Ένα ακόμη θύμα του Εβραϊκού «κέντρου ερευνών» Σιμόν Βίζενταλ: Ο 97χρονος Ούγγρος Λάζλο Τσάταρι.

«Συνελήφθη και κρατείται ναζί εγκληματίας πολέμου. Ο 97χρονος Ούγγρος Λ. Τσάταρι βαρύνεται με τις δολοφονίες χιλιάδων Εβραίων» διαβάζουμε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ»

«Το τέρας του Κόσιτσε στα χέρια της Δικαιοσύνης. Ο Λάζλο Τσατάρι, ο οποίος βασάνισε και έστειλε στον θάνατο χιλιάδες Εβραίους κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, συνελήφθη σε ηλικία 97 ετών στη Βουδαπέστη» διαβάζουμε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ».

«Εντοπίστηκε ο Ούγγρος ναζί που ευθύνεται για 15.700 θανάτους εβραίων» διαβάζουμε στην Εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ».

Τίποτε από όσα γράφτηκαν δεν έχει έστω και την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα. Βεβαίως στην  σημερινή κατεχόμενη από τον Παγκόσμιο Σιωνισμό Ελλάδα και Ευρώπη, τα Μέσα Μαζικής Εξαπατήσεως έχουν  την δυνατότητα να γράφουν  και να διαδίδουν μαζικά τα πιο αισχρά και ευφάνταστα ψεύδη, για να ελέγχουν με αυτά τις μάζες των… «γκόιμ» όπως αποκαλούν οι Εβραίοι τα έθνη της Ευρώπης.  Ακολουθεί μια σύντομη καταγραφή των πραγματικών  στοιχείων που αφορούν την υπόθεση Τσάταρι σε αντιπαράθεση με τα γελοία ψεύδη τα οποία γράφτηκαν.

Ο Τσάταρι  «εντοπίστηκε»  και  «κρύβονταν»:

Στα Μέσα Μαζικής Εξαπατήσεως διαβάζουμε ότι «εντοπίστηκε» ο Τσάταρι που ήταν «ο πλέον καταζητούμενος ναζί» και ότι «κρύβονταν».

Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ο Τσάταρι ούτε ήταν καταζητούμενος , ούτε κρύβονταν.  Μετά την κατάληψη της Ουγγαρίας από τον Σιωνιστικό Μπολσεβικισμό είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να διαφύγει στον Καναδά, καθώς οι Μπολσεβίκοι τον είχαν καταδικάσει εις θάνατον μαζί με χιλιάδες ακόμη συμπατριώτες του , απλώς και μόνο λόγω των πολιτικών του φρονημάτων.

Κάποιες δεκαετίες αργότερα το Εβραϊκό κέντρο «Σιμόν Βίζενταλ» ξεκίνησε να τον αναζητά, προσφέροντας 25000 δολλάρια σε όποιον δώσει πληροφορίες για το που βρίσκεται.  Το 1997 τον εντόπισαν στον Καναδά. Ενώ ο ίδιος είχε λάβει την Καναδική υπηκοότητα το 1995, το κέντρο Βίζενταλ ζήτησε από την κυβέρνηση του Καναδά την σύλληψή του και την αφαίρεση της Καναδικής υπηκοότητος.  Έτσι ο Τσάταρι  αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον Καναδά και μετακόμισε στην Βουδαπέστη, όπου εδώ και τουλάχιστον 15 έτη ζούσε νόμιμα , δίχως να κρύβεται και με τα πραγματικά του στοιχεία ταυτότητος. Το κέντρο Βίζενταλ αποφάσισε να ασχοληθεί και πάλι μαζί του μόλις πριν από έναν χρόνο,  ζητώντας από την Ουγγρική δικαιοσύνη να συλλάβει τον Τσάταρι.

Η Ουγγρική δικαιοσύνη όμως αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα, καθώς μετά από έρευνες που έγιναν δεν βρέθηκε απολύτως κανένα επιβαρυντικό στοιχείο εναντίον του! Οι μόνες κατηγορίες εναντίον του προέρχονταν από το κέντρο Βίζενταλ και δεν υπήρχε απολύτως τίποτε που να τις τεκμηριώνει.

Το κέντρο Βίζενταλ συνέχισε να παρακολουθεί τον Τσάταρι,  ο οποίος διέμενε σε γνωστή διεύθυνση και κυκλοφορούσε καθημερινά δημόσια και με τα πραγματικά του στοιχεία, πηγαίνοντας για ψώνια αλλά και οδηγώντας το αυτοκίνητό του.  Παρά την προχωρημένη ηλικία του (97 ετών), διατηρούνταν πνευματικά και σωματικά ακμαίος και υγιής.

Όταν το κέντρο Βίζενταλ είδε ότι η Ουγγρική δικαιοσύνη αρνείται να συλλάβει τον Τσάταρι,  εφάρμοσε το σχέδιο των πολιτικών πιέσεων. Φωτογράφισαν τον Τσάταρι ενώ έβγαινε από το διαμέρισμα που διέμενε και δημοσίευσαν τις φωτογραφίες στην Βρετανική εφημερίδα «SUN», παρουσιάζοντάς τον ως «εγκληματία πολέμου» και «δολοφόνο» που «κυκλοφορεί ελεύθερος δημόσια στην Ουγγαρία αλλά η Ουγγρική κυβέρνηση αρνείται να τον συλλάβει».

Κατόπιν ξεκίνησαν να προωθούν και να αναπαράγουν το δημοσίευμα της «SUN» σε χιλιάδες Mέσα Mαζικής Eξαπατήσεως σε κάθε χώρα της γης. Και στην συνέχεια, επικοινώνησαν με την Ουγγρική κυβέρνηση πιέζοντάς την ΝΑ  ΠΑΡΑΚΑΜΨΕΙ ΤΗΝ ΟΥΓΓΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και να διατάξει την σύλληψη του!

Μετά από αυτές τις πιέσεις, ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας , Βίκτορ Ορμπάν, διέταξε να γίνει προσαγωγή και ανάκριση στον Τσάταρι. Η είδηση διοχετεύθηκε σε εκατοντάδες χιλιάδες Μέσα Μαζικής Εξαπατήσεως σε ολόκληρο τον κόσμο και δημοσιεύθηκε με τίτλους όπως αυτούς που παραθέσαμε στην αρχή αυτού του κειμένου και παρουσίαση τέτοια που δεν είχε ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα!

Παρόλα αυτά ο Ούγγρος εισαγγελέας δεν κατάφερε και πάλι να βρει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ενοχοποιητικό στοιχείο εναντίον του Τσάταρι και δήλωσε ότι είναι πιθανότατα αθώος. Έτσι η ποινή που επεβλήθη στον Τσάταρι ήταν απλώς το …να τεθεί για τις επόμενες 30 ημέρες σε κατ’ οίκον περιορισμόν μήπως και μέσα σε αυτό το διάστημα βρεθεί κάποιο στοιχείο!

«Ο Τσάταρι ευθύνεται για 15.700 θανάτους εβραίων»:

Σύμφωνα με τη σύνοψη της υποθέσεως που έδωσαν στην δημοσιότητα οι Ούγγροι εισαγγελείς, ο Τσατάρι ήταν ένας απλός αστυνομικός στην πόλη Κόσιτσε της Σλοβακίας, η οποία είχε προσαρτηθεί το 1938 στην Ουγγαρία του Μίκλος Χόρτι.  Ως ένας απλός αστυνομικός, δεν μπορεί να σχετίζεται με τίποτε από αυτά που τον κατηγορούν. Μόλις τον Μάιο του 1944 διορίστηκε  υπεύθυνος για ένα μικρό του στρατοπέδο συγκέντρωσεως που είχε δημιουργηθεί σε ένα εργοστάσιο τούβλων του Κόσιτσε και το οποίο είχε μέγιστη χωρητικότητα λίγες μόλις εκατοντάδες κρατουμένους, από τους οποίους μάλιστα δεν εκτελέστηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ!

¨Ένα ερώτημα λοιπόν είναι το πώς προέκυψε ο συγκεκριμένος αριθμός 15.700!

15.700 ήταν σύμφωνα με το ίδιο το κέντρο Βίζενταλ ο συνολικός Εβραϊκός πληθυσμός, όχι μόνο της πόλης Κόσιτσε, αλλά ολόκληρης της περιφέρειας στην οποία η πόλη αυτή ανήκε, κατά το 1941! (από τους οποίους μάλιστα οι περισσότεροι επέζησαν κατά την διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου!)

Σύμφωνα όμως με τους Εβραϊκούς ισχυρισμούς  «χιλιάδες Εβραίοι της περιοχής συνελήφθησαν από την τοπική αστυνομία και μεταφέρθηκαν στο Άουσβιτς όπου δολοφονήθηκαν σε θαλάμους αερίων» και άρα «ο Τσάταρι ευθύνεται για τον θάνατό τους διότι εκείνη την περίοδο ήταν αστυνομικός»!

Σε πλήρη αντιδιαστολή όμως με τους παραπάνω ισχυρισμούς, το μόνο έγγραφο που κατάφερε να βρει το κέντρο Βίζενταλ και να καταθέσει στις Ουγγρικές αρχές μέσω του προέδρου του Εφραίμ Ζούροφ , ανέφερε την απέλαση συνολικά …300 εβραίων που κατοικούσαν στο Κόσιτσε! Οι συγκεκριμένοι δεν μεταφέρθησαν στο Άουσβιτς, αλλά στο  Καμενέτσκ-Ποντόλσκ της Ουκρανίας που τότε βρισκόταν υπό Γερμανική κατοχή και μάλιστα αυτή η μεταφορά έγινε το 1941, σε μια περίοδο που ο Τσάταρι ήταν απλώς ένας χαμηλόβαθμος αστυνομικός και άρα δεν θα μπορούσε να έχει την οποιαδήποτε ευθύνη και σχέση με αυτήν την μεταφορά!

«Τα φρικτά βασανιστήρια πριν τον θάνατο»:

Διαβάσαμε επίσης στις πατσαβουροφυλλάδες της Μαζικής εξαπατήσεως που κυκλοφορούν στην χώρα μας, για «φρικτά βασανιστήρια» στα οποία ο «βασανιστής τέρας» Τσάταρι «υπέβαλλε τους Εβραίους πριν να τους οδηγήσει στον θάνατο».

Σύμφωνα με την κατάθεση του ίδιου του κέντρου Βίζενταλ στις Ουγγρικές αρχές τα «φρικτά» αυτά «βασανιστήρια» ήταν τα παρακάτω:

1) Ο Τσάταρι μιλούσε απαξιωτικά σε κάποιους Εβραίους , όπως αναφέρουν τα …αρχεία του κέντρου Βίζενταλ!

2) Σύμφωνα  πάλι με το κέντρο Βίζενταλ,  μια φορά, η τοπική αστυνομία μετέφερε με βαγόνι τραίνου 80 συνολικά Εβραίους. Χαρακτηρίζουν τον αριθμό αυτόν  μεγάλο  και ότι έγινε αιτία οι Εβραίοι να ταλαιπωρηθούν! (πάντως ο αριθμός τους είναι  μικρότερος από όσους βρίσκουμε συχνά στοιβαγμένους σε διαδρομές των αστικών λεωφορείων των Αθηνών, δεδομένου ότι και το μέγεθος του λεωφορείου είναι μικρότερο από αυτό που είχαν τα βαγόνια των τραίνων!)

Σύμφωνα λοιπόν με το κέντρο Βίζενταλ, κατά την διάρκεια της μεταφοράς, ένας (μεμονωμένος) από τους Εβραίους ζήτησε από τον Τσάταρι να…ανοίξει τρύπες στα τοιχώματα του βαγονιού , γιατί ο ίδιος  ήθελε να …παίρνει περισσότερο αέρα! Το … «έγκλημα πολέμου» του «βασανιστή» «τέρατος» Τσάταρι ήταν ότι απλώς…αρνήθηκε, καθώς τα τοιχώματα του βαγονιού ήταν μεταλλικά και δεν ήταν εφικτό να ανοίξει τρύπες αλλά και το βαγόνι ήταν …χωρίς οροφή και άρα έμπαινε ήδη αρκετός αέρας!

3) Σύμφωνα επίσης με τα αρχεία του κέντρου Βίζενταλ, κάποιοι Εβραίοι της περιοχής είχαν αναφέρει ότι ο Τσάταρι ως αστυνομικός, «απειλουσε και προσέβαλλε εβραίες γυναίκες με το  μαστίγιο που είχε για να ελέγχει τα σκυλιά της αστυνομίας»!

Πέραν όμως από τα…αρχεία του κέντρου Βίζενταλ, η εξαντλητική έρευνα της Ουγγρικής δικαιοσύνης δεν κατάφερε να βρει οποιαδήποτε πηγή που να μπορεί να τεκμηριώσει ούτε καν τα παραπάνω.

Το να αποκαλούνται αυτά ως «βασανιστήρια» και «εγκλήματα πολέμου» ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια της απόλυτης γελοιότητος και παράνοιας, την ίδια στιγμή μάλιστα που oi Σιωνιστές διαπράττουν καθημερινά πραγματικά εγκλήματα πολέμου, όπως αυτά που μπορείτε να δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες:





-Ο μύθος του «Ολοκαυτώματος».

Ο μύθος του Ολοκαυτώματος κατασκευάστηκε και συνεχίζει να διαδίδεται για να μπορούν πίσω από αυτόν να κρύβονται τα εγκλήματα του Παγκόσμιου Σιωνισμού  και για να αποτελεί  κάποιας μορφής «ηθικό» άλλοθι για αυτά. Σύμφωνα με τον μύθο αυτόν ,  6 εκατομμύρια Εβραίοι δολοφονήθηκαν και εξοντώθηκαν στην Ευρώπη κατά την περίοδο 1940-1945. Ο αριθμός προέρχεται από την Εβραϊκή Ταλμουδική παράδοση και την Εβραϊκή αριθμολογία που συσχετίζει αριθμούς με συγκεκριμένα συμβολικά νοήματα.    Η συμβολική αριθμολογική ερμηνεία του αριθμού 6 εκατομμύρια για τους Εβραίους είναι “πλήθος ανθρώπων που κινδυνεύει να χαθεί ή να εξαφανιστεί” και έτσι μέσω της παραδόσεώς τους, οι Εβραίοι, όποτε θέλουν να δηλώσουν ότι κάποιο πλήθος κινδυνεύει ή κινδύνευε, το υποδηλώνουν με τον Ταλμουδικό αριθμό που το συμβολίζει και αντιστοιχεί στην Ταλμουδική αρχιερατική προφητεία : 6 εκατομμύρια.  Οι εβραίοι  προσπαθούν να  εμφανίζουν πάντοτε τα όσα προέρχονται από την παράδοσή τους ως πραγματικότητα.  Ο αριθμός αυτός όμως, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, όπως δηλώνουν πλέον εκατοντάδες διακεκριμένοι ιστορικοί και μελετητές της περιόδου.

“Θα επιστρέψετε, εκτός από 6 εκατομμύρια”

– Αρχιερατική προφητεία, Ταλμούδ 11:30,31 [Σύμφωνα με το Ταλμούδ ο Θεός ζήτησε από τους εβραίους μία προσφορά-θυσία 6 εκατομμυρίων προκειμένου να τους επιτρέψει να γυρίσουν στη Γή της Επαγγελίας]

“Ο Θεός είπε: Μα πως θα μπορούσα να ξεχάσω τα θύματα που κάηκαν; Ο Rabbi Tanchum, ο γιός του Chanilia είπε: Την ώρα που οι Hananja, Misael και Asarja βγήκαν από τους φούρνους, όλος ο κόσμος ενώθηκε για να χτυπήσει στο πρόσωπο τους εχθρούς του Ισραήλ”
– Ταλμούδ, εκδ. Goldmann Publishers, Μόναχο 1980, σελίδες 138, 225

Εμφανίσεις του “μαγικού” αριθμού των 6 εκατομμυρίων [αποσπάσματα από άρθρα της (εβραϊκής, βεβαίως, ιδιοκτησίας) εφημερίδας New York Times, έτη 1900-1920:

7 Μαϊου 1920: “Jewish war sufferers in Central and Eastern Europe,
where six million face horrifying conditions of famine, disease
and death” (Οι εβραίοι που υπέφεραν από το πόλεμο στη Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, ήταν 6 εκατομμύρια, αντιμετωπίζοντας τρομακτικές συνθήκες πείνας, αρρώστιας και θανάτου)

5 Μαϊου 1920: “[T]o save six million men and women in Eastern
Europe from extermination by hunger and disease.” (να σωθούν 6 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες στην Ανατολική Ευρώπη από την εξόντωση από την πείνα και την αρρώστια)

5 Μαϊου 1920: “Six million starving, fever-stricken sufferers in
war-torn Europe appeal to us.” (6 εκατομμύρια πεινασμένοι, χτυπημένοι από τον πυρετό στην εμπόλεμη Ευρώπη κάνουν έκκληση σ’ εμάς)

3 Μαϊου 1920: “Your help is needed to save the lives of six million
people in Eastern and Central Europe.” (Η βοήθειά σας είναι απαραίτητη για να σωθούν οι ζωές 6 εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη)

2 Μαϊου 1920: “…Six million human beings, without food, shelter,
clothing or medical treatment” (…6 εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς φαγητό, στέγη, ρουχισμό ή φαρμακευτική αγωγή)

1 Μαϊου 1920: “But the lives of six million human beings are waiting
for an answer” (Αλλά οι ζωές 6 εκατομμυρίων ανθρώπων περιμένουν μία απάντηση)

12 Νοεμβρίου 1919: “tragically unbelievable poverty, starvation
and disease about six million souls, or half the Jewish population of
the Earth…a million children and five million parents and elders.” (τραγικά απίστευτη φτώχεια, πείνα και αρρώστια για 6 εκατομμύρια ψυχές, ή τον μισό εβραϊκό πληθυσμό της γής…1 εκατομμύριο παιδιά και 5 εκατομμύρια γονείς και ηλικιωμένοι)

10 Αυγούστου 1917: “Germans Let Jews Die. Women and Children in
Warsaw Starving to Death…Jewish mothers, mothers of mercy,
feel happy to see their nursing babies die; at least they are through
with their suffering.” (Οι Γερμανοί αφήνουν τους εβραίους να πεθάνουν. Γυναίκες και παιδιά στην Βαρσοβία πεθαίνουν της πείνας…Εβραίες μητέρες, μητέρες για λύπηση, νιώθουν χαρά να βλέπουν τα άρρωστα μωρά τους να πεθαίνουν. Τουλάχιστον σταματάνε να υποφέρουν)

14 Ιανουαρίου 1915: “In the world today there are about 13 million Jews,of whom more than six million are in the heart of the war zone; Jews,whose lives are at stake and who today are subjected to
every manner of suffering and sorrow…” (Στον κόσμο σήμερα υπάρχουν περίπου 13 εκατομμύρια εβραίοι, εκ των οποίων περισσότερα από 6 εκατομμύρια είναι στην καρδιά των πολεμικών επιχειρήσεων. Εβραίοι, των οποίων οι ζωές βρίσκονται σε κίνδυνο και που σήμερα είναι εκτεθειμένοι σε κάθε λογής κακουχία…)

Αλλά για να πάμε και λίγα χρόνια πιό πίσω, στα 1900, όπου ο ραββίνος Stephen Wise είχε κάνει την ακόλουθη δήλωση για τις εβραϊκές φιλανθρωπικές οργανώσεις των Η.Π.Α.:

“There are six million living, bleeding, suffering arguments in favor of Zionism” (Υπάρχουν 6 εκατομμύρια ζωντανά, επίκαιρα, ουσιώδη επιχειρήματα προς όφελος του Σιωνισμού)