Liberté, égalité, fraternité – Ο «μη υποχρεωτικός» εμβολιασμός ως «κοινωνική υποχρέωση» (Μέρος 2ο)

  1. Egalité

Ισότης μεταξύ ανδρών και γυναικών, μεταξύ λευκών και νέγρων, μεταξύ φυσιολογικών και ανωμάλων, μεταξύ ευγενών και πληβείων, μεταξύ ικανών και ανικάνων, μεταξύ γενναίων και δειλών. Ισότης μεταξύ των πάντων! Αυτό είναι το «απαράβατο» σύγχρονο δόγμα που καθοδηγεί όλες τις μαρξιστικού τύπου ψευδο-θρησκείες που έχουν κυριαρχήσει στον δυτικό κόσμο.

Εντός αυτού του φαινομενικώς αρραγούς τείχους ισότητος που έχει εγκλωβίσει τις δυτικές κοινωνίες φανταστείτε τι θα λάμβανε χώρα εάν, επί παραδείγματι, στα πλαίσια της αντιμετωπίσεως της παραβατικότητος κάποιος πολιτικός ή δημοσιογράφος πρότεινε, ψελλίζοντας, να επιτρέπεται η ελεύθερη πρόσβαση των πάντων σε εμπορικά καταστήματα, εκτός από τους «Ρομά», οι οποίοι θα πρέπει να επιδεικνύουν ταυτότητα κατά την είσοδό τους και να συνοδεύονται από μέλος της ασφαλείας του καταστήματος κατά την παραμονή τους σε αυτό. Αν και, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παραβατικά ένστικτα των «Ρομά» και το αδιαμφισβήτητο βαρύ ιστορικό κλοπών και ληστειών από μέλη της συγκεκριμένης φυλής, μια τέτοια πρόταση ακούγεται απολύτως λογική, είναι βέβαιον ότι οι αντιδράσεις από τους ζηλωτές της ισότητος θα ήσαν κάτι παραπάνω από σφοδρές. Παρομοίως φανταστείτε την θύελλα αντιδράσεων που θα ξεσήκωνε μια πρόταση επιτηρήσεως όσων Πακιστανοαφγανών διαμένουν πλησίον σχολείων, δεδομένων των παιδοφιλικών τάσεων των συγκεκριμένων φυλών.

Αλλά δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σε υποθετικά παραδείγματα για να αναδείξουμε την υστερία περί ισότητος. Με αφορμή την ψήφιση νομοσχεδίου που απαγορεύει την ομοφυλοφιλική προπαγάνδα σε ανηλίκους στην Ουγγαρία, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε ότι «ο ουγγρικός νόμος είναι ντροπή», και υπογράμμισε ότι «η ΕΕ δεν θα κάνει συμβιβασμούς για αρχές όπως η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ισότητα και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Ο δε, φιλικά προσκείμενος προς τους ομοφυλόφιλους, πρωθυπουργός της Ελλάδος δήλωσε με περίσσιο στόμφο: «Το μίσος, η μισαλλοδοξία και οι διακρίσεις δεν έχουν θέση στην Ένωσή μας. Γι’ αυτό, σήμερα και κάθε μέρα, υποστηρίζουμε την πολυμορφία και την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ, έτσι ώστε οι μελλοντικές μας γενιές να μπορούν να μεγαλώσουν σε μια Ευρώπη ισότητας και σεβασμού».

Κι όμως, ακριβώς τα ίδια άτομα, οι οργανώσεις, οι θεσμοί και το σύστημα εξουσίας που αποτελούν, αν και τόσο πολύ κόπτονται για την πλήρη επιβολή της ισότητος όταν πρόκειται για κατά φαντασίαν παραβιάσεις δικαιωμάτων μειονοτήτων, όπως είναι οι κίναιδοι και οι «Ρομά», ανερυθρίαστα προτείνουν την διά της βίας επιβολή της ανισότητος σε ό,τι αφορά στα δικαιώματα των «εμβολιασμένων» έναντι των «ανεμβολίαστων». Σύσσωμο το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο, συνεπικουρούμενο από το νέο ιερατείο των «ειδικών» καταστροφέων της επιστήμης, πασχίζει μετά λυσσασμένης μανίας και με επιχειρήματα ανάξια λόγου να πείσει για την αναγκαιότητα διαχωρισμού των πολιτών σε δύο κατηγορίες καταπατώντας την δήθεν λατρευτή τους ισότητα. Η διαδικασία εφαρμογής του ιδιοτύπου «apartheid» έχει ήδη ξεκινήσει από τους χώρους εστιάσεως και διασκεδάσεως και αναμένεται να επεκταθεί μέχρι να περικυκλώσει ασφυκτικά τους «αρνητές» επιβάλλοντάς τους να δεχθούν τον «μη υποχρεωτικό» εμβολιασμό τους…

Παραβάλουμε απόσπασμα από ένα ανάμεσα στα πολλά άρθρα–δηλητηριώδη κηρύγματα μίσους, διχασμού και παράνοιας, υπογεγραμμένο από κάποιο ασήμαντο ανθρωπάκι και ανηρτημένο  σε γνωστό ιστοχώρο κατευθυνόμενο απ’ ευθείας από τα βρομερά υπόγεια του Μαξίμου:

«Δυστυχώς, η υπολανθάνουσα απειλή των μη εμβολιασμένων ατόμων, μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατρέψει όλα όσα με μεγάλο κόπο και τεράστιο οικονομικό κόστος, έχει πετύχει η κοινωνία μέχρι σήμερα.

Η αναφορά του καθηγητή Ηλία Μόσιαλου, στη μετάλλαξη Δέλτα (ινδική), που θα επικρατήσει τους επόμενους μήνες σε όλο τον πλανήτη, με βασικό χαρακτηριστικό την ευκολότερη μετάδοση της, στους πληθυσμούς και στις κοινότητες των μη εμβολιασμένων, έχει σημάνει ήδη συναγερμό. Θύματα της, θα είναι οι ανεμβολίαστοι πολίτες, τα παιδιά, όσοι βρίσκονται σε ανοσοκαταστολή και όσοι δεν κατάφεραν να αποκτήσουν ανοσία μετά τον εμβολιασμό.

Πιθανότατα λοιπόν, θα ξαναζήσουμε, όλα όσα ζήσαμε τον περασμένο χειμώνα. Θα υπάρξει αύξηση των κρουσμάτων από το χώρο των ανεμβολίαστων ατόμων που θα οδηγήσει σε αύξηση των εισαγωγών στα νοσοκομεία, που με τη σειρά της θα επιβαρύνει το σύστημα υγείας και θα θέσει σε κίνδυνο την παροχή υπηρεσιών υγείας, στους υπόλοιπους ασθενείς.

Με δεδομένο ότι η λέξη «lockdown» έχει αποσυρθεί από το τραπέζι των συζητήσεων, αφού το κόστος αποδείχθηκε δυσβάσταχτο για τη οικονομία και με δεδομένο ότι ουδείς επιχειρηματίας ή πελάτης θα αποδεχθεί να τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια της επιχείρησης του ή της καθημερινότητας του, από τους ιδεοληπτικούς αντιεμβολιαστές, η κυβέρνηση έχει λίγες εβδομάδες για να λάβει τα επόμενα μέτρα. Που δεν μπορεί να είναι άλλα, από τις διάφορες αποχρώσεις της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού.

Η δημόσια υγεία και η οικονομική ανάπτυξη της χώρας, δεν μπορούν να τεθούν σε ομηρία από τα κινήματα των εμμονικών, των ιδεοληπτικών, των «δικαιωματιστών», αντιεμβολιαστών που συγκροτούν αυτό το συνονθύλευμα αντικοινωνικότητας και ανοησίας…. Η κυβέρνηση πρέπει να ετοιμάσει ταχύτατα την αντίδραση της, σφραγίζονται νομικά όλες της τις επιλογές, έτσι ώστε να μην οδηγηθεί η χώρα σε ένα νέο διχασμό ανάμεσα στην συντεταγμένη κοινωνία και τους αρνητές».

Μπορεί ο εγκάθετος αρθρογράφος να μην καλεί, προς το παρόν, στην βιολογική εξόντωση ή στην φυλάκιση των «ανεμβολίαστων» όπως έκαναν οι πρωτο-χριστιανοί ιερείς αναφερόμενοι στους εθνικούς ή οι μπολσεβίκοι καθοδηγητές αναφερόμενοι στους αστούς, αλλά το κεντρικό μήνυμα επαναλαμβάνεται για άλλη μια φορά στην ιστορία. Είναι σαφής η προσπάθεια των δούλων του Συστήματος, είτε πρόκειται για πολιτικούς και δημοσιογράφους είτε για «ειδικούς», να κατασκευάσουν εκ του μη όντος μια ομοιογενή ομάδα ανθρώπων οι οποία αντιπροσωπεύει τον εχθρό της κοινωνίας. Ως εκ τούτου βλέπουμε ανυπόστατες και κατά βάση γελοίες αναφορές σε «πληθυσμούς», «κοινότητες» και «χώρους» «ανεμβολίαστων» ατόμων, καθώς και την ισοπεδωτική απόδοση ιδιοτήτων και χαρακτηριστικών σε αυτά τα άτομα («εμμονικοί», «ιδεοληπτικοί», «αντικοινωνικοί», «αμόρφωτοι»). Ο στόχος, όπως και στις περιπτώσεις των χριστιανών και των μπολσεβίκων, είναι ο ακραίος διχασμός και η πυροδότηση των αγελαίων ενστίκτων της μάζας ώστε να στραφεί εναντίον των «εχθρών».

Εντός αυτού του τοξικού κλίματος υστερίας, μίσους και λυσσώδους καθολικής εμβολιαστικής εμμονής, οι στόχοι της οποίας σίγουρα δεν είναι ανθρωπιστικοί (κάθε άλλο), οι κρατικοί υπηρέτες του Συστήματος διαθέτουν το θράσος να ομιλούν περί αδελφοσύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης που οφείλουν να επιδείξουν, ειδικώς οι νεότεροι.

Και το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι πού ακριβώς κρύβονται οι «μεγάλοι μαχητές» της ισότητος; Που είναι οι φλογεροί πολέμιοι των ανισοτήτων; Αριστεροί, αναρχικοί, φεμινίστριες, δικαιωματιστές και λοιποί παρδαλοί έχουν σκύψει το κεφάλι και ακολουθούν πιστά τις επιταγές του Συστήματος, του οποίου άλλωστε αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα! Δυστυχώς η ιστορία έχει δείξει ότι όταν όλοι οι πολιτικοί χώροι εντός εκτός και επί τα αυτά της δημοκρατίας ευθυγραμμίζονται και γίνονται μια γροθιά, κάτι πολύ μεγάλο εξελίσσεται και τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά για την ανθρωπότητα.

  1. Fraternité

Προ ολίγων μηνών η ελληνική «δικαιοσύνη» απέρριψε την αίτηση για αποζημίωση από το κράτος που κατέθεσε η οικογένεια της δύσμοιρης Μυρτούς, ενός από τα αναρίθμητα θύματα των εγκληματικών ενστίκτων των «προσφύγων/μεταναστών» που έχουν πλημμυρίσει την χώρα μας, και την Ευρώπη εν συνόλω, υπό τις ευλογίες του συστήματος εξουσίας όλων των χρωμάτων και αποχρώσεων. Τουτέστιν, σε μια εξοργιστική αντιστροφή της στοιχειώδους λογικής, το απαράδεκτο νομικό σύστημα της χώρας μας θεωρεί ότι το κράτος δεν φέρει καμία ευθύνη για τις εγκληματικές ενέργειες παρανόμως εισελθόντων στην χώρα ψευδο-προσφύγων, στους οποίους το ίδιο το κράτος όχι μόνο επέτρεψε την είσοδο χωρίς κανέναν έλεγχο και τους άφησε να αλωνίζουν ανενόχλητοι όπου αυτοί επιθυμούν, αλλά τους επιβραβεύει με επιδόματα, δωρεάν στέγαση και διάφορα άλλα προνόμια.

Υπό την ιδία διαστροφική συλλογιστική, το κράτος ουδεμία ευθύνη φέρει για τα εγκλήματα που διαπράττουν ξανά και ξανά και ξανά οι ίδιοι εγκληματίες που συλλαμβάνονται δεκάδες ή και εκατοντάδες φορές και πάντα απελευθερώνονται εντός ολίγου! Επίσης, ουδεμία ευθύνη φέρει το κράτος για τις δολοφονίες που διαπράττουν, αμέσως μετά την αποφυλάκισή τους, δολοφόνοι καταδικασθέντες με την αστεία ποινή των «ισοβίων δεσμών», ήτοι 16 ετών καθείρξεως το πολύ! Και φυσικά ουδεμία ευθύνη φέρει το κράτος για την εξοργιστική ανοχή και απάθεια που επιδεικνύει απέναντι στην διαρκώς αυξανόμενη εγκληματικότητα των αγαπημένων παιδιών του συστήματος: των μιαρών «Ρομά».

Κι όμως, το ίδιο αυτό το κράτος που έχει αποποιηθεί των στοιχειωδών ευθυνών και υποχρεώσεων του απέναντι στους πολίτες του, διαθέτει το απύθμενο θράσος να απαιτεί την επίδειξη «αδελφοσύνης» και «κοινωνικής υπευθυνότητος» από τους πολίτες, και δη τους νέους, στο θέμα του εμβολιασμού. Απαιτεί να εμβολιαστούν με πειραματικά εμβόλια νέοι άνθρωποι (ακόμη και παιδιά!) που δεν διατρέχουν κανέναν κίνδυνο από τον «δολοφονικό» ιό, διότι υποτίθεται ότι με αυτόν τον τρόπο θα χτιστεί «τείχος ανοσίας» που θα προστατεύσει τους ηλικιωμένους και άλλους ευάλωτους πολίτες.

Η επίκληση στις κοινωνικές ευαισθησίες των νέων είναι βεβαίως καταδικασμένη σε αποτυχία μιας και το ίδιο το σύστημα, του οποίου το κράτος αποτελεί έναν πιστό υπηρέτη, έχει φροντίσει επιμελώς, σε μεγάλο βάθος χρόνου, να κατασκευάσει ανθρώπους ατομιστές, ασυνείδητους, πλεονέκτες και αμόρφωτους. Οι άνθρωποι αυτοί – και ακόμη περισσότερο οι νέοι – θα ήσαν ανίκανοι και φυσικά απρόθυμοι να αγωνιστούν για το κοινό καλό ακόμη και αν υφίστατο πραγματικός, και όχι εργαστηριακώς παρασκευασμένος και επικοινωνιακώς παραφουσκωμένος, κίνδυνος σχετικά με την επιβίωση της κοινωνίας. Ως εκ τούτου, οι επικλήσεις στην αδελφοσύνη έχουν εγκαταλειφθεί και την θέση τους έχουν πάρει οι απειλές, οι εκβιασμοί και (τόσο ταιριαστό στον σύγχρονο νέο…)  οι δωροδοκίες.

Η Γαλλική Επανάσταση που καθιέρωσε το σύνθημα «liberté, égalité, fraternité», δεν προσέφερε τίποτα από τα τρία στους λαούς. Αντ’ αυτών, πολλοί συνάντησαν την γκιλοτίνα, άλλοι τις διώξεις και σχεδόν όλοι την φτώχια και την μιζέρια. Αν κάποιοι απορούν με την ταχύτητα με την οποία έχουν καταρρεύσει και ποδοπατηθεί οι «μεγάλες ευρωπαϊκές αξίες» μέσα σε διάστημα λίγο μεγαλύτερο του έτους, είναι επειδή δεν γνωρίζουν ή δεν κατανοούν ότι οι «αξίες» αυτές ποτέ δεν ήσαν πραγματικές αξίες προερχόμενες από την φυλετική ψυχή της Ευρώπης. Η ελευθερία, η ισότης και η αδελφότης όπως τις εννόησε η Γαλλική Επανάσταση και τις αγκάλιασε η δημοκρατία είναι φαντασιώσεις, είναι καπνός, είναι κενές λέξεις. Και στερούμενες ισχυρής βάσεως, είναι αναπόφευκτη η κατάρρευσή τους, όταν το Σύστημα το απαιτεί. Κατά παρόμοιο τρόπο, η φαινομενικώς βίαιη και ταχύτατη μετάλλαξη της δημοκρατίας σε στυγνή δικτατορία που παρατηρείται με αφορμή την «υγειονομική κρίση», δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο, αλλά νομοτελειακό επακόλουθο της αντιφυσικότητος του δημοκρατικού πολιτεύματος.