Αλλάξαμε όμως τον τίτλο του δημοσιεύματος, που ήταν: “To Πακιστάν στις ακτές του Αιγαίου”. Διότι το Πακιστάν δεν βρίσκεται πλέον μόνο στις ακτές του Αιγαίου, στην πραγματικότητα έχει εποικίσει όλα τα νησιά του Αιγαίου… Μάλιστα σε μικρά νησιά στρατηγικής σημασίας, όπως το Αγαθονήσι, οι Πακιστανοί έποικοι είναι πλέον περισσότεροι από τους ντόπιους Έλληνες κατοίκους. Εκατοντάδες χιλιάδες τριτοκοσμικοί μουσουλμάνοι έποικοι εύκολα θα αξιοποιηθούν από την Τουρκία (ένα μουσουλμανικό κράτος στο οποίο μάλιστα σήμερα κυριαρχούν πολιτικά κόμματα με έντονες αναφορές στο Ισλάμ) σε μια ενδεχόμενη ελληνοτουρκική στρατιωτική σύγκρουση, ώστε να λειτουργήσουν ως “πέμπτη φάλαγγα” για την κατάληψη των νησιών του Αιγαίου και όχι μόνο αυτών. Αυτός είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους το Τούρκικο κράτος προωθεί με κάθε τρόπο τον εποικισμό της Ελλάδος από τριτοκοσμικούς, βρίσκοντας μάλιστα ως κυριότερους αρωγούς στην προσπάθειά του τους “Έλληνες” πολιτικούς και κάθε είδους οργανώσεις , ομάδες και συμμορίες “αντιρατσιστών”, αρκετές από αυτές μάλιστα εμφανιζόμενες ως “Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις” χρηματοδοτούνται επίσημα από τον ίδιο τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά και από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσεως για το “ανθρωπιστικό” τους έργο. Στον μεγάλο “ακήρυχτο πόλεμο” η Τουρκία δεν μένει στους εμπρησμούς Ελληνικών δασών. Γνωρίζει απόλυτα την τεράστια στρατηγική σημασία των τριτοκοσμικών ισλαμιστών , αλλά και την τεράστια συμμετοχή τους στην καταστροφή του βιοτικού επιπέδου της χώρας μας, μέσα από την τεράστια αύξηση της ανεργίας με την κατάληψη θέσεων εργασίας, την προώθηση της φθηνής ανασφάλιστης εργασίας, το παράνομο εμπόριο , την εξαγωγή συναλλάγματος , την πολιτιστική αλλοίωση προς τα πρότυπα ενός τριτοκοσμικού “οριενταλισμού”, την εγκληματικότητα.
Το Πακιστάν πλέον δεν βρίσκεται μόνο “στις ακτές του Αιγαίου”, αλλά και στην Θράκη και στην Μακεδονία και τη Ήπειρο και στο κέντρο της Αθήνας και στις ακτές του Ιονίου, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η παρακάτω φωτογραφία προέρχεται από την Ολλανδία. Τα πλακάτ που κρατούν οι τριτοκοσμικοί γράφουν : “Σαρία για τους Ολλανδούς” και “Τo Ισλάμ θα κυριαρχήσει σε ολόκληρη την Γη”.
H Τουρκοπακιστανική στρατιωτική συνεργασία.
Η πρόσφατη πτώση του τουρκικού εκπαιδευτικού T-37C με την απώλεια του πακιστανού εκπαιδευτή έφερε στην επιφάνεια αυτό που στον χώρο της άμυνας είναι κοινό μυστικό εδώ και πολλά χρόνια, δηλαδή την στενή τουρκο-πακιστανική συνεργασία στον τομέα της άμυνας.
Η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Πακιστάν και Τουρκία ξεκινά πολλά χρόνια πριν από τα μέσα σχεδόν την δεκαετίας του 1980 όταν η Τουρκία προσπαθούσε να αποκτήσει πυρηνική τεχνολογία σε συνεργασία με το Πακιστάν. Παρά το γεγονός ότι από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 οι δύο χώρες είχαν αναπτύξει στενές σχέσεις στον στρατιωτικό τομέα η συνεργασία τους αναβαθμίζονται ριζικά στα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας όταν η Τουρκία ξεκινά το πρόγραμμα για την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων.
Σε συνεργασία με το Πακιστάν και την Κίνα οι Τούρκοι θέτουν τα θεμέλια για την δημιουργία της κατάλληλης υποδομής για την υλοποίηση αυτού του φιλόδοξου προγράμματος. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας που υλοποιήθηκε μέσω της αποστολής Τούρκων τεχνικών υπό καθεστώς άκρας μυστικότητας στις εγκαταστάσεις του Πακιστάν είναι ο πύραυλος J-600T Yildirim I με βεληνεκές 150 χλμ.
Η συνεργασία των δύο χωρών επιταχύνεται και εκβαθύνεται επί πρωθυπουργίας Ερντογάν όταν στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ο Α/ΓΕΕΘΑ Hilmi Ozkok κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στο Πακιστάν υπογράφει συμφωνίες για την ενδυνάμωση της στρατιωτικής συνεργασίας στην πολεμική βιομηχανία και κυρίως στην ανάπτυξη πυραυλικής τεχνολογίας (βαλλιστικών και πυραύλων cruise) αποτέλεσμα των οποίων εκτιμάται ότι είναι ο πύραυλος SOM καθώς και οι νεώτερες εκδόσεις του αυτή την περίοδο δοκιμάζονται.
Την ίδια περίοδο το Πακιστάν αγοράζει από την Τουρκία 12 ρυμουλκούμενα πυροβόλα T-155 Panther 155/52 χλστ ενώ μερικά χρόνια αργότερα η συνεργασία διευρύνεται στον τομέα των ηλεκτρονικών με την
παράδοση στο Πακιστάν από την τουρκική εταιρεία Havelsan συστήματος δοκιμών ηλεκτρονικού πολέμου και εκπαιδεύσεως (EWTTR) το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση των πιλότων της Αεροπορίας της χώρας.
Την ίδια περίοδο αρχές της νέας δεκαετίας η κρατική εταιρεία Aselsan υπογράφει συμφωνία για την
τεχνογνωσίας κατασκευής των ασυρμάτων PRC/VRC-9661 στο Πακιστάν συνολικού ύψους 120,5 εκατ. ευρώ. Παράλληλα η εταιρεία υπογράφει το καλοκαίρι του 2010 συμφωνίες για την πώληση στο Πακιστάν και επιπρόσθετου στρατιωτικού υλικού αξίας 39 εκατ. ευρώ.
Στο τομέα των ναυπηγήσεων η Τουρκία καταφέρνει να πωλήσει στο Πακιστάν δύο ταχύπλοα σκάφη MRTP 33 τα οποία είναι εξοπλισμένα με κινεζικά πυραυλικά συστήματα επιφανείας-επιφανείας. Αντιθέτως αποτυχημένη ήταν η προσπάθεια της τουρκικής βιομηχανίας να προωθήσει την κορβέτα Milgem στο Ναυτικό
του Πακιστάν. Το πλοίο αν και κάλυπτε τις ανάγκες του Ναυτικού του Πακιστάν δεν επιλέχτηκε για λόγους κόστους.
Στον τομέα των αεροκατασκευών η τουρκική ΤΑΙ αναλαμβάνει το 2009 την υλοποίηση του προγράμματος Mid-Life Update (MLU) για 35 πακιστανικά F-16A/B Block 15, ενώ ακόμα 10 αεροσκάφη προστίθενται τον Αύγουστο του 2011. Από τα 45 αεροσκάφη τα τρία θα αναβαθμιστούν στην Τουρκία και τα υπόλοιπα στο Πακιστάν με την βοήθεια των τεχνικών της ΤΑΙ.
Επιβεβαίωση των στενών σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών είναι η συγκρότηση του Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας στα τέλη του Δεκεμβρίου του 2010 με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν, και τον Πακιστανό ομόλογό του Γιουσούφ Ραζά Γκιλάνι να προεδρεύουν στο Συμβούλιο στην πρώτη συνεδρίασή του στην Άγκυρα.
Η συνεργασία των δύο χωρών περιλαμβάνει την από κοινού ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων με την ανταλλαγή πληροφοριών και την στενότερη συνεκπαίδευση των ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων των δύο χωρών.