Μεγάλην δημοσιότητα έλαβε προ ολίγων ημερών (εισπράττοντας και πολλά σχόλια στο διαδίκτυο, τα πλείστα των οποίων αυθαίρετα και στρεβλά) μία σημαντική επιστημονική δημοσίευση στο περιοδικό Nature εντός της επιστημονικής περιοχής της πληθυσμιακής γενετικής, η οποία ρίχνει νέο φως σε ζητήματα που άπτονται της ελληνικής προϊστορίας και πρωτοϊστορίας της εποχής του ορειχάλκου (Bronze Age), κατά συνέπειαν απτόμενα του πολυσυζητημένου θέματος της καταγωγής των Ελλήνων, το οποίο βεβαίως απασχολεί ιδιαιτέρως τους κύκλους μας, καθώς έχει πέραν του επιστημονικού και τεράστιο ιδεολογικό ενδιαφέρον επίσης.
Δεδομένου του ευλόγου ενδιαφέροντος των αναγνωστών μας για το συγκεκριμένο θέμα, αποπειρώμεθα μία πρώτη προσέγγιση επί των δεδομένων και των συμπερασμάτων της εν λόγω ερεύνης, η οποία χρήζει ασφαλώς περαιτέρω μελέτης, ιδιαιτέρως προσεκτικής, διότι κομίζει μεν σημαντικότατα στοιχεία, έχει ωστόσο αρκετά ασθενή σημεία, τα οποία θα σκιαγραφήσουμε εν συνεχείᾳ, τα δε πορίσματα εξάγονται διά προσεκτικής της μελέτης και συγκρίσεως με λοιπά γνωστά μας δεδομένα, σοβαρώς και επισταμένως – άλλως δύναται μία επιπολαία ανάγνωση να παρασύρει σε τελείως παραπλανητικές ατραπούς.
Τα βασικά συμπεράσματα της εν λόγω ερεύνης, τα οποία υπεραπλουστεύοντες έσπευσαν να εκλαϊκεύσουν στο γενικό κοινό κάποιοι εκ των Ελλήνων συντελεστών της (πασπαλισμένα με ισχυρές δόσεις πολιτικής ορθότητος, αναμασώντας κλισέ του τύπου «δεν υπάρχουν καθαρές φυλές»…) με διάφορες ραδιοφωνικές κ.λπ. συνεντεύξεις που παρεχώρησαν τις τελευταίες ημέρες, συνοψίζονται στα εξής κύρια σημεία:
Α) Εμφανίζεται σημαντική γενετική συνάφεια των Μινωιτών της Κρήτης της εποχής του ορειχάλκου με τους Μυκηναίους της ηπειρωτικής Ελλάδος και της Κρήτης (που ως γνωστόν κατεκτήθη αργότερα από τους Μυκηναίους) και αμφοτέρων (και ιδίως των Μυκηναίων) με τους συγχρόνους Έλληνες, πιστοποιώντας έτσι την βιολογική συνέχεια του ελληνικού έθνους και καταρρίπτοντας δοξασίες τύπου Φαλμεράυερ περί της δήθεν βιολογικής εξαλείψεως των Ελλήνων κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους.
Β) Τόσο οι Μινωίτες όσο και οι Μυκηναίοι, καθώς και όλοι οι σύγχρονοι ευρωπαϊκοί λαοί, μοιράζονται μία κοινή γενετική βάση, μίαν των διαφόρων συνιστωσών αποτελεί μία μεγάλη εξ ανατολών μετανάστευση νεολιθικών γεωργών, η οποία ανάγεται σε μίαν εποχή περί το 9.000 π.Χ.
Γ) Οι Μινωίτες δεν εμφανίζουν γενετική συνάφεια ούτε με λαούς της Αφρικής (π.χ. τους αρχαίους Αιγυπτίους, όπως είκαζε ο Α. Έβανς) ούτε με Σημίτες της Μέσης Ανατολής (όπως π.χ. οι Φοίνικες). Καταρρίπτεται κατά συνέπειαν και διά της γενετικής η ευφάνταστη γελοία θεωρία του (Ἑβραίου…) Martin Bernal περί … αφρικανικής προελεύσεως του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, γνωστή διά του κλισέ «Μαύρη Αθηνά».
Δ) Πολύ μεγάλο ποσοστό του γονιδιώματος τόσο των Μινωιτών όσο και των Μυκηναίων φέρει έντονα τα γενετικά αποτυπώματα μίας δευτέρας (πιο προσφάτου σε σχέση με την μετανάστευση των νεολιθικών γεωργών) εξ ανατολών μεταναστεύσεως, η οποία συνδέεται γενετικώς με τις περιοχές των στεππών βορείως του Καυκάσου και μετά του Ιράν (όπου επίσης εισέβαλαν), πιθανότατα δε σχετίζεται αμεσώτερα με τους (ινδοευρωπαϊκής αρχικής καταβολής) Χετταίους και άλλα συναφή Άρια φύλα. Αντίστοιχο ποσοστό εξιχνιάζεται και στα δείγματα εποχής ορειχάλκου εξ Ανατολίας, ενώ το στοιχείο τούτο απουσιάζει παντελώς από τα προγενέστερα (νεολιθικής εποχής) δείγματα τόσον εξ Ανατολίας όσον και εκ Κρήτης και Αιγαίου, αφού προφανώς ακόμη τότε δεν είχαν κατέλθει εκ Βορρά στην Μ. Ασία τα εν λόγῳ Αριοϊρανικά στοιχεία. Όμως τα μεταγενέστερα εκείνα στοιχεία της Ανατολίας δεν διέφεραν από τα αντίστοιχα νεολιθικά μόνον κατά τα εκ Βορρά ταύτα εισβαλόντα στοιχεία, αλλ᾿ έφεραν πλέον και εμφανές μεσανατολικό στίγμα, εν αντιθέσει προς όλα τα εξ Ελλάδος εξετασθέντα δείγματα.
Μάλιστα είναι ιδιαιτέρως αξιοσημείωτη η παρατήρηση (σελ. 3 της δημοσιευμένης στο περιοδικό Nature μελέτης,
https://reich.hms.harvard.edu/sites/reich.hms.harvard.edu/files/inline-files/nature23310_1.pdf) σύμφωνα με την οποία τα 4/5 των αρρένων του δείγματος εκ της εποχής ορειχάλκου ανήκαν στην Υ-απλοομάδα J, η οποία ήταν άγνωστη στο παλαιότερο κοινό υπόστρωμα των νεολιθικών γεωργών, μεταξύ των οποίων, απεναντίας, κυρίαρχος ήταν η Υ-υποομάς G2! Το συγκεκριμένο εύρημα καταδεικνύει μίαν βιαίαν εξ ανατολών πολεμική εισβολή, φύλων προφανώς αρίας προελεύσεως, που επέδρασε καθοριστικώς στην σύσταση του πληθυσμού του ελλαδικού-αιγαιακού χώρου ήδη προ της γνωστής κυρίας αρίας-πρωτοελληνικής καθόδου, των αρχών της 2ας π.Χ. χιλιετίας. Σχετικώς παρατηρεί η ιστοσελίδα του επιστημονικού περιοδικού «Science» (http://www.sciencemag.org/news/2017/08/greeks-really-do-have-near-mythical-origins-ancient-dna-reveals):
«Both cultures additionally inherited DNA from people from the eastern Caucasus, near modern-day Iran, suggesting an early migration of people from the east after the early farmers settled there but before Mycenaeans split from Minoans.
The Mycenaeans did have an important difference: They had some DNA—4% to 16%— from northern ancestors who came from Eastern Europe or Siberia. This suggests that a SECOND WAVE of PEOPLE FROM THE EURASIAN STEPPE came to mainland Greece by way of Eastern Europe or Armenia, but didn’t reach Crete» Ως προς αυτό θα έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και μελλοντικές μελέτες εστιαζόμενες στην ανίχνευση του ανατολιακού αυτού κύματος εισβολέων εν σχέσει προς γνωστούς αρίους (γλωσσικώς) πολιτισμούς της Ανατολής και δη προς τους αινιγματικούς Χετταίους που κυριαρχούσαν στην Μ. Ασία, με τους οποίους οι Μυκηναίοι εμφάνιζαν εκπληκτική πολιτισμική συνάφεια, βάσει των γνωστών αρχαιολογικών ευρημάτων.
Ε) Παρά την γενική γενετική συνάφεια Μινωιτών και Μυκηναίων, οι Μυκηναίοι (όπως και οι σύγχρονοι Έλληνες) φέρουν ένα αξιοσημείωτο γενετικό αποτύπωμα (ανερχόμενον εις 16% στά αναλυθέντα δείγματα) που ξεκάθαρα τους διαφοροποιεί και από τους μεταγενέστερους (δηλ. μετά την εξ Ανατολίας Αρία εισβολή) Μινωίτες, εκ των οποίων η συγκεκριμένη γενετική συνιστώσα απουσιάζει τελείως. Γενετικόν αποτύπωμα το οποίον ανάγεται στην χρονικώς νεωτέρα (όμως εντός της εποχής του ορειχάλκου) από Βορρά κάθοδο λαών κυνηγών-ποιμένων-τροφοσυλλεκτών προερχομένων εκ της ρωσικής στέπας. Πρόκειται προφανέστατα για το γενετικό αποτύπωμα των Πρωτοελλήνων-φορέων της ινδοευρωπαϊκής ελληνικής γλώσσης και καθοριστικών γονιμοποιών του ελληνικού έθνους και πολιτισμού!
Με βάση την πρώτην εικόνα από την ανάγνωση της επιστημονικής δημοσιεύσεως της ερεύνης στο περιοδικό Nature και χωρίς να μπορούμε αυτήν την στιγμή να ελέγξουμε την μεθοδολογική ακρίβεια της ερευνητικής διαδικασίας, στο πλαίσιο της οποίας αξίζει να αναφερθεί ότι συνεργάστηκαν ερευνητικές ομάδες διαφόρων πανεπιστημίων από την Ελλάδα και το εξωτερικό (Η.Π.Α, Γερμανία, κλπ), οδηγούμεθα στις εξής γενικές παρατηρήσεις:
1. Το δείγμα εκ προϊστορικών σκελετών που ελήφθη προς εξέτασιν ήταν πολύ μικρό, ιδίως όσον αφορά στο DNA Μυκηναίων (μόλις 4 δείγματα!), γι’ αυτό και ενδέχεται, αν το δείγμα ήταν μεγαλύτερο και προήρχετο από διαφορετικές περιοχές μυκηναϊκών εγκαταστάσεων, να εμφανιζόταν διαφοροποιημένα τα ποσοστά γενετικής συμβολής από DNA βορείων εισβολέων, κυρίως μάλιστα εκείνων του μεταγενεστέρου, βορειοδυτικού κύματος. Επίσης, όσον αφορά το την μη παρατήρηση διαφοροποιήσεως ανάμεσα στην ηγεμονική ομάδα των Μυκηναίων και τον λαό των Μυκηναίων, αξίζει να τονισθεί ότι το δείγμα το προερχόμενο από την μυκηναϊκή αριστοκρατία ήταν μόλις … ένα (1)!
2. Παρά την απορρόφηση προελληνικού DNA (Μινωιτών) από τους Μυκηναίους (κατακτητές της Κρήτης), σημειωτέον ήδη κατά την πατρική τουλάχιστον γραμμή πολύ αριοποιημένου εκ της πρώτης εισβολής κυνηγών βορείας προελεύσεως (μέσῳ Ανατολίας), είναι προφανές ότι: Πρώτον, οι Μυκηναίοι, όπως άλλωστε επισημαίνουν και οι συντελεστές της ερευνητικής ομάδος, ήσαν γενετικώς ευδιάκριτοι από τους Μινωίτες – συνεπείᾳ της δευτέρας από βορρά (ΒΔ) καθόδου κύματος λαών, οι οποίοι προφανώς και ήσαν οι ομιλητές της ινδοευρωπαϊκής ελληνικής γλώσσας και γονιμοποιοί του ελληνικού πολιτισμο. Δεύτερον οι Μυκηναίοι απερρόφησαν μεν τους προέλληνες, πράγμα που εσήμανε και την εκ παραλλήλου προς την μείξη σταδιακή τους αποδυνάμωση, η οποία τους κατέστησε ευαλώτους στο τελευταίο κύμα Αρίων-Ελλήνων εισβολέων (των Δωριέων), οι οποίοι τελικώς εκυριάρχησαν στο μεγαλύτερο μέρος και της ηπειρωτικής και της νησιωτικής Ελλάδος, της Κρήτης συμπεριλαμβανομένης. Απορίας άξιον είναι, συναφώς προς τούτο, γιατί δεν απετέλεσε αντικείμενο διερευνήσεως η γενετική σύσταση των Δωριέων! Τρίτον, προφανώς όσο πιο κοντά βρίσκεται κανείς στο χρονικό σημείο της βορείας καθόδου των Ινδοευρωπαίων-Ελλήνων (σύμφωνα με τα αρχαιολογικά δεδομένα τοποθετείται περί το 2200-1900 π.Χ.), τόσο μεγαλυτέρα θα παρατηρούνταν η συμβολή DNA «των στεπών» (Κουργκάν), ενώ όσο πιο κοντά στο χρονικό σημείο καταρρεύσεως του μυκηναϊκού πολιτισμού (όπως στην εποχή από την οποίαν ελήφθησαν τα μυκηναϊκά σκελετικά δείγματα εν προκειμένῳ), τόσον ασθενέστερο – φυσικώ τω λόγω!
3. Αξιοπρόσεκτο στοιχείο αδυναμίας της ερεύνης, ένεκα του οποίου η εικόνα και τα συμπεράσματά της δύνανται να εμφανίζονται σημαντικώς παραμορφωμένα είναι το εξής: Οι αναλύσεις έγιναν κατά βάσιν επί μιτοχονδιακού DNA, το οποίον μεταβιβάζεται, ως γνωστόν, μητρογραμμικώς, στοιχείο που αναγκαστικώς υποβαθμίζει την γενετική συμβολή του γονιδιώματος των αρρένων προγόνων, οίτινες προφανώς κυριαρχούσαν μεταξύ των φιλοπολέμων/πατριαρχικών εισβολέων-κατακτητών. Σε τέτοιες περιπτώσεις διαχρονικώς παρατηρείται το εξής φαινόμενο: οι άρρενες εισβολείς να έρχονται σε επαφή (και) με «ντόπιες» γυναίκες, πράγμα που σημαίνει ότι στην μεταγενέστερη γενετική ανάλυση ενός μεμειγμένου πληθυσμού, στο μιτοχονδιακό DNA είναι αναμενόμενο ότι θα υπεραντιπροσωπεύεται η γενετική συμβολή του εκ των γυναικών προερχομένου εντοπίου στοιχείου! Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι εάν η ανάλυση του DNA εγίνετο όχι επί μιτοχονδριακού αλλά επί πυρηνικού DNA (ο λόγος της επιλογής μιτοχονδριακού DNA είναι καθαρώς τεχνικός), το γενετικό αποτύπωμα των βορείων κυνηγών-τροφοσυλλεκτών-εισβολέων στο DNA των Μυκηναίων δεν θα ήταν της τάξεως του 6-16% αλλά πού μεγαλύτερο, ίσως άνω του 50%.
4. Σημαντικήν σταθερά της ερεύνης αποτελεί η απόλυτη διαπίστωση ότι οι Μινωίτες δεν είχαν καμμία γενετική συνάφεια με την Φοινίκη ή την βόρεια Αφρική, αλλά μάλλον με την Μ. Ασία.
5. Οι συντελεστές της ερεύνης αναφέρουν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι κατά 70-75% όμοιοι με τους Μυκηναίους, στοιχείο αρκετά εντυπωσιακό, δεν είναι ωστόσο σαφές εάν τα σύγχρονα δείγματα είναι αντιπροσωπευτικά όλου του εύρους των ελληνικών περιοχών. Τα δείγματα DNA από συγχρόνους Έλληνες δεν θα έπρεπε μόνο να είναι πάρα πολλά σε αριθμό αλλά και να συγκρίνονται και συσχετίζονται με βάση τις αντιπροσωπευτικές ομαδοποιήσεις της νεοελληνικής ποικιλότητας, ανά γεωγραφικό διαμέρισμα ή παραδοσιακή ομάδα (π.χ Σαρακατσάνους, Πόντιους, Θρακιώτες, Ηπειρώτες, Θεσσαλούς κ.λπ.). Μία τέτοια ανάλυση θα είχε πολύ μεγαλύτερη αξία. Αναφορές του τύπου «Έλληνας της Θεσσαλονίκης» για το δείγμα συγχρόνων που αναλύθηκε έχουν περίπου μηδενική αξία και φανερώνουν αντι-φυλετικές και ορθοπολιτικές παρωπίδες που φέρει η ομάδα, σ᾿ έναν χώρο άλλωστε όπου η ορθοπολιτική στρέβλωση είναι δεδομένη και πανίσχυρη – ουχ ήσσον και δεδομένου ότι επί κεφαλής της οποίας φιγουράρει το περιούσιο όνομα David Reich…
6. Παρατηρείται επίσης εύκολα και ένα σημείο δυνητικής «απειλής» της ερεύνης (το λεγόμενο, γνωστό στου ερευνητές ως «pygmalion effect» ή «φαινόμενο της αυτοεκπληρουμένης προφητείας») συνδεόμενο με το γεγονός ότι οι περισσότεροι Έλληνες από την ομάδα των ερευνητών, κρίνοντας από τα επώνυμα, είναι Κρητικοί, οι οποίοι, όπως είναι γνωστό, ως σύγχρονος πληθυσμός, είναι πολύ στενά συνδεδεμένοι ψυχολογικώς με την μινωική κληρονομιά, ίσως λόγω τουριστικής υπερεκμεταλλεύσεως των μινωικών αρχαιοτήτων. Γι’ αυτό και ίσως «βρήκαν» τελικώς αυτό που «ήθελαν» εξ αρχής να βρουν: ότι οι Μινωίτες ήταν ίδιοι με τους Μυκηναίους και εκείνοι με τους συγχρόνους Έλληνες…
Αντί άλλου επιλόγου αντιγράφουμε απόσπασμα από κάποια εξαιρετικώς οξυδερκή επί του θέματος σχόλια, ανωνύμου σχολιαστού που δημοσιεύθηκαν σε ιστοσελίδα στην οποία ανεπτύχθη σχετική συζήτηση γύρω από το θέμα:
[…] ο Ελληνισμός είναι προϊόν δύο πληθυσμιακών στρωμάτων. Ενός προελληνικού-μινωικού που κατοικεί στον αιγαιακό χώρο πριν από το 2/3.000 π.Χ. (και στο οποία εντοπίζεται και μια καυκάσια συνιστώσα). Και ενός ελληνικού-ινδοευρωπαικού με καταγωγή από τις στέπες, και το οποίο ταυτίζεται με τους Αχαιούς-Μυκηναίους. Παρόμοια λίγο-πολύ είναι και η σύνθεση όλων σχεδόν των λαών της Ευρώπης.
Αν όμως στις γενετικές αυτές έρευνες δεν δίνονται τα ποιοτικά γνωρίσματα της παρουσίας των στοιχείων αυτών, της νέας ιεραρχίας και του πληθυσμιακού στρώματος που επιβάλλεται πολιτιστικά (δηλ. των Ελλήνων Μυκηναίων επί των Αιγαίων Μινωιτών), τότε οι έρευνες αυτές καταλήγουν να υπηρετούν θαυμάσια την πολιτική ορθότητα. Το συμπέρασμα που θα βγαίνει είναι πως το ελληνικό έθνος είναι ένα συνονθύλευμα από τα προϊστορικά χρόνια μεταξύ διαφόρων μεταναστευτικών ομάδων, οπότε μπορούμε να καλοδεχτούμε τα εκατομμύρια των Αφρικανών και Ασιατών. Ακόμη και ο απλοϊκός βιολογισμός που πολλοί υιοθετούν (Μεσογειακός=Έλληνας) λειτουργεί ενάντια στην εθνική συνοχή. Γιατί έτσι μπορούμε να καλοδεχτούμε εκατομμύρια μεσογειακούς που όντως κατοικούν στην Τουρκία, στη Συρία, την Αίγυπτο ή και το Ιράν ως φυλετικά “αδέλφια” μας. Και μερικοί ακόμη πιο πονηροί, λαμβάνοντας υπόψη πως ένα τμήμα των προελλήνων ήσαν αρμενοειδείς-οριενταλίδες, μπορούν να ισχυριστούν πως όλη η Μέση Ανατολή είναι καλοδεχούμενη στην Ελλάδα, με το επιχείρημα πως τα ίχνη τους στην ελληνική γη είναι πανάρχαια.
Έτσι μια γενετική μελέτη, δίχως τις ιστορικές, γλωσσολογικές και άλλες προεκτάσεις, μπορεί να ακυρώσει το ίδιο το επιχείρημα της συνέχειας του ελληνισμού. Δεν είναι τυχαίο πως οι σύγχρονες έρευνες επιμένουν μονάχα σε γεωγραφικά στοιχεία (στέπες της Ρωσίας, χώρος του Αιγαίου, Καύκασος) δίχως όμως ποτέ να αναφέρονται στους λαούς που την εποχή εκείνη τους κατοικούσαν, τι γλώσσα μιλούσαν, πως έμοιαζαν, ποιος ήταν ο πολιτισμός τους κ.ο.κ. (Σαν να λέμε πως κάποιος έρχεται από τη Νότια Αφρική χωρίς να προσδιορίζεται αν είναι λευκός ή νέγρος). Έτσι προωθείται με γενετικούς όρους η απλούστευση της εθνότητας και εν τέλει ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη αποεθνικοποίηση.
[…] Εν τέλει οι γενετικές έρευνες αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα της φυλετικής ισοπέδωσης καθώς αντιλαμβάνονται τα έθνη ως πληθυσμιακά χαρμάνια που χάνονται μέσα στον χρόνο της προϊστορίας, δίχως εθνικά, γλωσσικά και λοιπά χαρακτηριστικά. Αυτό που πρυτανεύει στις έρευνες είναι η συνέχεια τους εδάφους και των πληθυσμών που πέρασαν και συγχωνεύθηκαν σε αυτόν, και όχι τι είναι το ποιοτικό στοιχείο της εθνότητας. Με την ίδια ευκολία που μια γενετική έρευνα του αμερικανικού εδάφους θα παρουσίαζε τα στρώματα που έχουν σταδιακά εγκατασταθεί (γηγενείς Ινδιάνοι, Λευκοί Αγγλοσάξωνες, ασιάτες μετανάστες κλπ) και θα κατέληγε πως όλοι αυτοί συναπαρτίζουν το αμερικανικό έθνος, έτσι και μια αντίστοιχη έρευνα του αιγαιακού χώρου μας πληροφορεί για τα στρώματα των πληθυσμών που πέρασαν και συγχωνεύθηκαν. Για το αποφασιστικό όμως ερώτημα πότε ξεκινά η ιστορία του ελληνικού έθνους, εκεί καμία αναφορά. Ξεκινά από τότε που κατοίκησαν δίποδα όντα στον ελλαδικό χώρο ή έστω πληθυσμοί προερχόμενοι από τα νεολιθικούς αγρότες της Μέσης Ανατολής. Και αν ναι, γιατί οι μετανάστες αυτοί είναι “Έλληνες” όταν επιβεβαιωμένα δεν μιλούσαν ελληνική γλώσσα; Αύριο δηλαδή οι Πακιστανοί θα είναι και αυτοί Έλληνες; Ή όταν οι Αχαιοί φέρνουν τα ελληνικά ήθη και την ελληνική γλώσσα στον ελλαδικό χώρο; Για την κλασσική ιστορική επιστήμη εδώ και δύο αιώνες εκεί ξεκινά η ελληνική ιστορία (εξ ου και τα 4.000 χρόνιο ελληνικής ιστορίας). Τώρα όμως για την παγκοσμιοποιημένη επιστήμη το ζήτημα δεν είναι πότε ξεκινάει κάτι (ελληνικότητα, γερμανικότητα κλπ) – πότε δηλαδή έχουμε ποιοτική μεταβολή και άρα θεμελίωση – αλλά η διαχρονία των μεταβολών σε βάθος χιλιετιών και άρα η σχετικοποίηση του έθνους που όλα τα δέχεται και όλα τα αλέθει σε έναν απέραντο χυλό που χάνεται στον χρόνο. Είναι ο αγώνας της ποσότητας (δηλ. μαζική δημοκρατία των πληθυσμών) έναντι της ποιότητας (αριστοκρατία και φυλετική ιεραρχία).
Αντί μερικοί να θριαμβολογούν για τα πορίσματα αναλύσεων που φαντάζονται ότι τάχα επιβεβαιώνουν τη συνέχεια του ελληνικού έθνους, καλύτερα να βλέπουν πίσω από την μέθοδο που ακολουθείται την επικράτηση της πολιτικής ορθότητας της παγκοσμιοποίησης. […]
[…] Κανείς δεν είπε πως οι λαοί των στεπών της Ρωσίας ήσαν σλάβοι της εποχή εκείνη. Γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν σλάβοι. Τότε και οι νεολιθικοί αγρότες που είχαν ως κοιτίδα την εύφορη ημισέληνο της Μέσης Ανατολής θα πρέπει να ήσαν Σημίτες, Άραβες ή…Τούρκοι. Τέτοια αστεία επιχειρήματα χρησιμοποιούν οι νέγροι ταυτίζοντας πιθηκοειδή όπως η “Λούσυ” που επειδή βρέθηκε στην Αφρική με την νεγρική φυλή.
Τέλος οι νεολιθικοί αγρότες σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται με τη μεσογειακή φυλή. Και αυτό γιατί οι δολιχοκέφαλοι μεσογειακοί φαίνεται πως προϋπάρχουν ως εξέλιξη του αρχικού πληθυσμού των τροφοσυλλεκτών της μεσολιθικής εποχής. Άρα αυτοί είναι ακόμη παλαιότεροι. Όσοι επιχείρησαν να ταυτίσουν τους νεολιθικούς αγρότες με κάποιον ανθρωπολογικό τύπο (δεν είναι πολλοί αυτοί), τους ταυτίζουν με τους διναρικούς, διαγράφοντας ένα τόξο που ξεκινάει από τη βραχυκέφαλη και αρμενοειδή Μέση Ανατολή και μέσω Ελλάδος και Δυτικών Βαλκανίων καταλήγει στην Αυστρία-Β. Ιταλία-Γερμανία ως βραχυκέφαλη διναρική απόληξη. […]
[…] “Οι σημερινοί γενετιστές είναι χαμένοι σε έναν ωκεανό δεδομένων χωρίς πυξίδα”. Πολύ ωραία διαπίστωση. Θα έλεγα όμως πως όχι μόνο οι επιστήμονες αλλά ο σύγχρονος άνθρωπος έχει μετατραπεί σε συλλέκτη δεδομένων και συγχρόνως είναι παντελώς στερημένος κριτικής και συνθετικής ικανότητος. Αυτό φαίνεται περίτρανα από τα σχόλια της πλειοψηφίας (όχι μόνο εδώ αλλά παντού) τα οποία αφενός μεν είναι βαθιά παιδικά, συνάρτητα και ανορθόγραφα και συγχρόνως χαρακτηρίζονται από την αλαζονεία του ανθρώπου της εποχής της πληροφορίας – και όχι της γνώσης. Με ένα δίλεπτο σερφάρισμα στο βικιπαίδεια και σε ανισόρροπα σαιτσ και μπλογκς του αρκούν για να κάνει κρίσεις επί ζητημάτων που απασχολούν επιστήμονες, ακόμη και μεγαλοφυίες, για πάνω από έναν αιώνα. Αυτός είναι και ο ορισμός του “δημοκρατικού μαζανθρώπου”.
Και συγχρόνως αντιστρόφως ανάλογη είναι η βούλησή τους όσα διακηρύττουν να τα κάνουν πράξη. Ουδείς από όλους τους σχολιάζοντες περί το έθνος, την πατρίδα, τον σοσιαλισμό, την κοινωνία, την αναρχία κλπ, δεν θα θυσιάσει ποτέ -μα Ποτέ- την καλοπέρασή του ή έστω το κενό του για τις ιδέες που υποτίθεται κηρύσσει. Γιατί απλούστατα δεν πιστεύει σε τίποτα.
[…] “Εξεδώθη”, “ανελύθει”, “καλήτερος” …ουδείς τονισμός, και όμως […] – εξακολουθεί να έχει το θράσος να προχωρά και σε “βαθυστόχαστες” επιστημονικές αναλύσεις για την προϊστορία, την γενετική και την καταγωγή των Ελλήνων. Μετά απορούμε γιατί οι μαρξιστές κυριαρχούν στην πνευματική ζωή της χώρας…Εμείς φταίμε με τη σαβούρα που έχουμε γεμίσει. Όχι πως είναι επιλήψιμο να μην έχεις σπουδάσει. Τουναντίον πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι δεν έχουν σπουδάσει, προτιμώντας να ιδρώσουν και να εργαστούν βγάζοντας το ψωμί τους. Αυτοί συνήθως είναι αξιοπρεπείς άνθρωποι, δεν έχουν γνώμη αλλά θέλουν να μάθουν. Το επιλήψιμο είναι να έχεις βγάλει τσάτρα πάτρα το σχολείο – η ορθογραφία είναι ο πιο αδιάψευστος μάρτυρας – αλλά να έχεις την οίηση πως είσαι μαζί γενετιστής, ανθρωπολόγος, αρχαιολόγος και πυρηνικός φυσικός. Στην ουσία δεν είσαι παρά Τίποτα με Τ κεφαλαίο.
[…] Επειδή είσαι από τους σχετικά λίγους που γνωρίζουν τα ζητήματα αυτά ενδελεχώς και με συνθετική ικανότητα – τούτη κυρίως λείπει -, το βέλτιστο θα ήταν μέσω επισήμου δημοσιεύσεως (διαδικτυακή ή ακόμη καλύτερη έντυπη) να δώσεις μια ευσύνοπτη εικόνα του κεφαλαιώδους αυτού ζητήματος. Είκοσι κωδικοποιημένες σελίδες αξίζουν, ειδικά στις μέρες μας, περισσότερο από ολόκληρες εγκυκλοπαίδειες.
Γενικότερα τώρα μιλώντας, η εποχή μας είναι σκοτεινή διότι τρώθηκε η ιεραρχία. Όλοι είναι ισόκυροι, όλοι συζητούν με όλους, όλοι έχουν γνώμη για όλα. Η συζήτηση, όσο καλόπιστη και αν είναι, οδηγεί στο γνωστό μηδενιστικό αδιέξοδο. Ο σύγχρονος κόσμος είναι γεμάτος από “επαίοντες της φακής” και αιώνιους αμφισβητίες. Αντιθέτως η θέση, η οποία δεν διαλέγεται αλλά δίδεται μέσω της αυθεντίας του επωνύμου λόγου, επανορίζει τη φυσική ιεραρχία και συσπειρώνει τους εκλεκτούς που εκ της φύσεώς των δεν είναι ποτέ ξερόλες και πολυλογάδες Θερσίτες. Και ίσως έτσι, κάποιοι από τους προπετείς που έχουν αγαθά στοιχεία, στο τέλος να βελτιωθούν και οι ίδιοι και να ακολουθήσουν. Ο καλός στρατιώτης γίνεται μέσα από την υπακοή και όχι με τη φιλική κουβεντούλα του λοχαγού και του διοικητή. Αυτό δεν είναι φιλοσοφικό ή αισθητικό ζήτημα, αλλά βαθιά πρακτικό.
Τέλος μεταφέρουμε και αποσπάσματα εκ σχετικών σχολίων/απαντήσεων ετέρου (πολύ ολιγώτερον ανωνύμου, αυτήν την φορά!) σχολιαστού:
Α0. Γράφεις ανοησίες.
Για ποια «θρησκευτική διαμάχη δογμάτων» μιλάς, της οποίας προϊόν … ήταν η βορεινή θεώρησις; Στην οποία συμμετείχαν άτομα όπως οι A. Gobineau, H.S.Chamberlain, Guido von List κ.λπ. και για ποια “σύγχρονα γενετικά/ανθρωπολογικά δεδομένα” που τους καταρρίπτουν;
Η συνολική φυλετική αποτίμηση είναι πολύ λεπτή και σύνθετη υπόθεση. Η σημερινοί γενετιστές είναι χαμένοι σε έναν ωκεανό δεδομένων χωρίς πυξίδα. Μόνον αυτοί που διαθέτουν και την κλασσική ανθρωπολογική αλλά και ευρύτερη παιδεία και υπόβαθρο έχουν ελπίδα να δουν φως στον ορίζοντα.
Επειδή ως κλασικός νεοέλληνας προσπαθείς και συ να διδάξεις προτού μελετήσεις, θα σου έλεγα φιλικά να ξεκινήσεις σοβαρή μελέτη όλων των όψεων της φυλετικής ανθρωπολογίας, εφ᾿ όσον πραγματικά σ’ ενδιαφέρει όπως εικάζω, αφήνοντας κατά μέρος την δογματικότητα και την δοκησισοφία των ημιμαθών και αμαθών που είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως.
Και για νάχουμε το καλό ρώτημα, πόσο έχεις μελετήσει εκείνους τους οποίους με τόσο στόμφο και τουπέ απορρίπτεις;
A1. Οἱ ὁμάδες R1 (a,b) χαρακτηρίζουν τοὺς Πρωτοϊνδοευρωπαίους εἰσβολεῖς (ΑΝΕ), ἤτοι πρωτονορδικούς, καὶ ὄχι βεβαίως τοὺς ἀλπικοβαλτικούς, ἀρχικῶς τοὐλάχιστον, ποὺ εἶναι καὶ τὸ μόνον ποὺ ἔχει σημασίαν – διότι μετὰ τὶς διάφορες ἐπιμειξίες τύπων, ἡ ἁπλοομὰς δὲν συμβαδίζει πλέον ἀπαραιτήτως μὲ τὸν συνολικὸ φαινότυπο. Ἡ Ι-ἁπλοομὰς προέρχεται ἐκ τῶν προϊστορικῶν δυτικοευρωπαϊκῶν κυνηγῶν-τροφοσυλλεκτῶν [West European Hunter-Gatherer (WHG)], γι᾿ αὐτὸ καί, εὐλόγως, δὲν ἦτο παροῦσα κατὰ τὶς ΙΕ εἰσβολὲς ἑλληνοφώνων φύλων, ἀφίχθη λοιπὸν ἀργὰ καὶ σποραδικῶς [πρβλ. http://bga101.blogspot.dk/2013/12/eef-whg-ane-test-for-europeans.html]. Δὲν εἶναι, λοιπόν, ἡ ἁπλοομὰς τῶν πρωτονορδικῶν ἡ Ι1 ποὺ κατονομάζεις! Περαιτέρω ἡ ὁμὰς J ἦτο ἀνύπαρκτος εἰς τὸν αὐτόχθονα ἑλλαδικὸν πληθυσμὸν μέχρι τῆς ἐποχῆς ὀρειχάλκου, τὰ μετὰ τὴν ὁποίαν δείγματα δείχνουν ἀναλογίαν της τεσσάρων πέμπτων (4/5!!!), ἐν ᾧ πλέον ἡ J2 ἐξιχνιάζεται καὶ 15% γενικῶς (ὄχι μόνον στοὺς ἄνδρες, στοὺς ὁποίους τὰ ποσοστὰ ὁπωσδήποτε ἦσαν σημαντικῶς μεγαλύτερα) βορειοδυτικῆς εἰσβολῆς ὑπὸ κυνηγῶν/ποιμένων ἐκ τῶν στεππῶν βορείως τοῦ Καυκάσου· ποιοὺς χαρακτηρίζει ἡ ἁπλοομὰς J2; Δυστυχῶς ὄχι τοὺς “μεσογειακούς” σου ἀλλὰ τοὺς κυνηγοὺς ποιμένας ποὺ κατῆλθον μέσῳ Καυκάσου στὴν Ἀνατολία καὶ ἐκεῖθεν εἰσέβαλαν καὶ στὴν Ἑλλάδα [βλ. πρόσφατον μελέτην https://reich.hms.harvard.edu/sites/reich.hms.harvard.edu/files/inline-files/nature23310_1.pdf σελ. 3]. Ἄρα ἦσαν ἄλλος κλάδος τῆς αὐτῆς μετὰ τῆς ἐκ ΒΔ κατευθύνσεως εἰσβολῆς τῶν Ἀχαιῶν, ὁ ὁποῖος φαίνεται ἐκ τῆς γενετικῆς ἀναλύσεως ὅτι σχεδὸν ἀπεδεκάτισε τὸν πρωταρχικὸ αὐτόχθονα ἀνδρικὸ πληθυσμό, ἀνήκοντα κυρίως στὴν ἁπλοομάδα G2α, ποὺ χαρακτηρίζει τοὺς γνωστοὺς νεολιθικοὺς ἀγρότας.
Δὲν θὰ ἀσχοληθῶ τώρα μὲ τὴν γραμματεία, τὴν τέχνη, τὰ βορεινὰ ἰδεώδη τῶν ἀρχαίων μας προγόνων. Θὰ σὲ προέτρεπα ν᾿ ἀσχοληθῇς μόνος σου, ἀρχίζοντας ἀπὸ Ἰλιάδα καὶ Ὀδύσσεια, περνώντας στὸν Πίνδαρο κ.λπ. Πέρνα καὶ μιὰ βόλτα ἀπὸ τὴν Πέλλα νὰ δῇς τί χρώματα δείχνουν τὰ ἀρχαῖα ψηφιδωτά.
Β. … Ἐν πάσῃ περιπτώσει τὸ φᾶσμα τῆς Υ-ἁπλοομάδος Ι παραπέμπει εἰς τοὺς προαναφερθέντας West European Hunter-Gatherers (WHG). Δὲν προσβάλλουμε τοὺς προγόνους μας μὴ διαστρέφοντες τὴν ἀλήθειαν καὶ τὸν πολιτισμόν τους, ἀπεναντίας μάλιστα. Τὰ περὶ άντιεπιστημονικότητος καὶ θρησκευτικῆς δογματικότητος περιγράφουν τὴν ἄλλην πλευράν, ποὺ ὑπερασπίζεσαι, καὶ ποὺ ξεκίνησε κάπου τὸ 1990 μὲ ἡμικαθυστερημένες φωνακλάδικες περσόνες ἑλλαδεμπόρων τύπου Βδελοπούλου καὶ Λιακοπούλου, πρᾶγμα ποὺ δὲν πιστεύω νὰ θυμᾶσαι, καθὼς μᾶλλον βρέφος ἢ καὶ ἀγέννητος ἤσουν τότε. … Σοῦ ἐξήγησα καὶ μετ᾿ ἀκριβοῦς παραπομπῆς ὅτι ἡ J ΔΕΝ εἶναι γηγενής. Ὅλα δείχνουν πὼς γύρω στὸ 2000 π.Χ. ἢ λίγο νωρίτερα ἔγινε βιαιοτάτη ἐπέλασις ἐξ Ἀνατολίας, λαῶν ποὺ πέρασαν ἀπὸ τὸν Καύκασο καὶ εὑρέθησαν καὶ στὸ Ἰράν, ἀνηκόντων στὴν ἁπλοομάδα J2, βλ. τὴν δημοσίευσι καθ᾿ αυτὴν: https://reich.hms.harvard.edu/sites/reich.hms.harvard.edu/files/inline-files/nature23310_1.pdf σελ. 3. Αὐτόθι διευκρινίζεται ὅτι ἡ G2 ἦτο τοῦ παλαιοτάτου αὐτόχθονος ὑποστρώματος, ὅπως ἐξήγησα ἀνωτέρω.
Παραπέμπεις, λοιπόν, ξανὰ σὲ μία μελέτη ποὺ δὲν ἔχεις κἂν κοιτάξει, τὴν διάβασες παραποιημένη/ἐκλαϊκευμένη, τὴν παραποιεῖς ὁ ἴδιος ἀκόμη περισσότερο – καὶ μᾶς τὴν σερβίρεις κατόπιν ὡς τὴν τελευταία λέξι τῆς ἐπιστήμης! Καὶ ΠΑΡ᾿ ΟΤΙ σὲ ἔχω ἀνωτέρω παραπέμψει στὴν πηγὴ καὶ ὑποδείξει σημεῖα, ἔρχεσαι πάλιν καὶ λὲς τὰ ἀντίθετα…
Γ. … Μοῦ ἐκπέμπεις 2 ἀλληλοαναιρούμενες κατηγορίες: Ἀφ᾿ ἑνὸς πὼς ἀντιεπιστημονικῶς συνδέω τὴν νορδικότητα μὲ ξανθότητα καὶ γαλανοὺς ὀφθαλμούς, ἀφ᾿ ἑτέρου πὼς “ἐπιλέγω τυχαῖες ἀναφορὲς ἀρχαίων σὲ ξανθοὺς γαλανομάτηδες γιὰ ν᾿ ἀποδείξω τὴν νορδικότητα”! Συμφωνῶ ὅτι δὲν χρειάζεται ἀπαραιτήτως τὸ στοιχεῖο αὐτὸ κατὰ τὴν ἀρχαϊκὴ ἐποχή, ἄλλως τε ὁ ἴδιος ἔγραψα ἀνωτέρω “Τὸ πότε ἀκριβῶς ἔγινε ὁ ἀποχρωματισμὸς ἀποτελεῖ ἀντικείμενον τρεχούσης ἐρεύνης”! Ὅμως ἐσὺ ἐπιχειρηματολογεῖς λέγων πὼς αὐτὰ ἦσαν σποραδικὰ παραδείγματα πού, ὑποπίπτων καὶ εἰς λογικὸν σφᾶλμα μοῦ λές, ἐπιλέγω ἐκ τῶν ἀρχαίων, ἐνῷ ἦσαν ἐξαιρέσεις – ποὺ σημαίνει λοιπὸν κατ᾿ ἐσὲ ὅτι, ἀφοῦ δὲν ἦσαν οἱ πλεῖστοι ξανθοὶ γαλανομάτηδες, ἄρα δὲν ὑπῆρχε σημαντικὸ βορεινὸ στοιχεῖο!
Ποιὸς λοιπὸν κάνει λογικὸ σφᾶλμα; Ἂν ἡ ξανθότης δὲν συνοδεύει ἀπαραιτήτως ἐκείνην τὴν ἐποχὴν τὴν ἀρχαϊκὴν βορεινότητα (συμφωνῶ!), πῶς τότε ἐκ τῆς περιωρισμένης της παρουσίας στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα συνάγεις τὴν ΠΛΗΡΗ, μάλιστα, ἀπουσία νορδικῶν; …
Ἡ ἡμιμάθειά σου ὅμως καθὼς καὶ ἡ ἐμμονική σου καὶ ἀδιάλλακτη τυφλὴ δοκησισοφία εἶναι ἐμφανεστάτη γιὰ τὸν κάθε ἀναγνώστη ποὺ διαθέτει κρίσιν καὶ ἐπίπεδον.
Ἡ μελέτη τῶν Μυκηναίων κατ᾿ ἀρχὰς βασίζεται σὲ 4 (ΤΕΣΣΕΡΑ!) δείγματα – καὶ πάντως δὲν λέει αὐτὰ ποὺ ἐσὺ συνάγεις! Ναί, ἀνεμείχθησαν οἱ εἰσβαλόντες Ἀχαιοὶ μὲ Προέλληνες, ποὺ ὅμως εἶχαν ἤδη διὰ προηγουμένης ἐξ Ἀνατολίας εἰσβολῆς προερχομένης ἐν τῆς σιβηρικῆς στέππας ἀριοποιηθῆ (Αὐτὸ ὑποδηλώνει ἡ Ἁπλοομὰς J εἰς ἀναλογίαν 4/5, βλ. προηγούμενα μηνύματά μου)! Κι αὐτὸ λέει κι ἐδῶ, στὴν δική σου παραπομπή, ποὺ εἶδες ἀλλὰ μᾶλλον δὲν πολυκατάλαβες: “Both cultures additionally inherited DNA from people from the eastern Caucasus, near modern-day Iran, suggesting an early migration of people from the east after the early farmers settled there but before Mycenaeans split from Minoans.
The Mycenaeans did have an important difference: They had some DNA—4% to 16%—from northern ancestors who came from Eastern Europe or Siberia. This suggests that a SECOND WAVE of PEOPLE FROM THE EURASIAN STEPPE came to mainland Greece by way of Eastern Europe or Armenia, but didn’t reach Crete”
Δὲν ἦσαν ὑποχρεωτικῶς ξανθοὶ γαλανομάτηδες, λοιπὸν, οἱ βόρειοι ἐπήλυδες, καθὼς ὁ ἀποχρωματισμὸς δὲν εἶχεν τότε ἀκόμη ὁλοκληρωθῆ: ΟΜΩΣ ἀπετέλεσεν ἰδεῶδες διὰ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνας, καθὼς παρίστα τὴν μεγίστην διάκρισιν ἐκ τοῦ προϋπάρχοντος πληθυσμοῦ.
… διευκρινίζω ὅτι ὡς παράδειγμα βορεινοῦ Νεοέλληνος προσδιώρισα τὸν γνωστὸ προπονητὴ Γιάννη Ἰωαννίδη, ἀνέφερα δὲ τὸν _ΑΓ_ κατ᾿ ἀρχὴν ἀντιπαραβάλλων ἀνάστημα καὶ παράστημα λόγῳ τῆς παρανοήσεως τῆς ἀναφορᾶς μου καὶ προσθέτων ὅτι ἔχει καὶ ἄλλα βασικὰ βορεινὰ γνωρίσματα, βεβαίως.
Εἶναι ὅμως πολὺ δύσκολο νὰ μεταδώσῃς ὁποιαδήποτε γνῶσι σὲ ἄτομα ποὺ ἐκ προοιμίου … τὰ ξέρουν ὅλα – καὶ τίποτε!!!
Πρὸς τὸ παρὸν … θὰ ἀκολουθήσω ταπεινῶς τὴν συμβουλὴν τοῦ μειρακίου, νὰ μελετήσω περισσότερον – ὄχι βεβαίως ἐπειδὴ μοῦ τὸ ὑπέδειξεν ἀλλ᾿ ἐπειδὴ οὕτως ἢ ἄλλως τὸ κάνω συνεχῶς… Γιὰ τὸν ἴδιο εἶναι μᾶλλον ἀλυσιτελές, ὅπως καὶ γιὰ τοὺς πλείστους προκειμένου περὶ λεπτῶν καὶ συνθέτων θεμάτων, διότι τοὺς λείπει ἡ διάκρισις, ἡ διαύγεια, ἡ ὑποδομὴ καὶ ἡ σύνθεσις. Καὶ δὲν τὸ νοιώθουν κἂν αὐτό, καθὼς μιὰ τέτοια αὐτογνωσία εἶναι ἀπρόσιτη στὰ αἰσθητήριά τους – ΔΕΝ ΝΟΓΟΥΝ, ποὺ ἔλεγεν ὁ Λαός, ὅταν ἀκόμη ὑπῆρχε…
… Εἰς ὅ,τι ἀφορᾷ εἰς τὴν Υ-ἁπλοομάδα Ι: Εἶπα ἁπλῶς ὅτι παραπέμπει εἰς παναρχαίους εὐρωπαϊκοὺς κυνηγοὺς-τροφοσυλλέκτας, καὶ ἔτσι εἶναι. Τώρα δὲν ἠσχολήθην μὲ τὸ κατὰ πόσον ἡ Ι2 συνδέεται μετὰ τῆς διναρικῆς φυλής, δὲν ἦτο τὸ θέμα μου – πλὴν ὅμως συμφωνῶ, ἰσχύει. Ἡ πυκνὴ ἐμφάνισις, ἀφ᾿ ἑτέρου, τῆς Ι1 στὴν Σκανδιναυΐα δείχνει τὴν ἰσχυρὰν ἐκεῖ παρουσίαν προ-αρίων πληθυσμῶν κυνηγῶν, πρᾶγμα ἤδη γνωστὸν ἐκ τῆς ἀρχαιολογίας. Προσωπικῶς εἰκάζω ὅτι αὐτὴ κυρίως ἡ συνεισφορὰ εὐθύνεται γιὰ τὰ πολὺ ξανθὰ μαλλιά, ἐνῷ ὁ τύπος τῶν ΑΝΕ εἰσβολέων ἐκ τῆς σιβηρικῆς στέππας, ποὺ ἔφεραν τὸν ΙΕ πολιτισμὸ καὶ τὶς ΙΕ γλῶσσες (π.χ. ἑλληνική), εἶχε πιὸ ἠπίους ἀνοικτοὺς χρωματισμούς. Τὸ πότε ἀκριβῶς ἔγινε ὁ ἀποχρωματισμὸς ἀποτελεῖ ἀντικείμενον τρεχούσης ἐρεύνης. Ὁ συσχετισμὸς ἐκείνων τῶν ΑΝΕ λαῶν μετὰ τῶν ἁπλοομάδων R1 (R1a καὶ R1b) εἶναι ἐπιστημονικὸν δεδομένον εὐρύτατα παραδεκτόν, ἀναφέρεται ἄλλως τε καὶστὶς παραπομπὲς ποὺ σοῦ ἔδωσα, θεωρῶ ἄτοπον νὰ σοῦ δώσω κι ἄλλες ἀπὸ ἐδῶ. Τὸ ἐπιχείρημά σου περὶ βαλτικῶν καὶ ἀνατολικοευρωπαίων ὅπου μεταξὺ ἄλλων κυριαρχεῖ ἡ R1 εἶναι πρωθύστερον: Ἡ βαλτικὴ φυλὴ ἀποτελεῖ προϊὸν ἐπιμειξίας. Προφανῶς κάποιοι ΑΝΕ ἄνδρες ἐτεκνοποίησαν μὲ ἀλπικοῦ τύπου γυναῖκες – καὶ κατόπιν πολλῶν γενεῶν ἐπαγιώθη ἡ βαλτικὴ ὑποφυλή. Ἡ κεντρο-ἀνατολικὴ Εὐρώπη ἀπετέλεσε κατόπιν κεντρικὸ χῶρο ἐξαπλώσεως τῶν ΑΝΕ (ΠΙΕ) εἰσβολέων. Εἰσέβαλαν στὴν Σκανδιναυΐα καὶ στὴν προϊστορικὴ ἀρχαιολογία εἶναι γνωστοὶ ὡς stridsøksefolkene (λαοὶ τοῦ πολεμικοῦ πελέκεως) ἢ enkeltgravsfolkene (λαοὶ τοῦ μονοῦ τάφου, δηλ. ὄχι ὁμαδικοῦ). Φύσει πολεμικοὶ κι ἐξερευνητικοί, εἰκάζεται ὅτι κυρίως αὐτοὶ ἐπέδραμαν (φοβερῶς…) ἐκ Βορρᾶ ἢ καὶ ὡς Βίκιγκς. Δύναμαι π.χ. νὰ γνωρίζω ὅτι κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ σιδήρου ἡ Δανία ἦτο πολὺ περισσότερον νορδικὴ ἀνθρωπολογικῶς παρ᾿ ὅ,τι σήμερον.
Ἄλλοι ΑΝΕ ἀνεμείχθησαν μὲ ἀσιᾶτες, ὁ σημερινὸς λοιπὸν φορεὺς κάποιων ἐκ τῶν γονιδίων τους δὲν ἀντικατοπτρίζει τὸν ἀρχικό τους χαρακτῆρα, ἐφ᾿ ὅσον μάλιστα ἀνεμείχθησαν μὲ τελείως ἀλλογενῆ στοιχεῖα (ἀσιατικά). Οἱ Μορδοβοὶ καί, ἀκόμη περισσότερο, οἱ Ἰνδιάνοι ἀποτελοῦν παράδειγμα. Ὁ μέγας Hermann Wirth πρὸ πάντων, εἶχεν ἤδη ἐπισημάνει τὸν ἡλιοειδῆ χαρακτῆρα πολλῶν Ἰνδιάνων ἡγετῶν πρὸ ἑνὸς αἰῶνος, εἰς τὸ μνημειῶδές του σύγγραμμα “Der Aufgang der Menschheit”.
Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ ἐξ ἀρχῆς παρετήρησα: “Οἱ ὁμάδες R1 (a,b) χαρακτηρίζουν τοὺς Πρωτοϊνδοευρωπαίους εἰσβολεῖς (ΑΝΕ), ἤτοι πρωτονορδικούς, καὶ ὄχι βεβαίως τοὺς ἀλπικοβαλτικούς, ἀρχικῶς τοὐλάχιστον, ποὺ εἶναι καὶ τὸ μόνον ποὺ ἔχει σημασίαν – διότι μετὰ τὶς διάφορες ἐπιμειξίες τύπων, ἡ ἁπλοομὰς δὲν συμβαδίζει πλέον ἀπαραιτήτως μὲ τὸν συνολικὸ φαινότυπο.”
Συνοψίζω: Ἡ Υ-ἁπλοομὰς G2a κατ᾿ ἐξοχὴν χαρακτηρίζει τοὺς νεολιθικοὺς ἀγρότας, ἡ J1 εἶναι ἀραβοσημιτική, συνήθης καὶ στοὺς Ἀσκεναζίμ καὶ μάλιστα τοὺς Cohen, ἡ J2 ὅμως προέρχεται ἐξ Ἰρὰν (προ-ἄριοι) καὶ Καυκάσου, κι αὐτοὶ ἀκριβῶς κατέκλυσαν Κρήτη καὶ μᾶλλον καὶ Πελοπόννησο ΠΡΟ τῆς ΙΕ εἰσβολῆς. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἐν λόγῳ μελέτη βρῆκαν 4/5 ν᾿ ἀνήκουν σ᾿ αὐτὴν, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι οἱ καυκασομικρασιατικοὶ φορεῖς της ξεκλήρισαν κυριολεκτικῶς τὴν προηγουμένως τοὐλάχιστον στὴν Κρήτη κυρίαρχον ὁμάδα G2 (νεολιθικοὶ ἀγρότες). Προφανῶς ὅμως κράτησαν τὶς γυναῖκες. Τώρα βεβαίως οἱ νεολιθικοὶ ἀγρότες δὲν ἦσαν καὶ ὅ,τι χειρότερο πάντως – δὲν ἦσαν “ἄραβες”, πρβλ. σύγχρονον ἀνθρωπολογίαν τῆς Σαρδηνίας, καθὼς ἐκεῖ ὁ πληθυσμὸς σχεδὸν ἐξ ὁλοκλήρου προέρχεται ἐκ νεολιθικῶν ἀγροτῶν: Γλυκὰ μεσογειακὰ χαρακτηριστικά, ἀβαθῆ ἀμυγδαλωτὰ μάτια, δολιχὸ κρανίο.
Ἐν τέλει προσθέτω ὅτι, ναὶ μὲν ἀτομικῶς οἱ Υ-ἁπλοομάδες λόγῳ ἀμοιβαίων προσμείξεων σήμερα δὲν ἀντανακλοῦν κανονικῶς πλέον φυλετικοὺς τύπους, ΟΜΩΣ τὸ κάνουν ἀκόμη στατιστικῶς, ὅταν μιλᾶμε δηλαδὴ γιὰ τὶς ἀναλογίες ἐντὸς ἑνὸς πληθυσμοῦ ποὺ συμβιώνει διὰ μέσου 2-3 χιλιετιῶν.
Ἡ Βορεινότης ἀπετέλεσε ὡς Ἰδέα, ὡς Πνεῦμα Πατριαρχίας, ὡς πολεμικότης, ὡς εὐγένεια καὶ ἀνώτερος χαρακτήρ, ὡς λατρεία τοῦ Φωτὸς καὶ τοῦ Οὐρανοῦ ὑπὸ τὸ σκῆπτρον τοῦ Οὐρανίου Πατρὸς Διὸς τὸν Πυρῆνα τῆς ἑλληνικότητος, ἐπιβληθέντα τελικῶς ἐν πολλοῖς καὶ ἐπὶ μὴ βορεινῶν (ἀνθρωπολογικῶς) στοιχείων. Ἡ Ἑλλὰς καὶ ὁ Ἑλληνισμός, ὅπως καὶ ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα, ὁρίζεται καὶ ξεκινάει τὴν στιγμὴν ποὺ καταφθάνουν ἐκ Βορρᾶ (ΒΔ καὶ ΒΑ) τὰ ἄρια φῦλα καὶ καθυποτάσσουν τὴν Μεγάλην Μητέρα καὶ τοὺς Σατύρους. Αὐτὴν τὴν βορεινότητα διακηρύσσουν καὶ οἱ ἀρχαῖοί μας ποιηταὶ καὶ πολλοὶ τῶν φιλοσόφων ἐπίσης, ὁμοίως καὶ οἱ εἰκαστικοὶ καὶ πλαστικοὶ καλλιτέχναι, ὄχι δὲ μόνον ὡς πνεῦμα καὶ χαρακτῆρα ἀλλ᾿ ἀκόμη καὶ ὡς ἰδεώδη φυσικὴν εἰκόνα – τὴν ὁποίαν καὶ προφανῶς ἔβλεπαν μπροστά τους, δὲν τὴν φαντάζονταν!!!
Ὑπάρχει καὶ κάποιο περίφημο βιβλίο ποὺ ἴσως νἄχῃς ἀκούσει, ὑπὸ τίτλον “Ὁ Μῦθος τοῦ 20οῦ Αἰῶνος” – μελέτησέ το ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΩΣ, κάποιος (…) φιλοτιμήθηκε νὰ μεταφράσῃ τοὐλάχιστον τὴν ἀρχήν του, ποὺ ἀκριβῶς ἀφορᾷ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες.
Ὁ βορεινὸς Περσεὺς ποὺ φονεύει τὴν Μέδουσαν περιγράφει τὴν Ἑλληνικότητα διὰ μιᾶς καὶ μόνον σκηνῆς!
Ἐκεῖ ἀνευρίσκεται ἡ Ψυχὴ τοῦ Ἔθνους μας, εἴτε εἶσαι μεσογειακὸς εἴτε δινάριος εἴτε ἄλλος εὐρωπαϊκὸς ὑπότυπος, ἄσχετον!
Ἡ δὲ νεωτέρα ἔρευνα μόνον ἐπιβεβαιώνει, συνεχῶς καὶ περισσότερο, τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν πραγματικότητα. Καὶ θὰ τὸ κάνῃ ἀκόμη περισσότερο καὶ καθαρώτερα καὶ μελλοντικῶς, παρ᾿ ὅτι τοῦτο δὲν ἐναρμονίζεται πρὸς τὴν πολιτικὴν ὀρθότητα τῶν ἀκαδημαϊκῶν κύκλων. ΤΕΛΟΣ!
Πηγές:
https://reich.hms.harvard.edu/sites/reich.hms.harvard.edu/files/inline-files/nature23310_1.pdf