“Μια συνηθισμένη μέρα στο κέντρο της Αθήνας…” (Εγκληματικότης και αλλοδαποί)

«Δευτέρα πρωί καθώς προχωρούσα αμέριμνος σε ένα στενό λίγο πιο πάνω από τον σταθμό Αττική, κατευθυνόμενος προς την σχολή μου, ακούω φωνές να ηχούν δυνατά και βλέπω πλήθος ανθρώπων να στέκονται όρθιοι περιμετρικά ενός πεζοδρομίου. Ανοίγω το βήμα μου και κατευθύνομαι προς εκείνους και λίγο προτού ανέβω στο πεζοδρόμιο αντικρίζω μια ηλικιωμένη γυναίκα να κείτεται στο έδαφος με το κεφάλι της κάτω από τις ρόδες ενός παρκαρισμένου αυτοκινήτου σφαδάζοντας από τον πόνο. Το σώμα της έμοιαζε με κορμί άψυχου ζώου που περιμένει τους εχθρούς του να το κατασπαράξουν. Αδύναμη και εξουθενωμένη από τον σωματικό πόνο, αναφωνούσε συνεχώς «ΒΟΗΘΕΙΑ, ΒΟΗΘΕΙΑ». Ένα μέρος του πλήθους έστεκε σοκαρισμένο ρωτώντας συνεχώς τι είχε άραγε συμβεί, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να προσφέρουν στην ηλικιωμένη γυναίκα τις πρώτες βοήθειες. Ένας άνδρας έδινε πληροφορίες στην αστυνομία, η οποία είχε ενημερωθεί πρωτύτερα, ότι ένας μελαμψός (…στα όρια του μαυρισμένου) άνδρας στην προσπάθεια του να ληστέψει την ηλικιωμένη κυρία, την ξυλοκόπησε και την πέταξε στο έδαφος, Εν συνεχεία ο αστυνομικός αφού ενημερώθηκε για την εξωτερική εμφάνιση του ληστή, μεταβίβασε τις πληροφορίες στον ασύρματο, ώστε να κινηθεί η ομάδα των αστυνομικών που βρισκόταν επί της λεωφόρου, στα ίχνη του.»

Το παραπάνω πραγματικό περιστατικό αποτελεί μία ακόμη τυπική περίπτωση επιθέσεως αλλοδαπών εγκληματιών εναντίον ηλικιωμένων συμπατριωτών μας (συνηθέστατα με σκοπό την ληστεία) το οποίο έρχεται να προστεθεί στα αναρίθμητα παρόμοια περιστατικά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, σε καθημερινή βάση, έτσι ώστε σπανίως βρίσκουν θέση όχι μόνο στα τηλεοπτικά δελτία, αλλά ούτε καν στα εσωτερικά μονόστηλα των εφημερίδων… Όπως ο καθένας μπορεί να βεβαιώσει με βάση την άμεση καθημερινή εμπειρία του, τα επίπεδα της εγκληματικότητος στην χώρα μας έχουν αυξηθεί τρομακτικά, ειδικά σε περιοχές όπως το κέντρο της Αθήνας, όπου διαμένει πλήθος αλλόφυλων μεταναστών.

Η σύνδεση της ανεξέλεγκτης εγληματικότητος με την αύξηση της εισόδου (ή μάλλον της μαζικής εισβολής) μεταναστών στην Ελλάδα, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και μετά, αποτελεί αναμφισβήτητο δεδομένο, το οποίο παραδέχονται τόσο η αστυνομία όσο και διάφοροι ερευνητικοί φορείς. Ωστόσο, αυτή η διαπίστωση, εντέχνως αποσιωπάται από τα μ.μ.ε του Συστήματος ως “μη πολιτικώς ορθή” επειδή μπορεί να πυροδοτήσει “φαινόμενα ρατσισμού”…

Οι οιμωγές και ο τρόμος των αθώων Ελλήνων πολιτών, διόλου δεν συγκινούν το πολιτικό κατεστημένο της χώρας, το οποίο συνεχίζει όχι μόνο να κωφεύει στο ζήτημα της λαθρομεταναστεύσεως, αλλά κατ’ ουσίαν  αποτελεί τον άτυπο προαγωγό και τον πραγματικό ηθικό αυτουργό της ξεσαλωμένης επιθετικότητας των τριτοκοσμικών συμμοριτών.

Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε την εγκληματική αδιαφορία του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος μπροστά στην κλιμάκωση του ακατάσχετου αφροασιατικού τσουνάμι που σαρώνει την Ευρώπη; Όταν θα έχουμε καταστεί μειονότητα στην ίδια την πατρίδα μας;

Όσο και αν η αμεσότητα των συνεπειών των προσφάτων οικονομικών εξελίξεων που οδήγησαν την χώρα μας στην χρεωκοπία τις κάνει να κυριαρχούν στην επικαιρότητα, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η σοβαρότερη απειλή, ο κίνδυνος του εθνικού αφανισμού που ζώνει την Ελλάδα συνδέεται με το φάσμα της δημογραφικής συρρικνώσεως, της βιολογικής καταρρεύσεως και του ηθικού ευνουχισμού των νεοελλήνων.

Επείγει λοιπόν να αφυπνιστούν άπαντες από τον παρατεταμένο φυλετικό λήθαργο στον οποίο έχουν οδηγήσει τον Ελληνικό λαό οι τσαρλατάνοι εξουσιαστές του!!!