Σκηνές, νεοελληνιστί “shots”, νεοελληνικής πραγματικότητας.

(Δημοσίευση ενός ιδιαίτερα εύστοχου μηνύματος, όπως μας το έστειλε φίλος του ΑΡΜΑΤΟΣ)

Σκηνή 1: Παρασκευή 2/12, ώρα 19:45, διασχίζω την, κατάσπαρτη από το παραπάνω φέιγ-βολάν, λεωφόρο Αμαλίας, από την πύλη του Αδριανού έως και τον Άγνωστο Στρατιώτη. Ποιος να το ‘λεγε, κακόμοιρε Παύλε Μελά, ταλαίπωρε Ίωνα, ταλαίπωρη Πηνελόπη και λοιπά “γραφικά” απομεινάρια, ότι ο πάλαι ποτέ βασιλικός κήπος, που κάποτε φιλοξένησε τους, έμπλεους εθνικών πόθων και σχεδιασμών, ρομαντικούς περιπάτους σας, θα σκυλευόταν σήμερα από τους απόγονους των κομιτατζήδων.. Αμ’ η πλατεία Συντάγματος; Το καύχημα και η εγγύηση της “συντεταγμένης” μας εθνικής πορείας όλα αυτά τα χρόνια;.. Τι θα μας πουν, τώρα, οι κάθε λογής συνταγματολογίζοντες; Μήπως να αναφωνήσουμε ξανά “ζήτω ο Σύνταγμας”, κατά το ένδοξο παράδειγμα των μπεκροκανάτηδων της 3ης Σεπτεμβρίου;;

Σκηνή 2: Χαρά και αισιοδοξία για το επιχειρηματικό μας μέλλον δίδει η επαναδραστηριοποίηση της εγχώριας αλλαντοβιομηχανίας “Νίκας”, όπως ανακοινώθηκε από τις τηλεοράσεις. http://www.marketingweek.gr/default.asp?pid=9&la=1&arId=39798 Εν καιρώ κρίσεως τολμά και προσφέρει, επιτέλους, στην ελληνική αγορά αλλαντικά από.. μοσχάρι! Για δες, βρε παιδί μου, κάτι πράγματα και κάτι επιχειρηματικά “ρίσκα”.. ‘Η μήπως όχι;;.. Μήπως, απλά, ο εγχώριος έμπορας(sic) διέγνωσε τις νέες κοινωνικές ανάγκες και έσπευσε να τις πληρώσει;; Τόσα εκατομμύρια λαθρομεμέτια σωρεύονται καθημερινώς στο κλεινόν άστυ αναμένοντας την παραλαβή των σπιτιών μας, να μην έχουν στο μεταξύ κάτι να κολατσίσουν, βρε αδερφέ;;.. Για τα υπόλοιπα θα φροντίσουν οι μόσχοι οι σιτευτοί του Συντάγματος, τζάμπα τους τρέφαμε τόσα χρόνια;.. Καληνύχτα σας.