ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

“Ταὐτότητες Φύλου”, “ἔμφυλοι ρόλοι”, “γυναικοκτονίες” καὶ λοιποὶ νεολογισμοί…

Λίγο καιρό πριν την αλλαγή του έτους μεταδόθηκε από τηλεοπτικούς σταθμούς και διαδικτυακές ενημερωτικές σελίδες η είδηση του φόνου μίας 23χρονης στην Αθήνα∙ δράστις η 17χρονη φίλη της, η οποία της κατέφερε περισσότερα από 40 κτυπήματα με μαχαίρι[1]. Η είδηση ίσως δεν θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον, με εξαίρεση, βεβαίως, τους συγγενείς και οικείους του θύματος και της δράστιδος, και θα καταγραφόταν στην μνήμη μας ως ένα ακόμη τραγικό περιστατικό από τα πολλά παρόμοια που συνέβαιναν και, δυστυχώς, θα συνεχίσουν να συμβαίνουν. Ποιο είναι όμως το χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου εγκλήματος που το καθιστά άξιο περαιτέρω σχολιασμού; Είναι η φύση της σχέσεως ανάμεσα στην ανήλικη και την ενήλικη κοπέλα, η οποία εκ των υστέρων απεδείχθη ότι ήταν ερωτική και άκρως αρρωστημένη καθώς, σύμφωνα με την κατάθεση της δράστιδος, το θύμα την προέτρεπε να αρχίσει να ντύνεται και να συμπεριφέρεται ως αγόρι (!), την προμήθευε με αλοιφές αύξησης τεστοστερόνης – ενώ σχεδόν την είχε πείσει και κανόνισε διαδικασίες για να προβεί σε εγχείρηση αλλαγής φύλου! Το κίνητρο του φόνου ήταν ερωτικό, όπως δηλαδή και στις περιπτώσεις φόνων γυναικών από τους άνδρες συντρόφους τους, οι οποίοι φόνοι καλύπτονται εκτενώς από τα μ.μ.ε. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως η είδηση δεν απασχόλησε τόσο έντονα τους δημοσιογράφους… Δεν είχαμε περιγραφή του φόνου ως «γυναικοκτονίας», δεν είχαμε αρίθμηση, φερ᾿  εἰπεῖν «η 19η γυναικοκτονία φέτος στην Ελλάδα», όπως είχαμε δει σε προηγούμενα εγκλήματα – και είναι βέβαιον ότι συστηματικῶς και καθολικῶς θα βλέπουμε σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο δράστης θα είναι άνδρας… Δεν μάθαμε καν …

…

… Είναι επίσης επιτακτική και εκ των ων ουκ άνευ η αναγνώριση της βασικής αλήθειας ότι όλοι πια οι θεσμοί (ΜΜΕ, σχολεία, πανεπιστήμια, “δικαιοσύνη”, “τέχνη” κ.ο.κ.) ευθυγραμμίζονται και συντάσσονται πλήρως στρατευμένοι στην πλευρά των ωρκισμένων εχθρών της φύσεως, της υγείας και της υπάρξεως εν τέλει των λευκών Εθνών, τα οποία αποδομοῦν όχι μόνον δημογραφικώς, πολιτικώς και κοινωνικώς αλλά πρώτιστα τα διαβρώνουν κι εκφυλίζουν εκ των ένδον με μιαν ιλιγγιώδη περιδίνηση στην Άβυσσο – μιαν διαβολική κούρσα, στην οποίαν η σιέλ κεντροδεξιά του Κούλη έχει ξεπεράσει ακόμη και την ροζ αριστερά των βδελυρών συριζοτρόλ…   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[15]

ΕΝΓΚΕΛΣ, ΕΝΑΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

Ο άνθρωπος που τολμά να χαρακτηρίσει τσαρλατάνους ανθρώπους

σαν τον Φίχτε, τον Σέλινγκ και τον Χέγκελ,

ο  πιο μικρός των οποίων είναι γίγαντας μπροστά του, είναι πράγματι τσαρλατάνος. 

ΑΝΤΙ-ΝΤΥΡΙΝΓΚ

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[14]

ΤΟ   ΡΕΚΒΙΕΜ   ΕΝΟΣ   ΥΛΙΣΤΗ

Η έκφραση “Μαρξιστική-Λενινιστική Φιλοσοφία”

είναι συνώνυμη της έκφρασης

“Αστροφυσική του Καφεμαντείου”

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Οι νέοι αφέντες της Ευρώπης

“Pacifism will remain an ideal, war a fact, and if the White race decides to wage it no longer, the dark ones will, and will become the masters of the world.”

«Ο ειρηνισμός θα παραμείνει ένα ιδανικό, και ο πόλεμος ένα γεγονός. Εάν η Λευκή φυλή αποφασίσει να μην τον διεξάγει πλέον, τότε οι σκουρόχρωμοι θα το κάνουν, και θα γίνουν οι αφέντες του κόσμου».

Oswald Spengler

Ακόμα και ο μεγάλος ιστορικός και φιλόσοφος Oswald Spengler που είχε διαπιστώσει, αναλύσει και ερμηνεύσει την κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού στις αρχές του περασμένου αιώνος, πιθανότατα θα αδυνατούσε να φαντασθεί τα βάθη της καταπτώσεως, το μέγεθος της παρακμής, τον απόλυτο εξευτελισμό, την ανατριχιαστική ισχύ της αυτοκτονικής μανίας της συγχρόνου Δύσεως, μόλις έναν αιώνα μετά την εποχή του.

Σίγουρα θα αδυνατούσε να φαντασθεί ότι η τότε ισχυρότατη, αν και ήδη παρηκμασμένη, Μεγάλη Βρετανία θα είχε παραδοθεί σε ορδές Πακιστανών βιαστών. Δεν θα μπορούσε να προβλέψει ότι η Γαλλία που κυβερνούσε με πυγμή την αραβική βόρειο Αφρική θα μετατρεπόταν σε ελεύθερο χώρο δράσεως Αλγερινών και Μαροκινών εγκληματιών. Θα του ήταν αδιανόητη η σκέψη της άνευ όρων παραδόσεως της υπερήφανης και αγέρωχης κάποτε πατρίδος του Γερμανίας σε όλες τις τριτοκοσμικές φυλές του πλανήτη. Θα του προκαλούσε θυμηδία η σκέψη ότι στην τότε αναδυόμενη παγκόσμια υπερδύναμη των Η.Π.Α. θα συνέβαινε σε μερικές δεκαετίες η πλήρης  ανατροπή και οι νέγροι, που την εποχή εκείνη βρισκόταν ακόμα στην κοινωνική θέση που τους αρμόζει, θα μεταλλασσόταν σε «ιερές αγελάδες» και οι κυρίαρχοι λευκοί σε παρίες.   [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Παγκόσμιος υπερπληθυσμός – Ευρωπαϊκή πληθυσμιακή κατάρρευση: η πραγματική οικολογική τραγωδία που απειλεί τον πλανήτη γη!!

Πέρασε σχεδόν απαρατήρητη μία είδηση τεραστίας σημασίας. Όπως ανεκοινώθη, διά στόματος του Γενικού Γραμματέως του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, με έναν τόνο περίπου θριαμβευτικό (;), ένα μωρό που γεννήθηκε στις 15.11.2022, ήταν αυτό που έκανε τον παγκόσμιο πληθυσμό να ξεπεράσει τον αριθμό – ορόσημο των 8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων! Το μωρό αυτό, σύμφωνα με τον Γκουτιέρες, γεννήθηκε στην Δομινικανή Δημοκρατία κάτι προφανώς συμβολικό προκειμένου να επισημανθεί ότι η συντριπτική πλειονότητα των περιοχών της γης που ευθύνονται για αυτή την πληθυσμιακή έκρηξη του πλανήτη είναι περιοχές που κατοικούνται από μη λευκούς. Στην περίπτωση της Δομινικανής Δημοκρατίας εν προκειμένω, δηλαδή ενός κράτους της Καραϊβικής, λιγότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι λευκοί (απόγονοι αποίκων) ενώ τα δύο τρίτα είναι νέγροι και μιγάδες…

Αυτό που (θα έπρεπε να) προκαλεί μεγάλη ανησυχία είναι ότι ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν για πολλούς αιώνες περίπου σταθερός, από περίπου το 1800 και μετά η αύξηση του πληθυσμού της γης υπήρξε ραγδαία. Ενώ έως τότε, έως δηλαδή το 1800, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, οι κάτοικοι της γης δεν ξεπερνούσαν το 1 δισεκατομμύριο, μέσα σε μόλις εκατόν πενήντα χρόνια, ήτοι το 1950, ο παγκόσμιος πληθυσμός εκτοξεύθηκε στα 2,5 εκατομμύρια, το 1960 έφτασε τα 3 δισεκατομμύρια, το 1974 τα 4 δισεκατομμύρια, το 1987 τα 5 δισεκατομμύρια, το 1999 τα 6 δισεκατομμύρια και το 2011 τα 7 δισεκατομμύρια για να φθάσει σήμερα στα 8 δισεκατομμύρια, όπως προανεφέρθη.  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[13]

Η ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ

“ΔΙΑΛΕΧΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΥΛΙΣΜΟΣ”

(ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΕΣΣΔ – ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

Έκδοση 1954 – σελίδες 700 – Εκδοτικός Οίκος “Γνώσεις”)

 

Ο Σοβιετικός Άνθρωπος είναι μια εφιαλτική οπισθοβασία προς τον Νεάντερταλ.

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[12]

Η ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΩΣ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΙΑΨΕΥΣΗ

ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ

 

Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος;

Όχι, διότι η γέννηση είναι Φύση και η Φύση είναι Αναγκαιότητα.

Αν η Φύση ήταν Ελευθερία, 

τότε θα μπορούσαμε να επιλέξουμε την Αθανασία.

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἅλωση τῆς Τριπολιτσᾶς: ἕνα ἀρχετυπικὸ ξέσπασμα συσσωρευμένης φυλετικῆς ὀργῆς!

Κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως σημειώθηκε έξαρση του κινήματος του Φιλελληνισμού. Χιλιάδες Ευρωπαίοι ρομαντικοί εραστές της κλασσικής αρχαιότητος δεν δίστασαν να εγκαταλείψουν την, για τους περισσότερους από αυτούς, ήρεμη ζωή της δυτικής Ευρώπης και να ταξιδέψουν στην μαχόμενη τότε Ελλάδα ώστε να πολεμήσουν ως απλοί στρατιώτες στην πρώτη γραμμή του αγώνος της Εθνεγερσίας.

…

Στην πρώτη κιόλας σελίδα ο Νίτσε ονοματίζει τους Έλληνες τον «πιο ανθρώπινο λαό της αρχαιότητος», ο οποίος χαρακτηριζόταν «από μια ιδιάζουσα βαναυσότητα» και «έναν πόθο τίγρης για καταστροφή». Σε μία αποστροφή του λόγου του περιγράφει την περισσότερο αποτρόπαια εικόνα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, η οποία συνοψίζει όλο του τον συλλογισμό, και είναι η κακοποίηση του σώματος του νεκρού Έκτορος από τον μεθυστικά εξαγριωμένο θριαμβευτή Αχιλλέα.

… Αυτή η αινιγματική σκηνή της Ιλιάδος φανερώνει κατά τον Νίτσε ότι στους Έλληνες, όχι μόνο δεν ήταν μεμπτή η απελευθέρωση του μίσους, αλλά αντίθετα ήταν αναγκαία προκειμένου να καταλαγιάσει η οργή και η μήνις. Η τρομερή βαναυσότης αναδεικνύει την αλογόκριτη αυθεντικότητα του ήρωος, ο οποίος, μετά την «θεραπεία» του μίσους του, δεν διστάζει να προβεί σε κάτι επίσης εκπληκτικό, που αποτελεί μία από τις συγκλονιστικότερες και συνάμα συγκινητικότερες σκηνές της Ιλιάδος: να κλάψει μαζί με τον χαροκαμένο ικέτη Πρίαμο, τον χαμό του ηρωικού του αντιπάλου!

… Επιστρέφοντας στον καιρό της Ελληνικής Επαναστάσεως, τον καιρό που οι ρομαντικοί δυτικοευρωπαίοι έβλεπαν μονάχα αγροίκους των ορέων, μία αντίστοιχη έκρηξη αρχαίας αυθεντικότητος έλαβε χώρα, αυτή τη φορά σε συλλογικό επίπεδο.

Η συλλογική λύτρωση από την οργή των τετρακοσίων ετών ήταν γεγονός τόσο συγκλονιστικό, ώστε αντί να γίνει προσπάθεια αποκρύψεως ή αποσιωπήσεως χάριν της κρατούσης ηθικής ή και κάποιας πολιτικής σκοπιμότητος, απετέλεσε έμπνευση συγγραφής του “Ύμνου εις την Ελευθερίαν”, ο οποίος χωρίς ίχνος μεταμελείας έγινε και εθνικός ύμνος.

  [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]

 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[11]

Η ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΩΣ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΛΟΓΙΑΣ

 

Δαρβίνος: “Αν μπορούσε να αποδειχθεί, ότι υπάρχει κάποιο όργανο

που δεν θα έχει σχηματισθεί από πολυάριθμες,

διαδοχικές, μικρές σωρευτικές τροποποιήσεις,

η θεωρία μου θα κατέρρεε ολοσχερώς”.

Νόμος του Μέντελ: “Τα κληρονομικά χαρακτηριστικά μεταβιβάζονται

αποκλειστικώς διά μέσου διακριτών, ασυνεχών

και απολύτως αμεταβλήτων δομικών στοιχείων του γενετικού υλικού”.

(Τα δομικά αυτά στοιχεία απεκλήθησαν γονίδια)

Νόμος του Ντε Βρις: “Η μετάλλαξη δεν είναι αποτέλεσμα πολυάριθμων, διαδοχικών, μικρών σωρευτικών τροποποιήσεων,

αλλά ενός γενετικού άλματος που λαμβάνει χώρα εντός του γονιδίου

και ούτω πως μεταβάλλει ριζικά τα χαρακτηριστικά αυτού,

τα οποία εκείθεν κληροδοτούνται αμετάβλητα στους απογόνους”.

 

Δεδομένου, ότι ο Μέντελ προηγείται μόλις και ο Ντε Βρις έπεται αμέσως του Δαρβίνου, ιδού πώς ο Δαρβινισμός

απεβίωσε σχεδόν ταυτόχρονα με τον ιδρυτή του.

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

ΒΟΡΕΙΝΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ (15)

Τὴν 25ην Αὐγούστου ἀνηρτήθη τὸ 15ον ἐπεισόδιον τῆς κυρίας σειρᾶς τοῦ διαύλου, μὲ τὴν κυρίαν ὁμιλίαν τῆς ἐκδηλώσεως τῆς 20ῆς Αὐγούστου 2022 διαρκούσης τῆς θερινῆς κατασκηνώσεως τοῦ Ἅρματος σὲ τοποθεσία τοῦ Ὀλύμπου.

 

 

 

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ἰωνικὰ ἀναλογίσματα, ὑπὸ Ἴωνος Φιλίππου[10]

Η ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ

ΧΑΪΝΤΕΓΚΕΡ – ΧΑΪΖΕΝΜΠΕΡΓΚ – ΓΚΕΝΤΕΛ

ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ 1927 -1931

ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

 

“Αν πιστεύεις ότι αυτό που πιστεύεις είναι αληθές, τότε είναι ψευδές”

 

Όπως ο βροτός συνειδητοποιεί τον θάνατο του λίγες στιγμές μετά την τελευτή του, έτσι και ένας πολιτισμός που δεν είναι παρά ιστορικός μακρο-οργανισμός συνειδητοποιεί τον θάνατο του μια κοσμική στιγμή αργότερα από το συμβάν δηλονότι με καθυστέρηση μιας ιστορικής περιόδου. Τοιουτοτρόπως, ενώ ο Δυτικός πολιτισμός απεβίωσε με την υπερκαινοφανή πληθωριστική έκρηξη του ΒΠΠ, ένα σχεδόν αιώνα αργότερα δεν έχει εισέτι κατανοήσει την τελευτή του.

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ] 

Ὁ ἀξιακός/αἰσθητικὸς ἐκβαρβαρισμός, ἡ μουσικὴ ἐξαχρείωση καὶ κακογουστιά, αἰτιακὴ βάση τῆς ἐν ἐκρήξει κοινωνικῆς σήψεως καὶ ἀλητείας!

Άπαντες αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνία μας μαστίζεται από γενικευμένη βία κάθε είδους, που κλιμακώνεται ανεξέλεγκτα. Δολοφονίες, βιασμοί, ληστείες και άλλα συναφή περιστατικά βαρειάς εγκληματικότητος αποτελούν καθημερινά φαινόμενα που δεν προλαβαίνουν ούτε να τα καταγράφουν και δημοσιοποιούν οι συντάκτες του αστυνομικού ρεπορτάζ, ενώ παλαιότερα ένα μόνο τέτοιο γεγονός αποτελούσε την είδηση του μηνός ή και του έτους ακόμη!

Σχεδόν κάθε μέρα πληροφορούμαστε για την εκτέλεση ενός ακόμα «συμβολαίου θανάτου» – αναρίθμητα τα σχετικά περιστατικά στο ατελείωτο ντόμινο αλληλοεκκαθαρίσεων του «κόσμου της νύχτας», όπου άνθρωποι πέφτουν νεκροί από ριπές πολυβόλων μέρα μεσημέρι σε πολυσύχναστα μέρη, σε μιάν ατελείωτη μάχη επικρατήσεως μαφιόζων και νταβατζήδων, που διαγκωνίζονται για κυριαρχία στην πιο σκοτεινή πλευρά του κοινωνικού περιθωρίου και της παραοικονομίας. Τον πόλεμο αυτών των αποβρασμάτων η αστυνομία απλώς τον παρακολουθεί από θέσεως (αμετόχου) παρατηρητού, σαν να μη την αφορά το γεγονός ότι στρατιές ενόπλων κακοποιών περιπολούν στον αστικό ιστό διευθύνοντας ολοκλήρους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής και κάνοντας ό,τι θέλουν χωρίς κανένα φραγμό, ως κράτος εν κράτει! Σκηνές και καταστάσεις που άλλοτε θεωρούνταν αντιπροσωπευτικές της χειρότερης εκδοχής του λατινοαμερικανικού υποκόσμου, τις οποίες συναντούσε κανείς μόνο στις άθλιες φαβέλες των βραζιλιάνικων μεγαλουπόλεων, όπου συνωστίζονται απόκληροι μιγάδες, ή στις συγκρούσεις μαφιόζων και ναρκεμπόρων στο Μεξικό και την Κολομβία είναι πλέον καθεστώς στην Ελλάδα (και σε όλη την Ευρώπη)!

[ΣΥΝΕΧΕΙΑ]