Ενώ στο προσκήνιο της πολιτικής επικαιρότητος παραμένουν τα οικονομικά ζητήματα, καθώς αιωρείται το μεγάλο ερώτημα περί του αν η νέα «αριστερή» κυβέρνηση θα πραγματοποιήσει τελικά την αναμενόμενη μεγάλη «ανακυβίστηση», συναινώντας σε παράταση των ισχυόντων προγραμμάτων αυστηρής λιτότητος και ταπεινωτικής επιτηρήσεως-στραγγαλισμού της εθνικής οικονομίας από το τριμερές διευθυντήριο €.€., Δ.Ν.Τ. και €.Κ.Τ., βαπτίζοντας τα διευθυντήρια και τις ισχύουσες συμφωνίες με διαφορετικά ονόματα και τίτλους, προς εξαπάτηση των αφελών αιγοπροβάτων (ψηφοφόρων), ή αν, συνεπεία της συνδυαζομένης με ισχυρές δόσεις ναρκισσισμού, ιδεοληπτικής νεομπολσεβίκικης εμμονής των κυβερνώντων, η χώρα θα οδηγηθεί σε συνθήκες οικονομικού πρωτογονισμού και απομονωτισμού τύπου Β. Κορέας, εφόσον επιλεγεί η ολομέτωπη σύγκρουση με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με αναπόφευκτο στην περίπτωση αυτή το τράβηγμα από την «πρίζα» της παροχής ρευστότητος (σενάριο που άλλον έχει λιγότερες πιθανότητες), ελάχιστοι προσέχουν τις ανατριχιαστικές προγραμματικές διακηρύξεις της νέας κυβέρνησης που άπτονται της εθνικής επιβιώσεως, όπως κυρίως η διαχείριση του κρισιμότατου ζητήματος της αθρόας εισβολής τριτοκοσμικών λαθροεποίκων (κάποια …εκατομμύρια από Συρία και Ιράκ συνωστίζονται ήδη στην Τουρκία, αναζητώντας διέξοδο προς Ελλάδα) που, καθώς φαίνεται όχι μόνο δεν θα γίνει καμία προσπάθεια να αναχαιτισθεί, αλλά θα ενταθεί περαιτέρω αφού, στους εγκαθιστάμενους λαθροεισβολείς θα παρέχονται πλέον όχι μόνο νέες διευκολύνσεις «υποδοχής και φιλοξενίας» (βορειοευρωπαϊκού τύπου) αλλά και, προκειμένου να εξασφαλισθεί μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων (με παράλληλη εθνολογική-δημογραφική αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού) ώστε να εδραιωθεί η αντεθνική «ροζ αριστερά» στην εξουσία, θα παρέχεται με συνοπτικές διαδικασίες και η ελληνική ιθαγένεια!!!
Για να πάρει κανείς μια ιδέα από τα ήδη ισχύοντα σε χώρες της Ευρώπης όπου οι «ουμανιστικές» ψευδοαξίες της σάπιας αριστεράς είναι εδραιωμένες εδώ και δεκαετίες, οδηγώντας σε μια ιδιότυπη διαδικασία γενοκτονίας τους γηγενούς πληθυσμού, παραθέτουμε εν συνεχεία μια επιστολή που λάβαμε από έναν Έλληνα νέο-μετανάστη σε χώρα του Ευρωπαϊκού Βορρά, όπου περιγράφονται με χαρακτηριστικό τρόπο οι αρνητικές διακρίσεις που υφίστανται οι ευρωπαίοι οικονομικοί μετανάστες δίπλα στα προκλητικά προνόμια που απολαμβάνουν οι κάθε λογής τριτοκοσμικοί «πρόσφυγες»!
“Είναι τραγικό για κάποιον νέο που αγαπά την πατρίδα του, να αναγκάζεται να μεταβεί στο εξωτερικό προς εύρεση εργασίας,
αφού δυστυχώς η ανεργία στην χώρα μας έχει ανέλθει σε δυσθεώρητα επίπεδα. Μόνον οι καταγεγραμμένοι στον ανάλογο φορέα (ΟΑΕΔ) αποτελούν το 30% της χώρας, ενώ η ανεργία στους νέους ανέρχεται στο 50%, γεγονός που σημαίνει, πως, στον ΟΑΕΔ, προσμετρούνται τρία εκατομμύρια ανθρώπων! Τα αληθινά όμως επίπεδα της εργασιακής πραγματικότητος (ή καλύτερα της «άνεργης» πραγματικότητος), ξεπερνούν κατά πολύ τις επίσημες θέσεις τις κυβέρνησης και αυτό γίνεται αντιληπτό σε οποιονδήποτε ζει στην Ελλάδα. Η καθημερινότητα είναι επίσης πολύ δύσκολη και για όσους έχουν την τύχη ακόμη να εργάζονται, αφού οι μισθοί έχουν ξεπεράσει (προς τα κάτω) τα επίπεδα Βουλγαρίας, όπως αρέσκονται να αναφέρεται στα δελτία ειδήσεων – προς τρομοκράτηση των ψηφοφόρων – ενώ αντιθέτως η φορολόγηση των προϊόντων αλλά και των εργαζομένων έχει ξεπεράσει κάθε όριο αντοχής και φοροδοτικής ικανότητας, όσων δεν μπορούν να κρύψουν εισοδήματα (διότι κάποιοι καταφέρνουν μονίμως να φοροδιαφεύγουν και να συσσωρεύουν πλούτη εις υγείαν των κορόιδων…). Αρκεί μόνον να αναφερθεί πως τα φορολογικά βάρη των Ελλήνων πολιτών κάλλιστα θα μπορούσαν να συγκριθούν με αυτά των πολιτών της Σουηδίας, της Φινλανδίας και ορισμένων άλλων σκανδιναβικών χωρών, των οποίων η οικονομία, οι μισθοί και το επίπεδο των κοινωνικών παροχών δεν είναι συγκρίσιμα με αυτά της Ελλάδος.
Η καθημερινότητα, σεοικονομικό επίπεδο, για έναν μέσο πολίτη των χώρων του ευρωπαϊκού νότου μπορεί εν συντομία να περιγραφεί ως αποπνικτική, ωστόσο, τα χειρότερα είναι αυτά που ο μέσος νεοέλλην δεν τα έχει ακόμη βιώσει, τα οποία ήδη εφαρμόζονται στις υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης υπό την αιγίδα της αντεθνικής €.€. και του Ο.Η.Ε.
Εκείνο που προξενεί την μεγαλύτερη εντύπωση σε όποιον Έλληνα αποφασίσει να μεταναστεύσει, προς εύρεση εργασίας, σε κάποια χώρα του ευρωπαϊκού βορρά, είναι οι συνθήκες διαβίωσης και οι παροχές που προσφέρονται προς τους μη ευρωπαίους αιτούντες «άσυλο», που ως επί τω πλείστον προέρχονται από μουσουλμανικές χώρες της μέσης ανατολής και οι οποίοι ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες κάθε χρόνο! Τα προνόμιά τους ξεκινούν από την στιγμή που η αίτηση ασύλου τους θα εγκριθεί, τυπικώς, αφού ουσιαστικώς άπαντες γίνονται δεκτοί. Η έγκριση στην αίτηση ασύλου, αρχικώς τους επιτρέπει την αόριστη διαμονή στην χώρα και ως “μπόνους” έναν μικρό μισθό της τάξεως των πεντακοσίων ευρώ περίπου (!), για τα πρώτα τους έξοδα (smartphones, ρούχα και διάφορα τεχνολογικά gadgets είναι συνήθως οι πρώτες τους αγορές). Επόμενο βήμα για τους «ευπαθείς» αυτούς πληθυσμούς που «ξέφυγαν απ’ την δίνη του πολέμου» γι’ αυτό και περιγράφονται με τον ελκυστικό προσδιορισμό «πρόσφυγες», είναι η εγγραφή στο δημόσιο σχολείο ενηλίκων ώστε να μάθουν την γλώσσα, αλλά και η ψυχολογική τους υποστήριξη (δωρεάν ασφαλώς) από τους υπευθύνους για την «ένταξή» τους στην κοινωνία. Από το σχολείο ασφαλώς, δεν θα μπορούσε να λείπουν τα ανάλογα προκλητικά προνόμια ώστε να μην αισθάνονται «πιεσμένοι» ως προς την εκμάθηση της νέας γλώσσας. Δίδεται λοιπόν ακόμη ένα «μικρό ποσό» μηνιαίως, ποσό της τάξεως των πεντακοσίων ευρώ!
Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι για τους τριτοκοσμικούς «πρόσφυγες» εξασφαλίζεται γι’ αυτούς δωρεάν στέγαση σε ειδικά «κέντρα διαμονής». Λέγοντας «κέντρα διαμονής» ή «κέντρα φιλοξενίας», ας μην φανταστεί κανείς τίποτε καλύβες ή παραπήγματα. Πρόκειται συνήθως για πολυτελή κτήρια ή πρώην εγκαταστάσεις νοσοκομείων, στην εξοχή – κάτι σαν τις ιδιωτικές κλινικές στην Ελλάδα! Μία ιδέα για αυτά τα κέντρα μπορεί να έχει κανείς βλέποντας το παρακάτω βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=ThpMgeZsySg . Εξυπακούεται βεβαίως και η δωρεάν σίτισή τους σε αυτά… Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι καθένας εξ αυτών δικαιούται το δικό του δωμάτιο με όλες τις ανέσεις, όπως air condition, λουτρό αλλά και …τηλεόραση ώστε να μαθαίνει τα νέα της «γλυκιάς πατρίδας» που βρίσκεται σε πόλεμο…
Αφού ολοκληρώσουν το ωράριο του σχολείου, θα πρέπει ασφαλώς να γεμίσουν κάπως την μέρα τους. Ο αντίστοιχος ΟΑΕΔ έχει φροντίσει και γι’ αυτό, εξασφαλίζοντας άμεσα, στους «αναξιοπαθούντες μετανάστες» μία θέση εργασίας, τετράωρη συνήθως, ώστε το «πενιχρό» εισόδημά τους (από τα επιδόματα) να συμπληρώνεται με έναν «μικρό μισθό», της τάξεως των χιλίων ευρώ περίπου…
Αυτή η κατάσταση, εξασφαλίζεται για δύο συνεχή έτη από την στιγμή που κάποιος τριτοκοσμικός θα αιτηθεί χορήγηση ασύλου.
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η περιγραφή της αντίστοιχης καθημερινότητος για κάποιον Ευρωπαίο πολίτη που επίσης επιθυμεί να μεταναστεύσει σε κάποια παρόμοια χώρα της Ευρώπης.
Αρχικώς, από την στιγμή της αφίξεώς του στην χώρα έχει στην διάθεσή του ένα ασφυκτικό περιθώριο τριών μηνών ώστε να αναζητήσει κάποια εργασία η οποία να του παρέχει ασφάλιση, που, εφόσον την βρει, του εξασφαλίζει παράταση του δικαιώματος διαμονής, ειδάλλως θα πρέπει να επιστρέψει στην πατρίδα του. Σε περίπτωση μη συμμορφώσεως με τον παραπάνω κανόνα, η απάντηση των αρχών, εν μέσω γέλωτος, είναι περίπου η εξής: «δεν θα ήταν σωστό να σας συμβεί κάτι τέτοιο, καλύτερα να φύγετε μόνοι σας».
Είναι βεβαίως δύσκολη η εύρεση εργασίας σε μία ξένη χώρα, ιδίως όταν απουσιάζει η γνώση της τοπικής γλώσσας. Μπορεί όμως και κάποιος πολίτης της €.€., να φοιτήσει στο ίδιο σχολείο στο οποίο φοιτούν και οι αιτούντες άσυλο τριτοκοσμικοί, χωρίς όμως να πληρώνεται ή να λαμβάνει κάποιον επίσημο τίτλο σπουδών από εκεί. Τα μαθήματα γίνονται τις πρωινές ώρες, οπότε ο συνδυασμός εκμαθήσεως της γλώσσας και πρωινής εργασίας είναι ακατόρθωτος. Σε αντίθεση με τους τριτοκοσμικούς που διευκολύνονται να παρακολουθήσουν τα μαθήματα γλώσσας, λαμβάνοντας επίδομα γι΄ αυτό!
Μπορεί επίσης ο ενδιαφερόμενος (Νοτιοευρωπαίος μετανάστης), να απευθυνθεί στον φορέα ευρέσεως εργασίας, ώστε να ορισθεί συνάντηση με κάποιον υπεύθυνο. Όταν φθάσει η ημερομηνία της συναντήσεως (στην δική μας περίπτωση μετά από ενάμιση μήνα), δίνεται ένα πλήρες βιογραφικό στον υπεύθυνο του φορέα, ο οποίος εφόσον και μόνο κρίνει ότι το επίπεδο γλωσσομάθειας του ενδιαφερομένου βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο ώστε να εξασφαλίζει δυνατότητα συνεννοήσεως, μπορεί να τον κατευθύνει στις αντίστοιχες θέσεις εργασίας – εφόσον υπάρχουν εκείνη την στιγμή κάποιες διαθέσιμες.
Σημειώνεται ότι όλα του τα έξοδα καθώς και η διαμονή του ευρωπαίου οικονομικού μετανάστη, πρέπει να εξασφαλισθεί από τον ίδιο, αφού το κράτος δεν προβλέπει κανενός είδους παροχή, υπστήριξη ή διευκόλυνση για όλο αυτό το διάστημα σε πολίτες της €.€. – σε αντίθεση με ό,τι προσφέρει στους τριτοκοσμικούς μουσουλμάνους. Όταν οι αρχές ερωτώνται «γιατί οι μετανάστες-πολίτες της €.€. δεν δικαιούνται καμία παροχή, ενώ οι μετανάστες από τις χώρες της μέσης ανατολής απολαμβάνουν τόσα προνόμια;», η απάντηση είναι συνήθως αφοπλιστική: «οι πρόσφυγες από την Μ. Ανατολή έχουν περισσότερη ανάγκη από κάποιον πολίτη της €.€., που στην χώρα του έχει πολλές παροχές και θα μπορούσε κάλλιστα να μείνει εκεί»!
Μετά την παρέλευση τριών μηνών, εάν ο ευρωπαίος οικονομικός μετανάστης έχει κατορθώσει να βρει κάποια δουλειά και να επιβιώσει εν τω μεταξύ οικονομικά, τότε μόνο μπορεί να ελπίζει ότι θα ξεκινήσει μία νέα σελίδα στην ζωή του, έχοντας εργασία και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Εξ’ άλλου, «κανείς δεν τους απαγορεύει» να βρουν εργασία ή να μάθουν την γλώσσα, απλώς οι κανόνες έχουν τεθεί έτσι ώστε όλα τα προνόμια να δίνονται στους ασιάτες και αφρικανούς εποίκους της Ευρώπης, την ίδια ώρα που οι γηγενείς πληθυσμοί, ως πολίτες β΄ κατηγορίας υποβάλλονται σε μία ιδιότυπη γενοκτονία (white genocide), αφού για τους ευρωπαίους οικονομικούς μετανάστες δεν προβλέπεται κάποιο αντίστοιχο επίδομα με αυτά που προβλέπονται για τους αιτούντες ασύλου ούτε καν σε περίπτωση τεκνοποίησης.
Για κάθε παιδί που έρχεται στον κόσμο από οικογένεια μεταναστών από χώρα της Μέσης Ανατολής ή της Βόρειας Αφρικής (αυτομάτως λαμβάνοντας και την υπηκοότητα της ευρωπαϊκής χώρας στην οποία γεννιέται!) οι κρατικές παροχές προς την οικογένεια πολλαπλασιάζονται. Με τον τρόπο αυτό οι οικογένειες των τριτοκοσμικών μεταναστών έχουν κάθε κίνητρο να τεκνοποιούν εξασφαλίζοντας πρόσθετες παροχές και επιδόματα τα οποία οι γηγενείς ή οι συγγενείς τους ευρωπαίοι οικονομικοί μετανάστες ούτε ονειρεύονται! Γίνεται έτσι αντιληπτό, πως οι πολιτικές της €.€. έχουν πολύ συγκεκριμένο σκοπό που δεν είναι άλλος από την δημογραφική αλλοίωση της Ευρώπης, την εξαφάνιση των λευκών πληθυσμών της Ευρώπης μέσω μίας ιδιότυπης «ανθρωπιστικής» αυτοκτονίας! Τα αποτελέσματα της δημογραφικής αυτής αλλοιώσεως, είναι δυστυχώς ήδη εμφανή σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.”
αφού δυστυχώς η ανεργία στην χώρα μας έχει ανέλθει σε δυσθεώρητα επίπεδα. Μόνον οι καταγεγραμμένοι στον ανάλογο φορέα (ΟΑΕΔ) αποτελούν το 30% της χώρας, ενώ η ανεργία στους νέους ανέρχεται στο 50%, γεγονός που σημαίνει, πως, στον ΟΑΕΔ, προσμετρούνται τρία εκατομμύρια ανθρώπων! Τα αληθινά όμως επίπεδα της εργασιακής πραγματικότητος (ή καλύτερα της «άνεργης» πραγματικότητος), ξεπερνούν κατά πολύ τις επίσημες θέσεις τις κυβέρνησης και αυτό γίνεται αντιληπτό σε οποιονδήποτε ζει στην Ελλάδα. Η καθημερινότητα είναι επίσης πολύ δύσκολη και για όσους έχουν την τύχη ακόμη να εργάζονται, αφού οι μισθοί έχουν ξεπεράσει (προς τα κάτω) τα επίπεδα Βουλγαρίας, όπως αρέσκονται να αναφέρεται στα δελτία ειδήσεων – προς τρομοκράτηση των ψηφοφόρων – ενώ αντιθέτως η φορολόγηση των προϊόντων αλλά και των εργαζομένων έχει ξεπεράσει κάθε όριο αντοχής και φοροδοτικής ικανότητας, όσων δεν μπορούν να κρύψουν εισοδήματα (διότι κάποιοι καταφέρνουν μονίμως να φοροδιαφεύγουν και να συσσωρεύουν πλούτη εις υγείαν των κορόιδων…). Αρκεί μόνον να αναφερθεί πως τα φορολογικά βάρη των Ελλήνων πολιτών κάλλιστα θα μπορούσαν να συγκριθούν με αυτά των πολιτών της Σουηδίας, της Φινλανδίας και ορισμένων άλλων σκανδιναβικών χωρών, των οποίων η οικονομία, οι μισθοί και το επίπεδο των κοινωνικών παροχών δεν είναι συγκρίσιμα με αυτά της Ελλάδος.
Η καθημερινότητα, σεοικονομικό επίπεδο, για έναν μέσο πολίτη των χώρων του ευρωπαϊκού νότου μπορεί εν συντομία να περιγραφεί ως αποπνικτική, ωστόσο, τα χειρότερα είναι αυτά που ο μέσος νεοέλλην δεν τα έχει ακόμη βιώσει, τα οποία ήδη εφαρμόζονται στις υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης υπό την αιγίδα της αντεθνικής €.€. και του Ο.Η.Ε.
Εκείνο που προξενεί την μεγαλύτερη εντύπωση σε όποιον Έλληνα αποφασίσει να μεταναστεύσει, προς εύρεση εργασίας, σε κάποια χώρα του ευρωπαϊκού βορρά, είναι οι συνθήκες διαβίωσης και οι παροχές που προσφέρονται προς τους μη ευρωπαίους αιτούντες «άσυλο», που ως επί τω πλείστον προέρχονται από μουσουλμανικές χώρες της μέσης ανατολής και οι οποίοι ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες κάθε χρόνο! Τα προνόμιά τους ξεκινούν από την στιγμή που η αίτηση ασύλου τους θα εγκριθεί, τυπικώς, αφού ουσιαστικώς άπαντες γίνονται δεκτοί. Η έγκριση στην αίτηση ασύλου, αρχικώς τους επιτρέπει την αόριστη διαμονή στην χώρα και ως “μπόνους” έναν μικρό μισθό της τάξεως των πεντακοσίων ευρώ περίπου (!), για τα πρώτα τους έξοδα (smartphones, ρούχα και διάφορα τεχνολογικά gadgets είναι συνήθως οι πρώτες τους αγορές). Επόμενο βήμα για τους «ευπαθείς» αυτούς πληθυσμούς που «ξέφυγαν απ’ την δίνη του πολέμου» γι’ αυτό και περιγράφονται με τον ελκυστικό προσδιορισμό «πρόσφυγες», είναι η εγγραφή στο δημόσιο σχολείο ενηλίκων ώστε να μάθουν την γλώσσα, αλλά και η ψυχολογική τους υποστήριξη (δωρεάν ασφαλώς) από τους υπευθύνους για την «ένταξή» τους στην κοινωνία. Από το σχολείο ασφαλώς, δεν θα μπορούσε να λείπουν τα ανάλογα προκλητικά προνόμια ώστε να μην αισθάνονται «πιεσμένοι» ως προς την εκμάθηση της νέας γλώσσας. Δίδεται λοιπόν ακόμη ένα «μικρό ποσό» μηνιαίως, ποσό της τάξεως των πεντακοσίων ευρώ!
Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι για τους τριτοκοσμικούς «πρόσφυγες» εξασφαλίζεται γι’ αυτούς δωρεάν στέγαση σε ειδικά «κέντρα διαμονής». Λέγοντας «κέντρα διαμονής» ή «κέντρα φιλοξενίας», ας μην φανταστεί κανείς τίποτε καλύβες ή παραπήγματα. Πρόκειται συνήθως για πολυτελή κτήρια ή πρώην εγκαταστάσεις νοσοκομείων, στην εξοχή – κάτι σαν τις ιδιωτικές κλινικές στην Ελλάδα! Μία ιδέα για αυτά τα κέντρα μπορεί να έχει κανείς βλέποντας το παρακάτω βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=ThpMgeZsySg . Εξυπακούεται βεβαίως και η δωρεάν σίτισή τους σε αυτά… Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι καθένας εξ αυτών δικαιούται το δικό του δωμάτιο με όλες τις ανέσεις, όπως air condition, λουτρό αλλά και …τηλεόραση ώστε να μαθαίνει τα νέα της «γλυκιάς πατρίδας» που βρίσκεται σε πόλεμο…
Αφού ολοκληρώσουν το ωράριο του σχολείου, θα πρέπει ασφαλώς να γεμίσουν κάπως την μέρα τους. Ο αντίστοιχος ΟΑΕΔ έχει φροντίσει και γι’ αυτό, εξασφαλίζοντας άμεσα, στους «αναξιοπαθούντες μετανάστες» μία θέση εργασίας, τετράωρη συνήθως, ώστε το «πενιχρό» εισόδημά τους (από τα επιδόματα) να συμπληρώνεται με έναν «μικρό μισθό», της τάξεως των χιλίων ευρώ περίπου…
Αυτή η κατάσταση, εξασφαλίζεται για δύο συνεχή έτη από την στιγμή που κάποιος τριτοκοσμικός θα αιτηθεί χορήγηση ασύλου.
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η περιγραφή της αντίστοιχης καθημερινότητος για κάποιον Ευρωπαίο πολίτη που επίσης επιθυμεί να μεταναστεύσει σε κάποια παρόμοια χώρα της Ευρώπης.
Αρχικώς, από την στιγμή της αφίξεώς του στην χώρα έχει στην διάθεσή του ένα ασφυκτικό περιθώριο τριών μηνών ώστε να αναζητήσει κάποια εργασία η οποία να του παρέχει ασφάλιση, που, εφόσον την βρει, του εξασφαλίζει παράταση του δικαιώματος διαμονής, ειδάλλως θα πρέπει να επιστρέψει στην πατρίδα του. Σε περίπτωση μη συμμορφώσεως με τον παραπάνω κανόνα, η απάντηση των αρχών, εν μέσω γέλωτος, είναι περίπου η εξής: «δεν θα ήταν σωστό να σας συμβεί κάτι τέτοιο, καλύτερα να φύγετε μόνοι σας».
Είναι βεβαίως δύσκολη η εύρεση εργασίας σε μία ξένη χώρα, ιδίως όταν απουσιάζει η γνώση της τοπικής γλώσσας. Μπορεί όμως και κάποιος πολίτης της €.€., να φοιτήσει στο ίδιο σχολείο στο οποίο φοιτούν και οι αιτούντες άσυλο τριτοκοσμικοί, χωρίς όμως να πληρώνεται ή να λαμβάνει κάποιον επίσημο τίτλο σπουδών από εκεί. Τα μαθήματα γίνονται τις πρωινές ώρες, οπότε ο συνδυασμός εκμαθήσεως της γλώσσας και πρωινής εργασίας είναι ακατόρθωτος. Σε αντίθεση με τους τριτοκοσμικούς που διευκολύνονται να παρακολουθήσουν τα μαθήματα γλώσσας, λαμβάνοντας επίδομα γι΄ αυτό!
Μπορεί επίσης ο ενδιαφερόμενος (Νοτιοευρωπαίος μετανάστης), να απευθυνθεί στον φορέα ευρέσεως εργασίας, ώστε να ορισθεί συνάντηση με κάποιον υπεύθυνο. Όταν φθάσει η ημερομηνία της συναντήσεως (στην δική μας περίπτωση μετά από ενάμιση μήνα), δίνεται ένα πλήρες βιογραφικό στον υπεύθυνο του φορέα, ο οποίος εφόσον και μόνο κρίνει ότι το επίπεδο γλωσσομάθειας του ενδιαφερομένου βρίσκεται σε ικανοποιητικό επίπεδο ώστε να εξασφαλίζει δυνατότητα συνεννοήσεως, μπορεί να τον κατευθύνει στις αντίστοιχες θέσεις εργασίας – εφόσον υπάρχουν εκείνη την στιγμή κάποιες διαθέσιμες.
Σημειώνεται ότι όλα του τα έξοδα καθώς και η διαμονή του ευρωπαίου οικονομικού μετανάστη, πρέπει να εξασφαλισθεί από τον ίδιο, αφού το κράτος δεν προβλέπει κανενός είδους παροχή, υπστήριξη ή διευκόλυνση για όλο αυτό το διάστημα σε πολίτες της €.€. – σε αντίθεση με ό,τι προσφέρει στους τριτοκοσμικούς μουσουλμάνους. Όταν οι αρχές ερωτώνται «γιατί οι μετανάστες-πολίτες της €.€. δεν δικαιούνται καμία παροχή, ενώ οι μετανάστες από τις χώρες της μέσης ανατολής απολαμβάνουν τόσα προνόμια;», η απάντηση είναι συνήθως αφοπλιστική: «οι πρόσφυγες από την Μ. Ανατολή έχουν περισσότερη ανάγκη από κάποιον πολίτη της €.€., που στην χώρα του έχει πολλές παροχές και θα μπορούσε κάλλιστα να μείνει εκεί»!
Μετά την παρέλευση τριών μηνών, εάν ο ευρωπαίος οικονομικός μετανάστης έχει κατορθώσει να βρει κάποια δουλειά και να επιβιώσει εν τω μεταξύ οικονομικά, τότε μόνο μπορεί να ελπίζει ότι θα ξεκινήσει μία νέα σελίδα στην ζωή του, έχοντας εργασία και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Εξ’ άλλου, «κανείς δεν τους απαγορεύει» να βρουν εργασία ή να μάθουν την γλώσσα, απλώς οι κανόνες έχουν τεθεί έτσι ώστε όλα τα προνόμια να δίνονται στους ασιάτες και αφρικανούς εποίκους της Ευρώπης, την ίδια ώρα που οι γηγενείς πληθυσμοί, ως πολίτες β΄ κατηγορίας υποβάλλονται σε μία ιδιότυπη γενοκτονία (white genocide), αφού για τους ευρωπαίους οικονομικούς μετανάστες δεν προβλέπεται κάποιο αντίστοιχο επίδομα με αυτά που προβλέπονται για τους αιτούντες ασύλου ούτε καν σε περίπτωση τεκνοποίησης.
Για κάθε παιδί που έρχεται στον κόσμο από οικογένεια μεταναστών από χώρα της Μέσης Ανατολής ή της Βόρειας Αφρικής (αυτομάτως λαμβάνοντας και την υπηκοότητα της ευρωπαϊκής χώρας στην οποία γεννιέται!) οι κρατικές παροχές προς την οικογένεια πολλαπλασιάζονται. Με τον τρόπο αυτό οι οικογένειες των τριτοκοσμικών μεταναστών έχουν κάθε κίνητρο να τεκνοποιούν εξασφαλίζοντας πρόσθετες παροχές και επιδόματα τα οποία οι γηγενείς ή οι συγγενείς τους ευρωπαίοι οικονομικοί μετανάστες ούτε ονειρεύονται! Γίνεται έτσι αντιληπτό, πως οι πολιτικές της €.€. έχουν πολύ συγκεκριμένο σκοπό που δεν είναι άλλος από την δημογραφική αλλοίωση της Ευρώπης, την εξαφάνιση των λευκών πληθυσμών της Ευρώπης μέσω μίας ιδιότυπης «ανθρωπιστικής» αυτοκτονίας! Τα αποτελέσματα της δημογραφικής αυτής αλλοιώσεως, είναι δυστυχώς ήδη εμφανή σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.”
