Θα ήτο ίσως περιττό να αναφέρουμε πολλά πράγματα για το ποδόσφαιρο, όχι βεβαίως ως άθλημα καθαυτό, αλλά ως κοινωνικό φαινόμενο, ως μέσο αποχαυνώσεως και ασφαλούς εκτονώσεως των, κατά βάσιν ανδρικών, μαζών και ως μοχλό χειραγωγήσεως των κοινωνιών, σε παγκόσμια κλίμακα. Πρόκειται για αναλύσεις που έχουν πολλάκις γίνει και για συμπεράσματα περίπου αυταπόδεικτα.
Ωστόσο, με αφορμή το πρόσφατο παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου που διεξήχθη στην Ν. Αφρική, δεν μπορούμε παρά να κάνουμε ορισμένες καίριες παρατηρήσεις:
1.Παρά τις προσδοκίες και τις τυμπανοκρουσίες των παραγόντων της παγκοσμίου ομοσπονδίας που δια της αναθέσεως της διοργανώσεως αυτής στη Ν. Αφρική θέλησαν τάχα «να αναδείξουν και να διαφημίσουν την σύγχρονη εικόνα της μετά απαρτχάιντ Ν. Αφρικής», όλοι, ακόμα και οι επίσημες αποστολές των χωρών αντελήφθησαν καλά τι εστί διοργάνωση με ευθύνη νέγρων. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι πολλές αποστολές, μεταξύ των οποίων και η Ελληνική, ληστεύθηκαν μέσα στα ξενοδοχεία τους. Στα γήπεδα δεν υπήρχε κανένας έλεγχος και κυριολεκτικά ήταν εφικτό να εισέλθει κάποιος ακόμη και με μπαζούκας αν ήθελε.
2.Άπαντες γνώρισαν ένα νέο όργανο ηχορρυπαντικών βασανιστηρίων, που όπως πληροφορηθήκαμε αποτελεί μόνιμη κατάσταση στα γήπεδα των Αφρικανικών χωρών: τη βαβουζέλα! Μόνον υπάνθρωποι θα μπορούσαν να αντέχουν αυτή την κατάσταση!
3.Παρά τις μεγαλοστομίες περί της προόδου τάχα του Αφρικανικού ποδοσφαίρου, από ολόκληρη την Αφρική μόνον η Γκάνα κατάφερε να περάσει στους 8.
4.Παρά τις μεγαλόστομες προσδοκίες περί των, τάχα «φαβορί», Βραζιλίας και Αργεντινής, και οι δύο ομάδες ηττήθησαν και έμειναν εκτός τετράδας.
5.Παρά τις μεγαλοστομίες περί του θριάμβου του λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου και της καταρρεύσεως τάχα του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, τρεις από τις τέσσερις ομάδες της τελικής φάσης ήταν Ευρωπαϊκές και μόνον η μία ήταν λατινοαμερικάνικη.
6.Το ερώτημα βέβαια του κατά πόσον ήταν πράγματι «ευρωπαϊκές», οι ευρωπαϊκές ομάδες που μετείχαν στη διοργάνωση, ταλανίζει έντονα όσους με θλίψη και αποτροπιασμό βλέπουν να φοριούνται οι εθνικές φανέλες των Ευρωπαϊκών ομάδων όλο και περισσότερο από αλλοεθνείς και το χειρότερο, αλλόφυλους! Τα ηνία στην εξευτελιστική αυτή τροπή κρατάει, ποια άλλη; η Γαλλία. Επαληθεύοντας ό,τι προφητικά είχε προβλέψει ένας μεγάλος άνδρας των αρχών του αιώνος, μιλώντας για την «γέννηση ενός αφρικανικού κράτους στην καρδιά της Ευρώπης», η «εθνική» ομάδα της Γαλλίας θα μπορούσε ευκολότερα να εκληφθεί ως εθνική ομάδα της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, για παράδειγμα, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειονότης των παικτών της ήταν νέγροι μετανάστες! Ευτυχώς συνετρίβη, απεκλείσθη από την τελική φάση και απετράπη έτσι περαιτέρω εξευτελισμός του Ευρωπαϊκού αυτού έθνους. Τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα για την Βρετανία, ούτε για την Ολλανδία, στη δε ομάδα της Γερμανίας, οι πραγματικοί Γερμανοί φαίνεται ότι αποτελούν μειονότητα…