Στα δελτία “ειδήσεων” των καναλιών μπορεί κανείς να μάθει σε ποιό νυχτερινό κέντρο “διασκέδασε” χθες η κάθε “επώνυμη” “τηλεπερσόνα” , όμως τίποτε δεν θα ακούσετε για τους χιλιάδες Έλληνες νεο-αστέγους.Οι περισσότεροι βρίσκονται σε παραγωγικές ηλικίες 25 έως και 45 ετών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα η “Μη Κυβερνητική” Οργάνωση “Κλίμακα” το 50% του συνόλου των αστέγων που ζουν σήμερα στην Ελλάδα έχει ολοκληρώσει τουλάχιστον την υποχρεωτική εκπαίδευση , το 25% έχει ολοκληρώσει την μέση εκπαίδευση και το 19,6% έχει πτυχίο πανεπιστημίου!
Το 24,8% εργάζονταν στις κατασκευές, το 21,9% ήταν ιδιωτικοί υπάλληλοι, το 18,1% ήταν επιχειρηματίες, το 16,2% απασχολούνταν σε τουριστικά επαγγέλματα ενώ το 6,7% εργάζονταν στη Ναυτιλία.
Ζουν κάτω από γέφυρες, σε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, σε στοές, σε πιλοτές πολυκατοικιών. Και ενώ χιλιάδες Έλληνες κοιμούνται στους δρόμους, το ανθελληνικό και εθνοκτόνο τυραννικό καθεστώς των πολιτικών , των τραπεζιτών και των φαύλων φιλοξενεί σε κλιματιζόμενους χώρους και σιτίζει δωρεάν χιλιάδες λαθρομετανάστες, με πλήθος γευμάτων πολυτελείας ανά ημέρα μέσω εταιρειών catering, με όλα τα έξοδα πληρωμένα από τον Ελληνικό λαό που υποφέρει. Και ενώ οι άνεργοι Έλληνες έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το ένα εκατομμύριο και εκατομμύρια Έλληνες εργαζόμενοι πληρώνονται με μισθούς από 400 έως και 600 Ευρώ, χιλιάδες καθεστωτικοί που στελεχώνουν τους κυβερνώντες ληστρικούς πολιτικούς, τραπεζικούς , “δημοσιογραφικούς” και δημοσιοεργοληπτικούς μηχανισμούς στέλνουν εκατομμύρια Ευρώ στην Ελβετία, χτίζουν πολυτελείς βίλες και λαμβάνουν κρατικούς μισθούς χιλιάδων Ευρώ τον μήνα ως αμοιβή για τις “πολύτιμες” “υπηρεσίες” τους προς την χώρα, που δεν είναι άλλες από την υφαρπαγή του δημοσίου και ιδιωτικού πλούτου, τον αφελληνισμό και την γενοκτονία των Ελλήνων, την αντικατάστασή του γηγενούς Ελληνικού πληθυσμού με τριτοκοσμικούς προερχομένους από κάθε γωνιά της Αφρικής και της Ασίας και την σταδιακή εξαφάνιση του Ελληνικού έθνους.
Σε δημοσίευμα στον ιστότοπο in.gr διαβάζει κανείς το πως διηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες δύο από αυτούς, ο Γιώργος και ο Λέων.
Ο Γιώργος είναι άστεγος από το 2008. Εργάζονταν ως τεχνικός υπολογιστών, μουσικός και μουσικός παραγωγός στο ραδιόφωνο και σε δισκογραφικές εταιρίες. Ώσπου έφτασε η κρίση. “Η μεγάλη κρίση ξεκίνησε για μένα με την ανεργία από το 2007 και κατέληξε στο να μην μπορώ να επιβιώσω σε έναν δικό μου χώρο κι έτσι από το 2008 βρέθηκα ουσιαστικά άστεγος”.
Θυμάται την πρώτη νύχτα του στον δρόμο. “Αρχικά δεν συνειδητοποιείς τι ακριβώς συμβαίνει. Παρακολουθείς, κοιτάζεις γύρω σου, περνάει η ώρα, σκέφτεσαι. Ακόμα είσαι στον παλιό σου κόσμο. Το πρόβλημα ξεκινά από τη δεύτερη ή την τρίτη νύχτα.
Τη δεύτερη νύχτα που αρχίζεις και φοβάσαι, που σε πιάνει η ανασφάλεια. Φοβάσαι τα πάντα. Δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί, γιατί είσαι νύχτα έξω και δεν έχεις προστασία από πουθενά, από τίποτα και από κανέναν. Φοβάσαι για το μέλλον. Γιατί στερείσαι τις βασικές υποδομές που είχες στην προηγούμενη ζωή σου. Δεν έχεις τουαλέτα, δεν μπορείς να πλυθείς, δεν έχεις ένα ψυγείο, δεν μπορείς να μαγειρέψεις, δεν έχεις ένα κρεβάτι να κοιμηθείς, δεν έχεις τίποτα απολύτως τίποτα. Μερικά ρούχα που κουβαλάς και κάποια τρόφιμα μαζί σου. Η τρίτη νύχτα είναι η χειρότερη. Σε πιάνει ο πανικός και το άγχος και φαντάζεσαι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί. Και εκεί πάνω είναι η στιγμή που αρχίζεις και λειτουργείς αρνητικά για τον εαυτό σου. Μπορεί να πάθεις κατάθλιψη, να γίνεις βίαιος. Δεν σημαίνει δηλαδή ότι το περιβάλλον που ζεις είναι ο κίνδυνος. Εγώ εντόπισα τον κίνδυνο μέσα μου. Αρχίζεις να χάνεσαι και λες ότι πρέπει να βρεις λύση, αλλά δεν μπορείς να βρεις λύση και είσαι έξω, στο τίποτα”.
Ο Γιώργος χρειάζεται τέσσερα μόνο χρόνια εργασίας ακόμη για να πάρει σύνταξη. Δεν ζητάει από κανένα συμπόνια, ούτε ελεημοσύνη. Θέλει να βρει μια οποιαδήποτε δουλειά. Αυτό όμως του είναι αδύνατον επειδή είναι Έλληνας! Την στιγμή που στην Ελλάδα σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της κρατικής στατιστικής υπηρεσίας το 2011 εργάζονταν πάνω από 2 εκατομμύρια αλλοδαποί (οι περισσότεροι εξ αυτών παράνομα) ο Γιώργος βρίσκει όλες τις πόρτες κλειστές. Πολύ σπάνια θα βρεθεί ιδιώτης σήμερα στην Ελλάδα που θα προσλάβει σε θέση εργάτη έναν Έλληνα και εάν αυτό συμβεί συνήθως θα είναι κάποιος συγγενής του. Ο Γιώργος όμως είναι υποχρεωμένος να διαβάζει καθημερινά στις εφημερίδες ότι το πρόβλημα είναι “ο ρατσισμός εναντίον των αλλοδαπών!”
“Δεν μιλάμε καν για κράτος πρόνοιας γιατί αυτό είναι ένα ακόμη πιο ψηλό σκαλί. Αυτό εδώ δεν είναι ούτε καν κράτος. Είναι ένα ξέφραγο αμπέλι όσον αφορά τους κυβερνώντες. Εμένα δεν με νοιάζει πότε θα ξεχρεώσουμε. Γιατί ας υποθέσουμε ότι κάποτε η χώρα ξεχρεώνει αυτά που χρωστάει. Εμένα τότε θα με έχουν ξεχάσει όλοι, θα υπάρχουν μόνο κάποιες φωτογραφίες μου σε ένα καδράκι σε κάποιο οικογενειακό σπίτι. Θα έχω γίνει χώμα” δηλώνει ο Γιώργος στο in.gr.
Ο Λέων σπούδασε Καλές Τέχνες στο εξωτερικό και εργάζoνταν ως αγιογράφος. Εδώ και 13 μήνες είναι άστεγος.
“Είμαι αγιογράφος. Έπαιρνα παραγγελίες, τις παρέδιδα, πληρωνόμουν, ή ορισμένοι αγόραζαν εικόνες έτοιμες. Όταν βλέπεις σιγά σιγά ότι η ζήτηση ελαττώνεται καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Κάποια στιγμή έφτασε η ζήτηση να μηδενιστεί. Αρχίζεις να τρως από τα έτοιμα. Όταν τελειώσουν και τα έτοιμα αρχίζεις να χρωστάς ενοίκια, κοινόχρηστα, ΔΕΗ, ΟΤΕ τα πάντα. Και όταν δεν έχεις να πληρώσεις βρίσκεσαι στο δρόμο. Είναι πάρα πολύ απλά”.
Την πρώτη νύχτα στο δρόμο αισθάνθηκε ανακούφιση. «Δεν είχα κανέναν να μου χτυπήσει την πόρτα και να μου πει χρωστάς τρεις μήνες κοινόχρηστα. Δεν θα έπαιρνε κανένας τηλέφωνο να μου πει δεν πλήρωσες το ενοίκιο… Όταν αυτά τα αφήνεις πίσω σου ανακουφίζεσαι. Αναγεννιέσαι αν θέλεις. Και παίρνεις απόφαση ότι από τώρα και ύστερα θα ξεκινήσει κάτι καινούργιο. Ίσως δεν θα είναι θετικό όπως ήταν η προηγούμενη ζωή σου αλλά θα είναι κάτι πολύ καινούργιο”.
Ο δρόμος, λέει, είναι μία ρουτίνα. Αν καταφέρεις και την σπάσεις, τότε συνηθίζεται. “Το πρόβλημα του άστεγου είναι πώς να περάσουν οι ώρες. Πέρασε η σημερινή ημέρα, η αυριανή θα είναι ίδια. Δηλαδή θα τρέξεις στα συσσίτια, θα προσπαθήσεις να βρεις φαγητό, θα προσπαθήσεις να βολευτείς κάπου, ξέρεις ή δεν ξέρεις που θα περάσεις τη νύχτα. Είναι μια ρουτίνα”.
Ο Γιώργος. ο Λέων και χιλιάδες ακόμη Έλληνες άστεγοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από κανέναν πολιτικό. Οι επαγγελματίες “εθνοσωτήρες” και “εργατοσωτήρες” που συναποτελούν το πολύχρωμο φάσμα συνιστωσών του ίδιου ενιαίου φαυλοκρατικού κατεστημένου και πολιτικού δημοκρατικού τσίρκου (από την “ακροαριστερά” μέχρι και την “ακροδεξιά”), με τις εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ δηλωμένο εισόδημα (και πολλές ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες αδήλωτο), με τους τεράστιους βουλευτικούς μισθούς και τα επιπλέον εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που καρπώνονται από κάθε είδους κομματικά έσοδα , κρατικές επιχορηγήσεις και εισφορές κομματικών μελών, δεν έχουν τίποτε κοινό μαζί τους. Δεν ενδιαφέρονται να επιλύσουν τα προβλήματά τους και είναι αδύνατον να τα καταλάβουν καθώς οι ίδιοι δεν έχουν εργαστεί σε οποιαδήποτε πραγματική εργασία για ούτε έστω και μια ημέρα σε ολόκληρη την παρασιτική ζωή τους.
Μιλώντας για το μέλλον το δικό του και της Ελλάδος ο Λέων δεν διστάζει να μιλήσει ανοιχτά για τους πολιτικούς. “Το δικό μου το μέλλον εξαρτάται από μένα. Εγώ ορίζω το δικό μου το αύριο. Εγώ θα πάρω την απόφαση για μένα. Αλλά δυστυχώς για την Ελλάδα την απόφαση την παίρνουν κάποιοι ψευδοπολιτικοί που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί πάνω και να μας κυβερνάνε. Θα πρέπει να βρεθεί ένα νέο αίμα, ένας νέος ηγέτης με όραμα για να οδηγήσει την Ελλάδα σωστά στο αύριο”.
“Μια γενιά έχει χαθεί γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν την εύκολη λύση. Όταν τους έλειπε κάτι από το ταμείο το δανείζονταν για να το συμπληρώσουν. Όταν δανείζεσαι κάτι όμως κάποια στιγμή πρέπει να το πληρώσεις”.
Ο Λέων αγαπά την Ελλάδα και προτείνει στους νέους που θέλουν να δημιουργήσουν να μείνουν εδώ και να το
παλέψουν. “Η Ελλάδα δεν πληγώνει ποτέ. Εμένα με πλήγωσαν οι πολιτικοί. Όχι μόνο αυτοί που δεν ψήφισα αλλά και αυτοί που ψήφισα”.
Πρόσφατα μάλιστα ο κυβερνητικός βουλευτής Μάκης Βορίδης (τον οποίον διάφοροι εφημεριδέμποροι της “ακροδεξιάς” και της “ακροαριστεράς” , έντυπα όπως ο Ιός της Ελευθεροτυπίας και ιστοσελίδες όπως το Indymedia κατάφεραν και τον έκαναν ακόμη και υπουργό μετά από διαφήμιση πολλών ετών μέσα από την οποία τον παρουσίαζαν ως “αμετανόητο εθνικιστή”) πρότεινε να αλλάξει η υπάρχουσα νομοθεσία και να δοθεί στις τράπεζες η δυνατότητα να κατάσχουν και την πρώτη κατοικία. Εάν η πρόταση αυτή νομοθετηθεί, δεκάδες χιλιάδες ακόμη Έλληνες θα βρεθούν σύντομα άστεγοι στους δρόμους.