Ένας φρικτός αποκεφαλισμός και το όψιμο και υποκριτικό «ενδιαφέρον» των διαμορφωτών της κοινής γνώμης.

Σοκ έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη των «δυτικών» χωρών η δημοσιοποίηση του βίντεο που παριστά τον αποτρόπαιο αποκεφαλισμό, από τους ισλαμιστές μακελάρηδες του ISIS, ενός προ καιρού απαχθέντος Aμερικανού δημοσιογράφου. Δεν πρόκειται ασφαλώς για τον πρώτο, ούτε για τον τελευταίο αποκεφαλισμό που λαμβάνει χώρα στις περιοχές του Ιράκ και της Συρίας τις οποίες ελέγχουν οι αιμοδιψείς Ισλαμιστές. Καθημερινά συντελούνται λουτρά αίματος με αμέτρητα σφαγιασθέντα θύματα που βιώνουν φρικώδη μεταχείριση και βασανιστικές δολοφονίες εκ μέρους των φανατισμένων ισλαμιστών υπανθρώπων. Ζωώδεις οι σφαγές και οι βάρβαροι αποκεφαλισμοί, με τα θύματα να προέρχονται συνηθέστατα από τους μη Σουνιτικούς πληθυσμούς της περιοχής (Χριστιανικούς, Αλεβιδικούς, κλπ) ή ακόμα και από μετριοπαθείς Σουνίτες.
Ιδιαίτερα ευαίσθητοι στο θέαμα της σφαγής του Αμερικανού φάνηκαν οι ευρωπαίοι δημοσιογράφοι, ίσως επειδή ο καρατομηθείς ήταν και αυτός δημοσιογράφος… Δεν βρήκαν ωστόσο τίποτε να πουν για το γεγονός ότι τους μακελάρηδες του ISIS τους όπλισε και τροφοδότησε επί μακρόν η άφρων (;) πολιτική των Η.Π.Α. και της Ε.Ε. που στην κρίσιμη αυτή περιοχή της Μέσης Ανατολής (όπου άλλωστε βρίσκονται τόσο το προστατευόμενό τους Ισραήλ όσο και η Τουρκία) επεχείρησαν με κάθε τρόπο να εκδιώξουν από την εξουσία τις άλλοτε ισχυρές διακυβερνήσεις των Μπααθιστών (Σαντάμ Χουσέιν, οικογένεια Άσαντ) που είχαν θεμελιώσει κοσμικά καθεστώτα με εθνικολαϊκά χαρακτηριστικά, στα οποία ο φονταμενταλιστικός Ισλαμισμός ήταν ασφαλώς τιθασευμένος. Ωστόσο, πάγιος προσανατολισμός της πολιτικής των Η.Π.Α. και της Ε.Ε. (και για να ακριβολογούμε, των Σιωνιστών που κινούν τα νήματα αυτής της πολιτικής) είναι, ως γνωστόν, το «διαίρει και βασίλευε», ήτοι η διάλυση και ο βίαιος κατακερματισμός των απανταχού μεγάλων και ισχυρών κρατών – τα οποία δύνανται να ασκήσουν ανεξάρτητη από τα κελεύσματα των Σιωνιστών εξωτερική πολιτική – και η μετατροπή τους σε μικρά, ανίσχυρα, ποδηγετούμενα προτεκτοράτα. Αυτό επέτυχαν πριν κάποια χρόνια στα Βαλκάνια, με την ενορχήστρωση και υποδαύλιση του γιουγκοσλαβικού πολέμου, αυτό επέτυχαν προ ολίγων ετών στη Λιβύη, αυτό επιχειρούν τώρα στην περιοχή της Μεσοποταμίας (Ιράκ) και στις πλησίον περιοχές (Συρία, Κουρδιστάν). Η ανενδοίαστη υποστήριξη από τις Η.Π.Α. στους απανταχού ισλαμιστές σφαγείς με σκοπό την πρόσκαιρη εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους δεν είναι κάτι καινούριο. Το ίδιο είχαν πράξει και στο Αφγανιστάν με την περίπτωση των Ταλιμπάν τους οποίους οι πράκτορες των Η.Π.Α. εξόπλισαν και υποστήριξαν την περίοδο κατά την οποία τους χρησιμοποιούσαν ως αντιπάλους των Σοβιετικών. Εξέθρεψαν με τον τρόπο αυτό ένα τέρας που κάποια στιγμή κατέστη ανεξέλεγκτο κατά τρόπο ώστε τελικώς να στραφεί εναντίον του άλλοτε προστάτη και σπόνσορα (των Η.Π.Α.). Το ίδιο συμβαίνει τώρα με τον ISIS. Αφού με την υποστήριξη των Η.Π.Α. εξετράφη αυτό το τέρας, τώρα στρέφεται και εναντίον των Η.Π.Α. που το εξέθρεψαν και εναντίον της «Δύσεως» εν γένει. Κανένα πρόβλημα για τον αμερικανοσιωνιστικό κυνισμό: σπεύδει άμεσα να χρησιμοποιήσει την νέα «απειλή» ως πρόσχημα για να δικαιολογήσει αμεσότερη επέμβαση στην Μέση Ανατολή – και μάλιστα με τις «ευλογίες» της κατευθυνόμενης εσωτερικής κοινής γνώμης – με πρόσχημα την εξουδετέρωση των ακραίων ισλαμιστών (των δημιουργημάτων τους δηλαδή!) αλλά με πραγματική αιτία την προστασία του Ισραήλ, την άσκηση πίεσης στο Ιράν και γενικότερα τον αμεσότερο επεμβατισμό στην πετρελαιοφόρα Μ. Ανατολή, χωρίς φόβους για διαμαρτυρίες εκ μέρους της δυτικής κοινής γνώμης.
Η υπερπροβολή της σφαγής του Αμερικανού δημοσιογράφου – την ίδια ώρα που συντελούνται καθημερινώς σφαγές ολόκληρων χωριών Χριστιανών, Αλεβιτών και Γιαζίντι, από τους ισλαμιστές μακελάρηδες (οι οποίες ως επί το πλείστον μένουν άγνωστες στο ευρύ κοινό) μυρίζει «στήσιμο», καθώς μάλιστα υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ετεροχρονισμών και ύποπτων αλλοιώσεων του βίντεο.
Ωστόσο, το σοκαριστικό θέαμα έχει – έστω δυνητικώς – μια μόνο θετική επίπτωση: δίνει μια μοναδική ευκαιρία αφυπνίσεως στους υπνωτισμένους πολίτες της Ευρώπης, καθώς αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τον τεράστιο θανάσιμο κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για την συνοχή και την ασφάλεια των ευρωπαϊκών χωρών και κοινωνιών ο διογκούμενος εποικισμός της γηραιάς ηπείρου από τα εκατομμύρια των μεσανατολιτών μουσουλμάνων μεταναστών. Καθώς γίνεται αντιληπτό ότι μεταξύ των υπανθρώπων σφαγέων στο Ιράκ και τη Συρία, βρίσκονται στρατολογημένοι εκατοντάδες, ενδεχομένως και χιλιάδες, μουσουλμάνοι, προερχόμενοι από ευρωπαϊκές χώρες – και όχι μόνο από την βρωμερή παλαιά σπορά των Οθωμανών στα δυτικά Βαλκάνια (Αλβανία, Κόσσυφοπέδιο, Βοσνία) – αλλά και μουσουλμανόπαιδες – τέκνα μεταναστών – μεγαλωμένοι στις «ανοικτές» και «ανεκτικές» κοινωνίες της Βρετανίας, της Γαλλίας, των Σκανδιναβικών χωρών, κλπ, των κοινωνιών δηλαδή των «δικαιωμάτων», των «προοδευτικών» χωρών με τα «πολυπολιτισμικά» εκπαιδευτικά συστήματα, με τις πολιτικές «ενσωμάτωσης», «ανοχής» και «αντιρατσισμού», τότε υπάρχει μια μικρή ελπίδα αυτό το σοκ ρεαλισμού να οδηγήσει σε κάποιο ξύπνημα, όσο είναι ακόμα καιρός κάτι να σωθεί!
Στην Ελλάδα βεβαίως η συγκυρία είναι ακόμα πιο σημα