Βορεινὰ Σαλπίσματα [3] (βίντεο)

https://www.youtube.com/watch?v=IdWqZ1FvCKg

   ΟΛΙΓΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΑΛΛΟΦΥΛΩΝ

Ὀφείλω κατ᾿ ἀρχὰς νὰ διευκρινίσω ὅτι, καθὼς ἡ παροῦσα λῆψις ἐγένετο ἤδη τὴν 14ην Φεβρουαρίου, δὲν περιλαμβάνει σχολιασμὸν τῆς παρούσης ἐκρηκτικῆς καταστάσεως ἐν σχέσει πρὸς τὴν νέαν φᾶσιν τῆς ἐπιχειρουμένης ἐξ ἀνατολῶν εἰσβολῆς βαρβάρων [πρβλ. Καὶ ξαφνικὰ ὅλοι ᾿ξύπνησαν…]… Ἐπιφυλάσσομαι πρὸς τοῦτο διὰ τὸ ἑπόμενον ἐπεισόδιον τῶν “Βορεινῶν Σαλπισμάτων”.

Κατὰ μίαν ὅμως ἐκπλήσσουσαν συγχρονότητα ἤδη εἶχον εἰδικῶς ἀναφερθῆ εἰς τὸ θέμα τῆς φυλάξεως τοῦ μεθοριακοῦ Ἔβρου μετὰ τὸ 46′ τῆς προηγουμένης μου ἐκπομπῆς https://www.bitchute.com/video/R2s9d8iu3Fni/

Εἶμαι ἀφ᾿  ἑνὸς πολὺ εὐτυχὴς διὰ τὰ ἔστω καὶ σποραδικὰ εὐοίωνα νέα σημεῖα ἐκ μέρους τοῦ ἐπισήμου κράτους, χωρὶς ὅμως νὰ τρέφω αὐταπάτας! Οἱ κυβερνῶντες ἀνήκουν σαφῶς εἰς τὸ ἀντίπαλον στρατόπεδον τῶν ἐθνομηδενιστῶν παγκοσμιοποιητῶν, ὅπερ καὶ ἂν τυχὸν διά τινας (πάντως ὄχι δι᾿ ἐμέ!) ἐχρειάζετο, ἀπεδείχθη ἐπανειλημμένως διὰ τῆς συστηματικῆς ἐμφυτεύσεως νεγροσαρακηνῶν ἀποικιῶν ἀνὰ τὴν ἐνδοχώραν καὶ τῆς καταπνίξεως τῶν ἀνατολικῶν μας νήσων εἰς τὴν φαιὰν πλημμυρίδα ἀνθρωπίδων ἀλλ᾿ ἐπίσης καὶ διὰ τῆς αἱματηρᾶς ἀνελεήτου καταστολῆς τῆς εἰς ἐκρηκτικὰ πλέον ἐπίπεδα ἐκχειλιζούσης λαϊκῆς ἀγανακτήσεως ὑπὸ τῶν “γενναίων”, μᾶλλον δὲ δυστυχῶς ὡς πλήρως ἐθνικῶς ἀποχρωματισμένων ἀγομένων καὶ φερομένων, μισθοφόρων τῶν ΜΑΤ κ.λπ.

Ὅμως ἡ νέα κατάστασις μὲ τὴν ἀπροκάλυπτον πλέον ἐπίθεσιν τοῦ Ἐρντογάν-σουλτὰν ἐν συνδυασμῷ καὶ πρὸς τὴν ἐπικορωνίδα τῆς ἐπαπειλούσης ἐπιδημίας ἐνεποίησεν φόβον πλήρους καταποντισμοῦ εἰς τὰ μητσοτακούλεια κέντρα, δεδομένου ὅτι αὐτοῦ οἱ ψηφοφόροι δὲν εἶναι πεπεισμένοι ἐθνομηδενισταὶ “κι ὅ,τι θέλει ἂς γίνῃ”, ὅπως οἱ Alexόγλειοι σαλίγκαροι, ἀλλὰ κυρίως ἐν γένει συγκεχυμένοι ἀλλοπρόσαλλοι “λίγο ἀπ᾿ ὅλα” ταλαιπωρίδαι, ποὺ φαίνεται πὼς πλέον ἔχουν λίγο ἀρχίσει νὰ νοιώθουν πὼς τὸ πρᾶγμα ἔχει τελείως ξεφύγει ἐκτὸς ἐλέγχου: καλῶς ἤλθατε στὴν πραγματικότητα – νὰ δοῦμε πόσον θ᾿ ἀντέξετε, μπουζουκοκαρναβαλισταί, προτοῦ περιπέσητε εἰς τὰς ἑπομένας σας παραισθησιακὰς ἀσχημίας

Μὴ πλανᾶσθε λοιπόν, ἡ κατάστασις παραμένει ἄκρως ἐπισφαλής, ἐπιβάλλεται δὲ πᾶς ἐθνικιστὴς καὶ ὅστις ἀκόμη αἰσθάνεται ἔστω στοιχειωδῶς Ἕλλην καὶ Εὐρωπαῖος νὰ συνδράμῃ ὥστε ἡ λαϊκὴ ἐγρήγορσις νὰ μὴ χαλαρώσῃ, προκειμένου νὰ μὴ δυνηθοῦν νὰ αἰσθανθοῦν τὰ παντοειδῆ ψοφοδεῆ μητσοτακούλεια κέντρα καὶ παράκεντρα, πὼς ἔχουν περιθώρια νὰ ξεδιπλώσουν τὰ αἰσχρά τους ἐσώψυχα εἰς βάρος τῆς Πατρίδος, ὅπως ἀκριβῶς μέχρι τοῦδε συστηματικῶς ἔχουν πράξει!

Τὸ ΑΡΜΑ τελεῖ μὲν ἐν πλήρει ἐγρηγόρσει, προτιμᾷ ὅμως κυρίως τὴν ἀνώνυμον δρᾶσιν, καθὼς οἱ τὰ πράγματα ἐλέγχοντες ἐθνομηδενισταὶ καὶ πράκτορες καραδοκοῦν δια νὰ κινήσουν ἐναντίον μας τὴν κρατικὴν βίαν – καὶ δὲν εἴμεθα τόσον ἀφελεῖς, ὥστε νὰ τοὺς βοηθήσουμε πρὸς τοῦτο…

Ὅσο γιὰ τοὺς συνειδητοὺς προδότας, τὸ Ἔθνος ὅταν ἀναταχθῇ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ζήσῃ μὲ δαύτους. Ἡ ἀπάντησις θὰ εἶναι ἀμείλικτος καὶ συνοπτική. Καμμία Μακρόνησος πλέον!!!

…ΚΑΙ ΟΙ ὕπουλοι ΠΑΡΗΛΛΑΓΜΕΝΟΙ/μετημφιεσμένοι ΠΡΟΔΟΤΑΙ!

Ἀκόμη ὅμως ἀπεχθέστερα ἐκείνων εἶναι τὰ κλαυσίγελων προκαλοῦντα ἰδεοπολιτικῶς ἑρμαφρόδιτα ἄνοστα πονηρὰ σαπρόφυτα μπουμπούκια, ποὺ ἐπὶ παραδείγματι ὁμιλοῦν περὶ “ἀποσυμφορήσεως τῶν νήσων” – ὑπονοοῦντες τὴν ὀλεθρίαν προώθησιν, ἐγκατάστασιν καὶ ὑποστήριξιν τῶν εἰσβολέων εἰς τὰ ἐνδότερα τῆς χώρας καὶ τῆς Εὐρώπης!!!

Παραλλάσσονται λοιπὸν τώρα ὅλοι, ὥστε νὰ ἐκφύγουν τῆς λαϊκῆς ὀργῆς… Καὶ ὄχι μόνον μητσοτακούλειοι καὶ συναφεῖς Καρνάβαλοι ἀλλὰ καὶ ποικίλλοι ἐπιχώριοι καὶ ἀνὰ τὴν Εὐρώπην τουρανόπληκτοι χᾶνοι καὶ θαυμασταὶ τοῦ Μωάμεθ τοῦ Πορθητοῦ καὶ τοῦ Ἐρντογάν, μόνιμοι παρενδυσίαι καρνάβαλοι οὕτως ἢ ἄλλως, δολίως καὶ συγχυτικῶς παριστάνοντες ὅ,τι ἀκριβῶς δὲν δύνανται νὰ εἶναι, ἔνιοι δ᾿ ἐξ αὐτῶν καὶ ψυχωσικῶς κατειλημμένοι, κατὰ μίαν τοὐλάχιστον ἀκραίαν ψυχοπαθολογικὴν ναρκισσιστικὴν περίπτωσιν, καὶ ἐκ τοῦ μεγάλου των ἀστέρος καὶ ἐμπνευστοῦ Ilja Erenburg, τοῦ λυσσαλέως ἀφρίζοντος Ἰουδαίου Κομισαρίου τοῦ Ἐρυθροῦ Στρατοῦ (ποὺ ἐπίσης ἀπροκαλύπτως ἐξυμνοῦν!), ἀφιεροῦντες δὴ εἰς αὐτὸν καὶ ἐμετικὰ “ποιήματα”, “διακλαδισμένοι” πράκτορες ἐμφανεῖς καὶ σπιοῦνοι τῆς Μοσάντ τυγχάνοντες, ὅπως κάπου περὶ τὸ τέλος τῆς ἐκπομπῆς μου ἀναφέρω – “ποιήματα” ποὺ ἐπιφυλάσσομαι νὰ δημοσιεύσω…

Ἐπιφυλάσσομαι ἐπίσης νὰ δημοσιεύσω ὅποτε καταστῇ ἐπίκαιρον κι ἕνα τμῆμα τῆς ἀρχικῆς μου ὀπτικοακουστικῆς καταγραφῆς, τὸ ὁποῖον προετίμησα τώρα νὰ ἀφαιρέσω.

Περίγραμμα τῶν κυριωτέρων θεμάτων τῆς ἐκπομπῆς:

      1. Ὁ ὑπὸ του Συστήματος ἀποκλεισμὸς τῶν ἀληθῶς ἀντιφρονούντων – στοιχεῖα ἐκ τῆς προσωπικῆς μου ἐμπειρίας.

      2. Μουσική, ψυχαγωγία/συγ-κέντρωσις, διάλυσις/διασκέδασις: Οὐσιώδεις διακρίσεις καὶ θεμελιώδεις ἀναγνωρίσεις.
      3. Ἡ σύγχρονος ἀτομιστικὴ ἐγωπαθὴς καὶ ἀνουσία ἔννοια τῆς “εὐτυχίας” καὶ ἡ ἀρχαία Εὐτυχία – Εὐπραξία – Εὐδαιμονία κατ᾿ ἀντιπαραβολήν, συναφὴς πρὸς τὸ “εἶναι” ἀντὶ τοῦ οἵου περιστασιακοῦ “ἔχειν” καὶ “φαίνεσθαι” καὶ πρὸς τὸ ἐθνοκοινοτικῶς ὡρισμένον κοινὸν ἰδεῶδες τοῦ “Καλὸς κἀγαθός” (εἰς τὴν ἀρχαίαν ἔννοιαν τοῦ “ἀγαθὸς”ἀναφέρομαι καὶ εἰς τὸν ἐπίλογον τῶν “Οἰακισμῶν 17”), ὅπως καὶ πρὸς τὴν ἐλευθερίαν, κατ᾿᾿  ἀντιπαραβολὴν πρὸς τὴν δουλικὴν κατάστασιν καὶ φύσιν·  συναφεῖς ἀρχαῖαι μαρτυρίαι. 
      4. Ἡ Ἀνωτροπικότης. Ἡ συμβολικὴ γλῶσσα τῆς Παραδόσεως, ἡ συμβολικὴ πρόσληψις τῆς Κοσμικῆς γλώσσης καὶ πραγματικότητος. Μακρόκοσμος/Μικρόκοσμος (ὁ θεῖος Ἄνθρωπος), τὸ (μικρο-)Κοσμικὸν Δένδρον.
      5. Florentine rost van Tonningen.
      6. Ἡ ὑψηλὴ Μῆτις/Βούλησις τοῦ Διὸς Πατρός, ἀρχετύπου κοινῆς Ἀρίας κεντρικῆς θεότητος (ὁ Οὐράνιος Πατήρ), ἐκφραζομένη ὡς Ἀθηνᾶ, ἀλήθεια ἄριστα ἀποτυπουμένη καὶ εἰς τὴν ὁμηρικὴν ποίησιν. Ὁ Ὅμηρος καὶ δὴ ἡ Ἰλιὰς ὡς ἡ πρώτη συμπεπυκνωμένη ἐκδήλωσις τῆς Ἑλληνικότητος δίκην γενεσιουργοῦ της Μύθου, ἐξ ἧς καὶ ἀρύεται ὅλη ἡ ἑλληνικὴ ἀρχαιότης. Ἡ αὐθεντικὴ Ἱστορία ὡς ἀκριβῶς τοῦτο: ἡ πραγμάτωσις τοῦ πρώτου ἐθνικοῦ γενεσιουργοῦ Μύθου, Ἀρχετύπου, βιωματικῶς καὶ ἁπτῶς ὡς ἐσωτάτης ἐμπειρίας ὁλικῆς ἱστορικῆς Δράσεως: τῆς μετὰ νοήματος Δράσεως ποὺ προβάλλει ὁ Ἰούλιος Ἔβολα. Ἡ παροῦσα Ἱστορικὴ Ἐπιταγὴ τῆς Ἀνορθώσεως καὶ Ἐπαναφορᾶς τῶν Ἀρίων Λαῶν εἰς τὴν κοινήν των πρωτογενῆ Ἀφετηρίαν, ἐξ ἧς κάποτε διηκτινίσθησαν.
      7. Πράκτορες τοῦ χώρου διεθνῶς – καὶ παραδείγματα σχετικῶν μου ἐμπειριῶν ἐκ διεθνῶν συνεδρίων.

Σύνδεσμοι τῶν μουσικῶν μου ἐπιλογῶν:

Wagner: “Tristan und Isolde” Prelude and Liebestod / Solti Wiener Philharmoniker (1994 Movie Live)

Μία σχεδὸν ἐξ ἴσου ἀριστοτεχνικὴ ἀπόδοσις τοῦ αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ Furtwängler ἐδῶὅμως ἡ προηγουμένη ὑπὸ τοῦ Georg Solti, κατὰ τὰς λεπτάς της ἀποχρώσεις, εἶναι συγκλονιστική, ἀνυπέρβλητος…

Τὸ β΄ Βαγκνερικὸν μουσικὸν θέμα μου δὲν ἐλήφθη ἐκ τοῦ διαδικτύου, παραθέτω ὅμως μίαν ἄλλην του ἐξαίρετον ἐκτέλεσιν ὑπὸ τοῦ σπουδαίου ἑρμηνευτοῦ τοῦ Βάγκνερ Herbert von Karajan:     RICHARD WAGNER: PARSIFAL (FINALE)

Jörg Hähnel – Nordmännerlied

Jörg Hähnel – Dem deutschen Arbeiter 

På Søen Når Den Skummer Vred

Ἡ ὁμιλία μου εἰς τὸ Συνέδριον Eurorus τῆς Μόσχας τοῦ 2007: THE INNER ROOTS OF A NEW AND REGENERATIVE POLICY

Περὶ τοῦ Φρουρίου Wewelsburg, βλ.  1 καὶ 2