθεν διάτρητο υπόληψη – υπό την ευτελεστάτην της, μάλιστα, εκδοχή: εκείνην της ψηφοδοσίας – αδιάφορον γι᾿ αυτούς, εν τέλει, αν και οι ψηφοφόροι τους κατ᾿ ιδίαν λένε, «όλοι τους είναι ψεύτες αλλά οι άλλοι είναι πάντως χειρότεροι – ψηφίζω, άρα, αυτούς»: διότι σε τέτοιαν ακριβώς επιχειρηματολογία καταλήγουν…

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]