«Πολιτικώς ορθή» ευγονική (…στην υπηρεσία του καπιταλιστικού συστήματος).

Θα αποτελούσε ευχής έργον η ύπαρξη κάποιου οργανωμένου εθνικού φορέως γονιδιακών μελετών και θεμάτων σχετιζόμενων με ζητήματα κληρονομικότητος και γενετικής. Κάτι τέτοιο όμως – το οποίο εάν υλοποιείτο εντός ενός εθνοφυλετικού κράτους, με μόνο σκοπό την ευγονική (φυλετική υγιεινή), αυτομάτως θα χαρακτηριζόταν απαξιωτικά από το «δημοκρατικό» πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο ως «ηθικό έκτρωμα» κάποιου «ρατσιστικού» μηχανισμού –  όταν υλοποιείται «στα μουλωχτά» από ιδιωτικές εταιρείες εντός του καπιταλιστικού συστήματος, χαρακτηρίζεται απλώς ως επιστημονική «εξέλιξη», επιδέξια απηλλαγμένο από «επικίνδυνες» ιδεολογικές φορτίσεις…

Προσπερνώντας την προφανή αυτή υποκρισία, πληροφορούμε του αναγνώστες ότι αποτελεί γεγονός η ύπαρξη της πρώτης εν Ελλάδι εταιρείας χορηγήσεως γονιδιακών ταυτοτήτων, επαληθεύσεως συγγενειών, ελέγχου πατρότητος κ.ο.κ. Δεν θα αναφέρουμε το όνομά της, αφού όσοι ενδιαφέρονται για το ζήτημα, σίγουρα μπορούν πολύ εύκολα να την ανακαλύψουν.

Η χορήγηση των νέων χρωματιστών γονιδιακών ταυτοτήτων φαντάζει βεβαίως ως ένα ακόμη δείγμα της «εξελίξεως» του «συγχρόνου ανθρώπου» ο οποίος ανάμεσα στις δεκάδες πιστωτικές, χρεωστικές κάρτες, κάρτες μέλους κλπ, και κάθε άλλου είδους πλαστική απεικόνιση του ηθελημένου ελέγχου κάθε κινήσεώς του, προσθέτει άλλη μία – με το DNAτου αυτήν την φορά καταχωρημένο εντός της…

Κάτι τέτοιο, πέρα από προωθημένο «εκμοντερνισμό», όπως εκ πρώτης όψεως ενδεχομένως φαντάζει, αποτελεί επίσης χρησιμότατο εργαλείο π.χ. σε περιπτώσεις ατυχημάτων κ.λπ. Αρκεί λοιπόν κάποιος να αποστείλει, ακόμη και ταχυδρομικώς, λίγο σάλιο στην εταιρεία και αυτή εντός ολίγων ημερών μπορεί να εκδώσει την νέα «ταυτότητα». Επίσης, σε περιπτώσεις που κάποιος επιθυμεί να ενημερωθεί για την συγγένειά του ή μη με άλλα πρόσωπα, δεν απαιτείται τίποτα περισσότερο από το να στείλει κάποιο ίχνος βιολογικού υλικού (π.χ. ολίγο σάλιο, ή τρίχες) από τον ίδιο καθώς και από το προς διερεύνηση πρόσωπο και η εταιρεία δύναται να αποκαλύψει πολύ σύντομα όλη την αλήθεια… Βεβαίως, τα στοιχεία αυτά, παραμένουν στα αρχεία της ιδιωτικής εταιρείας για είκοσι (20) χρόνια, δίχως να γίνεται ιδιαίτερη μνεία περί των δικαιωμάτων διαχειρίσεώς των!

 Σε συνάρτηση με την παραπάνω πληροφορία πρέπει να σημειώσουμε ότι αποτελεί  ήδη ανησυχητική εξέλιξη – η οποία, σε πρώτη φάση ιδίως αφορά χώρες όπως  οι Η.Π.Α. και ο Καναδάς –  η εμπορευματοποίηση των φακέλων γονιδιακών στοιχείων, όσο το δυνατόν μεγαλυτέρου εύρους πληθυσμών. Πλείστες όσες ασφαλιστικές ή φαρμακευτικές εταιρείες καθώς και μυστικές υπηρεσίες έχουν αγοράσει παρανόμως ανάλογα στοιχεία που έχουν προκύψει από εμφανή – όπως αυτή που αναφέρουμε – ή αφανή συλλογή δεδομένων (π.χ. μέσω των νοσοκομείων, δίχως να το γνωρίζουν οι ασθενείς). Ο λόγος για τον οποίο συλλέγονται αυτά τα στοιχεία δεν είναι άλλος, πέραν αυτού που βρίσκεται στο πυρήνα υπάρξεως ολόκληρου του καπιταλιστικού κόσμου – του κέρδους! Οι μεν ασφαλιστικές εταιρείες προφυλάσσονται από ευάλωτους σε νόσους, όπως π.χ. ο καρκίνος, πληθυσμούς, οι δε πολυεθνικές αναζητούν προσωπικό ικανό να αντέξει τα εξαντλητικά ωράρια και την υπερβολική πίεση εργασίας, οι φαρμακευτικές εταιρείες με τη σειρά τους εξετάζουν κατά πόσο μια νέα νόσος που ως …«θεία τιμωρία» θα εξαπλωθεί στον κόσμο θα οδηγήσει σε αγορές του αντιδότου της, ενώ και οι μυστικές υπηρεσίες με τη σειρά τους αναζητούν τα αδύναμα στοιχεία των οργανισμών κατοίκων διαφόρων περιοχών όπου «ψεκασμοί για τις καλλιέργειες» και ποικίλες άλλες (κατ’ ουσίαν βιολογικές και χημικές) διεργασίες μπορούν να επιφέρουν την επιθυμητή αδρανοποίησή τους.

Τα γραφόμενα αυτά, θα φαίνονται ίσως σε πολλούς προϊόντα επιστημονικής φαντασίας, μέχρις ότου κάποιος «πολιτικώς ορθός» δημοσιογραφίσκος τους παρουσιάσει κάποιο επί του θέματος «αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ». Για τις εν λόγω αναφορές μας, βεβαίως, έχει ήδη προβληθεί εκτενής παρουσίαση, σε μορφή ντοκιμαντέρ, στην Ελληνική τηλεόραση, δίχως όμως να γίνει  καμία νύξη  για το παράρτημα της εταιρείας που εδρεύει στην Ελλάδα…

Εν κατακλείδι, μπορούμε να πουμε συμπερασματικά ότι ο καπιταλισμός αναζητεί μηχανισμούς επιβιώσεώς του. Ανάμεσά τους, περιλαμβάνονται και επιστημονικά εργαλεία τα οποία δεν παραλείπει να αξιοποιεί για την επίτευξη των στόχων του, όσο και αν κατ’ ουσίαν αποτελούν την αυτοαναίρεση του ίδίου και κυρίως του δημοκρατικού δόγματος του εξισωτισμού που αποτελεί βασικό ιδεολογικό του πυλώνα. Το πρόβλημα, προφανώς, δεν έγκειται στα εργαλεία αυτά καθ’αυτά, όπως εν προκειμένω στα εργαλεία που εξυπηρετούν ευγονικούς σκοπούς, αλλά στον τρόπο με τον οποίο τα χρησιμοποιεί ο καπιταλισμός  (κερδοσκοπία  / κοινωνικός έλεγχος) και την υποκρισία με την οποία τα αντιμετωπίζει, διαστρεβλώνοντας την αληθινή τους φύση και ακυρώνοντας την υπό άλλες συνθήκες (ήτοι υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση ενός υγιούς εθνικού καθεστώτος) αξιοποίησή τους προς την κατεύθυνση της φυλετικής προαγωγής και βιοβελτιώσεως, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει προκειμένου να αποβαίνουν προς ώφελος της λαϊκής κοινότητος και, σε τελική ανάλυση, της ίδιας της Φυσικής Τάξεως.