Η ΠΡΟΪΟΥΣΑ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΙΣ ΗΠΑ

Ρήξη Τουρκίας - ΗΠΑ

(Τὸ παρὸν ἄρθρον ἀποτελεῖ ἀναδημοσίευση ἀπὸ τὴν ἔγκριτη ἱστοσελίδα istos.net.gr )

Η επιδίωξη των γεωπολιτικών στόχων της Τουρκίας ιστορικά δεν έχει ευθυγραμμιστεί ποτέ με την διατήρηση εταιρικής σχέσης με τις ΗΠΑ. Οι προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας συχνά έχουν συγκρουσθεί με την εξυπηρέτηση των στρατηγικών στόχων της Ουάσιγκτον, αυτές οι συγκρούσεις αποτυπώθηκαν στο παρελθόν πολλάκις στα πραξικοπήματα του τουρκικού στρατού, αλλά και στις διαιρέσεις εντός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων μεταξύ φιλο-αμερικανών εθνικιστών και αυτοαποκαλούμενων αντι-ιμπεριαλιστών αριστερών εθνικιστών (γνωστών ως uluşalcılar στα τουρκικά).

Αυτή η διαίρεση εμφανίστηκε για πρώτη φορά την δεκαετία του 1960, όταν ένα ισχυρό ρεύμα στον στρατό υποστήριξε μεγαλύτερη ανεξαρτησία από τις ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι η εμμονή της Τουρκίας στο δυτικό καπιταλιστικό στρατόπεδο εμπόδιζε την οικονομική της ανάπτυξη. Αυτό το ρεύμα εντός του στρατού ήρθε πολύ κοντά στην εξουσία με το πραξικόπημα του 1971, αλλά την τελευταία στιγμή οι «uluşalcılar» υπερκεράστηκαν από τους φιλο-αμερικανούς.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Τὸ θεμελιῶδες ψεῦδος τοῦ Καθεστῶτος: τὸ “Πολυτεχνεῖο”!

Καθὼς τὸ ἀντικείμενον ἔχει περίπου ἐξαντληθῆ ἤδη ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια καὶ οἱ καρποὶ Προδοσίας καὶ Αἴσχους τῆς σάπιας καὶ ἀμερικανο-ἑβραιοκινήτου «πορτοκαλί ἐξεγέρσεως» τοῦ Πολυτεχνείου τοῦ 1973 καὶ τῶν τοξικῶν της ἀνθρωπίνων καὶ πολιτισμικῶν ὑποπροϊόντων καταστῆ ἐμφανέστατα τοῖς πᾶσι, συλλέγουμε κάποια δημοσιεύματα-κλειδιά, προκειμένου νὰ βοηθήσουμε τὸν ἀναγνώστη μας στὴν διαμόρφωσι κατὰ τὸ δυνατὸν πλήρους καὶ ἀκριβοῦς εἰκόνος τῶν κυρίων πτυχῶν τοῦ ζητήματος.

 

 

 

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

ΠΡΟΔΟΣΙΑ 1974 ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ – Ἡ Προδοσία γεννοβολάει Προδοσίαν!

Κατωτέρω ἀναδημοσιεύομεν τὴν ἀπὸ 20ῆς Ἰουλίου 2015 ἐπετειακὴν ἀνάρτησίν μας, προστίθεντες κυρίως ἐνίας νέας παραπομπάς/συνδέσμους ΑΛΛΑ καὶ σημαντικὸν Παράρτημα εἰς τὸ τέλος.

Σὰν σήμερα, τὴν 20ὴν Ἰουλίου 1974, στὰ πλαίσια ἑνὸς σκοτεινοῦ προδοτικοῦ σχεδίου συνεννοήσεως, ἐξεκίνησεν ὁ “Ἀττίλας” τὴν βάρβαρη κι ἀνταξίαν τῶν μογγολικῶν παραδόσεων εἰσβολήν του στὴν Κύπρο. Κατ᾿ ἐκείνην οἱ “Ἕλληνες” προδόται συνέπραττον μετὰ τῶν Τούρκων, μὲ ἀντάλλαγμα τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς τὴν … ποθητὴν ἐπάνοδον τῆς κυνοβουλευτικῆς Δεινοκρατίας εἰς τὴν Πατρίδα μας, τὴν γνωστὴν ὡς “Μεταπολίτευσιν”… Προδοσία σχεδὸν ἀπροκάλυπτος: τὴν προτεραίαν τῆς εἰσβολῆς, ὁ δόλιος ῥασοφόρος πολιτικάντης Μακάριος εἶχεν ἀπὸ τοῦ βήματος τοῦ ἐκτάκτως ἐπὶ τούτῳ συγκληθέντος Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε. κυριολεκτικῶς προσκαλέσει καὶ παρακαλέσει τοὺς Τούρκους νὰ εἰσβάλουν ἀμέσως, διότι “ἡ Ἑλλὰς τὸ εἶχεν ἤδη πράξει”, ὅπως ὁ ἴδιος θρασύτατα ἡρμήνευσε πρὸ τῆς διεθνοῦς κοινότητος τὴν ἀνατροπήν του καὶ τὸν διορισμὸν τοῦ ἥρωος Νικολάου Σαμψὼν τὴν 15ην Ἰουλίου (βλ. 19η Ἰουλίου 1974 ​: ὁ “ἐθνάρχης” τῶν Ἑλληνοκυπρίων Μακάριος προσκαλεῖ τὸν Ἀττίλα!!!), ἐπικαλούμενος καὶ τὰς προδοτικὰς συμφωνίας Ζυρίχης-Λονδίνου (1959) τοῦ ἐθνοπροδότου Κ. Καραμανλῆ, βάσει τῶν ὁποίων ἡ Τουρκία διὰ πρώτην φορὰν εἰσήγετο ὡς ἰσότιμος διαπραγματευτὴς εἰς τὰς ἑλληνοβρεττανικὰς συνομιλίας, ἰσοτίμως καθισταμένη καὶ “ἐγγυητρία δύναμις” (οἱ Τουρκοκύπριοι ἀπετέλουν τότε μόλις τὸ 18% τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Κύπρου).

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]