Σὰν σήμερα, 21 Φεβρουαρίου 1913, ἡ ἡρωικὴ καὶ θριαμβευτικὴ ἀπελευθέρωσις τῶν Ἰωαννίνων.

Σαν σήμερα, προ 111 ετών, ο ελληνικός στρατός, κατόπιν πολύμηνης πολιορκίας, εισήλθε θριαμβευτής στην πόλη των Ιωαννίνων, τερματίζοντας τα 483 χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας! Τα Ιωάννινα ήταν η τελευταία μεγάλη πόλη η οποία κατελήφθη από τον ελληνικό στρατό κατά τον Α’ βαλκανικό πόλεμο. Κύριος λόγος αυτής της καθυστερήσεως ήταν οι πραγματικά πανίσχυρες οχυρώσεις του οθωμανικού στρατού οι οποίες περιέβαλλαν την πόλη: τα οχυρά του Μπιζανίου. Ο ελληνικός στρατός δαπάνησε ποταμούς αίματος προσπαθώντας επί μήνες να εκπορθήσει τα οχυρά, διενεργώντας κατά μέτωπο επιθέσεις (εξορμώντας από νότο). Παρά τις τιτάνιες προσπάθειες και τις λυσσώδεις επιθέσεις, τα οχυρά παρέμεναν απόρθητα.

Μία προσπάθεια υπερκεράσεως των οχυρών από έναν, σχετικώς απροστάτευτο αλλά εξαιρετικώς δύσβατο τομέα, πραγματοποιήθηκε από την περιοχή του Μετσόβου από ένα σώμα εθελοντών, τους περίφημους Γαριβαλδινούς, στο οποίο σώμα είχε καταταγεί ως εθελοντής ο σπουδαίος νεοέλληνας ποιητής Λορέντζος Μαβίλης μαζί με άλλους ενθουσιώδεις αγωνιστές, οι οποίοι, κυρίως λόγω της υπερβάσεως του ηλικιακού ορίου κατατάξεως, δεν είχαν γίνει δεκτοί στον επίσημο ελληνικό στρατό. Ο εξοπλισμός του σώματος των Γαριβαλδινών περιελάμβανε τα πεπαλαιωμένα τυφέκια Gras τα οποία είχαν χωρητικότητα μόνο μίας σφαίρας (!) η οποία προωθούνταν από μαύρη πυρίτιδα αποκαλύπτοντας έτσι την θέση του χειριστή κατά την εκπυρσοκρότηση, μειονεκτήματα που τα σύγχρονα τότε τυφέκια Mouser που χρησιμοποιούσε ο οθωμανικός στρατός δεν είχαν.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Σφηκοφωλιὰ σκοπιανῶν ψευδομακεδόνων καὶ μανιακῶν ἀνθελλήνων: Συνῆλθαν σὲ κρυφὸ συνέδριο στὴν Θεσσαλονίκη!!!

Διεξήχθη προ ημερών, στις 21 Οκτωβρίου, στο ξενοδοχείο Holiday Inn της Θεσσαλονίκης συνέδριο με την ονομασία “2023 Θεσσαλονίκη, Φόρουμ Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων”. Η διοργάνωσή του έγινε από τις ψευδομακεδονικές οργανώσεις “Krste Misirkov- Μακεδονική Κίνηση Προώθησης της Μητρικής Γλώσσας” και “United Macedonian Diaspora”.

Η πρώτη οργάνωση, υπό την μορφή Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας, ιδρύθηκε στην Αριδαία τον Νοέμβριο του 2018 μετά την υπογραφή της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών, προς την οποία βεβαίως η αντινατιβιστική, “πατριωτική”, κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει να συμμορφώνεται αφού βεβαίως άφησε πρώτα την συνεπή, όσον αφορά αυτό το κομμάτι, στις ιδεοληψίες της, κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να την υπογράψει και να επιβαρυνθεί με το πολιτικό κόστος της αποφάσεως. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν: η ισχύς, οι συμβολισμοί και η σημειολογία της εκκινήσεως μίας επονείδιστης και εθνοπροδοτικής “διαπραγμάτευσης”…

Καθόλου τυχαία δεν ήταν η επιλογή (με πρωτοβουλία της τουρκικής πλευράς, προφανώς, που πάντα δίνει μεγάλο βάρος στους συμβολισμούς και στην σημειολογία της ισχύος) να πραγματοποιηθεί η «διερευνητική» συνάντηση των υπουργών εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας (Γεραπετρίτη και Φιντάν αντιστοίχως), κοντά στην θλιβερή επέτειο του αφανισμού του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως κατά τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955, οπότε (με αποκορύφωση την 6η Σεπτεμβρίου 1955) έλαβε χώρα το, ενορχηστρωμένο από το τουρκικό κράτος και εκτελεσμένο από τους όχλους των μογγολοειδών, πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλεως, συνέπεια του οποίου ήταν: δολοφονίες, μαζικοί ξυλοδαρμοί, βιασμοί και εκτεταμένες καταστροφές περιουσιών Ελλήνων, που ανάγκασαν τα μέλη της άλλοτε ακμαίας Ελληνικής κοινότητος της Κωνσταντινουπόλεως να εγκαταλείψουν τις περιουσίες και το βιός τους και να καταφύγουν στην Ελλάδα. Αφορμή στάθηκε μία σκηνοθετημένη από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (όπως φάνηκε εκ των υστέρων) προβοκάτσια: έκρηξη βόμβας στην οικία του Ατατούρκ Μουσταφά Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη (τουρκικό προξενείο), γεγονός που πυροδότησε το προσχεδιασμένο πογκρόμ.

Δεν θα αναφερθούμε στο ιστορικό των διωγμών που υπέστησαν οι Έλληνες της Πόλεως κατά τα Σεπτεμβριανά του 1955 – παραπέμπουμε γι’ αυτό σε παλαιότερες σχετικές αναρτήσεις μας: ( «Σεπτεμβριανά» – Ἡ ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως.και ΜΝΗΜΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1955 )

θα επισημάνουμε, ωστόσο, την καλλιέργεια της ιστορικής αμνησίας περί τα γεγονότα των διωγμών εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως (χαρακτηριστική η ουδέτερη και επιμελώς λειασμένη αναφορά του Δένδια στα Σεπτεμβριανά).   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ρόδος καὶ ἐθνικὴ ἀσφάλεια – Τὰ αὐτογκὸλ τῆς κυβερνήσεως Μητσοτάκη (ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ)

     Ἀπὸ τὴν σελίδα https://slpress.gr/

Η έλλειψη κουλτούρας εθνικής ασφάλειας στην Ελλάδα διαπιστώνεται περισσότερο όταν συμβαίνουν εκκωφαντικά γεγονότα. Οι ατελείωτες πυρκαγιές, οι εκρήξεις στο στρατόπεδο πυρομαχικών της Νέας Αγχιάλου και η διαρροή φωτογραφίας με απόρρητο στρατιωτικό χάρτη, από το Γραφείο Τύπου του ίδιου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι διαδοχικά γεγονότα που προκαλούν σοβαρές ανησυχίες σε ό,τι αφορά την εθνική ασφάλεια. Ιδιαιτέρως όταν στα δύο ανωτέρω εμπλέκεται ο σκληρότερος πυρήνας της, που είναι το στράτευμα, κανονικά θα έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμός.

Οφείλουμε λοιπόν να αναζητήσουμε τους λόγους για τον κατήφορο που έχει πάρει η χώρα στα αλληλένδετα θέματα πυρκαγιών και εθνικής ασφάλειας. Δυστυχώς, όπως θα διαπιστώσουμε, οι ευθύνες πέφτουν επάνω στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Συγκεκριμένα:[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Η ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Στις αρχές του 20ου αιώνα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ζούσαν 3 έως 4,4 εκατομμύρια Έλληνες.
Ένας στους έξι περίπου κατοίκους της τότε Τουρκίας ήταν Έλληνες. Οι Νεότουρκοι του Κεμάλ που ήρθαν στην εξουσία μετά τις σημαντικές εδαφικές απώλειες της οθωμανικής Τουρκίας στους Βαλκανικούς πολέμους, σχεδίασαν την μετατροπή του πολυεθνικού τους κράτους σε ένα μονοεθνικό τουρκικό με στοχευμένες δημογραφικές «παρεμβάσεις». Η μετάβαση του πολυεθνικού κράτους σε τουρκικό μονοεθνικό πραγματοποιήθηκε
με τις μεθόδους της αφομοίωσης, της αστικής εξάπλωσης, της απέλασης, του εκτοπισμού, της εκρίζωσης και βέβαια της προσφιλέστερης μεθόδου των Τούρκων, της γενοκτονίας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΚΥΠΡΟΣ 1967

“…Προφανῶς οἱ ἀνασφάλειες τῆς προσφάτως τότε ἐγκαθιδρυθείσης στρατιωτικῆς κυβερνήσεως κατέστειλαν κάθε σθένος ἀντιστάσεως – ἀλλὰ πρὸ παντὸς ἡ ἀπουσία σαφοῦς, ἀκλονήτου καὶ ἀσφαλοῦς ἰδεακοῦ ἕρματος καὶ ἀταλαντεύτου ἐσωτέρας πυξίδος… Ἐλλείψεις τραγικαί, καθὼς καὶ τότε ἀλλὰ καὶ ἄλλως λίαν προσφάτως ἀπεδείχθη – ἂν τυχὸν θὰ ὑπῆρχεν ἀνάγκη τέτοιας ἀποδείξεως γιὰ κάποιους!

ΔΙΔΑΓΜΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΣ ΥΠΕΣΚΑΜΜΕΝΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ ΤΟΥ 1821…”

                                                                                               

῾”…H αποστολή της περίφημης ελληνικής Μεραρχίας «Μενέλαος» στην μαρτυρικήν Κύπρο κατά το πρώτον εξάμηνον του 1964 συνιστά έως σήμερα την μοναδική περίπτωση, κατά την οποίαν το καχεκτικό ελληνόφωνο κρατικό μόρφωμα, το ως «εθνικό κέντρο» φερόμενο, εφάρμοσε ολοκληρωμένη υψηλή Στρατηγική με σκοπόν την προστασία της Κύπρου από την τουρκική επιβουλή και την ένταξή της στον εθνικόν κορμόν. Η αποστολή της Μεραρχίας, τμηματικά και υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, σε συνδυασμό με τα εκτεταμένα οχυρωματικά έργα που εκτελούντο παράλληλα, απετέλεσε για τα τότε ισχύοντα δεδομένα έναν στρατιωτικοπολιτικόν άθλον. Οταν, τον Οκτώβριον του 1964 η Μεραρχία «Μενέλαος» άγγιξε την προβλεπόμενην οροφήν του Πίνακα Οργάνωσης και Υλικού της, με 8.300 άνδρες (σχετικό έγγραφο κατάστασης ΓΕΕΘΑ 24/10/1964), συνιστούσε μια θανάσιμη απειλή έναντι οποιασδήποτε πιθανής τουρκικής αποβατικής δύναμης, γεγονός το οποίον αναγνώριζαν πρώτοι και καλύτεροι οι ίδιοι οι … δήθεν αρειμάνιοι και λαγόκαρδοι Τούρκοι, όπως προκύπτει από πληθώρα στοιχείων της εποχής….”

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η διαχρονικώς ύπουλη τακτική του τουρκικού επεκτατισμού, από το Ματζικέρτ έως σήμερα.

Στο βιβλίο «Η παρακμή του μεσαιωνικού ελληνισμού και η διαδικασία εξισλαμισμού της Μικράς Ασίας», ο διαπρεπής βυζαντινολόγος Σπύρος Βρυώνης περιγράφει τα γεγονότα που ακολούθησαν την καταστροφική μάχη του Ματζικέρτ και την επακόλουθη πλημμυρίδα των Τουρκομάνων στην Μικρά Ασία. Πάγια τακτική των πρωτοτούρκων ήταν η διενέργεια συνεχών, μικρής κλίμακος, ληστρικών επιθέσεων με σκοπό την λεηλασία, κυρίως της ανοχύρωτης υπαίθρου και των ασθενώς οχυρωμένων πόλεων της Μικράς Ασίας. Αυτές οι επιθέσεις ήταν μεν συνεχείς αλλά ταυτόχρονα τόσο μικρής κλίμακας ώστε να μην προξενούν την δυναμική αντίδραση της κεντρικής εξουσίας της Κωνσταντινουπόλεως. Η τακτική αυτή μετεβάλετο όταν η θνήσκουσα αυτοκρατορία βρισκόταν σε περιόδους εσωτερικών συγκρούσεων, οπότε οι Τούρκοι επετίθεντο εκ του ασφαλούς και σε περισσότερο οχυρωμένες πόλεις τις οποίες και καταλάμβαναν καθώς ο αυτοκρατορικός στρατός ήταν απασχολημένος με τις εσωτερικές έριδες.    

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

  Σὰν σήμερα, 21 Φεβρουαρίου 1913, ἡ ἡρωικὴ καὶ θριαμβευτικὴ ἀπελευθέρωσις τῶν Ἰωαννίνων.

Σαν σήμερα, προ 110 ετών, ο ελληνικός στρατός, κατόπιν πολύμηνης πολιορκίας, εισήλθε θριαμβευτής στην πόλη των Ιωαννίνων, τερματίζοντας τα 483 χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας! Τα Ιωάννινα ήταν η τελευταία μεγάλη πόλη η οποία κατελήφθη από τον ελληνικό στρατό κατά τον Α’ βαλκανικό πόλεμο. Κύριος λόγος αυτής της καθυστερήσεως ήταν οι πραγματικά πανίσχυρες οχυρώσεις του οθωμανικού στρατού οι οποίες περιέβαλλαν την πόλη: τα οχυρά του Μπιζανίου. Ο ελληνικός στρατός δαπάνησε ποταμούς αίματος προσπαθώντας επί μήνες να εκπορθήσει τα οχυρά, διενεργώντας κατά μέτωπο επιθέσεις (εξορμώντας από νότο). Παρά τις τιτάνιες προσπάθειες και τις λυσσώδεις επιθέσεις, τα οχυρά παρέμεναν απόρθητα.

Μία προσπάθεια υπερκεράσεως των οχυρών από έναν, σχετικώς απροστάτευτο αλλά εξαιρετικώς δύσβατο τομέα, πραγματοποιήθηκε από την περιοχή του Μετσόβου από ένα σώμα εθελοντών, τους περίφημους Γαριβαλδινούς, στο οποίο σώμα είχε καταταγεί ως εθελοντής ο σπουδαίος νεοέλληνας ποιητής Λορέντζος Μαβίλης μαζί με άλλους ενθουσιώδεις αγωνιστές, οι οποίοι, κυρίως λόγω της υπερβάσεως του ηλικιακού ορίου κατατάξεως, δεν είχαν γίνει δεκτοί στον επίσημο ελληνικό στρατό. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Οἱ ἀπειλὲς «θὰ ἔρθουμε μιὰ νύχτα», ὁ σεισμὸς καὶ τὸ ἀρχετυπικὸ σχῆμα: ΥΒΡΙΣ-ΜΗΝΙΣ-ΝΕΜΕΣΙΣ

«Θα έρθουμε μια νύχτα».

Αυτή ήταν η προσφιλής φράση που ο υπερφίαλος μεγαλομανής νεο-οθωμανός πρόεδρος Ερντογάν (καθώς και το κουρδισμένο επιτελείο των δουλοπρεπών υποτακτικών του) ως σύγχρονος σουλτάνος ιταμώς εκστόμιζε σε καθημερινή σχεδόν βάση εναντίον της Ελλάδος, εκδηλώνοντας απροκάλυπτη απειλή στρατιωτικής εισβολής που, κατά πολλούς, πράγματι προετοίμαζε και σκόπευε να υλοποιήσει το επόμενο διάστημα, ώστε να δημιουργήσει κάποια στρατιωτικά ή/και εδαφικά τετελεσμένα, τα οποία προσδοκούσε να χρησιμοποιήσει προπαγανδιστικώς στο εσωτερικό της χώρας του προκειμένου να αποκομίσει προεκλογικά οφέλη, φανατίζοντας και συσπειρώνοντας την εκλογική του βάση, δηλαδή τα στίφη των ανθελληνικών μαζών της Ανατολίας, και να ανα(σ)τρέψει τα εις βάρος του προγνωστικά εν όψει των τουρκικών εκλογών (που ήταν κανονικά προγραμματισμένες για τον ερχόμενο Μάιο).

Όμως, ὦ του θαύματος! – ήταν η ώρα της πιο βαθειάς νύκτας (ακριβώς τότε που άπαντες κοιμούνται!) όταν στην Ανατολία ήλθε απρόσκλητος, εν είδει τρομεράς Νεμέσεως, και επέπεσε ο πιο ισχυρός και αδυσώπητος στρατός: ο … Εγκέλαδος. Δύο συγκλονιστικοί σεισμοί εκδηλώθηκαν κατά μήκος του νοτίου ρήγματος της Ανατολίας, που σε λίγα λεπτά σάρωσαν τα πάντα, ισοπεδώνοντας ολόκληρες πόλεις, κατεδαφίζοντας χιλιάδες πολυόροφα κτήρια ως τραπουλόχαρτα, μετατρέποντας πολυπληθείς περιοχές σε σωρούς ερειπίων – αποκαλύπτοντας ολική καταστροφή, τέτοια που ούτε μέρος της θα ήταν δυνατόν να επέλθει ακόμα κι αν είχαν (υποθετικώς) εξαπολυθεί προς τα εκεί όλα τα πυρομαχικά και τα εκρηκτικά βλήματα που διαθέτει στα αποθέματά του ο ελληνικός στρατός!     [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Η Πατρίδα σε κίνδυνο: κατάρρευση των γεννήσεων και εισβολή λαθροεποίκων συνιστούν θανάσιμο βρόχο!

Η πρώτη ανάρτησή μας για το νέο έτος 2023 επιλέγουμε σκοπίμως να έχει ως θέμα της την συνταρακτική εικόνα της δημογραφίας. Διότι αποτελεί ζήτημα υπαρξιακής απειλής για τον Ελληνισμό!

Άκρως ανησυχητικά είναι λοιπόν τα στατιστικά στοιχεία που προκύπτουν μετά την πρόσφατη απογραφή του «μονίμου πληθυσμού της Ελλάδος». Σύμφωνα με αυτά, ο ελληνικός πληθυσμός μειώθηκε κατά 380.000! Ποτέ άλλοτε στη νεότερη ιστορία της Πατρίδος μας, δεν υπήρχε παγιωμένη τάση μειώσεως του πληθυσμού και μάλιστα τέτοιας κλίμακος!

Ενδεχομένως, επιδερμικώς κρίνοντας, θα έσπευδε κάποιος να αποδώσει το πρόβλημα αυτό στην μετανάστευση πολλών νέων Ελλήνων σε χώρες του ευρωπαϊκού βορρά κατά τα χρόνια της οικονομικής κρίσεως. Δυστυχώς το πρόβλημα είναι βαθύτερο διότι έρχεται κατά βάσιν ως αποτέλεσμα του δραματικού ελλείμματος των γεννήσεων και της απελπιστικά χαμηλής γονιμότητος του γηγενούς πληθυσμού (δείκτης γεννητικότητας). Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε από το γεγονός ότι ο ελληνικός πληθυσμός εντός ενός μόλις έτους μειώθηκε κατά 39.933 λόγω της (σταθερής εδώ και δεκαετίες πια) υπεροχής των θανάτων έναντι των γεννήσεων!  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Το 2022 κλείνει με τοξική επικαιρότητα σε μία άκρως τοξική χώρα…

Καθώς πλησιάζει το τέλος ενός ακόμα ενιαυτού, είθισται να επιχειρείται κάποια μορφή αναδρομής σε σημαντικά γεγονότα του έτους. Εν προκειμένω είναι πολύ δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο μια και το 2022 ήταν ένα έτος πολύ πυκνό σε γεγονότα, ιδίως σε γεγονότα διεθνούς ενδιαφέροντος και σημασίας.

Το κορυφαίο γεγονός παγκοσμίου ενδιαφέροντος που αναμφιβόλως δέσποσε κατά το έτος που πέρασε, δεδομένου ότι επέφερε ισχυρούς κραδασμούς, αλυσιδωτές αντιδράσεις και πολλαπλές παρενέργειες σε τεραστία κλίμακα, στα πεδία των διεθνών σχέσεων, των στρατηγικών ισορροπιών, της διεθνούς οικονομίας, κλπ, ήταν η ρωσο-ουκρανική πολεμική σύρραξη, της οποίας η προοπτική και η τελική έκβαση παραμένει ακόμη θολή και εν πολλοίς απρόβλεπτη. Δεν θα ασχοληθούμε επί του παρόντος με αυτή την μεγάλη σύγκρουση, που αναζωπυρώνει μία αντιπαράθεση ψυχροπολεμικής χροιάς πλανητικών διαστάσεων, με ορατό το ενδεχόμενο ακόμα και της πυρηνικής κλιμακώσεως! Είναι πολύ πιθανόν η σύγκρουση αυτή να αποτελέσει σημείο καμπής στην πορεία των μετασχηματισμών που οριοθετούν την παγκόσμια ιστορία. Έχουμε διεξοδικώς αναφερθεί σ’ αυτή την σύγκρουση σε παλαιότερες αναρτήσεις μας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε και σε άλλα άρθρα. Ωστόσο, στο παρόν κείμενο θα αναφερθούμε, έστω ακροθιγώς, εν είδει υπενθυμίσεως, σε ορισμένα θέματα εσωτερικού κυρίως ενδιαφέροντος, των τελευταίων εβδομάδων, τα οποία καθώς είναι πολλά και αφορούν διαφορετικές πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητος, ενδέχεται, λόγω της χρονικής επικαλύψεως του ενός επί του άλλου, να οδήγησαν σε περιορισμό της δυνατότητος του κοινού να αντιληφθεί την σημασία τους.

 Η μπόχα που μας ήρθε από την Ντόχα

Μεγάλη μπόχα κατέκλυσε εσχάτως το διοικητικό κέντρο της ψευδεπιγράφου «Ευρωπαϊκής Ενώσεως». Μπόχα από πακτωλούς μαύρου χρήματος πολλών εκατομμυρίων ευρώ που, όπως όλα δείχνουν, προήλθαν από την …Ντόχα (του Κατάρ).  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]