Μετά το Παρίσι, το Λονδίνο, το Μάντσεστερ, την Μαδρίτη, το Βερολίνο, την Μόσχα, την Νίκαια, τις Βρυξέλλες, την Στοκχόλμη και άλλες πόλεις που δυσκολεύεται πια κανείς να απαριθμήσει, η Βαρκελώνη, η πρωτεύουσα της ισπανικής Καταλωνίας, έρχεται και αυτή να προστεθεί στον μακρύ αιματηρό κατάλογο των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης που πέφτουν θύματα της ισλαμικής τρομοκρατίας. Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρονται σε τουλάχιστον 13 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες, μεταξύ των οποίων και μία Ελληνίδα (ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι δυστυχώς ο αριθμός των θυμάτων θα αυξηθεί), ενώ οι πληροφορίες για τους δράστες είναι επίσης συγκεχυμένες καθώς σύμφωνα με άλλες ένας (βορειοαφρικανός) δράστης φέρεται να έχει συλληφθεί ενώ άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι ένοπλοι δράστες έχουν διαφύγει και να αναζητούνται πόρτα πόρτα. Οι εικόνα είναι ακόμα αρκετά θολή και στο τουριστικό κέντρο της πόλης όπου έγινε η επίθεση (με την γνωστή πια μεθοδολογία που παραπέμπει σε ισλαμιστές τρομοκράτες: όχημα να πέφτει με μεγάλη ταχύτητα σε αμέριμνους πεζούς, κάνοντας ζικ ζακ, και εν συνεχεία οι οπλισμένοι δράστες να πυροβολούν) φαίνεται ότι επικρατεί τρόμος.
Δυστυχώς όμως, τα αλλεπάλληλα σοκ και ο φόβος που σκεπάζει την Ευρώπη μετά τις επαναλαμβανόμενες επιθέσεις των βαρβάρων του Ισλάμ μοιάζουν να μην είναι αρκετά για να οδηγήσουν στην αφύπνιση των Ευρωπαίων που ως λοβοτομημένοι υπνοβάτες εξακολουθούν να ανέχονται και να δικαιολογούν τον συνεχιζόμενο εποικισμό της Ευρώπης από απειράριθμα πλήθη ασιατών και αφρικανών βαρβάρων που ανεμπόδιστα συνεχίζουν καθημερινώς να εισρέουν στην Ευρώπη, μέσω Ελλάδος, Ιταλίας και Ισπανίας.
Οι ευρωπαίοι πολίτες συνεχίζουν να εισπράττουν τα φρικτά επίχειρα της δειλίας τους αφ’ ενός και της βλακείας τους αφ’ ετέρου, ένεκα της πλύσεως εγκεφάλου που έχουν επί μακρόν υποστεί από την περί «πολυπολιτισμικότητας» και «ανεκτικότητας» προπαγάνδα που έχουν καταναλώσει και των σφυροκοπηματικών κηρυγμάτων των μαρξιστών και λιμπεραλιστών ινστρουχτόρων που μεταπολεμικώς κυριαρχούν πλήρως στα μ.μ.ε., στα πανεπιστήμια και στον πολιτικό κόσμο, έχοντας επιβάλει μία ιδεολογική («ορθοπολιτική) δικτατορία, μόνιμη επωδό της οποίας είναι η επιβολή της ιδέας της «υποδοχής και ενσωμάτωσης» των τριτοκοσμικών μεταναστών στην Ευρώπη ως τάχα «ιστορικής αναγκαιότητας» και «ηθικού καθήκοντος» και ταυτόχρονη τακτική η ποινικοποίηση, υστερική δαιμονοποίηση, απηνείς διώξεις και κατατρομοκράτηση όσων ελαχίστων θαρραλέων τολμήσουν να αντιδράσουν, έστω απλώς διαμαρτυρόμενοι για την άλωση και δημογραφική αλλοίωση των ευρωπαϊκών πατρίδων από τους τριτοκοσμικούς βαρβάρους που έχουν κηρύξει τζιχάντ στην ευρωπαϊκή ήπειρο! Τώρα οι διάφοροι μεγαλόσχημοι πολιτικοί παράγοντες, οι ηθικοί αυτουργοί του λθροεποικισμού της Ευρώπης, οι πραγματικοί δήμιοι των ευρωπαϊκών λαών, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και καταδικάζουν υποκριτικώς την επίθεση, όπως και ο κομισάριος …μεταναστευτικής πολιτικής Αβραμόπουλος.
Η μαζική παραφροσύνη που έχει προσβάλει τους Ευρωπαίους (των Ελλήνων συμπεριλαμβανομένων) γίνεται αντιληπτή από την απάθεια με την οποία εισπράττονται διάφορες παράλληλες ειδήσεις που συνθέτουν μία εικόνα τραγική, όπως επί παραδείγματι η είδηση για την εξέγερση τριτοκοσμικών μουσουλμάνων μεταναστών σε «κέντρο υποδοχής» στα Διαβατά της Θεσσαλονίκης διαμαρτυρόμενοι για την άφιξη εκεί 27 λαθρομεταναστών που μεταφέρθηκαν εκεί (στο πρώην στρατόπεδο Αναγνωστοπούλου), από τα νησιά όπου, όπως πρόσφατα παρεδέχθη ο Μουζάλα(χ), συνεχίζουν να αφικνούνται περί τους 80-100 λαθροεποίκους ημερησίως, περίπου θριαμβολογώντας! (επειδή δεν έρχονται 8.000…)
Όταν όμως ο υπουργός αμύνης της Βουλγαρίας Κραζιμίρ Καρακατσανόφ δηλώνει σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Die Welt το απολύτως αυτονόητο, ότι δηλαδή: «δεν μπορούμε να επιτρέψουμε πλέον τη μαζική εισροή παράνομων μεταναστών στην Ευρώπη. Για το λόγο αυτό πιστεύουμε ότι στην Ιταλία και την Ελλάδα θα έπρεπε δυνάμεις του ΝΑΤΟ να υπερασπίζονται τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, εν ανάγκη ακόμα και με τη χρήση όπλων. Όταν οι εν δυνάμει μετανάστες διαπιστώσουν ότι οι δρόμοι προς την Ευρώπη έχουν πλέον κλείσει, τότε θα μείνουν στα σπίτια τους» (αποδεικνύοντας γι μία ακόμη φορά ότι τα φυσικά ένστικτα στην ανατολική Ευρώπη εκφράζονται πιο φυσιολογικά) η απολύτως λογική θέση του καταδικάζεται από τους τσαρλατάνους της ορθοπολιτικής δικτατορίας των μ.μ.ε. με οργή αποτροπιασμό και χλεύη.