|
Wenn die Börsenkurse fallen, Keck verhökern diese Knaben Leichter noch bei solchen Taten Wenn in Folge Banken krachen, Trifft’s hingegen große Banken, Soll man das System gefährden? Dazu braucht der Staat Kredite, Für die Zechen dieser Frechen Und wenn Kurse wieder steigen, Aber sollten sich die Massen Dazu ist nichts mehr zu sagen ! Das hat Kurt Tucholsky 1930 (!) geschrieben! |
Σὰν βυθίζονται οἱ δεῖκτες Τοῦτ᾿ οἱ μάγκες ξεπουλᾶνε Τέτοια παιχνίδια ἀνάγωγα Τρώει τῶν Τραπεζῶν ἡ πτῶσι Κι ἂν εἶν᾿ τράπεζες μεγάλες Πρὸς τὸ Σύστημα καθῆκον Θέλει ἄρα καὶ πιστώσεις Τέτοια θρασιμιῶν πρεμούρα Σὰν τ᾿ ἀξιόγραφα πρηστοῦν Κι ἂν τυχὸν πολλοὶ μυρίσουν |
Ὑπεσχέθην ἐν τοῖς «Οἰακισμοῖς 6» νὰ ἐπανέλθω συντόμως μὲ μετάφρασιν τοῦ ἐκεῖ ἐν τέλει δημοσιευθέντος, καταπληκτικῶς πρωίμου διορατικότητος, γερμανικοῦ ποιήματος ὑπὸ τοῦ Kurt Tucholsky ἀπὸ τοῦ 1930, περὶ τῶν κηβδίλων χρηματιστικῶν/τραπεζικῶν παιγνίων.
Κάποιος ἀπὸ τὴν γνωστὴν καὶ κεντρικῆς σημασίας ἐν σχέσει πρὸς τὰ τοιαῦτα ἰουδαϊκὴν οἰκογένειαν τῶν Rotschild, δὲν ἔχω πρόχειρον τὸ μικρόν του, εἶχεν εἴπει περὶ τὰ τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος ὅτι, ἐὰν ὁ κόσμος ἐγνώριζε τὰ παρασκηνιακὰ παιχνίδια τους (τῶν Ἰουδαίων/χρηματιστῶν-τραπεζιτῶν) θὰ τοὺς κατεκρεούργει ὁμοθύμως…
Τὸ ὅλον φαῦλον σύστημα τῶν τόκων εὑρίσκεται ὡς ἐγγενὴς παθογένεια εἰς τὴν ῥίζαν τοῦ καρκινώδους κρατοῦντος Συστήματος συνολικῶς – Συστήματος ὁλικοῦ, ὡς θεμελιώδους διαστροφῆς καὶ Ἀντιστροφῆς Ἀξιῶν καὶ Ἀξίων. Καταλήγει δὲ ὡς μαύρη τρύπα εἰς τὸ κέντρον αὐτῆς τῆς Ὕβρεως νὰ εἰσροφᾷ τὰ πάντα, δυνάμει γιγαντουμένων εἰκονικοτήτων, ἐπιμολυνουσῶν καὶ καταπνιγουσῶν ὄχι ἁπλῶς κάθε οἰκονομικὴν ἀξίαν, ἀλλὰ καὶ κάθε ἀξίαν – ἐξανδραποδίζουσα, δολοφονοῦσα λαοὺς καὶ ὀργανικὰς κοινότητας καὶ πολιτείας, ὡς θεμελιώδης προσβολὴ τοῦ κυττάρου τῆς Ζωῆς καὶ τοῦ Κόσμου : ὡς «ὁ θεμελιώδης ἰουδαϊκὸς ἰός», ποὺ λέγει ὁ γίγας τῆς διανοήσεως ποιητὴς Ezra Pound, ὁ ὁποῖος διὰ τὴν ἀκάμπτως ὀξυδερκῆ του γενναιότητα ἐνεκλείσθη εἰς ψυχιατρεῖον ὑπὸ τῆς γνωστῆς γλοιώδους συνομοταξίας τῶν δειλῶς ἐθελοτύφλων καὶ σταθερῶς αἰσχρουργῶν «λαοπροβλήτων» δημοκρατικῶν ἀνδρεικέλων τοῦ Συστήματος. Τὰ ψυχιατρεῖα τῆς Δημοκρατίας ἐν συγκρίσει πρὸς τὰ κομμουνιστικὰ εἶναι ἄγνωστα εἰς τοὺς πολλούς, ποὺ δὲν ἔχουν κἂν συνειδητοποιήσει τὸ πόσον αἱ δημοκρατικαὶ κοινωνίαι καταλήγουν, ὡς παράγωγα θεμελιωδῶν Ὕβρεων, νὰ ἀποτελοῦν ἐξ ὁλοκλήρου ἀπέραντα φρενοκομεῖα · ἄλλως τε τὸ εἶχε διακηρύξει καὶ ὁ γνωστὸς πατὴρ τῆς μεταπολιτευτικῆς Ὕβρεως…
Αὐτά, λοιπόν, τὰ «λαοπρόβλητα» δημοκρατικὰ ἀνδρείκελα ἔφθασαν καὶ τὴν Πατρίδα μας (καὶ καταφανῶς τοῖς πᾶσι, πλέον!!!…) εἰς τὰ ἔσχατα τῆς Σήψεως καὶ τοῦ ἐξευτελισμοῦ, χωρὶς ὅμως νὰ δύνανταί πως νὰ τροποποιήσουν, ἔστω, τὴν ἀταλαντεύτως προδοτικὴν διαγωγήν των…
…Ὡς τὰ πειθήνια ἀνδράποδα τῶν οἵων προαναφερθέντων Rotschild – καὶ τῶν μακρῶν των χειρῶν.
Ὅμως ὁ χρόνος των τελειώνει.
Ἡ Ὥρα τῆς Ἀληθείας καὶ τῆς Κρίσεως τρομερῶς πλησιάζει.
Καὶ ἡμεῖς, πάντοτε παραμερίζοντες κάθε προσωπικὴν μέριμναν καὶ ἐνδιαφέρον πρὸ τῆς ὁλικῆς καὶ καθαρᾶς ἀνωτέρας Ἀληθείας, φοβερῶς ἐπερχόμεθα.
Δὲν ἐπαιρόμεθα – οὔτε εὐτελιζόμεθα διὰ πολιτικαντικῶν τακτικῶν: σταθμίζομεν, ὅμως, ἐντός μας – καὶ ψυχανεμιζόμεθα τὰ πέριξ ἡμῶν ἀνήκουστα καὶ ἀπερίγραπτα τεκταινόμενα. Ποὺ μᾶς ἐπιβεβαιώνουν μέχρι κεραίας.
Ἐγρήγορσις καὶ αὐταπάρνησις ἐπιβάλλονται κυρίως κατὰ τὰς κρισίμους ἱστορικὰς στιγμάς: οἱ δὲ ποικιλόχρωμοι ἀρουραῖοι, χαμαιλέοντες καὶ μαϊμοῦδες διαδρόμων καὶ ὑπονόμων, διαβλέπουν κατ᾿ αὐτὰς κυρίως εὐκαιρίας ἀναρριχήσεως.
Ἕνας παλαιὸς φίλος μοῦ ὑπέμνησε, ὅμως, προχθὲς μίαν ἀκόμη σοφὴν λαϊκὴν παροιμίαν: «Ἡ μαϊμοῦ ὅσο ψηλότερα ἀνεβαίνει, τόσο πλειότερο φαίνετ᾿ ὁ κῶλός της!» – φυσικὰ ὄχι στὴν ἴδια τὴν μαϊμοῦ…
Ἔχουμε, πάντως, πολὺν ἀκόμη Δρόμον καὶ Ἀγῶνα ἐμπρός μας: ὅμως ὁ χρόνος ῥέει ἐκρηκτικῶς – καὶ τὰ μήκη ἐπιβραχύνονται : ὅπως καὶ αἱ ἡμέραι τῶν (εἴτε ἀσυνειδήτων, πολλῷ δὲ πλέον τῶν συνειδητῶν) Προδοτῶν καὶ Φαύλων!
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΚΕΚΑΣ