ΑΡΘPΟΓΡΑΦΙΑ

Harald Nugiseks: In Memoriam (22/10/1921 – 2/01/2014)

«Στις 2 ιανουαρίου του 2014 έφυγε ένας ακόμη από τους τελευταίους εναπομείναντες μαχητές της Μεγάλης Ευρώπης, ο Εσθονός Harald Nugiseks (1921-2014), πρώην μαχητής των Waffen SS και τιμημένος με μια απ' τις σημαντικότερες πολεμικές διακρίσεις, τον Σιδηρούν Ιπποτικό Σταυρό (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes). Η ιστορία του μας θυμίζει ότι υπήρξε ακόμη πολύ προσφάτως κάποια τελείως άλλη Ευρώπη από το σημερινό ανδρείκελο των τραπεζών, των χρηματιστών και του σιωνισμού, που ως πρώτην αξία έθετε την ανδρείαν αρετή και τον ηρωϊσμό, τον ριζωμένο στην αιωνιότητα της Φυλής και της Πατρίδος. Μας διδάσκει ακόμη ότι οι πραγματικοί μαχητές ξέρουν να επιβιώνουν ακόμα και στις πιο σκληρές αντιξοότητες συνεχίζοντας να βαδίζουν πάνω στις ρίζες τους, ως θεμελιωταί και δημιουργοί μιας νέας ζωής, από ένδοξοι μαχητές των πεδίων της τιμής και της φωτιάς.
Ο Harald Nugiseks (1921-2014) ευρίσκεται ήδη στο πάνθεον των αγωνιστών της αληθινής και Μεγάλης Ευρώπης κι εκεί θα ζει για πάντα, στους κόλπους της Αθάνατης Στρατιάς, που πάντα μας δείχνει τον Δρόμο και μας συντροφεύει!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Τρωκτικά ενέσκηψαν στην βουλή…

Μια είδηση με εντυπωσιακό συμβολισμό: μεταδίδεται από τα μ.μ.ε. ότι τελευταίως το γνωστό νεοκλασικό κτήριο που στεγάζει την Βουλή έχει κατακλειστεί από τρωκτικά και ότι αναζητούνται τρόποι αντιμετωπίσεως του προβλήματος! Πώς άραγε να εκλάβει κανείς σήμερα μια τέτοια είδηση; Προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία ο εύλογος συνειρμός: «όμοιος ομοίω αεί πελάζει». Από το 1974 και μετά, το ολέθριο εθνοπροδοτικό καθεστώς της μεταπολιτεύσεως που λεηλάτησε και κατέστρεψε την χώρα, μόνο ως εσμός αδηφάγων τρωκτικών τα οποία συστηματικώς και εξακολουθητικώς κατασπαράσσουν -επί δεκαετίες- το σώμα του δύσμοιρου ελληνικού έθνους, μπορεί να εκληφθεί! Καιρός για απολύμανση…

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Βλέποντας το δέντρο (το δράμα των ναυαγών) και χάνοντας το δάσος (την εξελισσόμενη γενοκτονία των ευρωπαϊκών λαών).

«Συγκίνηση, πόνος και οργή» κατέλαβε για μια ακόμη φορά τους (επιλεκτικά) «ευαίσθητους» αριστερούς και αριστερόδουλους σαπιοδεξιούς, (ευαίσθητους, όταν ένα θέμα αφορά αλλοδαπούς μετανάστες – αναίσθητους όταν ένα παρόμοιο θέμα αφορά Έλληνες) με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό πνιγμού λαθρομεταναστών κατά την διάρκεια επιχειρήσεως διασώσεώς τους από δυνάμεις της ελληνικής ακτοφυλακής, εν μέσω σφοδρής θαλασσοταραχής, στο ανατολικό Αιγαίο, πλησίον του Φαρμακονησίου. Προτού καλά καλά ληφθούν καταθέσεις για το περιστατικό, έσπευσαν οι διάφορες υστερικές αριστερίζουσες πατσαβούρες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας να βγάλουν από τηλεοράσεως καταδικαστικά πορίσματα,[…]

 

 

Τα τελευταία γεγονότα και η φενάκη της «δημοκρατίας».

Τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην χώρα μας, τόσο σε σχέση με το ζήτημα της ασυδοσίας των (όπως όλα δείχνουν) κατευθυνόμενων από το Σύστημα και τις υπηρεσίες του, αναρχοαριστεριστών τρομοκρατών, όσο και σε σχέση με το ζήτημα της εκ μέρους της κυβερνήσεως ευθείας χειραγωγήσεως της Δικαιοσύνης με προφανή σκοπό την απηνή καταδίωξη κάθε εκφράσεως εθνικού φρονήματος, είναι πράγματι εντυπωσιακά. Είναι εντυπωσιακά όχι μόνον επειδή αποκαλύπτουν το αποκρουστικό πρόσωπο του ανθελληνικού Συστήματος εξουσίας που κρύπτεται πίσω από το απατηλό προσωπείο της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας», αλλά διότι ο τρόπος με τον οποίο αυτή η αποκάλυψη προβάλλει είναι τόσο χονδροκομμένος και τόσο οφθαλμοφανής, ώστε ακόμα και οι πλήρως εξηλιθιωμένες από το πολυετές οπτικοακουστικό σφυροκόπημα ψευδολογίας, μάζες τηλεθεατών, ακροατών και αναγνωστών των μ.μ.ε., είναι εύκολο να την διαπιστώσουν!

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

«Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;»

Δεν είναι επιχειρηματίας, δεν παράγει κανένα προϊόν, δεν πουλάει τίποτα. Παίζει τα λεφτά του και τα λεφτά των άλλων που τον εμπιστεύονται. Ο λόγος για τον γνωστό κερδοσκόπο Τζώρτζ Σόρος, ο οποίος μετά την «ευγενική» και όλο «ανθρωπιστικά αισθήματα» προσφορά του προ δύο μηνών στην περιοχή της Ναούσης και αφού αντιμετωπίστηκε επαρκώς με την αρνητική απάντηση της τοπικής κοινωνίας, ξαναφορά την «αρνίσια προβιά» και ξαναχτυπά με νέα «επίθεση φιλίας», αυτήν την φορά στην Θεσσαλονίκη (πάλι στην Μακεδονία;).

 

 

Αναρχοκομμουνιστές τρομοκράτες ή ο ένοπλος παρακρατικός βραχίονας ενός γενιτσαρικού Συστήματος;

Όσα σκανδαλώδη συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες (και τα πολλά περισσότερα που σταδιακώς γίνονται γνωστά) με αφορμή την κατ’ ουσίαν αποφυλάκιση του αναρχοκομμουνιστή αρχιδολοφόνου-τρομοκράτη Χριστόδουλου Ξηρού, υπό άλλες συνθήκες θα αποτελούσαν απλώς πρόσθετες αποδείξεις της απολύτου διαλύσεως ενός κράτους-οπερέτας (όπως το άθλιο Γραικυλιστάν), του οποίου οι διάφορες υπηρεσίες έχουν πλήρως αποδιοργανωθεί. Υπό το φως όμως όσων συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν, με την αγωνία του κλυδωνιζόμενου Συστήματος να διατηρήσει πάση θυσία την ετοιμόρροπη εξουσία του, εξαπολύοντας την πρωτοφανή επικοινωνιακή καταιγίδα και το αδυσώπητο κυνήγι μαγισσών

 

 

Σκέψεις στο κατώφλι του νέου έτους: Υπερβαίνοντας “εθνοκοινωνικά” την διαίρεση “δεξιά-αριστερά”

68 χρόνια έχουν περάσει από την λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, 45 χρόνια από τον Μάη του ’68 και 40 από την επιβολή στην Ελλάδα της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» και, καθώς φαίνεται, οι δυνάμεις που επεκράτησαν και διαμόρφωσαν το υπάρχον Σύστημα εξουσίας έχουν οδηγήσει στην διαμόρφωση ενός ιδιάζοντος (μεταμοντέρνου) καπιταλισμού στον οποίο, ενώ η καθεστωτική πολιτική εξουσία ασκείται κυρίως από την «Δεξιά», στην «Αριστερά» έχει «ανατεθεί» να ασκεί μια ιδιότυπη πολιτιστική δικτατορία. Το Σύστημα είναι πράγματι δικέφαλο!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Η άγνωστη στο ευρύ κοινό συντελούμενη γενοκτονία των ευρωπαϊκής καταγωγής αγροτών της Νοτίου Αφρικής (Boers), από το καθεστώς του αρχιεγκληματία Μαντέλα.

Σε συνέχεια της προηγούμενης αναφοράς μας σχετικά με την πρόσφατη κηδεία του «αγωνιστή» Μαντέλα θα θέλαμε να θυμίσουμε ορισμένες «λεπτομέρειες» της επιμελώς αποσιωπουμένης στο ευρύ κοινό (εκ μέρους των κρατούντων μ.μ.ε.) συντελουμένης γενοκτονίας εις βάρος των εναπομεινάντων λευκών ευρωπαϊκής καταγωγής αγροτών της Ν. Αφρικής, με ανεξέλεγκτες συμμορίες νέγρων εγκληματιών κατσαπλιάδων που λυμαίνονται την χώρα στον ρόλο των φυσικών αυτουργών…

 

 
 
 

Η τραγωδία μιας εκτός Ευρώπης ευρωπαϊκής πατρίδας (με αφορμή τον θάνατο του εγκληματία Μαντέλα)

Mε αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του Νέλσον Μαντέλα, η κοινή γνώμη βομβαρδίστηκε επί σειρά ημερών με μεγαλόστομες αναφορές, εκτενή αφιερώματα κλπ, κλπ, για τον «μεγάλο αγωνιστή», του οποίου η κηδεία εξελίχθηκε σε διεθνές γεγονός, αφού πάμπολλοι ήταν οι ηγέτες από διάφορες χώρες του κόσμου που 

συνέρρευσαν στη Ν. Αφρική προκειμένου να παραστούν σ΄ αυτή. Παρέλειψαν βέβαια τα τηλεοπτικά δελτία να αναφερθούν σε λεπτομέρειες από τον βίο και την δράση του Μαντέλα, ως τρομοκράτη και δολοφόνου, κυρίως όμως, παρέλειψαν να αναφερθούν στα θαυμαστά αποτελέσματα του «αγώνα» του Μαντέλα κατά του «απαρτχάιντ», όταν, μετά την πτώση του καθεστώτος διακυβερνήσεως της Νοτίου Αφρικής από τους λευκούς και την επακόλουθη ανάληψη της διακυβέρνησης από τους μαύρους, η χώρα οδηγήθηκε τάχιστα, εντός ολίγων ετών, σε χαοτική κατάσταση..

Ὁ κατὰ Πλάτωνα ἰδεώδης πολιτικὸς καὶ οἱ σημερινοὶ γυμνοσάλιαγκες τῆς φαρσοκωμικῆς Γραικυλίας…- Ἕνα σύντομο σημείωμα…

Παρατηρώντας τα ελληνόφωνα φαρσοκωμικά ανδρείκελα της σημερινής πολιτικής σκηνής του τόπου, και καθώς αρκετοί εξ αυτών, «εθνικίζοντες», επικαλούνται με στόμφο και τους αρχαίους προγόνους (…εδώ γελάνε!) εν είδει πατριωτικού καθήκοντος, ας δούμε λίγο πως διέγραψε τον τύπο του ιδεώδους πολιτικού ανδρός ο Πλάτων – και ας τον συγκρίνουμε με τους συγχρόνους Χατζηαβάτηδες του θεάτρου σκιών «Ελληνική δημοκρατία». Η αφετηρία και η πρωταρχική προϋπόθεση του νέου τύπου πολιτικού ανδρός του «φιλοσόφου-πολιτικού» είναι τόσον η καθολική και φιλοσοφική γνώση όσο και η ηθική του διάστασις, η αρετή. Ο Πλάτων μορφώνει ήθος προτού μορφώση πολιτικήν, σε αντίθεση προς τους δοξομανείς νέους της αριστεράς των Αθηνών, οι οποίοι εκπροσωπούνται διά του Καλλικλέους εις τον «Γοργία» και οι οποίοι προσέρχονται εις την πολιτική απαράσκευοι και απροετοίμαστοι.

 

 
 
 

Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞ ΑΥΤΗΣ ΑΝΑΒΡΥΟΥΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΣ, ΥΓΙΟΥΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΟΣ – Ἄρθρον τοῦ Γ. Βρασιβανοπούλου ἐκ τῆς μηνιαίας ἐπιθεωρήσεως «Νέα Πολιτική» (1937)


Ἡ ἐκ τῆς φυσικῆς αἰσθητικῆς κινήσεως προερχομένη χαρὰ καὶ ἡ ἐξ αὐτῆς ἐξαρτωμένη πνευματικὴ καὶ σωματικὴ ὑγεία παρήγαγον τὴν περίφημον Ἑλληνικὴν φαιδρότητα, ἥτις ἐν ἁρμονικῇ συναφείᾳ μετὰ τοῦ ἀριστοκρατικοῦ πνεύματος τῆς Ἑλληνικῆς μεγαλοψυχίας διακρίνει τὸ καθαρὸν Ὀλυμπιακὸν πνεῦμα.
Ὑπ᾿ αὐτὴν τὴν ἔννοιαν ἡ ὀλυμπιακὴ εὐγένεια ἀναφέρεται εἰς τὴν ὑψίστην βαθμίδα τῆς ἀνθρωπίνης εὐδαιμονίας καὶ συνενώνει τὰς δύο ἠθικὰς ἀρχὰς τοῦ Καντίου περὶ προσωπικῆς τιμιότητος καὶ «ξυνῆς» (καθ᾿ Ἡρακλείτειον ὁρολογίαν, ἤτοι κοινῆς) εὐδαιμονίας ἐν τῇ προσωπικότητι ἑνὸς ἐλευθέρου, ὡραίου καὶ ἰσχυροῦ ἀνθρώπου.
Ὁ ἐλεύθερος Ἕλλην τῆς μυθολογικῆς εὐδαιμονίας δὲν ἐδίσταζε νὰ συγκρίνῃ καὶ νὰ παραβάλλῃ ἑαυτὸν μὲ τοὺς θεοὺς ὅσον ἀφορᾷ τὴν ζωϊκὴν ἐνέργειαν καὶ τὴν βιοτικὴν εὐδαιμονίαν. Πρὸς τοῦτο τὸν παρώτρυνε τὸ πνεῦμα τῶν Ὀλυμπιακῶν ἀγώνων, οἱ δὲ ἀναδεικνυόμενοι Ἥρωες τῆς ὀλυμπιακῆς ἀριστοκρατίας τοῦ ἐχρησίμευον ὡς πρότυπα παραδείγματα καὶ ὁδηγοί.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἡ ἐφαρμογὴ τῆς ὀργανικῆς ἀντιλήψεως εἰς τὴν οἰκονομικὴν πολιτικήν.

Κατὰ τὸν Ernst Wagemann, «ἡ φιλελευθέρα οικονομία εἶναι σῶμα στερούμενον εγκεφάλου. Ἡ μαρξιστικὴ οἰκονομία εἶναι ἐγκέφαλος στηριγμένος εἰς ἰκριώματα ( τὸ πρόγραμμα )· καὶ αἱ δύο εἶναι ἀσυμβίβαστοι πρὸς τοὺς νόμους τῆς ζωῆς». Πράγματι, κατὰ τοὺς ὑποστηρικτὰς τῆς ὀργανικῆς ἀντιλήψεως, ἡ οἰκονομικὴ λειτουργία παράγει ἀγαθὰ ἀλλὰ καὶ ἀξίας.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]