Ο καλός αναρχικός είναι πιστός φίλος του ανθρώπου, γεννημένος μέσα στην φύση έχει όλες τις μυρωδιές της. Επειδή ως διεθνιστής φοβείται τον μεγάλο Έλληνα Θαλή, που είπε ότι το ύδωρ είναι η αρχή του Παντός, δεν τα πάει και πολύ καλά με το νερό – γι αυτό σχεδόν πάντα ζέχνει και βρωμάει. Επίσης ευρισκόμενος μέσα στην φύση δεν ξεχνάει να σέρνει πάντα τον κρυμμένο εαυτό του – συνήθως σκυλιά και γατιά.
Ο καλός αναρχικός δεν είναι ιδιαίτερα πειθαρχημένος, θα έλεγα μάλιστα ότι μέσα στην όλη ανισορροπία του έπαθε και παθαίνει αυτό το οποίο συνέβαινε στον μεγάλο μαθηματκό Αμπέρ: Βλέπει όλους τους τοίχους σαν μαυροπίνακα και τους γεμίζει με τις ηλιθιότητες που κατεβαίνουν στο μυαλό του. Μάλλον στις σχολικές τάξεις κρυβόταν η βλακεία του ,γι’ αυτό το σχολείο του λείπει πολύ, η ζεστασιά του σχολείου – και προσπαθεί γράφοντας στους τοίχους να πείσει την κοινωνία ότι έχει μάθει το μάθημά του και άρα είναι καλός μαθητής.
Ο πάγκαλος αναρχικός είναι συνήθως παιδί πλουσίων ανθρώπων οι οποίοι του έχουν διδάξει όλους τους τρόπους να βαριέται τη ζωή του. Μπορεί όμως και να είναι παιδί φτωχών ανθρώπων, σε αυτή την περίπτωση ζηλεύει τον Ηρόστρατο. Επειδή είναι φτωχός στο μυαλό προσπαθεί να αναδειχθεί σπάζοντας και διαλύοντας. Μέχρι βέβαια την αυλή του σπιτιού του. Ο καλός αναρχικός το σπίτι του το προστατεύει – διότι είπαμε, η φωτιά στα πατζάκια του άλλου δεν πρέπει να επεκταθεί στα δικά μας.
Ο σημερινός αναρχικός του γλυκού νερού δεν ομοιάζει σε τίποτε με εκείνους του ιδεολόγους ανά τους αιώνες που θα έδιναν και τη ζωή τους για τα πιστεύω τους. Είναι τόσο βολεψάκηδες, ώστε το πορτοφόλι του μπαμπά να είναι καλά και ο μήνας έχει εννιά.Το μυαλό του είναι διάκενο και το μόνο που έχει μέσα είναι κόκκαλα λευκά από την αχρησία. Η βαριεστημάρα των αναρχικών είναι το μόνο χόμπυ που έχουν, γι’ αυτό εξ άλλου καλύπτουν τον χαμένο χρόνο με πάρτυ, οινοποσίες, κάνουν μάλιστα τα μαλλιά τους ράστα – διότι βαριούνται και να χτενιστούν. Προσφέρουν βέβαια κατοικία στο ραστοκεφάλι τους και σε άλλα ευγενή συναφή έμψυχα, όπως είναι οι ψείρες και άλλα.
Οι αναρχικοί σήμερα είναι δύο ειδών. Οι αφελείς που σαν παιδιά του ελλόγου διαφωτισμού πιστεύουν ότι θέλουν τον κόσμο και μπορούν να τον αλλάξουν – όπως η βιομηχανική επανάσταση βασιζομένη επάνω στο φυσικό διαφωτιστικό λόγο το πέτυχε (είναι χαρακτηριστικό ότι χωρίς να το καταλαβαίνουν οι αναρχοάπλυτοι είναι παιδιά των καπιταλιστών, μιάς και πέρα από τον επίγειο πλούτο και τη διανομή του δεν βλέπουν καμμία άλλη συμπαντική πορεία). Από την άλλη πλευρά ευρίσκονται οι καλοί υπάλληλοι του υπουργείου δημοσίας τάξεως, οι οποίοι με συγκινητική διάθεση πλαισιώνουν τις τάξεις των αναρχοάπλυτων.
Οι αναρχικοί σήμερα, χωρίς φυσικά να το ξέρουν, είναι η ιστορική συνέχεια και εκπλήρωση της παλαιάς διαθήκης και το μακρύ χέρι των αρχόντων σιωνιστών αυτού του κόσμου. Είναι βίδα στην μηχανή και στο σύστημα των εξουσιαστών αυτού του κόσμου αυτοί οι οποίοι διατείνονται ότι είναι ενάντια σε κάθε μορφής κράτος. Για να μη φανεί ότι είμαστε συκοφάντες απέναντι στα συμπαθή αυτά δίποδα πλάσματα ας εξηγήσουμε τον τρόπο που είναι δούλοι και εξαρτήματα των εξουσιαστών αυτού του κόσμου, φανερών και κρυφών. Είναι βέβαια περιττό και να επισημάνω ότι τα συμπαθή αυτά δίποδα είναι νυκτόβια εξαδέλφια όλων εκείνων των συμπαθών ζώων που εξέρχονται της κλίνης τους μόνο κατά τη διάρκεια της νυκτός. Αυτή η συνήθεια τους απέμεινε από τον καιρό της παλαιάς διαθήκης, όπου ρητά αναφέρεται ότι στα κρυφά η Εύα και ο Αδάμ προσπάθησαν να ξεγελάσουν τον Ιαχβέ. Όπου εκτενώς αναφέρεται και η ιστορία του ταλαιπώρου Αυνάν (μακρινού αλλά τόσο κοντινού στην πράξη θείου των αναρχικών). Η νύκτα λοιπόν ως το απόλυτο αντίθετο της Άρειας ημέρας του φωτός θέλγει τους αναρχικούς. Νύχτα οι εβραίοι περπατούσαν να ξεφύγουν από τους εχθρούς τους και οι καλοί αναρχικοί απόγονοί τους νύχτα γράφουν και εξεμούν τις αθλιότητές τους μη έχοντας κανένα ίχνος ανδρισμού να επιδείξουν κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Πιστοί στους σιωνιστές αφέντες τους οι αναρχικοί είναι το μακρύ χέρι τους.
Ίσως το πιο βασικό δόγμα της παλαιάς διαθήκης είναι αυτό το οποίο αναφέρεται στη Γένεση και αλλού: Ο κόσμος αυτός είναι κόσμος αμαρτίας και θα πρέπει να καταστραφεί, προκειμένου να οικοδομηθεί ο τέλειος ιαχβικός κόσμος. Ο καλός Ιαχβέ δημιούργησε τον καλό Άβελ και τον κακό Κάϊν. Ο καλός Άβελ είναι οι σημερινοί χριστιανοί, οι οποίοι τόσο πολύ μέσα στα ανείπωτα ψέμματά τους δήθεν θέλουν το καλό ενός κόσμου, που τον έχουν κάνει φυλακή ενάντια στην οντολογική απελευθερωτική εσωτερικότητα. Ο κακός Κάϊν είναι οι αναρχικοί οι οποίοι με τον τρόπο τους αποδιώχνουν κάθε συζήτηση για την ύπαρξη ανωτέρων κόσμων, ελευθερώνουν δήθεν τους ανθρώπους με το να τους λένε «εκφρασθείτε ελεύθερα» αλλά, αρνούμενοι την ύπαρξη του ανωτέρου εσωτερικού κόσμου, φυλακίζουν τους ανθρώπους σε ένα κύκλο κυνηγιού μαγισσών χωρίς οντολογική διέξοδο. Ο καλός, λοιπόν, αναρχικός έχει με χαρά στο σημερινό θέατρο του παραλόγου ντυθεί με την σιωνιστική στολή του Κάϊν και παίζει ωραία τον ρόλο του. Φωνάζοντας όπως ο Ιησούς «θα γκρεμίσω αυτό τον κόσμο για να τον ξαναχτίσω», ελκύει τους αφελείς οι οποίοι θεωρούν ότι πρόκειται για κάτι το σοβαρό. Οι φωνές όμως των αναρχικών είναι ανανέωση των φωνών της παλαιάς και της καινής διαθήκης, που προοικονομούν την καταστροφή του κάθε τι προκειμένου το νέο να είναι προς δόξα του Ιαχβέ. Οι αναρχικοί θέλουν τα ερείπια αυτού του κόσμου προκειμένου να χτίσουν όχι ένα κόσμο καλύτερο, ένα έθνος φωτισμένο οντολογικά – αλλά ένα κόσμο ύλης που απλά θα έχει κλέψει τα βλαμμένα προϊόντα των καπιταλιστών. Με αυτόν τον τρόπο οι σιωνιστές εξουσιαστές αυτού του κόσμου κοιμούνται ήσυχοι. Οι άνθρωποι αγνοούν τον πραγματικό επόμενο κόσμο και είναι αφοσιωμένοι στο να γκρεμίσουν τον πύργο του καπιταλιστή, προκειμένου να χτίσουν με τα ίδια υλικά μία παράγκα που θα εισέλθουν. Μέχρι και αυτοί να γκρεμισθούν από άλλα αναρχικά δίποδα και ούτω καθ΄εξής.
Κατανοούμε άρα ότι ο κάθε πολιτισμός αναπαραγάγει τα σκουπίδια του. Οι αναρχικοί λοιπόν είναι η αναγκαιότητα του κάθε πολιτισμού να κάνει σκουπίδια. Όπως αναγκαιότητα του οργανισμού μας είναι το να δημιουργούμε και να εξάγουμε τα περιττώματά μας προκειμένου το καλό να μείνει στον οργανισμό και το βλαμμένο να εκβληθεί. Από αυτή την άποψη είναι τελείως φυσιολογικό το ότι το κάθε Έθνος βασιζόμενο στις υγιείς δυνάμεις του δημιουργεί – όπως και το Ελληνικό – υψιπετή ιδανικά και αξίες. Όταν το σώμα του κράτους εσωτερικοποιεί όλες αυτές τις δημιουργίες, δημιουργούνται μέσα στο σώμα του Έθνους-κράτους εκείνα τα περιττώματα ανθρώπων και ιδεών που δεν μπορούν να ακολουθήσουν αυτές τις δαψιλείς δημιουργίες. Αυτά τα περιττώματα εκβάλλονται και έχουν το όνομα των αναρχικών, στο σχήμα δε ομοιάζουν με τα ράστα σχήματα των βοστρύχων. Δεν είναι από αυτή την άποψη καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι τα συμπαθή αυτά δίποδα απαρνούνται κάθε έννοια πολιτισμού, κάθε έννοια σκέψης ,αξίας και πράξης που ενώνουν τον άνθρωπο με το ον και τον απογειώνουν διά της εσωτερικότητας του Είναι. Η μετάβαση των αναρχικών από την τάξη των ανθρώπων στην τάξη των αλόγων ζώων γίνεται μέσα από τη θέλησή τους να απαρνηθούν το ανώτερο νόημα αυτής της ζωής – που δεν είναι άλλο από την υπακοή στην εσωτερικότητα, στο κοινό Είναι, στο αίμα που μας συνδέει με τους Τελείους που πρέπει μέσα στο Όν να ακολουθήσουμε.
Όμως με αυτό τον τρόπο ακριβώς υπηρετούν τα σιωνιστικά αφεντικά τους, τα οποία μάλιστα τους χρηματοδοτούν. Διότι η τουαλέτα του συστήματος είναι οι καλοί αναρχικοί, μιάς και η μπόχα τους κοιμίζει τον κόσμο και βοηθάει τους εξουσιαστές να προχωρούν επάνω σε κοιμισμένες μάζες και αποβλακωμένους ανθρώπους. Οι καλύτεροι φίλοι των πλουσίων εξουσιαστών αυτού του κόσμου είναι οι αναρχικοί – γι αυτό και τα παιδιά των καπιταλιστών ασπάζονται με τόση ευκολία τον βλακώδη αναρχισμό. Αυτό πώς εξηγείται; Επειδή δεν έχουν οντικές βλέψεις και ως άλογα δίποδα βλέπουν μόνο κάτω και την ύλη, προσπαθούν απλά να κλέψουν τα υλικά αγαθά σκλαβώνοντας ακόμα περισσότερο τους δυστυχείς που τους πιστεύουν. Ενώ ο άνθρωπος απελευθερώνεται όταν ανοιχθεί στο Όν οι αναρχικοί βυθίζουν ακόμα περισσότερο τον άνθρωπο στη φυλακή που λέγεται γή και ύλη. Υπηρετούν όμως τα σιωνιστικά αφεντικά τους όπως προαναφέραμε. Πώς; Πολύ απλά, αποβλακώνοντας τις μάζες με τις μεγαλόσχημες ρητορείες τους περί ισότητας, «κοινότητας» και άλλων σκουπιδιών, οι άνθρωποι βουλιάζουν ακόμα περισσότερο στην ύλη χάνοντας την εσωτερική πορεία του Είναι και του υγιούς Γίγνεσθαι. Όπως ο κόσμος του Ιαχβέ θέλει άλογα ζώα, αντιοντικής φύσης, προκειμένου να τα κυβερνά, η εικόνα ενός αναρχικού είναι το πλέον αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ανθρώπου που λίγο διαφέρει από τον ήρεμο ιπποπόταμο που κοιτάζοντας κάτω αφήνει τον ουρανό να παρελαύνει από πάνω του.
Οι σημερινές ορδές των αναρχικών είναι η 5η φάλαγγα του συστήματος ενάντια στους Εθνικιστές και Εσωτεριστές αυτού του κόσμου, που προσπαθούν να αρθρώσουν ωραίο οντολογικό λόγο προκειμένου να ξεχωρίσουν τους Τελείους, να ελευθερώσουν τα ιστορικώς ανώτερα Έθνη και να χαράξουν την οντολογική πορεία αυτού του κόσμου. Οι εξουσιαστές αυτού του κόσμου είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν να κατεβούν στο πεζοδρόμιο. Δεν μπορούν να πετάξουν μολότωφ, δεν μπορούν με αυτό τον τρόπο να αποπροσανατολίσουν τις μάζες. Το κάνουν βέβαια με άλλο τρόπο. Οι αναρχικοί ως καλά σκυλάκια και υποτακτικοί του συστήματος έχουν επωμισθεί στις ημέρες μας τον πιο ύπουλο ρόλο . Υπηρετούν τους εξουσιαστές με τον πιο πονηρό και ανίερο τρόπο που λίγοι έχουν καταλάβει. Επειδή ο Ιαχβέ εξουσίασε αυτόν τον κόσμο μέσα από το ανύπαρκτο οντολογικά δυαλιστικό ζευγάρι του καλού και του κακού,του Κάϊν και του Άβελ, σήμερα η σιωνιστική εξουσία απέναντι στον εαυτό της ως Άβελ δημιούργησε τον κακό εαυτό της που τον βάφτισε αναρχικό και του έδωσε τις ιδιότητες του Κάϊν. Ο κόσμος κλεισμένος σε αυτές τις Συμπληγάδες πέτρες κυβερνάται από τους πιο αδυσώπητους εξουσιαστές που γνώρισε ποτέ. Ο τρόπος είναι η βία. Επειδή η εξουσία δεν μπορεί να επεμβαίνει γιατί ακόμα και οι μάζες θα την καταλάβουν, επινόησε την βία των δούλων αναρχικών. Ο αναρχικός προκαλεί το παραπέτασμα της βίας, τα πραγματικά προβλήματα αποκρύπτονται, η εξουσία επεμβαίνει ,οι υγιείς φωνές καταστέλλονται, νέα μέτρα προστασίας της πολιτείας έρχονται και το παιχνίδι αυτό του φαύλου κύκλου καλά κρατεί. Μέχρι την επόμενη φορά που ο Ελληνικός λαός θα διαδηλώσει, ο αναρχικός θα κάψει ,τα αφεντικά του θα καταστείλουν τα πάντα,νέα μέτρα προφύλαξης θα αναγγελθούν και η Ελλάδα θα χωθεί ακόμα περισσότερο στην λήθη και στην αποβλάκωση.
Ο πιο ανόητος όλων όμως και ο πιο αμόρφωτος είναι ο αναρχικός.Είναι απίστευτο πως ο Ομηρικός Θερσίτης – μνημείο βλακείας και χαζομάρας -αναπαράχθηκε ιστορικά στο πρόσωπο των σημερινών αναρχικών. Όλες μα όλες οι ιδέες των αναρχικών είναι κακοχωνεμένα αναμασήματα των μεγάλων Ελλήνων φιλοσόφων. Από την μία οι αναρχικοί κλέβουν τις έννοιες της δικαιοσύνης και της ισότητας που ο μεγάλος Πλάτων,ο Αριστοτέλης και ο δάσκαλος όλων Σωκράτης δημιούργησαν. Οι άπλυτοι διακηρύσσουν την δικαιοσύνη της Πολιτείας,την ενδελέχεια των Ηθικών Νικομαχείων και τη Σωκρατική κοινωνία υβρίζοντας το Έθνος (και τα θεμέλιά του) που γέννησε τους μεγάλους αυτούς προπάτορες. Είναι τόσο κατευθυνόμενοι από τους σιωνιστές χρηματοδότες τους ώστε αυτή τους η απάτη δεν τους ενοχλεί ουδόλως. Κρίμα και κατά βάθος συχνά είναι καλά παιδιά. Απλά η απλυσιά δεν το αφήνει να αναφανεί.
Ειδικότερα η αναρχία εμφανίζεται για πρώτη φορά στα δραματικά Ελληνικά έργα, εκεί όπου η Αντιγόνη είναι το παράδειγμα της αναρχικής απέναντι στην φαύλη εξουσία. Ο Ελληνισμός μέσα στην σοφία του έδειξε το σωστό πρότυπο του αναρχικού. Ο αναρχικός είναι αυτός ο οποίος ποτέ δεν πρόκειται να ξεπουλήσει τα ιερά και τα όσια, τους θεούς και την πατρίδα του και αντιτίθεται σε κάθε φαύλη εξουσία. Από αυτήν την άποψη αναρχικός είναι ο Ομηρικός Αχιλλέας, αναρχική είναι η Σοφόκλεια Αντιγόνη κ.ο.κ. Οι ξεπουλημένοι στην διεθνή συνωμοσία κατά του Ελληνισμού σημερινοί δεν είναι αναρχικοί διότι δεν αντιστρατεύονται το κράτος των σιωνιστών που εξουσιάζει τον κόσμο. Είναι οι χειρότεροι κρατιστές, του ανθελληνικού κράτους-τέρατος. Ανθέλληνες είναι. Οι χειρότεροι κρατιστές όπως είπαμε μιάς και είναι όργανα της ασφάλειας,του διεθνούς σχεδίου διάλυσης της πατρίδας μας. Έχουμε ποτέ αναρωτηθεί που βρίσκουν όλο τον εξοπλισμό που κατεβάζουν στις πορείες; Πού βρίσκουν τα λεφτά να συντηρούν ιστοσελίδες –όπως το indymedia; Εάν το κράτος ένοιωθε αντιπάλους τους αναρχικούς θα τους είχε απαγορεύσει όλες τις ανέσεις και τις παρανομίες που διαπράττουν. Τις νύχτες, στο σκοτάδι εκεί όπου οι κατσαρίδες και τα ποντίκια κυκλοφορούν. Όμως είναι το μακρύ χέρι του συστήματος, το δεκανίκι του κράτους, η αναπνοή κάθε κακομοίρη. Αυτά βολεύουν τους κρατιστές της φαυλοκρατίας.
Το Ελληνικόν ήμαρ θα καθαρίσει τον ορίζοντα της πιο γλυκειάς πορείας προς την εσωτερικότητα. Αυτή είναι και η συμβουλή μας προς τους αναρχικούς. Έσσεται Ήμαρ.
Β. Δ. Μ.