Κατά το τριήμερο 27, 28 και 29 Ιουλίου 2012 πραγματοποιήθηκε η εφετινή θερινή κατασκήνωση μελών και φίλων του εθνοκοινοτικού μας δεσμού. Σε μία Ολύμπια αγκάλη, φυσική και μεταφυσική κοιτίδα της Κοινότητός μας, έλαβαν χώρα συζητήσεις, ομιλίες και πλήθος δραστηριοτήτων που αποτελούν ευκρινεστάτους οδοδείκτες της πορείας μας, πυξίδες προσανατολισμού του αληθούς εσωτερικού μας Αγώνος. Πρόκειται για έναν αγώνα υπέρ της επικρατήσεως των Απολλωνίων Αρίων Ελληνικών ιδεωδών και παραλλήλως για έναν αγώνα ενάντια στις βδελυρές πολιτικές και κοινωνικές συμμορίες ανθελλήνων και προσκυνημένων προδοτών, στο πλαίσιο της επερχομένης ολοκληρωτικής συγκρούσεως που διαφαίνεται στο εγγύς μέλλον – και η οποία θα είναι αδυσώπητη!Την Παρασκευή συναγωνισταί απ΄ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό κατέφθαναν καθ‘ όλη την διάρκεια της ημέρας στον χώρο της κατασκηνώσεως. Ο χώρος είχε καθοριστεί κατόπιν ορειβατικής εξορμήσεως ομάδος συναγωνιστών και ήταν κατάλληλος καθώς προϊδέαζε τους νέους φίλους και δοκίμους του Δεσμού για την Ιερότητα που περιβάλλει τις Ολύμπιες αυτές συναθροίσεις του ΑΡΜΑτος. Το στήσιμο των σκηνών, της τραπεζαρίας, του μαγειρείου, η απαραίτητη αποκομιδή απορριμμάτων από τον ευρύτερο χώρο και η φύλαξη εφοδίων και αποσκευών σε ασφαλές μέρος διήρκεσαν έως τις πρώτες απογευματινές ώρες. Ακολούθως, το πρώτο τάχιστα μαγειρεμένο αλλ’ επ’ ουδενί εκ τούτου ελλιπές γεύμα ήταν έτοιμο και όλοι οι παρευρισκόμενοι κάθισαν στην αυτοσχέδια ξύλινη τραπεζαρία. Μετά το πέρας της εστιάσεως, και αφού μεσολάβησε καθαρισμός των προσωπικών σκευών στην πλησιέστερη πηγή νερού, επέστρεψαν άπαντες για να συμμετάσχουν στην πρώτη συζήτηση. Νέα από τους πυρήνες και τους ανά την Ελλάδα συναγωνιστές, ειδήσεις και συνεργασίες από οργανώσεις του εξωτερικού, σχολιασμός της επικαιρότητος, ανταλλαγή απόψεων καθώς και αναφορές στις δυσκολίες και τα προβλήματα που βιώνουμε καθημερινώς υπήρξαν εκ των βασικών θεμάτων της ολιγόωρης νυχτερινής συζητήσεως, η οποία ωστόσο έπρεπε να διακοπεί λόγω της απαραιτήτου αναπαύσεως προ των ασκήσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και αθλοπαιδιών που ήσαν προγραμματισμένες για την επομένη ημέρα. Οι νυχτερινές βάρδιες σκοπών καθωρίστηκαν, οι αλλαγές έλαβαν χώρα με απόλυτη συνέπεια και το σαββατιάτικο εγερτήριο μας έφερε στις δασωμένες πλαγιές της πλησιέστερης κορυφής, εις υλοποίησιν μέρους του προκειμένου προγράμματος εκπαιδεύσεως.
Η ανηφορική, στα σπλάχνα του βουνού, πορεία 15 χιλιομέτρων συνοδευόμενη από συνεχείς επίπονες ασκήσεις και η εκφώνηση εμβατηρίων δεν έδειχνε να εξαντλεί κανένα από τα μέλη της στρατευμένης νεολαίας του Άρματος. Με σεβασμό στους επί κεφαλής και σιδηρά πειθαρχία, ακολούθησαν άπαντες αδιαμαρτύρητα ένα αναμφιβόλως σκληρό πρόγραμμα εκπαιδεύσεως, το οποίον και κατέστησε εξόχως ευπρόσδεκτο το επακολουθήσαν και ομολογουμένως πλούσιο πρωινό τραπέζι για τους νεαρούς εκπαιδευομένους.
Σειρά είχε η πρώτη ομιλία με θέμα τις διατροφικές και αθλητικές συνήθειες, η οποία εστίαζε κατατοπιστικότατα στα καταστροφικά για την υγεία μας αποτελέσματα της αλόγιστης χρήσεως παρασκευασμάτων τα οποία έχουν επιβληθεί από την βιομηχανία τροφίμων αφ’ ενός και από τους εξοντωτικούς ρυθμούς αλλά και την εσωτερική και δομική/κοινωνική διάλυση της εποχής αφ’ ετέρου, και η οποία ολοκληρώθηκε με ερωτήσεις, παρατηρήσεις και διευκρινίσεις από τους υπολοίπους συναγωνιστές. Τις θεωρητικές αναλύσεις ακολούθησαν πρακτικά θέματα – και εν προκειμένω ένα σεμινάριο βασικών αρχών αυτοαμύνης. Το μεσημεριανό τραπέζι για το σύντομο γεύμα ήταν έτοιμο, ενώ οι σκηνές περιέκλεισαν δροσερά την ανάπαυση των εξαντλημένων, πλέον, συναγωνιστών.
Το σαββατιάτικο απόγευμα κατευθυνθήκαμε προς τον κλειστό χώρο συνεδρίων του Δεσμού μας, μερικά χιλιόμετρα μακρύτερα από τον τόπο της κατασκηνώσεως. Εκεί εκφωνήθηκαν οι ομιλίες των στελεχών και του Αρχηγού, ο οποίος με μια θερμή και εμπνευσμένη ομιλία, απευθυνόμενος στα μέλη, τους δοκίμους και τους φίλους του Άρματος εκάλεσε άπαντες σε ολική εγρήγορση και πολυσχιδή αγώνα, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.
Η Κυριακή ήταν μια ημέρα κατ’ εξοχήν αφιερωμένη σε σωματικές ασκήσεις και αθλοπαιδιές. Το πρωινό εγερτήριο ακολούθησε η λήψη πρωινού. Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε σειρά ατομικών αγωνισμάτων με πολεμικό ή, εν πάση περιπτώσει, μαχητικό- δυναμικό χαρακτήρα, όπως π.χ. ρίψη πελέκεως, διελκυστίνδα και ράγκμπυ. Η ένταση και η διάρκεια αυτών των δραστηριοτήτων ενέτεινε την όρεξη των συμμετασχόντων στο τελευταίο γεύμα της θερινής μας κατασκηνώσεως.
Εν τέλει, άρχισε η προετοιμασία αναχωρήσεως από τον μοναδικό εκείνο χώρο φιλοξενίας. Οφείλαμε να παραδώσουμε τον χώρο σε τουλάχιστον εφάμιλλη κατάσταση ομορφιάς και καθαρότητος μ’ εκείνην που το Ιερό Βουνό της Ελλάδος απλόχερα μας είχε προσφέρει… Και που απετέλεσε ακόμη μια φορά το μαγικό πλαίσιο μιας αλησμόνητης και σε πολλά επίπεδα εν ταυτώ παράλληλης εμπειρίας μας, που λάμπει άσβεστη στην συλλογική μας μνήμη και μας εμπνέει και κατευθύνει, μαζί με τόσες ακόμη που προηγήθηκαν και που έπονται!
