Α. – Στον πειραματικό βρεφονηπιακό σταθμό “Egalia” (ισότητα) της Σουηδικής πρωτεύουσας στα δύσμοιρα παιδιά «φοριέται» βιαίως η «ισότητα» των δύο φύλων με τρόπο άκρως ριζοσπαστικό και επιθετικό, που χαρακτηρίζει την αφύσικη και διαστρεβλωμένη εικόνα του κόσμου που έχουν υιοθετήσει και επιβάλει στους ομοεθνείς τους οι Σουηδοί μπροστάρηδες της πολιτικής ορθότητας, ταυτοχρόνως εξάγοντάς την σε όλο τον Λευκό κόσμο ως ειδική πρωτοποριακή «τεχνογνωσία».
Παραθέτουμε αποσπάσματα της συνεντεύξεως που παρεχώρησε η διευθύντρια Lotta Rajalin και η παιδαγωγός Gabriella Martinson του ως άνω σταθμού σε Σουηδική εφημερίδα, καθώς και τις εντυπώσεις του δημοσιογράφου.
– Δεν αποκρύπτουμε το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορετικά φύλα (Σημ.: τί μεγαλόψυχη παραχώρηση στην Φύση και τον Κόσμο!!!) αλλά υποστηρίζουμε πως τα παιδιά δεν πρέπει να κατηγοριοποιούνται σύμφωνα με το βιολογικό τους φύλο (Σημ.: …μή το παρακάνουμε κιόλας!). Η ισότητα των δύο φύλων βρίσκεται σε ό, τι κάνουμε, σε ό, τι λέμε, σε όλη μας την σκέψη. Αποτελεί το κύριο παιδαγωγικό μας θεμέλιο και όχι απλά έναν ακόμη εκπαιδευτικό τομέα.
– Διαλέγουμε βιβλία που αφορούν κυρίως μόνους ή ομοφυλοφιλικούς γονείς, με σκοπό να προσφέρουμε ποικιλία απόψεων (!!!). Βιβλία για ετεροφυλοφιλικές οικογένειες βρίσκει κανείς παντού. Μπορεί να ακούγεται λίγο υπερβολικό αλλά οφείλουμε να είμαστε συνεχώς το αντίβαρο σε μία συντηρητική και βάσει του φύλου διαφοροποιημένη κοινωνία.
Δημοσιογράφος: « Ένα χαρακτηριστικό βιβλίο είναι η ιστορία των δύο αρσενικών καμηλοπαρδάλεων που, στενοχωρημένες επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, υιοθέτησαν ένα αυγό κροκοδείλου.»
-Δεν θέλουμε να αποβάλουμε το βιολογικό φύλο. Είναι το κοινωνικό φύλο αυτό με το οποίο εργαζόμαστε. Μεγάλη σημασία έχει το πώς οι γονείς αντιμετωπίζουν τα παιδιά. Έρευνες αποδεικνύουν πως φύλο του παιδιού καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο το αντιμετωπίζουμε ακόμα και από την βρεφική ηλικία. Πιστεύουμε πως είμαστε ελεύθεροι αλλά όταν υποστηρίζουμε κάτι τέτοιο το κάνουμε πάντα από την προοπτική του φύλου στο οποίο ανήκουμε.
-Στον σταθμό μας η γλώσσα είναι εξαιρετικά σημαντική. Δεν χρησιμοποιούμε ποτέ λέξεις που υποσημαίνουν το φύλο, όπως «αγόρι» και «κορίτσι». Γιατί να κάνουμε διακρίσεις σύμφωνα με το φύλο; Τα παιδιά έχουν τις προτιμήσεις τους – αλλά δεν συμβαδίζουν αυτές απαραιτήτως με το βιολογικό τους φύλο.
Προτιμούμε να αποφεύγουμε να τα αποκαλούμε με τα ονόματα τους (που τα συνδέουν με φύλο) και χρησιμοποιούμε τις λέξεις «φίλος» ή «άτομο» (person). Δεν διορθώνουμε ποτέ τα παιδιά! Δεν κάνουν ποτέ λάθος, απλά συμπεριφέρονται όπως έχουνε μάθει. Οι προσδιορισμοί «αυτός» (han) και «αυτή» (hon) δεν είναι απαγορευμένοι – απλά τους αλλάζουμε με τον πιο ουδέτερο «hen» (σημ. του μετφρ.: η λέξη αυτή είναι πλαστή, δεν υπάρχει στην Σουηδική γλώσσα.)
Δημοσιογράφος: « Τα παιδιά αυτά δεν θα υποστούν πολιτισμικό σοκ όταν μεγαλώσουν? »
– Είναι κάτι αναμενόμενο – αλλά θα έπρεπε να ξεκινήσουμε με κάτι λάθος από την ηλικία αυτή μόνο για να γίνει ακόμα χειρότερο αργότερα; Πιστεύουμε πως θα είναι πιο δυνατά όταν αποφοιτήσουν από εμάς. Τους ανοίγουμε ένα βασίλειο που επεκτείνεται…
Μαρτυρία μητέρας που στέλνει εκεί τον δίχρονο γιό της: « Θέλω το παιδί μου να γίνει ένας άνθρωπος (person), όχι να εγκλωβιστεί σε μία κατηγορία. Είναι ευκολότερο να εστιάσεις στο άτομο (individen) εάν δεν διαχωρίζεις συνεχώς τα παιδιά σε αγόρια και κορίτσια. Προσωπικά πιστεύω πως δυσκολεύτηκα πολύ να μεγαλώσω ως κορίτσι και ανταποκρινόμενη προς τις προσδοκίες που είχαν όλοι από εμένα. Όταν μιλάω στους φίλους μου για τον παιδικό σταθμό ορισμένοι είναι πολύ σκεπτικοί. Νομίζουν πως επικρατεί κάποιο ολοκληρωτικό καθεστώς με σκοπό να εξομοιώσει τους πάντες. Στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. »
Ο πνευματικός ευνουχισμός που υφίστανται τα παιδιά στον συγκεκριμένο βρεφονηπιακό σταθμό εντάσσεται σε ένα γενικότερα ανά τον Λευκό κόσμο επιβεβλημένο αντι-φυσικό και ριζικώς διαστροφικό εκπαιδευτικό και κοινωνικό πλαίσιο, με αιχμή του δόρατος στην Σκανδιναβία, με σκοπό την υπονόμευση της εγγενούς και απολύτως φυσικής αισθήσεως ατομικής ταυτότητος που κατέχουν τα μικρά παιδιά και την παρακώλυση της μελλοντικής τους αυτοπραγματώσεως, που αδιαμφισβήτητα προϋποθέτει την αναγνώριση του βιολογικού, ψυχικού, πνευματικού και εν συνεχεία υπερβατικού χαρακτήρα του φύλου. Τα ψευδοεπιστημονικά δογματικά ερείσματα των παιδαγωγών της συμφοράς του σταθμού αυτού υποδεικνύουν μία πρωτοφανή σύγχυση και ριζική αλλοίωση που με ζήλο προσπαθούν να επιβάλουν στα αθώα παιδιά, εμβάλλοντάς τα υποσυνείδητα ενοχικά συμπλέγματα για την ίδια την φύση τους, σ’ όλα τα επίπεδα, μαζί με την «υποχρέωση» να «διορθώνουν» συνεχώς το «προπατορικό αμάρτημα» του φύλου!!! Η ιδέα της «ισότητας» έχει μετατραπεί σε αδιαμφισβήτητο τυραννικό τοτέμ, στον βωμό του οποίου ακόμα και οι στοιχειωδέστατοι φυσικοί νόμοι διαστρεβλώνονται και παραποιούνται: φαινομενικά βέβαια, διότι η φυσική πραγματικότητα παραμένει στην ουσία της ακέραια, όσους παραμορφωτικούς φακούς κι αν φορέσουμε – όμως αμείλικτη σε όσους αποτύχουν να την αναγνωρίσουν, ώστε να παράγονται εκ της αστοχίας αυτής ευνουχισμένα και άβουλα κακέκτυπα του είδους τους, θλιβερές σκιές του εαυτού τους, των οποίων η βαθυτάτη διαστροφική χειραγώγηση είναι πια μπολιασμένη και διασφαλισμένη από την κούνια, τέλειο υλικό προς πλήρη υποδούλωση.
Είναι χαρακτηριστική, επίσης, η εμμονή στην προβολή της ομοφυλοφιλίας και της μονογονεϊκής οικογενείας ως όχι απλά φυσιολογικής αλλά και επιβεβλημένης, όσο κι αν ακόμη αποτελούν ακραίες εξαιρέσεις, με αποτέλεσμα την ήδη ορατή εξοικείωση της νεολαίας με τα φαινόμενα αυτά αλλά και την υιοθέτησή τους ως πλήρως αποδεκτών συμπεριφορών και επιλογών, που οδηγούν στην σταδιακή απόρριψη της φυσικότητος και της πυρηνικής οικογενείας και, περαιτέρω, στην απομάκρυνση από κάθε υγιές πνευματικό, ψυχολογικό και βιολογικό θεμέλιο: που μαζί με τον ριζικό κλονισμό της προσωπικότητας προκαλεί την πλήρη αποδόμηση της παραδοσιακής κοινωνίας και την απάρνηση των φυσικών νόμων, με πρόσχημα τον νεωτερισμό και τον αντισυντηρητισμό.
Παρατηρούμε, επίσης, την βιαία διείσδυση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στον χώρο των παιδιών. Στην πραγματικότητα τα «ανθρώπινα δικαιώματα» όπως τα αντιλαμβάνονται οι αλλοτριωμένοι, σύγχρονοι Λευκοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απενοχοποίηση και η αποδοχή των χειρίστων γνωρισμάτων και παθών του χαρακτήρα του ατόμου, τόσο μάλιστα περισσότερο, όσο ισχυρότερη είναι η εκάστοτε διαστροφική του απόκλιση – και η τελική τους αναγωγή, μέσω της αρχικής «αποδοχής» και «ανοχής», σε πρότυπα. Αντιστοίχως, λοιπόν, τα παιδιά σύμφωνα με τις οδηγίες των φωτεινών αυτών δασκάλων είναι αλάνθαστα και πεφωτισμένα εκ γενετής, καθώς όμως «διορθώνεται» ό,τι είναι πραγματικά δικό τους και τους υποβάλλονται συστηματικώς κι εξανδραποδιστικώς αυτά που κατόπιν θα εξάρουν ως «ελεύθερες επιλογές» τους.
Β. – Μία αναφορά της αστυνομικής διευθύνσεως του Όσλο που δημοσιεύτηκε στις αρχές Ιουνίου αναφέρει ότι όλοι οι βιασμοί γυναικών μετ΄ επιθέσεως (assault rapes ως ιδιαίτερη υποκατηγορία, δηλ. περίπτωση όπου ο θύτης επιτίθεται σε ένα ανυποψίαστο θύμα, συνήθως στον δρόμο) που έλαβαν χώρα στην Νορβηγική πρωτεύουσα το 2010 έγιναν από αλλοδαπούς μη Δυτικής καταγωγής (non–Western origin). Συγκεκριμένα 66,7% των δραστών έχουν καταγωγή από την Μέση Ανατολή, 16,7% από την Αφρική και 16,7% από την Ασία. Οι δράστες, αναφέρει η αστυνομικός επιθεωρητής Hanne Kristin Rodhe, είναι συχνά άνεργοι, έχουν κάνει αίτηση χορήγησης πολιτικού ασύλου τα τελευταία πέντε χρόνια και προέρχονται από «τραυματικό» περιβάλλον.
Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν τα χειρότερα μελλοντικά σενάρια για την εξέλιξη της εγκληματικότητας και στα υπόλοιπα λευκά έθνη. Δυστυχώς οι ανάλογες ειδήσεις σπανίως διαρρέουν από τα ελεγχόμενα στεγανά των ΜΜΕ, καθώς επιμελώς αποκρύπτονται ή αλλοιώνονται από τους δημοσιογράφους · μόνον δε όταν αυτό συμβαίνει διαμορφώνουμε άμεσα μία πολύ πραγματική εικόνα της καταστάσεως και των (αρχικών!) επιπτώσεων της, παράνομης ή μη, εισροής αλλοφύλων στην Ευρώπη.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα δόλιας μεθοδολογίας των Μ.Μ.Ε. στην Νορβηγία και στην Σουηδία είναι η παράνομη δημοσίευση της φυλετικής ταυτότητας λευκών εγκληματιών και, αντιστοίχως, η απόκρυψη των μη λευκών. Πόσο αντιφατική και αυτοκαταστροφική είναι, λοιπόν, η νοοτροπία των σκανδιναβικών κυβερνήσεων, όταν προσποιούνται πως η ασφάλεια και η μέριμνα των πολιτών αποτελούν προτεραιότητά τους και ταυτόχρονα προάγουν την ατίμωση και τον βαθύτερο σωματικό και πνευματικό τραυματισμό των γυναικών τους, χαϊδεύοντας τα αυτιά των αποθρασυμένων εγκληματιών από την Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ασία με αστείες ποινές, όταν ακόμη τιμωρούνται και δεν αθωώνονται εντελώς λόγω «της προκλητικότητος του θύματος» και της «διαφορετικής» πολιτιστικής αντιλήψεως του θύτη…
Φυσικά και το υψηλό ποσοστό των Νορβηγών που επίσης ευθύνονται για λοιπές κατηγορίες βιασμού (αποπλανήσεις σε γιορτές και εκδηλώσεις κ.λπ.) και ανεξάρτητα από την μικρή συνολική τους συμμετοχή (13,7% όλων των περιπτώσεων) εκθέτει τον βαθμό της ηθικής αλλοιώσεως των νέων, της διαβρώσεως τους αισθήματος κοινωνικής και φυλετικής αλληλεγγύης, την συναισθηματική αναλγησία, την αποκτήνωση και την κυριαρχία των ενστίκτων ως ύψιστα σημεία παρακμής μίας φαινομενικά «υγιούς» κοινωνίας, που προδιαγράφουν την πλήρη μετουσίωση του Λευκού ανθρώπου σε κάτι κατώτερο – εάν φυσικά δεν εκλείψει πρώτα ως είδος.
Όμως και η εκθηλυσμένη, παθητική κι επαίσχυντη στάση ανοχής των ανδρών απέναντι της επιτιθεμένης κι αφηνιασμένης πιθηκανθρωπίλας καταδεικνύει ανάγλυφα τα θλιβερά αποτελέσματα του συνολικού τους (/μας, επίσης!) εκτροχιασμού, ως εκ της συστηματικής αποφθοράς και αλλοιώσεως της ανδρικής αρετής ως σπονδυλικής στήλης ενός Έθνους, μέσω παιδαγωγών και τυραννικών δογμάτων του είδους που περιγράφεται στην Α΄ είδηση ανωτέρω… Που γίνονται ακόμη θλιβερώτερα όταν κανείς αναλογίζεται τους φοβερούς Βίκιγκς, προγόνους των σημερινών αβούλων υποτακτικών του φεμινισμού, της «πολιτικής ορθότητος» και της διαστροφής…