O κόσμος αυτός,ο δικός μας εν ολίγοις κόσμος,έχει σαφώς διάφορες περιόδους.Λαμπρές αλλά και σκοτεινές.Λαμπρές υπό το κριτήριο της προαγωγής του πνεύματος και των αξιών.Όποιες ιστορικές περίοδοι προήγον ιδέες και συνεπαγόμενες αξίες ευτυχίας και δικαιοσύνης θεωρήθηκαν λαμπρές περίοδοι.Οι αντίθετες που προχώρησαν συμφέροντα και πράξεις λίγων,αμφίβολης αιτίας και σκοπού, χαρακτηρίσθηκαν σκοτεινές περίοδοι.Μια τέτοια εξόχως σκοτεινή και βάρβαρη περίοδος ήταν αυτή της αποικιοκρατίας.Σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε ότι τελείωσε το 1918 μαζί με το πέρας του Α΄Παγκοσμίου πολέμου,αλλά και κάποιες δεκαετίες μετά και το πέρας του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου(Βόρειες Αφρικανικές χώρες).Θα πρέπει όμως να συγκρίνουμε την έννοια της ανθρώπινης αξιολόγησης στην προαποικιοκρατική Ευρώπη αλλά και στην μεταποικιοκρατική Ευρώπη.Στην πρώτη οι αφρικανοί και οι ασιάτες ήταν κάτι σαν πράγμα,σαν ζώο.Ξαφνικά στην δεύτερη Ευρώπη οι ίδιοι άνθρωποι μεταμορφώθηκαν σε ισότιμους ευρωπαίους πολίτες.Aυτό αναμφίβολα χρήζει περαιτέρω έρευνας.Αν αρχίσουμε από τα οικονομικά αίτια θα σταθούμε οπωσδήποτε στις αναλύσεις του Μάρξ.Ο γερμανοεβραίος φιλόσοφος θεώρησε ξεκάθαρα ότι η αποικιοκρατία είναι ένα φαινόμενο που αναδεικνύει τον ιμπεριαλισμό στο πολιτικό επίπεδο και τον καπιταλισμό στον οικονομικό τομέα.Η αποικιοκρατία ή ο ύστερος ανεπτυγμένος καπιταλισμός έδωσε το δικαίωμα στις αναδυόμενες βιομηχανικές χώρες της δύσης να εύρουν ευρείες αγορές και άπειρο φθηνό εργατικό δυναμικό.Σε αυτή την χρονική περίοδο(16ος αι έως την πτώση της σοβιετικής ένωσης χονδρικά)οι γηγενείς κάτοικοι των αποικιών θεωρούνται ζώα ή τουλάχιστον μηχανές παραγωγής αγαθών για τους ανθρώπους των βιομηχανικών χωρών,για τους καπιταλιστές που αργά αλλά σταθερά αναλαμβάνουν τα ηνία αυτού του κόσμου.Ας ασχοληθούμε με τους Άγγλους εμπόρους στα χρόνια της αποικιοκρατίας ,οι οποίοι τολμούσαν τώρα να ανοιχθούν στις παγκόσμιες αγορές ,μιάς και η χώρα ήταν αναγκασμένη να ακολουθήσει ενεργό αποικιοκρατική πολιτική.Οι χώρες λοιπόν οι οποίες μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο ψήφισαν π.χ την Ευρωπαϊκή συνθήκη Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα ή αλλοιώς τη συνθήκη των Παρισίων,στην οποία έξι ευρωπαϊκά κράτη συμφώνησαν να αναπτυχθούν από κοινού,οραματιζόμενοι κατά συγκινητικό τρόπο μία νέα Ευρώπη,αυτές οι ίδιες χώρες λίγα χρόνια πρίν αλληλοσκοτώνονταν στο γήπεδο της διεθνούς αποικιοκρατίας προσπαθώντας να κυριαρχήσουν στις οργανικές αλλά και ανόργανες πηγές του πλανήτη.Οι Γάλλοι στην Αλγερία,οι Άγγλοι στην Αίγυπτο και στο Σουδάν,οι Βέλγοι στο Κογκό,οι Γερμανοί στην Ανατολική Αφρική.Είμαστε στις απαρχές του 19ου αι,τότε που οι χώρες της μετέπειτα Ευρωπαϊκής Ένωσης το έβλεπαν το όλο θέμα διαφορετικά και η μία ήθελε να κατασπαράξει την άλλη.Σε αυτή την εποχή λοιπόν ο Νέβιλ Τσάμπερλαιν ,βρεττανός πρωθυπουργός από το 1937-40 δήλωνε(η δήλωση έγινε το 1895 έπειτα από ένα ταξείδι στον Καναδά): «Ναι,πιστεύω σε αυτή την Αγγλοσαξωνική φυλή ,την πιο μεγάλη από όλες τις φυλές που κυριάρχησαν ποτέ στον κόσμο».Σήμερα βέβαια στην Αγγλία τέτοιες δηλώσεις διά ροπάλου απαγορεύονται.Ειδικά στον πολεμο των Μπόερς αυτή η πίστη του Βρεττανού πολιτικού έγινε πράξη με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο.Λέγεται ότι σε αυτόν τον πόλεμο «ανακαλύφθηκαν»και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης νέου τύπου.Σήμερα βέβαια η Αγγλία προσυπογράφει πλήρως τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων και θεωρεί κάθε ιδεολογία περί ανωτερότητας φυλής ρατσιστική και απαράδεκτη.
Οι μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις πρίν τους Παγκοσμίους πολέμους,οι οποίοι καθόρισαν το μοίρασμα του πλανήτη,οι οποίοι έβαλαν σειρά στο ποιοι θα είναι οι αφέντες νικητές και τελείωσαν όλα,σκοτώνονταν κανονικά με επιχειρήματα που σήμερα απορρίπτουν φαρισαϊκά μετά βδελυγμίας.Σκοτώνονταν λέγοντας ότι εμείς οι τάδε είμαστε η ανώτερη φυλή που μας ανήκει ο κόσμος.Ναι η Αγγλία,η Γαλλία και αι λοιπαί δημοκρατικαί δυνάμεις που χτίζουν το σημερινό κόσμο της ανθρωπιάς,της πολυπολιτισμικότητας και της αντιρατσιστικής υστερίας.Ο Ζύλ Φερύ ως υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας ανεφώνησε τα εξής στην Γαλλική Βουλή(1885): «Από οικονομική άποψη τι χρειάζονται οι αποικίες;Αρχικά προσφέρουν ένα άσυλο και εργασία στους κατοίκους των φτωχών χωρών…αλλά υπάρχει και ένας δεύτερος λόγος….πρέπει να πούμε καθαρά ότι οι ανώτεροι φυλετικά λαοί έχουν καθήκον απέναντι στους κατώτερους λαούς να τους εκπολιτίσουν(!!!)».Ναι,βέβαια,οι προκάτοχοι ,οι άμεσοι προκάτοχοι του Σαρκοζί στα Ηλύσια Πεδία ήσαν ρατσισταί και φυλετισταί.Σήμερα απεχθάνονται μετά βδελυγμίας αυτές τις θεωρίες διότι σήμερα βιώνουμε τον αιώνα του ανθρωπισμού;Όχι βέβαια.Απλά εις την εποχή του αποικιοκρατισμού οι πολιτικοί των διαφόρων κρατών έλεγαν ευθέως την αλήθεια διότι ήταν εποχή όπλων,ήταν εποχή που επεβάλετο το δίκαιο με την σιδηρά πυγμή και δεν εφοβούντο να ειπούν τις προαιώνιες αλήθειες που ανέθρεψαν τα κράτη ,τα έθνη και τις φυλές που τα γέννησαν.Σήμερα που μυστικά διά της τεχνολογίας και της οικονομίας ελέγχονται όλα, δεν χρειάζεται να χαλάνε και τη ζαχαρένια τους.Ο μασονοδιαφωτιστικός ανθρωπισμός ως βούτυρο έχει επικαλύψει όλα τα αίσχη των νικητριών δυνάμεων που κυριαρχούν στον κόσμο,οι οποίες είναι τόσο απάνθρωπες και αποικιοκρατικές στο μυαλό, ώστε έχουν καταφέρει να καταστήσουν τον κόσμο όλο μία αποικία πουλώντας παραμύθια ανθρωπισμού μόνο και μόνο για να τον ξεγελούν.Σήμερα επειδή έχουν κυριαρχήσει στον μαζάνθρωπο δεν χρειάζεται να πούν αλήθειες,τον εξουσιάζουν δίνοντάς του την ψευδαίσθηση ότι μέσα στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας των υπολογιστών είναι κάτι.Ούτε οι εξουσιαστές γίνονται κακοί σαν τον Φερύ ,ούτε και οι δούλοι εξανίστανται.Η παράδοση του κόσμου στους τοκογλύφους και η εξαγορά όλων των συνειδήσεων φέρει τους διαδόχους του Φερύ σε μία πολύ ευχάριστη θέση.Φαίνονται άνθρωποι διότι δεν χρειάζεται να αποκαλύψουν την κτηνώδη φύση τους.Εξουσιάζουν άνετα τους μαζανθρώπους και προωθούν τέλεια τα σχέδιά τους.Εάν οι Γάλλοι χρειάσθηκαν όπλα ενάντια στους Αλγερινούς, σήμερα με τα ευρώ τους ενίκησαν εις την στιγμήν.
Η απάνθρωπος βάση και θεώρηση των ευρωπαϊκών δυνάμεων απέναντι στους παλαιούς αποικιοκρατούμενους δεν άλλαξε.Η πίστη των ευρωπαϊκών κρατών σήμερα,ναι σήμερα, στην ανωτερότητα της ανά κράτος φυλής τους είναι δεδομένη.Ήδη μόλις πρόσφατα ο υπουργός εσωτερικών του Σαρκοζί Κλόντ Γκεάν δήλωσε ότι ο Γαλλικός πολιτισμός είναι ανώτερος του Ισλάμ.Ο ίδιος ο Γάλλος πρόεδρος σε επεισόδια με μετανάστες είχε χαρακτηρίσει αλήτες πολλούς από αυτούς.
Γιατί όμως ενσωμάτωσαν τους αποικιοκρατούμενους στο σύγχρονο παγκόσμιο γίγνεσθαι παραδίδοντας μαθήματα πολυπολιτισμικότητας και ανθρωπισμού; Μήπως πραγματικά απεκήρυξαν τις ρατσιστικές θεωρίες τους του παρελθοντος;Μα εάν είχαν κάνει ένα τέτοιο «πανανθρώπινο γύρισμα»αυτό θα απεδεικνύετο και από άλλα γεγονότα, τα οποία όμως δυστυχώς δεν επισυμβαίνουν. Π.χ ήδη θα είχαν δημιουργήσει μία Ευρώπη ευτυχίας,ένα κόσμο όπου όλοι θα ζούσαν ευτυχισμένοι στον κόσμο της ύλης που οι νικητές του Β΄Παγκοσμίου πολέμου δημιούργησαν.
Η αλήθεια πολύ απλά είναι ότι οι αποικιοκρατούμενοι λαοί θεωρούνται και σήμερα δούλοι και σκλάβοι από τους εσαεί αποικιοκράτες.Απλά αυτό που άλλαξε είναι ο σκοπός εκμετάλλευσης.Σήμερα πλέον οι μεγάλες δυνάμεις εξουσιάζουν χωρίς όπλα και αλυσίδες.Με το χρήμα,την ύλη και την τεχνολογία.Προκειμένου να αποβλακώσουν τους πάντες και τα πάντα ,ανακατεύουν χωρίς ουσιώδη συγκρητισμό τους πολιτισμούς δημιουργώντας ένα σαλατοποιημένο πλανήτη, που δεν ξέρει η δεξιά του τι ποιεί η αριστερά του.Οι παλαιοί αποικιοκρατούμενοι ελεύθεροι τώρα αλλά πάντα δούλοι χρησιμοποιούνται στο να υπηρετούν το πιο τρισάθλιο σχέδιο των εξουσιαστών,των εφήμερων εξουσιαστών αυτού του κόσμου.Αφήνουν τις πατρίδες τους –διότι οι αποικιοκράτες τους διώχνουν-οδεύουν προς τη δύση –η οποία πνέει τα λοίσθια αλλά λόγω της μαζοποίησης είναι δέλεαρ γι’ αυτούς που στην πατρίδα τους έχουν σκληρό κράτος-και με αυτό τον τρόπο υπηρετούν τους αφέντες τους, οι οποίοι τώρα τους χρησιμοποιούν ως δούλους χωρίς αλυσίδες.Μαζοποιούν και μαζοποιούνται,αφήνουν τις πατρίδες τους στο έλεος των αποικιοκρατών,υποβαθμίζουν κάθε έννοια πολιτιστικής διαλεκτικής,κάθε έννοια σωστής συνάντησης των πολιτισμών,υποβαθμίζουν την ζωή ανακατεύοντας ασύμβατα πράγματα που δεν οδηγούν σε κανένα πολιτιστικό συμπέρασμα.
Το παράδειγμα της Νιγηρίας αν μη τι άλλο είναι ενδεικτικότατο.Η Νιγηρία λοιπόν αποτελεί την πολυπληθέστερη Αφρικανική χώρα αλλά και τη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα της μαύρης ηπείρου.Η πρόσφατη ξαφνική απόφαση της κυβέρνησης να σταματήσει τις επιδοτήσεις καυσίμων,πράξη που εξαθλιώνει ακόμη περισσότερο τον πληθυσμό, έχει να κάνει με το σκοτεινό παιχνίδι που παίζει στην χώρα αυτή – ποιος άλλος,το ΔΝΤ.
Συγκεκριμένα η Νιγηρία παράγει ελαφρύ αργό πετρέλαιο υψηλής ποιότητας και είναι η 12η πετρελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο.Είναι μάλιστα η 5η προμηθεύτρια των ΗΠΑ.Παρά τον αναφερόμενο πλούτο της είναι πάμφτωχη χώρα για τους γηγενείς κατοίκους της, μιάς και το πετρέλαιό της το εκμεταλλεύονται οι αγγλοαμερικανικές εταιρείες Shell,Mobil,Chevron,Texaco κ.ο.κ.Οι Νιγηριανοί συρρέουν στην Ελλάδα διότι η χώρα τους έχει ξεπουληθεί στους ες αεί αποικιοκράτες της οι οποίοι εκμεταλλεύονται τα πάντα εκεί.Η κυβέρνηση μάλιστα της Νιγηρίας τόσο έχει ξεπουλήσει τα πάντα στους ξένους αφέντες ώστε εισάγει βενζίνη(!!!).
Αναμφίβολα αυτός ο κόσμος γεννήθηκε από τις στάχτες του χαμένου στην Ευρώπη του 16ου αι.περίπου ΑρχαιοΕλληνικού και βυζαντινού πολιτισμού.Οι έννοιες άνθρωπος,θεός,φύση επαναπροσδιορίσθηκαν και η δυναμική τους ξανατέθηκε στο τραπέζι των ισχυρών αστών που γεννήθηκαν μέσα από την ανάπτυξη της βιομηχανικής επανάστασης, η οποία εγκαθιστούσε πολλές νέες δυνατότητες στους νέους δυνάστες αυτού του κόσμου.Στην πιο κορυφαία μεταιχμιακή στιγμή της παγκόσμιας φιλοσοφίας ο Πλωτίνος συνάντησε τους πατέρες της χριστιανικής ιουδαΐζουσας θεολογίας,χαράσσοντας ως άλλος Ηρακλής δύο δρόμους για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό του.Ο ένας δρόμος προς το Έν ήταν ο δρόμος που ωραία θα συνόψιζε τις φιλοσοφικές ενθυμήσεις του ανθρώπου και θα οδηγούσε την οικουμένη προς την μεγάλη επιστροφή στο όντως Επέκεινα.Ο άλλος δρόμος του ιαχβέ και των χριστιανών εκπροσώπων του οδηγούσε σε μία σύγχρονη επί της γής δυναστεία ,η οποία χρειάσθηκε τα πλήθη των χριστιανών προκειμένου να κυβερνηθεί.Επειδή οι ιουδαίοι και οι χριστιανοί δεν επαρκούσαν, ο ιουδαϊσμός έφτιαξε και τρίτο παρακλάδι, τον μωαμεθανισμό, προκειμένου όλος ο γνωστός τουλάχιστον κόσμος να ελεγχθεί πλήρως.Οι Ελληνικοί όροι Ιδέα,φύση και άνθρωπος αντιστράφηκαν κατά οικτρό και απαίσιο τρόπο από τους ιουδαίζοντες φιλοσόφους και μετέπειτα αστούς ώστε να αποκοπούν από τις Πλωτινικές και εν γένει τις οντολογικές τους καταβολές.
Ας το προσέξουμε λίγο.Η ιδέα(από το ελληνικό οράω-ώ)δεν σημαίνει πλέον θέαση του ήδη υπάρχοντος αλλά σταδιακά απλά εμπεριέχει κατά χυδαία εμπειρικό τρόπο χρηστικές συλλήψεις του ανθρώπου μέσα στο περιορισμένο περιβάλλον που θα εγκιβωτισθεί στο σιωνιστικά θεμελιωμένο ευρωπαϊκό περίγραμμα.Η φύση του ανθρώπου δεν αποτελεί σύνολο ανωτέρων ιδιοτήτων του οντολογικού ανθρώπου, απεναντίας υποδηλώνει τον μερικό άνθρωπο και το περιορισμένο περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει: σήμερα πλέον η φύση είναι ο δρόμος από το σπίτι μας στη δουλειά,στον παιδότοπο των παιδιών και πάλι πίσω.Ο άνθρωπος από σύνολο δυνάμεων κατάντησε ένα μαζικό σύνολο από σάρκα,ευρώ και κόκκαλα που απλά θέλουν τροφή.
Κατά τη διάρκεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας οι χριστιανοί κυβέρνησαν τον κόσμο όπου ο Ελληνικός λόγος είχε ξυπνήσει τα πλήθη.Όπου ο Λόγος των Ελλήνων δεν είχε φθάσει δημιουργήθηκε το παρακλάδι του χριστιανισμού, ο μωαμεθανισμός.Η πηγή είναι η ίδια και μέσα από τις αιρέσεις η απόσταση ανάμεσα σε χριστιανισμό και μωαμεθανισμό μειώθηκε.Σε καθαρά δογματικό επίπεδο και οι δύο αυτές θρησκείες παραδέχονται μόνο τον παρόντα κόσμο, ό,τι είναι ενάντια στον αυθαίρετο εξ αποκαλύψεως (ανεξερεύνητης) θεό τους είναι αμαρτία,ο άνθρωπος προσδιορίζεται ως πεπερασμένο ον ενάντια σε κάθε οντολογική του θεώρηση.Οι κόπτες στην Αίγυπτο, ως χριστιανοί δεχόμενοι μόνο την ανθρώπινη φύση του Ιησού, έστρωσαν το έδαφος στους μουσουλμάνους για τους οποίους ο Χριστός είναι μόνο προφήτης.Ο αλλάχ έφθασε και στην ευρώπη μπερδεμένος με τον θεό των χριστιανών και των εβραίων.Το filioque κατέστησε τον θεό αφηρημένο μέγεθος σε τέτοιο βαθμό, ώστε πλέον οι άνθρωποι δέχθηκαν ένα θεό αόρατο δυνάστη με επίγειους ελεγκτές.Ο κόσμος στο πέρας του βυζαντίου είχε γίνει συγκεκριμένη φυλακή.Μέσα από τις τρείς θρησκείες-παρακλάδια του ιουδαϊσμού,τα όρια του κόσμου άρχιζαν από τον θεό και τελείωναν σε αυτόν.Το άπειρο Όν του Παρμενίδου,η φράση του ότι το Είναι είναι η νόησή μας ελησμονήθη.Μόνον οι φωτισμένοι αυτού του κόσμου την ενθυμούνται μέχρι την επαναφορά τους.ΟΙ λαοί έμαθαν να “σκέφτονται” με τον ίδιο, τεχνητά ομογενοποιημένο τρόπο.Ο μωαμεθανός της Αραβίας και ο χριστιανός της Ρώμης συναντιόντουσαν στο ότι ο θεός για να μας αγαπάει πρέπει να είμαστε καλοί και όχι κακοί άνθρωποι.Απέναντι στον θεό ο κόσμος ενώθηκε ,όχι πλέον απέναντι στο άπειρο Πλωτινικό Έν, που η πύλη του είναι το Όν.
Το επόμενο βήμα έγινε μέσα από την Μεταρρύθμιση ,την Αναγέννηση,τον Διαφωτισμό και την βιομηχανική επανάσταση.Η μεταρρύθμιση έθεσε το άτομο απέναντι στον θεό των ιουδαίων.Ο άνθρωπος προσδιορίσθηκε για πρώτη φορά απέναντι σε σταθερό σημείο συγκεκριμένης αναφοράς, δηλ. του Ιαχβέ των ιουδαΙκών γραφών, άρα κατήντησε προσδιορίσιμο και προβλέψιμο προϊόν.Η αναγέννηση τον ένωσε με τον λόγο των Αρχαίων, διότι από κάπου έπρεπε να λάβει τροφή και ο διαφωτισμός έκανε την μεγάλη μετατροπή από τη θεολογία προς την πολιτική. Πράγματι, η γαλλική επανάσταση μετήλλαξε ό,τι το θεολογικό σε πολιτικό.Ο θεός έγινε ο πρόεδρος του κράτους,ο περιιούσιος λαός έγινε ο αστός και μετέπειτα το προλεταριάτο-ενώ για το έθνος οι φωτισμένοι ως όλον εποικίζουν τη νέα πραγματικότητα ενός νέου ολοκλήρου κόσμου-οι ιδέες των αμαρτωλών μετεξελίχθηκαν σε ανταλλάξιμο χρήμα,η αμαρτία έγινε η έλλειψη αυτού του χρήματος –θεολογικά αμαρτωλός είναι όποιος είναι ενδεής των χριστιανικών και άλλων ιδεών.Μέσα από τη βιομηχανική επανάσταση οι αστοί που ήλεγξαν το χρήμα-όπως οι ιουδαίοι θεολόγοι ήλεγχαν τις ιδέες-κυβέρνησαν τον ήδη ενωμένο θεολογικά και αδύναμο κόσμο.Οι φωτισμένοι οντολόγοι της Ανατολής,ο Ζαρατούστρα και οι φωτισμένοι του νέου κόσμου εξαφανίσθηκαν ως οντικοί απεσταλμένοι-μόνον οι σεβάσμιοι της παρούσης διαστάσεως επεβίωσαν-αν και δεν συμφωνώ σε όλα μαζί του, ποιος ποτέ συζήτησε για τον Στίρνερ;
Οι αστοί χαρούμενοι για την γρήγορη επικυριαρχία τους εξασφάλισαν τον επίγειο παράδεισο ,έπρεπε όμως να κάνουν το κόλπο του Αδάμ και της Εύας.Οι προλετάριοι του μάρξ έφαγαν το μήλο και πετάχθηκαν έξω από τον παράδεισο.Όσο κινδυνεύει ο ιαχβέ από τον αδάμ και την εύα ,κινδυνεύει και ο σύγχρονος αστός από τους προλετάριους.Είναι το ίδιο,οντικές περιττότητες ενός κόσμου ανύπαρκτου μπροστά στην οντική εσωτερικότητα.
Δυστυχώς μπορούμε να προβλέψουμε και το μέλλον,ακολουθώντας τους ίππους του Παρμενίδου.Η γη ως μάζα ανθρώπων και πραγμάτων θα κυβερνηθεί από αυτούς που την έφθασαν έως εδώ. Όταν η ενέργεια που το ον έχει διαθέσει για τον πλανήτη μας εξαντληθεί, το Είναι ενός άλλου κόσμου -κρυμμένου ωστόσο τώρα μέσα στην γή- θα ανατείλει. Ούτως ή άλλως οι έποικοί του είναι έτοιμοι για τον νέο πλανήτη.
Β.Δ.Μ.