Έχουμε πολλάκις αναφερθεί στο ζήτημα του δημογραφικού μαρασμού της πατρίδος μας, αλλά και όλων των λευκών εθνών. Η ενορχηστρωμένη επίθεση της μεταπολεμικής (σιωνιστικής) τάξης πραγμάτων εναντίον των ευρωπαϊκών λαών, έχει καταστήσει πανάρχαιες παραδοσιακές αξίες και βαθιά ριζωμένες σχέσεις βιολογικής και πνευματικής συνάφειας (όπως η φυλή, το έθνος, η φατρία, η οικογένεια, κλπ,) έννοιες οι οποίες θεωρούνται «γραφικές» τάχα και «απαρχαιωμένες», – λέξεις κενές περιεχομένου, οι οποίες, εσχάτως όχι μόνο δαιμονοποιούνται αλλά έφθασε να ποινικοποιηθούν!Ας δούμε όμως πώς αντιμετώπισαν τις δυνάμεις της εντροπίας, άνθρωποι με βούληση και πίστη και, προπάντων, άνθρωποι με πλήρη συνείδηση της υπάρξεως τους, σε εποχές όχι τόσο μακρινές.
Σε ένα κράτος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εθνικό, η οικογένεια, εν τη εξελίξει της, βρίσκεται στο επίκεντρο του φιλοσοφικού και πολιτικού ενδιαφέροντος. Ο λαός δεν είναι παρά μία κοινωνία υγειών οικογενειών που συνθέτουν μια οργανωμένη ενότητα σε εθνικό επίπεδο. Από την βασική αυτή αντίληψη ξεπήδησε η φυλετική αρχή, που έχει ανυψωθεί στη θέση της κεντρικής Ιδέας.
Μόλις κατέλαβαν την εξουσία, στη Γερμανία οι εθνικοσοσιαλιστές, καταπιάστηκαν με το πρόβλημα της δημοσίας υγιεινής. Ο αριθμός των γεννήσεων είχε πέσει από δύο εκατομμύρια περίπου που ήταν κατά τις αρχές του αιώνος, σε λιγότερο του ενός εκατομμυρίου το 1932. Πέραν αυτού, μεγάλο ποσοστό των νεογέννητων έρχονταν στον κόσμο με ελαττώματα που θα τους καθιστούσαν ακατάλληλους ως ενήλικες για χρήσιμες εργασίες. Είχε υπολογιστεί ότι ένας παράφρων κόστιζε στην κοινωνία 4 μάρκα την ημέρα, ένας εγκληματίας 3,50, ένας ανάπηρος 6, ενώ ο μη-ειδικός εργάτης μόνο 2,50, ο κατώτερος υπάλληλος 3,60, ο μικροϋπάλληλος 4. Από τους αριθμούς αυτούς εξάγεται το συμπέρασμα ότι ένα σύστημα που καταλήγει σε τέτοια αποτελέσματα είναι καταδικασμένο. Το σύστημα αυτό είναι ο φιλελευθερισμός, που ασχολείται μόνο με την τύχη των ατόμων, χωρίς να υπολογίζει τους νόμους της κληρονομικότητος, την φυσική επιλογή, την υγιεινή της φυλής. Καταλήγει με τον καιρό ν’ αποθαρρύνει τους γερούς εργάτες και να εξαφανίσει το πνεύμα της οικογενείας. Υπό την πρόφαση του ανθρωπισμού προς τους ασθενείς και τους αδυνάτους, επιβαρύνει τον λαό με αβάστακτα βάρη. Μία υγιής πολιτική, ήτοι πολιτική αποσκοπούσα σε φυλετική βελτίωση μέσω της καθοδηγήσεως της αναπαραγωγής και της φροντίδος της δημοσίας υγιεινής, οφείλει να δώσει έμφαση στην τύχη των παιδιών πριν γεννηθούν! Όχι μόνο οφείλει να ευνοεί τις πολυμελείς οικογένειες, αλλά και να εμποδίζει τους κληρονομικώς βεβαρυμμένους ν’ αναπαράγονται.
Ερχόμαστε, κατόπιν τούτου, στον γάμο, διότι όλα συνδέονται μεταξύ τους. Όταν παντρεύεσαι, θυμήσου -λέει το εθνικοσοσιαλιστικό κράτος- ότι δεν πρόκειται μόνον για την ατομική σου ευτυχία, αλλά για την τύχη των παιδιών σου και για το μέλλον του γερμανικού λαού. Ο δημοκρατικός φιλελευθερισμός στηρίζεται επί των δικαιωμάτων του ανθρώπου, αλλά κατά το (τότε) νέο γερμανικό σύνταγμα, ως βάσις του κράτους αναγορεύθηκε η οικογένεια. Υπακούοντες σε βαθύ ένστικτο, οι αξιωματούχοι του εθνικοσοσιαλισμού κατενόησαν ότι δεν αρκεί να καταλάβουν την εξουσία και να μεταβάλουν τους πολιτικούς θεσμούς, αν δεν τους εδραιώσουν, παράλληλα, εις την καρδιά του λαού, στα πρωταρχικά του αισθήματα. Διότι η εργασία και οι προσπάθειές μας δεν έχουν νόημα, λέει ο Φύρερ, αν δεν τα θέσουμε εις την υπηρεσία του Γερμανού ανθρώπου. Για να εντυπώσουν τα κείμενα των νόμων στον λαό και στην καθημερινή του ζωή, το υπουργείο της προπαγάνδας τα συνόψιζε σε ρητά. Ιδού μερικά εξ αυτών, προορισμένα να οδηγήσουν τους μέλλοντες συζύγους εις την εκλογή τους: «Θυμήσου ότι είσαι Γερμανός! Ό,τι είσαι, δεν το χρωστάς εις την προσωπική σου αξία αλλ’ εις τον λαό σου. Είτε το θέλεις, είτε όχι, του ανήκεις, γιατί προήλθες απ’ αυτόν. Γι’ αυτό, πριν αναλάβεις ο,τιδήποτε, διερωτήσου, αν είναι προαγωγικόν για τον λαό σου». «Μείνε αγνός στην ψυχή και στις σκέψεις σου, σκοπός εις την αληθινή σου φύση, απομάκρυνε από το πνεύμα και την ψυχή σου ό,τι σου είναι ξένο, ό,τι είναι αντίθετο προς την συνείδηση σου, την πλεονεξία των υλικών αγαθών. Να είσαι πιστός προς τον εαυτό σου και προ πάντων προς τον μέλλοντα σύντροφο της ζωής σου». «Αν δεν έχεις κληρονομική ασθένεια, χρέος σου είναι να παντρευτείς. Αν πεθάνεις χωρίς απογόνους δεν μένει τίποτε από το σώμα σου και από το πνεύμα σου, που είναι μια κληρονομιά, δώρο των προγόνων σου. Όποιος μένει άγαμος χωρίς σοβαρό λόγο διακόπτει την αλυσίδα των γενεών. Η ζωή σου είναι χρονικώς περιορισμένη, η φυλή και ο λαός συνεχίζονται.» «Μην παντρευτείς παρά με έρωτα. Δεν υπάρχει καλός γάμος χωρίς την θεϊκή σπίθα του έρωτα. Ο πλούτος της καρδιάς είναι η βάσις ενός ευτυχισμένου και σταθερού γάμου. Γι’ αυτό ο έρωτας σου δεν πρέπει να είναι τυφλός, αλλά να έχει συνείδηση της ευθύνης σου». «Ένας Γερμανός διαλέγει ως γυναίκα και μία Γερμανίς ως άνδρα, άνθρωπο από το ίδιο αίμα. Τα όμοια έλκονται αρμονικά, ενώ η ανάμειξη ανίσων φυλών προκαλεί την διχόνοια. Ένα ρεύμα βορείου αίματος ενώνει τον γερμανικό λαό. Ο κάθε Γερμανός έχει το μερίδιο του, ιερό καθήκον του είναι να το διατηρήσει». «Πριν εκλέξεις τον ή την σύζυγο σου πληροφορήσου για τους προγόνους του. Οι ψυχικές ιδιότητες κληρονομούνται, όπως το χρώμα των ματιών και των μαλλιών. Δεν υπάρχει εις τον κόσμο πολυτιμώτερο πράγμα από το αίμα ευγενικής φυλής. Η υγεία δημιουργεί την ομορφιά, και είναι η καλυτέρα εγγύηση μιας σταθεράς ευτυχίας, γιατί γεννά τη σωματική ομορφιά και την ψυχική ισορροπία. Από τον σύντροφο της ζωής σου ν’ απαιτήσεις όπως και από τον εαυτό σου να υποβληθεί εις ιατρική εξέταση προ του γάμου». «Εις τον γάμο να ζητήσεις όχι έναν σύντροφο του παιχνιδιού, αλλά σύντροφο της ζωής. Σκοπός του γάμου είναι η ανατροφή γερών παιδιών». Πρέπει να ποθείς όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά. Χρειάζονται τέσσερα παιδιά εις κάθε οικογένεια για να εξασφαλίσει την συνέχεια ενός λαού. Τα πολλά παιδιά επιτρέπουν εις την φυλή να αναπτυχθεί και να εκδηλωθεί υπό όλη την ποικιλία των μορφών. Εσύ θα περάσεις, αλλά ό,τι κληροδοτήσεις εις τους απογόνους σου, θα μείνει! Ο λαός σου ζει αιωνίως!’» Η εθνικοσοσιαλιστική κυβέρνηση σκέφτηκε ότι δεν αρκεί να κηρύσσει την θεωρία της μόνο, αλλά πρέπει να την καταστήσει και ελκυστική. Δεν έλειπαν λοιπόν στην Γερμανία τα νέα ζευγάρια που είχαν την διάθεση να παντρευτούν, αλλά επειδή κόστιζε, απλώς το συζητούσαν. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, υπήρχαν το 1933 300.000 ζευγάρια που είχαν παραιτηθεί από την ιδέα του γάμου για οικονομικούς λόγους. Η κυβέρνηση τους βοήθησε, προκαταβάλλοντας ως δάνειο μακροπρόθεσμο 1000 μάρκα εις έκαστον. Σε κάθε γέννηση παιδιού το ποσό εκπίπτει καθ’ ορισμένη αναλογία. Έκτοτε συνήφθησαν 700.000 τέτοια δάνεια και υπολογίζεται ότι απ’ αυτούς τους γάμους γεννήθηκαν 500.000 παιδιά.