Περὶ ἀρχεγόνων ὄφεων καὶ Ἀετῶν – ἤ, περὶ ἀρχεκάκων λογοτεχνικῶν αὐλοκολάκων καὶ ἡλιακῶν ποιητῶν…

 

… Ἀητός, ποὺ σἂν ἀντίκρυσε τὸ πρῶτο Φῶς μιὰ ᾿μέρα,
᾿Στὴν πρώτη του φωλῃά,
Δύο ἄνθια οὐράνια ἐμύρωσαν τὸ μαγικό του λίκνο
Τῶν Νιβελούγκων ἡ ψυχὴ μὲ τὸν Σιλλέρειο κύκνο·
Κι ἡ θεία του ματιά,
Σἂν ἄστρο ᾿στὸν αἰθέρα
Ἔγεινε λάμψη Ἀπόλλωνος καὶ Ἄρεως φωτιά!

Ἔχουμε ὀλίγα τινὰ εἰς ἀπάντησιν τῆς πομπωδῶς ὀχλογλισχρώδους, καπήλως καὶ ψευδῶς “ἑλληνόφρονος”, ἤτοι “ἑλληναράδικης” τοποθετήσεως ἐν κυνοβουλίῳ τοῦ γνωστοῦ ἐκκεντρικοῦ ἐπιδειξιομανοῦς καὶ … ἐπαναστάτου τῆς ὑποταγῆς καὶ τῆς συμμορφώσεως Ζουράρι (αὐτοῦ ποὺ κατὰ τὸ παρελθὸν ἐχαρακτήρισε τὶς ὀριενταλικὲς κατανύξεις τοῦ Σφακιανάκη ὡς τραγούδια μέ … δωρικὴν χροιάν!!!), ἐν σχέσει πρὸς τὴν Γερμανίαν διὰ μέσου τῶν αἰώνων, τὴν ὁποίαν ἠθέλησεν ὄχι ἁπλῶς νὰ περιγράψῃ ὡς τὸν κακεντρεχῆ ἀπόλυτον καὶ … προαιώνιον δυνάστην μας, ἀναξίως οὕτω συρόμενος ὄπισθεν εὐτελῶν λαϊκιστικῶν παραχαράξεων – πρωτοστατούντων “ἀναλυτῶν” τῆς πεντάρας, ὅπως χαρακτηριστικῶς ὁ (παρομοίας ἀσυστόλου λαϊκιστικῆς ἀγυρτείας) Τράγκας, ἐπίσης δὲ ἀπὸ κοντὰ κι ἡ ὁμόδοξός του καὶ παρομοίως διάσημος κυρία Λουκᾶ ἀλλ᾿ ἀκόμη καὶ ἡ … παντοιόδοξος “Χρυσῆ Αὐγή”, τῆς ὁποίας ὁ σχιζοφρενικὸς καιροσκοπισμὸς δὲν ὀρρωδεῖ οὔτε καὶ πρὸ ἀτάκτου στοχεύσεως εὐτελῶν “ἀντιναζιστικῶν” πόντων – , ἀλλὰ δὲν ἐσεμνύνθη κατ᾿ ἐλάχιστον, ὁ ἐν λόγῳ “λόγιος”, ἐκτυλίξας ἀνήκουστον ἀναίδειαν ὑπὸ ἑλληνοπρεπῆ μανδύαν καὶ διεκτραγωδῶν μετ᾿ ἀντιβασκανιακῶν μύρων καὶ θυμιαμάτων περὶ “τοῦ ἀρχεκάκου τευτονικοῦ ὄφεως”, πηγῆς ὅλων τῶν κακοδαιμονιῶν καὶ βασάνων μας…
Γιὰ νὰ μὴ μακρηγορήσω, ὑπερβολικὴν περιποιῶν τιμὴν εἰς τὸν κατὰ τὰ λοιπὰ διασκεδαστικώτατον αὐτὸν κύριον, ποὺ καὶ θέλει νὰ παριστάνῃ τὸν πνευματικόν, ἐθνικὸν καὶ ἠθικὸν ὁδοδείκτην, ὅταν δὲν ὑποδύεται τὸν ὀπαδὸν τοῦ … ΠΑΟΚ καὶ τῶν παοκτζήδων, ἔχω νὰ ἐπισημάνω ὅτι, ἀποπροσανατολίζων ἐκ τῆς πραγματικότητος, ἀκριβῶς προστατεύει καὶ καλύπτει μετὰ μυροβόλων προπετασμάτων παραισθησιογόνου καπνοῦ καὶ δι᾿ ἁλαοσκοπιῆς τοὺς περιουσίους ἐκείνους πραγματικοὺς δυνάστας, εἰς τοὺς ὁποίους ἀκριβῶς δυνάμει κυρίως τῆς συγχύσεως καὶ τῆς δειλίας ὅλος ὁ κόσμος εἶναι ὑποταγμένος καὶ τῶν ὁποίων οἱ κατὰ τόπους καὶ ἔθνη “ἡγεμονεύοντες” δὲν λειτουργοῦν παρὰ ὡς τοποτηρηταὶ καὶ πρόθυμα ὑποτακτικὰ ἀνδρείκελα, μὲ πρώτους στὴν Εὐρώπη τοὺς ἐπὶ κεφαλῆς τῆς Ε.Ε. καὶ τῶν συναφῶν της τραπεζοκρατικῶν θεσμῶν! Οὐχ ἧσσον δὲ βεβαίως ἡ Μέρκελ καὶ ὁ Σώυμπλε, ποὺ μάχονται εἰς τὴν πρώτην γραμμήν, ὄχι βεβαίως τῶν συμφερόντων κάποιας ἀνυπάρκτου ἀληθῶς γερμανικῆς Πολιτείας, ἀλλὰ τῶν παγκοσμίων πρωτοτραπεζιτικῶν καὶ χρηματιστηριακῶν δυναστῶν, εἰς τοὺς ὁποίους πρῶτα-πρῶτα προδοτικῶς καθυποτάσσουν τὴν Πατρίδα τους, τὴν Γερμανίαν – καὶ ἔπειτα ὁλόκληρον τὴν Εὐρώπην!
Εἰς ὅ,τι, ὅμως, ἀφορᾷ εἰς τοὺς ποικίλλους δημοσίους ῥήτορας, εἶναι, ἀληθῶς, πολὺ εὐκοπώτερον νὰ δρέπωνται δωρεὰν δάφναι ἐκ τῆς ἐμπτύσεως καὶ ἐπιδεικτικῆς ἀσχημοσύνης ἐπί τινος πανταχόθεν βαλλομένου καὶ ἠθικῶς κατερρακωμένου, παρ᾿ ὅσην φαινομένην οἰκονομικὴν ἰσχύν του, ποὺ κυρίως καὶ μετὰ τεραστίας συστημικῆς προπαγανδιστικῆς ἰσχύος φέρεται ὡς ὁ ἐξ ὁρισμοῦ καθολικὸς ἔνοχος – παρὰ νὰ στραφῇ τις κατὰ τοῦ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΟΦΕΩΣ τῆς παγκοσμίου τοκογλυφίας καὶ ἀπομυζήσεως τῶν Ἐθνῶν! Αὐτοῦ τοῦ ὁποίου ἀθύρματα ἀποτελοῦν καὶ αἱ δημοκρατικῶς καὶ ἀναξίως ἀναδειχθεῖσαι ἄβουλοι κυβερνήσεις των, ὅπως καὶ ἡ παρ᾿ ἡμῖν ἀλλοπρόσαλλος Συριζανελητεία, ἐπίσης δὲ καὶ τὰ δειλά των καὶ δουλικὰ ἀκαδημαϊκὰ καὶ “πολιτιστικὰ” ἐξαρτήματα, εἰς τῶν ὁποίων πάντως τὴν “καλὴν” ὁμήγυριν καὶ ὁ ἑλληναμυντορικῆς ἐπιχρίσεως Ζουράρις ὁλοψύχως συγχορειάζεται· διὰ νὰ μετέλθω, λοιπόν, καὶ τὴν ἄλλην του προσφιλῆ γλῶσσαν, διὰ τῆς θεατρικῆς του καὶ οὐρανομήκους ἀμετροεπείας, ὅπως ἡ ἐν κυνοβουλίῳ ἀνεβασθεῖσα παράστασις, εἰς τοὺς μὴ ὑαλίνους ἢ πλαστικοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν, δημοκρατικῶς ἀμελητέων (ὡς ποσοστοῦ), ἐπαϊόντων καὶ ἀτρεκῶς ὁρᾶν δυναμένων, ἐπὶ τοῦ βήματος ἐκείνου τοῦ πολιτικαντισμοῦ ὁ ἐν λόγῳ “λογοτέχνης” μόνον ἀκραία καὶ γλαφυρὰ περίπτωσις “τζάμπα μάγκα” ἀναδέρκεται (ἀναφαίνεται)!
Ἀνίκανος ὄχι τόσον ἴσως νὰ διίδῃ τὴν πραγματικότητα, ἀλλὰ κυρίως νὰ ὑπερβῇ τὴν ναρκισιστικήν του ἐξάρτησιν ἐκ τῆς καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον αὐτοπροβολῆς, διέγνωσεν ἐκεῖ μίαν ἀρίστην τέτοια εὐκαιρία, δυνάμει μάλιστα τῆς καλλιεργηθείσης καὶ ἐντυπωσιακῶς διαδοθείσης Τραγκείου περὶ “γερμανικῆς κατοχῆς” “ἀναλύσεως”, ἐπιπέδου βαρείας νοητικῆς ὑστερήσεως καὶ παθολογικῆς συγχύσεως πραγματικότητος, καὶ ἀπεφάσισε νὰ τὴν τραβήξῃ εἰς τὰ ἄκρα, μὲ ἕνα ἀκόμη ἀπὸ τὰ προσφιλῆ του θεατρικὰ ῥεσιτάλ, αὐτὴν τὴν φορὰν κυνοβουλιαζόμενος. Καὶ δὲν ἐπανέλαβεν ἁπλῶς τὶς περὶ “νέας γερμανικῆς κατοχῆς” φαιδρότητες, παρὰ ἀνήγαγε τὸ ἐφεύρημα τοῦτο τῆς τσαρλατανικῆς δημοσιογραφικῆς ἀγυρτείας καὶ ἐπιφανειακῆς ἀσχετοσύνης εἰς καθολικὴν ἀποκάλυψιν, συνδυάζων καὶ μὲ τὸ νεοορθόδοξον κατὰ τῶν “δυτικῶν” ὀριεντολάγνον μένος – μάλιστα δὲ πράγματι ξιφουλκήσας ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς κατὰ τῶν … κακεντρεχῶν Τευτόνων ἐν γένει, ψυχεδελικῶς ἀναμασῶν κάτι περὶ τοῦ … “ἀρχεκάκου ὄφεως”, μετὰ προφανοῦς συνειρμικῆς παραπομπῆς καὶ εἰς τὸν ἀρχέκακον ὄφιν τοῦ παραδείσου τῆς προσφιλοῦς του ἑβραϊκῆς βίβλου…
Κύριε Ζουράρι, ὁ ἀρχέκακος ὄφις εἶναι αὐτὸς ἀκριβῶς ποὺ σεῖς ἐπίσης, ὡς στήριγμα τῆς παρούσης κυβερνήσεως τῆς ὁριστικῆς (καίτοι ἐπιτηδείως μασκαρευμένης, ἀρχικῶς…) καθυποτάξεως τῆς Πατρίδος μας εἰς τοὺς παγκοσμίους ἀκορέστους τοκογλύφους, ὑποστηρίζετε καὶ τῶν ὁποίων ὁ παμβόρος καὶ καρκινωδῶς διαστελλόμενος ὄφις ἀποτελεῖ τὸ πρότυπον· εἶναι αὐτοὶ εἰς τῶν ὁποίων τὴν φυλὴν ὁ λατρευτός σας Ἰαχβέ, φυλετικός των μετὰ τοῦ ἀρχεκάκου σας ὄφεως ἀρχέτυπος δαίμων, ἔδωσε μέσῳ τῶν παλαιοδιαθηκικῶν του προφητῶν ὁδηγίας, μάλιστα γονιδιακῶς ἐμπεδωμένας, περὶ τοῦ πῶς νὰ καθυποτάσσουν καὶ νὰ ἀπομυζοῦν μέχρι θανάτου οἱ περιούσιοι μεσανατολῖται τοὺς ἀφελεῖς καὶ ἀγαθοὺς Γκόιμ – “τὰ Ἔθνη”, καὶ δὴ τοὺς Ἕλληνας, τοὺς τότε προσιτούς των εὐρωπαίους (θὰ μπορούσαμε καὶ νὰ σᾶς βοηθήσουμε εἰς μίαν ἀνάγνωσιν τοῦ ἱεροῦ σας τούτου βιβλίου!)…
Ἂν δὲν σᾶς τὸ ἀπηγόρευε ἡ ἐκχειλίζουσα πολιτική σας ὀρθοφροσύνη καὶ αὐτόματος σπονδυλικὴ εὐκαμψία πρὸς τοὺς πραγματικοὺς δυνάστας, θὰ μποροῦσε, ἄλλως τε, νὰ σᾶς τὸ εἶχε διδάξει αὐτὸ καὶ ὁ Ezra Pound, ἀληθὴς ἀριστεὺς τοῦ πνεύματος, ποὺ δὲν συμπεριεφέρθη ὡς ἀλαλάζων παράφρων διὰ νὰ κερδίσῃ τὴν εὐμένειαν καὶ αἴγλην τῶν ἰσχυρῶν δυναστῶν ἀλλ᾿ ὑπήκουσεν ἡρωικῶς καὶ ἀνυποτάκτως εἰς τὴν ἀληθῆ ἐσωτέραν φρόνησιν, ὑφιστάμενος καὶ ἀναλαμβάνων τὸ κόστος, ὅπως μόνον οἱ Ἄνδρες κι ὄχι οἱ ἐλαφρολαϊκοὶ μπακαλόμαγκες, παοκτζῆδες καὶ μή, δύνανται – δι᾿ ὃ καί, ἀντὶ ἄλλης αἴγλης, ἐνεκλείσθη εἰς τὰ ψυχιατρεῖα τῆς δημοκρατίας… Ὁ ὁποῖος ἀκριβῶς ὡμίλησε περὶ τοῦ “ἀρχεγόνου ὄφεως”, ἐκείνου τῶν τραπεζῶν καὶ τῆς βίβλου, ἀπαντῶντος ὡς Ἑβραίου τῆς καθημερινῆς καὶ τῆς σχόλης, ὅπως θἄλεγε κι ὁ ἄλλος πολιτιστικὸς ὁμοτράπεζός σας Μαρντοχάι-Μάρξ· αὐθάδους ἀρχεγόνου ὄφεως ἔναντι τοῦ ὁποίου κεφαλὴν ὑπερήφανον καὶ ἐλευθέραν πρῶτος ὁ Γερμανικὸς Ἀετὸς ἤγειρε, μὲ συνέπειαν ὄχι μόνον νὰ συγκεντρώσῃ τὸ βιβλικὸν μένος τῶν περιουσίων, ἀλλὰ καὶ νὰ συνεγείρουν οὗτοι διὰ συστηματικῆς παραπλανήσεως, μασκαρεύματος καὶ ἀποπροσανατολισμοῦ, ἀκραίαν τῶν ὁποίων μορφὴν ἐπιδεξίως ἀσκεῖτε, τοὺς ὑπολοίπους λευκούς, ὥστε νὰ πολεμήσουν καὶ νὰ ματώσουν φαινομενικῶς μὲν ὑπὸ τὰ ἐθνικά των λάβαρα, προλειαίνοντες ὅμως οὕτω τὸν ἴδιον μεταπολεμικόν των πνευματικόν, οἰκονομικόν, ἐθνικὸν ἐξανδραποδισμὸν καὶ κατάπνιξιν ὑπὸ ἀλλοφύλων ὀρδῶν καὶ κατακλυζόντων Ἑβραϊκῶν χρεῶν – καθὼς τὰ ἀληθῆ λάβαρα τῶν προδοτικῶν των ἡγητόρων ἦσαν ἐκεῖνα τοῦ Ἰούδα! (πρβλ. https://www.youtube.com/watch?v=N20huZDbOMQ ) Αὐτὴν τὴν ἄχαριν ψευδωνυμίαν τοῦ πνευματικῶς καὶ πολιτικῶς ὑποτακτικοῦ εἰς, δῆθεν, ἐθνικὸν καὶ πατριωτικὸν ἀσκεῖ, κατὰ τρόπον πράγματι πολυγραφώτατον καὶ ἐνίοτε διασκεδαστικόν, τελείως δὲ καὶ ἀνωδύνως διὰ τοὺς ἐγγὺς γλυκανάλατον (“τζάμπα”!), ὥστε καὶ πᾶς τις παρόμοιος κυμβαλοκρούστης Βοθροβενιζέλος νὰ χειροκροτῇ ἐνθουσιωδῶς, καὶ ὁ κ. Ζουράρις… (πρβλ. https://www.youtube.com/watch?v=bbEu1HWpspg )

Ὅμως ἡ Γερμανία ὡς πνευματικὴ ὀντότης ἦτο κυρίως αὐτὴ ποὺ ἐξήγαγε τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνας ἐκ τῆς ναφθαλίνης, διὰ νὰ δύναται καὶ ὁ κ. Ζουράρις νὰ φιγουράρῃ ἐντυπωσιάζων τὰ τηλεοπτικὰ κατιναριὰ μὲ θουκυδίδεια ἀποστηθισμένα ἀποσπάσματα… Οἱ μεγάλοι γίγαντες τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πνεύματος, λάτρεις καὶ ἐν πολλοῖς συνεχισταὶ τῶν ἰδικῶν μας ἀρχαίων προγόνων, Γερμανοὶ κυρίως ἦσαν, ἐν ὅσῳ ἡ προσφιλής του “καθ᾿ ἡμᾶς ἀνατολὴ” ἀναμετροῦσε ἀτελείωτα κομπολόγια καὶ ἐγονυπέτει μεσανατολικῶς κομποσχοινολογοῦσα τὰς ἁμαρτίας της, διὰ νὰ ἐξιλεωθῇ ἀπὸ τὸ ἀφόρητον συγγενὲς ἁμάρτημα τῆς προδοσίας κατὰ καὶ ἀποξενώσεως ἐκ τοῦ Ἑαυτοῦ της, τοὐλάχιστον καθ᾿ ὅσον ἦτο ἀρχικῶς ἑλληνική – ἀλλὰ ματαίως, ἀδυνατοῦσα νὰ τὸν ἐπανεύρῃ ἐντὸς τῆς μεσανατολικῆς πλεκτάνης… Ὑπ᾿ αὐτὸ τὸ πρῖσμα εἶναι πολὺ ἐνδιαφέρον τὸ καθαρὸν καὶ ἀνυπόκρυπτον φυλετικὸν μῖσος ποὺ τὸ ἐμπαθὲς ζουράρειον μήνυμα ἐκχέει, καθὼς πρέπει νὰ ἐννοήσωμεν κατὰ πόσον πρόκειται διὰ μῖσος συνεπείᾳ τῆς ὡς ἄνω ἐσωτερικῆς ἐκτροπῆς ἤ, ἀπεναντίας, ἐκφράζει κάποιον αὐθεντικὸν φυλετικὸν πυρῆνα πού, πάντως, μόνον ἑλληνικὸς δὲν δύναται νὰ εἶναι! …Ἀλλὰ μᾶλλον ὀριενταλικός, περὶ τοῦ ὁποίου καὶ τὸ ὑπόβαθρόν μου ὡς ἐρασιτέχνου ἀνθρωπολόγου κάτι μοῦ ἐπιτρέπει νὰ ἀναγνωρίσω…
Βεβαίως κ. Ζουράρι τέτοιο ἀκραῖον “ρατσιστικὸν” ξεσπάθωμα δὲν θὰ μπορούσατε ποτὲ νὰ ἀποτολμήσητε κατὰ τοῦ πράγματι ὑποκρυπτομένου ἀρχεκάκου ἰουδαϊκοῦ Ὄφεως (…βλέπετε ἐκεῖνο δὲν θὰ ἦτο, καθὼς καὶ σεῖς, καθόλου “τζάμπα”!) πού, ἀναδυόμενος ὡς Rothschild ἢ Warburg ἢ Rockefeller ἢ Greenspan ἢ … κ.ο.κ., ἔχει ὑποδουλώσει ΟΛΑ τὰ Ἔθνη, ποὺ τοῦ χρεωστοῦν ὅσα κἂν δὲν ἔχουν, ἐν ὅσῳ εὐτράπελοι κολαοῦζοι τοῦ ἀπατηλοῦ των Συστήματος σὰν καὶ τοῦ λόγου σας παραπλανοῦν ἀντιπερισπαστικῶς διὰ νὰ σκοράρουν εὐχερεῖς πόντους ἐκ τῆς κοινῆς βλακείας καὶ τῆς συστημικῆς ὀρθοφροσύνης ποὺ ἐκεῖνος ὁ ἀρχέγονος ὄφις ἔχει ἐπιβάλει – π.χ. βάλλοντες, ἀντ᾿ ἐκείνου, καὶ σκιαμαχοῦντες ἀκινδύνως κατὰ Γερμανῶν καὶ Τευτόνων – ἢ Κελτῶν καὶ Ἀλαμανῶν ἢ ὅποιων ἄλλων ἀσχέτων ἐμμονῶν… Εἶσθε, λοιπόν, τζάμπα μάγκας ὑψηλοῦ ἐπιπέδου, κ. Ζουράρι – ὀριενταλικῶς οὕτω ἀναδεικνύων καὶ τὸ βασικὸν γνώρισμα τῆς ὀριενταλικῆς (τῆς κυρίως σημιτικῆς) φυλῆς, ὅπως διδάσκει καὶ ὁ κατ᾿ ἐξοχὴν εἰδήμων τοῦ εἴδους Ludwig Ferdinand Clauß („Rasse und Seele“, „Semiten der Wüste unter sich“ κ.ἄ.), ἤτοι τὸ ἰδίωμα τῆς δειλίας καὶ τῆς φυγῆς (πρβλ. καὶ ἀνακλαστοφοβικὰς τρομώδεις κινήσεις βλεφάρων…), καὶ ὅπως μᾶς εἶναι καὶ κοινῶς ἐκ τοῦ ἀρχετύπου τοῦ Χατζηαβάτη οἰκεῖον.
Κι ἐδῶ, δυστυχῶς, ὁ Ζουράρις δὲν εἶναι μόνος του, καθὼς τὸ ὡς ἐναντίον τῶν Γερμανῶν μένος παραλλασσόμενον βαθὺ ἀντι-άριον ψυχογενὲς μῖσος ἐκ διαφόρων καὶ ποικίλλων ἔρχεται ἀπιθάνως συχνὰ εἰς τὴν ἐπιφάνειαν, ἀποθρασυνόμενον ἐκ τῶν εὐχερῶν ἐπιτυγχανομένων πόντων ἀναγνωρίσεως ὑπὸ τῆς κρατούσης Μπαμπουϊνομπανανίας, καὶ ὄχι μόνον δυνάμει κομμουνιστικῆς ἰδεοληπτικῆς ψώρρας (κατὰ Καζαντζάκην): ὅπως ὅταν ἡ “Αὐγὴ” ἀποδίδει τὸ ἑλληνικὸν πρόβλημα εἰς τὴν … ναζιστικὴν (!!!) ἰδεολογίαν τοῦ ΔΟΥΛΙΚΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ (καὶ ὄχι βεβαίως τοῦ … Δ΄ Ράιχ, ἀντιφασίστες πολεμισταράδες μου!) Wolfgang Schäuble καὶ τῶν λοιπῶν “γερμαναράδων” – μία διαδεδομένη γραμμή, ποὺ πλέον ἐκθέτει τὴν χώραν διεθνῶς ὡς κατ᾿ ἐξοχὴν ἄντρον καθυστερημένων, καθὼς τόσον πολλοὶ ἔσπευσαν νὰ στοιχηθοῦν εἰς τὸ προσκλητήριον αὐτὸ συγκεχυμένης ἀλλοπροσαλλοσύνης, μηδὲ καὶ τῆς … ἡρωικῆς ἡγεσίας τῆς “Χρυσῆς Αὐγῆς” ἐξαιρουμένης (! – καὶ ποὺ μάλιστα ἔφθασε ν᾿ ἀνταγωνίζηται τὸν Μ. Γλέζον εἰς ἰσχυρισμοὺς φανταστικῶν ὑποστολῶν ἀνυπάρκτων γερμανικῶν σημαιῶν [Ζαρὸς Ἡρακλείου] – καὶ περὶ τῆς ὁποίας ἡγεσίας ἀκόμη, ἐπίσης, παραμένει ἄδηλον, γιὰ ποιὰν ἀκριβῶς “φυλὴν” ἀγωνίζεται!)…
Ὅμως ὑπάρχει καὶ ἡ Ὀλυμπία, ἡ Ἀρία Ἑλλάς, ἡ καὶ ἀληθῶς μοναδική, ἡ καθ᾿ ἡμᾶς ἤγουν Ἑλλὰς καὶ ὄχι ἡ καθ᾿ ὑμᾶς πονηρὰ καὶ καιροσκοπικὴ ἀνατολή· ἥτις ἀκριβῶς, λοιπόν, εἶναι ἡ ἰδική μας Πατρίς, οὐ μόνον λογοτεχνικῶς καὶ μεγαλοστόμως, μηδαμῶς δὲ ἀνατολιστὶ κερδοφρόνως κι ἐπιτηδευμένως!
Ὡς μικρὸν δεῖγμα αὐτῆς τῆς ἐν πολλοῖς ὑπὸ γοεροὺς ὀριενταλισμοὺς καὶ μαρξιστοφιλελευθέρους ἢ καὶ νεοορθοδόξους δογματικοὺς σφαγιαστικοὺς προκρουστισμοὺς παραχωθείσης Ἑλλάδος, ἀνασύρομεν ἐκ τῆς λήθης ἕνα ἀληθῶς ἐθνικὸν Ποιητήν, τὸν ἡλιακὸν Ποιητὴν τοῦ ἐνδόξου Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ Φωκίωνα Ξ. Πανᾶ, μὲ ἕνα ἐξαίρετον Ὕμνον του πρὸς τὸν τόσον συγγενῆ τοῦ ὀλυμπίου Ἕλληνος τευτονικὸν Ἀετόν!
Ὑποσχόμεθα δὲ συντόμως νὰ ἐπανέλθωμεν μὲ ἕνα σχετικὸν καὶ διαφωτιστικώτατον ποίημα τοῦ προμνησθέντος ἡλιακοῦ καὶ ἀτρόμου μαχητοῦ τοῦ πνεύματος Ezra Pound περὶ τοῦ ἀρχεγόνου ὄφεως ἐν τῇ συγχρόνῳ ἱστορίᾳ, χάριν προαγωγῆς τῆς αἰσθητικῆς καὶ νοηματικῆς διασαφηνίσεως καὶ διαλύσεως τῆς θεμελιώδους καὶ ΑΡΧΕΚΑΚΟΥ Συγχύσεως, οὐχ ἧσσον καὶ τοῦ κ. Ζουράρι, ὀρσολοπεύοντες καὶ ὑποσκάπτοντες ἔτι βαθύτερον τὰς, παντοίας ἐξωραϊστικῆς ἐπικαλύψεως, σημιτικὰς ὀφιοκατανύξεις…
Στέφανος Γκέκας

 

ΣΤΟΝ ΚΑΪΖΕΡ
᾿Στῶν Οὐραλίων τὸν κρεμό, ᾿στοῦ Βόλγα τἄγρια βάθη
Κρύψου θεριὸ δασύμαλλο, θεριὸ ποὺ δὲν ἐστάθη
Κάτω ᾿στὸν Ἅδη δαίμονας, ᾿στὰ οὐράνια ἐπάνω Κρόνος,
Καὶ Σάτυρος ᾿στὴν Γῆ.
Τοῦ ψεύδους ἄϋλο Φάντασμα καὶ τῆς Ἀπάτης τέρας, (1)
Καὶ Κρυφοπάτητο στοιχειὸ κι ἐδῶ καὶ ᾿στοὺς αἰθέρας,
Καὶ σ᾿ ὅλη τὴν ζωή,
Αὐτὸς Θεός σου μόνος.
Νὰ μή σοῦ εἶνε ἀγιάτρευτη τοῦ Σύμπαντος πληγή!

Κρύψου τοῦ πάγου γέννημα, καὶ τοῦ Ταρτάρου θρέμμα,
Ποὺ νὰ ῥουφήξῃς θέλοντας τῆς Μάνας μας (2) τὸ αἷμα,
Καὶ τρισπελώριο μνῆμά της τοῦ Αἵμου νὰ τῆς στήσῃς
τὴν ἄφθαστη κορφή,
Τῆς Μάγχης σφιχταγκάλιασες τὸν ἀφρισμένο Δράκο (3),
Καὶ νεκροθάφτη ἀπαίσιο ᾿στοῦ Ἑλληνισμοῦ τὸν λάκκο
Μιὰν ἄπιστη ψυχή,
Ποῦ δὲν θεν᾿ ἀπαντήσῃς
Πειὸ Ἐφιάλτη καὶ Σατάν, πειὸ τρομερὴ μορφή!

Κρύψου καὶ δὲν ἐσπάραξε τὸ ἀχάριστο παιδί σου
Ποὺ μὲ τὰ ᾿σένα ἐβύζαξεν ἡ Φρίκη τῆς ἀβύσσου,
Τοῦ Ὀρβήλου τ᾿ ἀρκτογέννημα (4) δὲν ἔκαμε κομμάτια
Δὲν ἔσκισε φρικτά,
Τοῦ Ὀλύμπου μόνον ἡ ψυχή, τ᾿ ἀχαϊκὸ λιοντάρι (5),
Ἄλλος Ἀητὸς (6) μακρόστηθος μὲ Παραδείσια χάρι
Καὶ ἡλιόλαμπρα φτερά,
Τὰ φλογερά του μάτια
Κεραυνορίχνει ἐπάνω σου, ἀγρίμι τοῦ Βορρᾶ!

Ἀητός, ποὺ ἀστρόφθαστη κορφὴ ᾿στὸν Παρθενῶν᾿ ἁπλώνει
Καὶ τὸν φιλεῖ τὸ φίλημα ποὺ γυιὸ καὶ κόρη ἑνώνει·
Ἀητός, ποὺ ἀπ᾿ τῆς Παρθένου μας τὴν λάμψη, ᾿πῆρε ἀχτῖδα
Καὶ λέξι μυστικιά,
Καὶ μὲ τὸ φῶς της χρύσωσε τοῦ Ρήνου τὴν ἀγκάλη,
Κι ἔγεινε ἡ Μάνα τοῦ Κλοψτόκ, τοῦ κόσμου Ἑλλὰς Μεγάλη,
Καὶ μιὰ κρυφή νυχτιά
Σὲ οὐράνια λὲς κοιτίδα,
Ὁ Νοῦς ἐστεφανώθηκε γιὰ ταῖρι τὴν Καρδιά!

Ἀητός, ποὺ ὅταν τὴν αὐγὴ τὸ λάλημά του ἀφήσῃ,
Ξαφνίζετ᾿ ἡ Ἀνατολὴ καὶ ἀλαφιάζ᾿ ἡ Δύση !…
Τρομάζ᾿ ἡ Γῆ τοῦ Καίσαρος(7) , ἡ Ἀφρικὴ ξυπνάει
Τὸ χαῖρε νὰ τοῦ εἰπῇ.
Καὶ ᾿σὰν Θεαῖς λυσίκομαις, ᾿σὰν Νύφαις μυρωμέναις,
Ποὺ ἐμπρὸς ᾿στὸν Ἐνοσίχθονα ᾿στεκόνταν σταυρωμέναις,
Θυελλόπους νὰ διαβῇ
Κι αὐτὸς ὅταν περνάῃ,
Τοῦ Σολομῶντος τὰ νησιά, τὸ θάμβος τὰ κρατεῖ!

Ἀητός, ποὺ ἐμπρός του ἡ Φάλαινα(8) τοῦ Ἀδρία, ἰδές, μεριάζει,
Καὶ τῶν Ἁψβούργων τρέμοντας ἡ Λάμια(9) τὸν κοιτάζει.
Ἀητός, ποὺ σἂν ἀντίκρυσε τὸ πρῶτο Φῶς μιὰ ᾿μέρα,
᾿Στὴν πρώτη του φωλῃά,
Δύο ἄνθια οὐράνια ἐμύρωσαν τὸ μαγικό του λίκνο
Τῶν Νιβελούγκων ἡ ψυχὴ μὲ τὸν Σιλλέρειο κύκνο·
Κι ἡ θεία του ματιά,
Σἂν ἄστρο ᾿στὸν αἰθέρα
Ἔγεινε λάμψη Ἀπόλλωνος καὶ Ἄρεως φωτιά!

Σὲ τέτοιο Ἀητὸ ποὺ ἐχτένισεν ἡ Νίκη τὰ φτερά του,
Κι ἡ Δόξα οὐρανογέννητη γοργοπετάει σιμά του!
Ἀητό, ποὺ ὁ κόνδωρ(10) ἄγρυπνος τῆς Κορσικῆς ξανοίγει
Μὲ τρόμο μυστικό.
Ἀητό, ποὺ μέσ᾿ ᾿στὰ νύχια του, χελῶνα θὰ σὲ κλείσῃ
Καὶ ᾿στῆς Κασπίας τὰ νερὰ θὰ σὲ γοργοβυθίσῃ,
Δασύμαλλο θεριό!
Σὲ τέτοιο Ἀητὸ ἀνοίγει
Κι ἡ Ἑλλὰς τὰ χείλη εὐγνώμονα, σὲ ᾇσμα μαγικό.
(Φ.Ξ.Π.)
(*) (1) Ἡ Ρωσία. (2) & (5) Ἡ Ἑλλὰς. (3) Ἡ Ἀγγλία. (4) Ἡ Βουλγαρία.
(6) Ἡ Γερμανία. (7) & (8) Ἡ Ἰταλία. (9) Ἡ Αὐστρία. (10) Ἡ Γαλλία.